✨پرتوهای کیهانی فوق پر انرژی، پدیده‌هایی هستند که تاکنون دو بار به شکل واضح توسط آرایه‌های تلسکوپی روی زمین شناسایی شده‌اند‌ یکی سال ۱۹۹۱ و دیگری در همین سال جاریاین پرتوها چنان پر انرژی و عجیب هستند که تلاش برای شناخت منبع آن‌ها نظر اغلب کیهان‌شناسان را جلب کردهاز میان پدیده‌های شناخته‌شده کیهانی، کوازارها و ابرنواخترها می‌توانند منشا آن‌ها باشنداما در نزدیکی ما نمونه‌ای فعال و شناخته‌شده‌ای از این دو پدیده هم شناسایی نشده که بتواند منشا آن‌ها باشدنکته مهم‌تر اینکه این پرتوها طی حرکت در فضا حین برخورد با تابش زمینه کیهانی دچار افت انرژی می‌شوند، پس نمی‌توانند با چنین سطح انرژی به جو زمین برخورد کنند، بنابراین منابع کیهانی دور، نمی‌تواند منشا آن‌ها باشندطبق یک حدس دیگر ممکن است این پرتوها حاصل واپاشی ابرذراتی فرضی، باقی‌مانده از اندک‌زمانی پس از تولد کیهان باشند که به هر دلیلی از آن دوران پرتلاطم جان سالم به در برده و اکنون حین واپاشی چنین پرتوهای پر انرژی را روانه‌ی فضا می‌کنند!منبع برای مطالعه بیشتر:کتاب: چگونه در فضا میمیریم اثر پل ام ساتر @ir_nojoom

در 26 دسامبر 1974 ایستگاه فضایی سالیوت-4 به فضا پرتاب شد این ایستگاه نسل جدید ایستگاه فضایی سالیوت بود و دارای صفحات خورشیدی بزرگ تر از سالیوت 1 و تعداد آنها هم به 3 افزایش یافته بود و وزن 19 تن داشت گنجایش 90 متر مربع را داشت صفحات خورشیدی آن 60 متر مربع بود که توان 4 کیلو وات را تولید می کردند دو مأموریت فضاپیمای سایوز 17 و 18 به همراه 4 خدمه به مدت 26 و 63 روز ، میهمان این ایستگاه بودند این ایستگاه تمامی ماموریت خود را بدرستی و بدون کوچکترین مشکلی انجام داد سالیوت 4 در 2 فوریه 1977 از کار افتاد و در 3 فوریه وارد جو زمین شد و سوخت @ir_nojoom

آیا می دانید جیمز وب هیچگاه نمی تواند از کره زمین عکس بگیرد؟ @Ir_nojoom

وویجر ابزارهای شناسایی زیادی را در کمربند کویپر حمل کرد، از جمله تصویرگرها، طیف سنج ها، مغناطیس سنج ها و آشکارسازهای ذرات باردار این ابزارها کمک زیادی به درک ما از هلیوسفر خورشید و محیط پلاسمایی کمربند کویپر کرده‌اندکمربند کویپر تا سال 1992 کشف نشد، حتی زمانی که وویجر 1 تقریباً در سراسر منطقه پرسه میزد و وویجر 2 در اعماق آن بودبنابراین، اگرچه تیم وویجر تا سال 1992 نمی‌دانست فضاپیمای آنها در کمربند کویپر قرار دارد، خود وویجرها اطلاعات زیادی از این منطقه جمع‌آوری کردند اکنون، کاوشگر افق های نو با طیف‌سنج‌های ذرات باردار پیشرفته‌تر و یک آشکارساز غبار در حال عبور از منطقه است و مطالعات جدید و حساس‌تری از محیط کمربند کویپر انجام می‌دهدلبه داخلی ابر اورت می تواند تا 1000 برابر فاصله زمین با خورشید، فاصله داشته باشد فاصله لبه بیرونی هم حدود صد هزار تا دویست هزار واحد نجومی تخمین زده می شوددویست هزار واحد نجومی یعنی چیزی حدود 30 تریلیون کیلومتر!لبه داخلی ابر اورت، 30 برابر از نپتون دورتر است و لبه خارجی آن 3300 برابر دورتر است! @ir_nojoom

توضیحات گردآورنده :تایم لپس از تصاویر گرفته شده توسط وویجر 2 در حین عبور از نپتون ساخته شده است فضا از نظر فنی یک خلاء کامل نیست و صدا توسط زیرسیستم PWS یا موج پلاسما انتخاب شده است هر صدای باس پایین/ صدای گونگ، لحن هارمونیک تیز که به طور ناگهانی پایان می‌یابد، ناشی از فعال‌سازی موتور/ رانشگر وویجر و همچنین تداخل‌های دیگر است همه چیز دیگر فعالیت مگنتوسفر نپتون استتنها تغییری که من در صدای اصلی انجام دادم، حذف نویز 24 کیلوهرتز برای شنیدن بهتر صداهای دیگر و همچنین کاهش کمی دسی بل است تا برای گوش خیلی خشن نباشد @ir_nojoom

بر طبق نسبیت خاص انیشتین، هرچقدر در فضا سریعتر حرکت کنید، در زمان کندتر خواهید شدفاصله ما با لبه دیسک کهکشانی بیش از 30 هزار سال نوری است (البته بدون لحاظ نمودن ستارگان اطراف، هاله کهکشانی و ماده تاریک)در کلیپ به این شکل شرح داده شده که در ابتدا با سرعت کم حرکت خود را آغاز نموده و پس از چند سال به بیش از 99 درصد سرعت نور رسیدیمجالب است بدانید که اثرات کندی زمان در سرعت های بیشتر از یک درصد سرعت نور شروع به نمایان شدن میکنند! @ir_nojoom

✨بر طبق نظریه ریسمان، جهان ما یکی از بیشمار جهان موجود است که در فضایی با ابعاد بالاتر شناور است و انفجار بزرگ میتواند حاصل برخورد پوسته جهان ما با پوسته همسایه خود باشد!برای خروج از جهانمان یکی از راه ها استفاده از کرمچاله هاستدر حالت عادی نور و ماده نمی‌توانند جهان را با پیمایش فضایی ترک کنند اما گرانش میتواند!چون در نظریه ریسمان، ریسمان های جاذبه سر بسته و حلقوی بوده و به غشا جهان ما چسبیده نیستند!هرقدر تعداد جهان های احتمالی در ابرفضا بیشتر باشد، احتمال وجود جهان یا جهان هایی شبیه به ما هم بیشتر میشود!بر طبق یه حدس، می‌تواند 10⁵⁰⁰ جهان در چند جهانی وجود داشته باشد! @ir_nojoom

این تصویر تلسکوپ فضایی هابل بزرگترین و جامع ترین "کتاب تاریخ" کهکشان ها در جهان استاین تصویر که ترکیبی از نزدیک به 7500 نوردهی مجزا از هابل است، مشاهدات 16 ساله را نشان می دهداین تلاش بلندپروازانه که میدان میراث هابل نام دارد، شامل چندین بررسی میدانی عمیق هابل، از جمله میدان عمیق فوق العاده (XDF)، عمیق ترین نمای جهان است محدوده طول موج از اشعه ماوراء بنفش تا نور مادون قرمزِ نزدیک است و تمام ویژگی های شکل گیری کهکشان ها را در طول زمان به تصویر می کشدموزاییک، تصویر پرتره ای وسیع از جهان دور را ارائه می دهد و تقریباً شامل 265000 کهکشان است آنها از 133 میلیارد سال قبل تا تنها 500 میلیون سال پس از تولد جهان در انفجار بزرگ امتداد دارند کهکشان‌های کوچک، کم‌نور و دوردست‌ترین کهکشان‌های موجود در تصویر شبیه به دهکده‌های نهالی هستند که شهرهای ستاره‌ای کهکشانی امروزی از آن‌ها رشد کرده‌اند کم نورترین و دورترین کهکشان ها فقط یک ده میلیاردم روشنایی آن چیزی است که چشم انسان می تواند ببیندنمای گسترده‌تر شامل حدود 30 برابر کهکشان‌های میدان فوق‌عمیق هابل است که در سال 2004 گرفته شد @ir_nojoom

تصاویری از فوران ترسناک گدازه‌های آتشفشانی در ایسلند @ir_nojoom

در یک تئوری دیگر بنظر می‌رسد زمان قبل از بیگ بنگ هم وجود داشته و در حال سپری شدن بودهنظریه ریسمان می‌گوید بیگ بنگ یک اتفاق خاص نبوده و قبل از فضا، ابرفضا وجود داشتهجهان های دیگری وجود داشته اند که با برخورد به یک دیگر جهان های جدید رو به وجود آورده اندو این اتفاق همچنان و همین حالا در حال رخ دادن است اما همچنان این سوال پیش می‌آید که آن جهان های قبل از جهان ما چگونه پدید آمده اند؟آیا همیشه وجود داشته اند ، بدون آغاز یا پای یک خالق در میان است؟ @ir_nojoom

💫ویدیویی زیبا از حرکت ستارگان کهکشانمان در آسمان شب و بر فراز کوه آناپورنا در نپال؛ این ویدیو حاصل 1000 تصویر خام است که با قرار دادن آنها در کنار هم ساخته شده است آناپورنا قله‌ای به ارتفاع 8091 متر در رشته‌کوه هیمالیا می‌باشد @ir_nojoom

بمب نوترونی، نوع تخصصی سلاح هسته‌ای که حداقل انفجار و گرما را تولید می‌کند، اما مقادیر زیادی تشعشعات کشنده را آزاد می‌کند بمب نوترونی در واقع یک بمب گرما هسته‌ای کوچک است که در آن چند کیلوگرم پلوتونیوم یا اورانیوم، که توسط یک ماده منفجره معمولی مشتعل می‌شود، به عنوان یک «محرک» شکافت برای مشتعل کردن یک انفجار همجوشی در یک کپسول حاوی چندین گرم دوتریوم-تریتیوم عمل می‌کند (دوتریوم همان اتم هیدروژن است که یک نوترون هم دارد و تریتیوم هم یک اتم هیدروژن با دو نوترون است)این بمب ممکن است قدرت تسلیم یا قدرت انفجاری برابر با یک کیلوتن از بمب هیروشیما را داشته باشد(کسری از انفجار 15 کیلوتنی که در سال 1945 هیروشیما، ژاپن را ویران کرد)انفجار و اثرات حرارتی آن تنها به منطقه ای به اندازه چند صد متر محدود می شوداما در شعاع تا حدودی بزرگتر از 1000 تا 2000 متر واکنش همجوشی، موج قدرتمندی از تابش نوترون و گاما را منتشر می کند نوترون‌های پرانرژی، اگرچه عمر کوتاهی دارند، اما می‌توانند به زره‌ها یا چندین متر از زمین نفوذ کنند و برای بافت‌های زنده بسیار مخرب باشند @ir_nojoom