ماه چقدر از ما دور است؟ شاید چندان دور به نظر نرسد، اما ماه در واقع آن‌قدر از ما دور است که می‌توان تمام هفت سیاره اصلی دیگر منظومه شمسی را در فضای بین دو جهان جا داد.مسافت تخمینی بین زمین و ماه اغلب حدود ۴۰۰ هزار کیلومتر ذکر شده است. با این حال ماه مداری بیضوی دارد، به این معنی که گاهی نزدیکتر از این و گاهی دورتر است. در دورترین نقطه از زمین، یا اوج، ماه حدود ۴۰۵،۶۹۶ کیلومتر دورتر است و در #نزدیکترین فاصله یا حضیض فاصله بین دو جهان ۳۶۳،۱۰۴ کیلومتر است. میانگین این مسافت ۳۸۴،۴۰۰ کیلومتر خواهد بود.اما یک واقعیت عجیب در مورد ماه که کمتر درباره آن شنیده‌ایم این است که سعی می‌کند از ما فرار کند! در ماموریت‌های #آپولو ناسا در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۷۰، فضانوردان، بازتابنده‌هایی را روی سطح ماه قرار دادند که هنوز هم برای محاسبه فاصله ماه از ما با دقت بسیار بالا استفاده می‌شود. چیزی که این بازتابنده‌ها به طور تصادفی فاش کردند این است که ماه نه تنها در یک مسیر بیضی‌شکل تکرارشونده قرار دارد، بلکه هر سال حدود ۴ سانتی‌متر از زمین دور می‌شود. @Ir_nojoom

دنباله دار شیطان به نزدیکی زمین رسید. #ستاره‌شناسان می‌گویند یک دنباله‌دارعظیم که برای اولین بار در طی هفت دهه گذشته وارد منظومه شمسی شده است، در هفته‌های آینده با چشم غیرمسلح از کره زمین قابل مشاهده خواهد بود. دنباله‌دار «۱۲پ/پونزبروکز» (12P/Pons-Brooks) موسوم به «دنباله‌دار شیطان» هر ۷۱.۳ سال بار مدار خود را کامل می‌کند و در ۲۱ آوریل به #نزدیکترین فاصله خود از خورشید می‌رسد. این دنباله‌دار شبیه به دنباله‌دار هالی است. دنباله‌دار هالی که یکی از معروفترین دنباله‌دارها محسوب می‌شود، هر۷۲ تا ۷۵ سال یک بار به روشنی در آسمان کره #زمین پیدا می‌شود و به نحوی است که می‌توان آن را با چشم غیرمسلح تماشا کرد. @Ir_nojoom

یک تصادف کیهانی منجر به یکی از شگفت انگیزترین تصاویری شده است که تاکنون توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا گرفته شده است. خروج چشمگیر یک ستاره تازه متولد شده معروف به «هربیگ-هارو 49/50»(Herbig-Haro 49/50) کاملاً با یک کهکشان مارپیچی دور همسو شده است و این صحنه آسمانی مسحورکننده را ایجاد کرده است. اجرام «هربیگ هارو» ابرهای درخشانی از گاز و غبار هستند که توسط ستاره‌های تازه متولد شده یا پیش‌ستاره‌ها شکل گرفته‌اند. آنها زمانی شکل می‌گیرند که فواره‌های ذرات باردار که با سرعت‌های بسیار زیاد از ستاره‌های جوان پرتاب می‌شوند، به مواد اطراف برخورد می‌کنند و الگوهای درخشان و همیشه در حال تغییر را در آسمان ایجاد می‌کنند. «هربیگ-هارو 49/50» یکی از #نزدیکترین مهدهای ستاره‌ای به زمین است، نگاهی اجمالی به زیبایی آشفته شکل‌گیری ستاره‌ها دارد. این ابر عظیم گاز و غبار مملو از ستاره‌های تازه متولد شده شبیه به خورشید است که احتمالاً شبیه به محیطی است که منظومه شمسی خودمان را تولید کرده است. @Ir_nojoom