کپسول از شکست موشک در پرواز بدون خدمه بر فراز #تگزاس فرار کرد @njoom_ir

پس از به تعویق افتادن پرواز موشک «نیو شپرد» در روز دوشنبه، شرکت «بلو اوریجین» آن را در روز سه‌شنبه با موفقیت پرتاب کرد. شرکت «بلو اوریجین»(Blue Origin) پس از ۱۵ ماه مجددا وارد عمل شد. این شرکت روز سه‌شنبه ۱۹ دسامبر با موفقیت اولین ماموریت خود را پس از بیش از ۱۵ ماه تأخیر، به همراه محموله‌های علمی ناسا به #فضا پرتاب کرد. موشک زیرمداری «نیو شپرد»(New Shepard) شرکت بلو اوریجین روز سه‌شنبه حوالی ساعت ۱۱:۴۴ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی پس از توقف کوتاه در روز پرتاب، از مرکز پرتاب این شرکت در غرب #تگزاس بلند شد. بلو اوریجین تلاش کرد این ماموریت را روز دوشنبه ۱۸ دسامبر پرتاب کند اما به دلیل بروز مشکل در سیستم زمینی مجبور شد این تلاش را متوقف کند. مرحله اول موشک طبق برنامه‌ریزی در نزدیکی محل پرتاب خود فرود آمد. نیو شپرد هم برای بردن گردشگران و هم برای حمل کردن بار طراحی شده اما تاریخ پرواز آن با #انسان هنوز اعلام نشده است. @Ir_nojoom ‌‌

در فاصله ۴۶۰ سال نوری از زمین سیاره‌ای غول‌پیکر به نام «ROXs 42Bb» قرار گرفته است که ۹ برابر مشتری جرم دارد و قطرش ۲.۵ برابر بزرگترین سیاره منظومه شمسی است. تاین کوری اخترفیزیکدان دانشگاه #تگزاس دانشمندی است که این سیاره را با تحلیل داده‌های تلسکوپ کک پیدا کرد. کوری به درستی اشاره می‌کند که احتمالا این سیاره غول‌پیکر بزرگترین سیاره جهان نیست و سیارات فرامنظومه در این اندازه و حتی بزرگتر از آن وجود دارند. به گفته کوری سیارات فرامنظومه بزرگ‌تر از این وجود دارند اما نمی‌توان با قاطعیت‌ رکورد را به آن‌ها داد چرا که هنوز در مرحله شکل‌گیری هستند. دو نمونه از این سیارات که دور ستاره «PDS 70» در فاصله ۳۷۰ سال نوری زمین می‌گردند قطری بین ۲ تا ۴ برابر مشتری دارند. یکی دیگر از نامزدهای این عنوان سیاره‌ای است با نام «HAT-P-67 b» که آن‌ هم قطری ۲ برابر مشتری دارد و از این منظر شبیه به سیاره «ROXs 42Bb»‌ است. چرا با قطعیت نمی‌توان گفت کدامیک از این سیارات بزرگ است؟ اندازه گیری #قطر و جرم سیاره‌ای در فواصل نجومی کار بسیار دشواری است و دانشمندان شیوه‌های متفاوتی برای این کار دارند. برای نمونه در مورد «ROXs 42Bb» از تصویری مستقیمی که توسط تلسکوپ کک گرفته شده بود برای اندازه‌گیری استفاده شد. در مورد سیاره‌ای که دور ستاره «PDS 70» می‌چرخد هیچ تصویر مستقیمی در دست دانشمندان نیست. برای همین دانشمندان اندازه آن را با استفاده از معیارهایی چون درخشش و الگوهای بازتاب نور اندازه سیاره نزدیک به ستاره را تخمین می‌زنند که همیشه ۱۰۰ درصد دقیق و درست نیست. عدم اطمینان دیگر از معیار تعریف سیارات نشات می‌گیرد. در حالی که می‌دانیم ستاره‌ها بسیار بزرگ و سیارات کوچک هستند،‌ میانه‌ای هم وجود دارد. اجرام آسمانی که «#کوتوله»‌ نامیده شده‌اند. کوتوله‌ها آنقدر بزرگ نیستند که ستاره باشند در عین حال بسیار بزرگ‌تر از سیاره‌های شناخته شده هستند. هسته کوتوله‌های قهوه‌ای به اندازه کافی داغ نیست که باعث همجوشی هسته‌ای هیدروژن معمولی شود اما می‌تواند واکنش همجوشی هسته‌ای یک شکل خاص از هیدروژن به نام دوتریوم به سرانجام برساند. دانشمندان بر این اصل که کوتوله‌ها #سیاره نیستند توافق دارند اما راه‌حلی قطعی برای تشخیص دقیق آن‌ها از سیارات ندارند. کوری می‌گوید: «برخی دانشمندان اجرام آسمانی که ۱۳ برابر یا بیشتر از مشتری جرم دارند، کوتوله قهوه‌ای و هر چیز با جرمی کمتر از این را سیاره در نظر می‌گیرند.» در این میان پژوهش‌های جدید نشان داده است که کیهان چندان با این معیارها موافق نیست. کوری و همکارانش نشان داده‌اند که ممکن است سیاراتی با حتی ۲۵ برابر یا بیشتر از جرم مشتری وجود داشته باشند. منبع: اسپیس @Ir_nojoom