در مرکز کهکشان بیضوی درخشان مسیه۸۷، سیاهچاله بسیار پرجرمی لانه کرده است که تلسکوپ افق رویداد در سال ۲۰۱۷، آن را به عنوان اولین تصویر از یک سیاهچاله ثبت کرد. این کهکشان غول که بزرگ‌ترین عضو خوشه کهکشانی سنبله است، حدود ۵۵ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد و در این تصویر #اسپیتزر جزئیات فوران‌های نسبیتی را که از ناحیه مرکزی کهکشان برآمده‌اند، نشان داده است. جت‌های ماده که در تصویر بالا- راست با نمای بزرگ‌شده به نمایش درآمده‌اند، هزاران سال نوری را در بر می‌گیرند. جت پرنورتری که در سمت راست دیده می‌شود در حال نزدیک شدن است و به خط دید ما نزدیک است؛ در سوی مقابل، ضربه حاصل از برخورد #جت دورشونده و غیرقابل مشاهده با مواد اطراف، قوسی از مواد کم‌فروغ را روشن کرده است. در تصویر بزرگ‌شده پایین-راست، تصویر می‌بینید که بین فواره‌های نسبیتی در مرکز کهکشان غول‌پیکر واقع شده است. این #سیاهچاله عظیم که نشان مستقیمی از آن در تصویر اسپیتزر دیده نمی‌شود، با مواد در حال سقوط احاطه شده و منبع انرژی عظیمی است که جت‌های نسبیتی را از مرکز کهکشان فعال ام۸۷به فضای میان‌کهکشانی پرتاب می‌کند. @Ir_nojoom

ستاره شناسان بزرگترین جریان هایدوقلو از موادی که از یک سیاهچاله فوران می کند را رصد کره اند. امتداد جت مواد مذکور حدود ۲۳ میلیون سال نوری و فراتر از مرزهای #کهکشان میزبان آن است. به طور دقیق تر طول این جریان مواد حدود ۱۴۰برابر کهکشان راه شیری بود. این #جت مواد از ابر سیاهچاله ای در مرکز کهکشانی در فاصله ۷.۵ میلیارد سال نوری از زمین خارج شده است. مواد رصد شده زمانی فوران کرده اند که جهان فقط 6.3 میلیارد سال عمر کرده بود. حال آنکه جهان هم اکنون 13.8 میلیارد سال است. این جت یا جریان مواد از بالا و زیر سیاهچاله خارج شدند و انرژی تولیدی آنها هزاران میلیارد بار بیشتر از انرژی تولیدی خورشید در ثانیه است. @Ir_nojoom