سحابی‌های تماشایی تلسکوپ فضایی #هابل در نزدیک به چهار دهه فعالیت خود، تصاویر شگفت‌انگیزی از سحابی های سیاره ای ثبت کرده است. در زیر برخی تصاویر شگفت‌انگیز را مشاهده می‌کنیم. در نظر داشته باشید که تمام این اجرام، سحابی‌های سیاره‌ای هستند که درحقیقت پایان عمر ستاره‌های کم‌جرم را نشان می‌دهند. شما با نگاه کردن به این تصاویر در حقیقت مرگ این ستاره‌ها را تماشا می‌کنید @Ir_nojoom

این آگاهیه که تغییر به وجود میاره ، نه تلاش تو، ۹۹٪ فکر و ۱٪ تلاش چرا با آگاهی اتفاق می‌افته؟چون آگاهی تو رو تغییر میده، و وقتی تو متفاوت فکر کنی متفاوت میشی، کل دنیات متفاوت خواهد شد مساله ایجاد دنیایه متفاوت نیست،مسأله تنها ایجاد تویه متفاوته تو دنیای خودت هستی،پس اگه تغییر کنی، دنیات کامل از بن تغییر میکنه @ir_nojoom

ستون‌های آفرینش این احتمالاً یکی از معروف‌ترین تصاویر تلسکوپ فضایی هابل است که به «ستون‌های آفرینش» معروف است. آنچه می‌بینید درحقیقت سه ستون از گاز و غبار به شکل ابر است که هرکدام چند سال نوری ارتفاع دارند. ستون‌های آفرینش در سحابی « #عقاب» قرار دارند. در دل گاز و غبار این ابرها، ستاره‌های جدید متولد می‌شوند. هابل اولین‌بار در سال ۱۹۹۵ از این ستون‌ها عکس گرفت. دو تصویر بالا، ستون‌های آفرینش را از دید دو دوربین مختلف هابل نشان می‌دهد. در تصویر سمت چپ، ستاره‌هایی درحال تولد در دل این ابر قابل مشاهده هستند.در این پست برخی از زیباترین تصاویری که هابل به ثبت رسانده‌ است را می‌بینیم. @Ir_nojoom

آنها به جهالت ما می‌نگرند @ir_nojoom

ابرسازه ای فضایی برای اسکان بشریت!! خاستگاه اصلی این ایده، ترس از آینده‌‌ی تاریکی بوده است که شاید این فیزیکدان و بسیاری از آینده‌‌پژوهان معاصر برای سیاره‌‌ی زمین متصور بوده‌‌اند @ir_nojoom

تصور کنید میتوانستیم همیشه زندگی کنیم نیل_دگراس_تایسون @ir_nojoom

فضاپیمای سایوز ام-اس-۰۱ اولین نسل از فضاپیماهای سایوز سری ام اس که در سال ۲۰۱۶ از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شد این فضاپیما حامل سه فضانورد بود که آناتولی ایوانیشین کیهان نورد روسیه و تاکویا اونیشی فضانورد ژاپنی و کاتلین روبینز فصانورد آمریکایی را به همراه داشت @ir_nojoom

کشتی کنترل ماموریت وستوک۱ در این ماموریت در آوریل ۱۹۶۱ یوری گاگارین اولین فضانورد جهان به فضا رفت @ir_nojoom

کلیسا، کوه، ماه ثبت تصاویری مانند این نیاز به برنامه‎ریزی دارند اولین قدم این است که بدانیم چنین هم ترازی شگفت انگیزی در واقعیت اتفاق می‌افتد یا خیر قدم دوم یافتن بهترین مکان برای عکاسی از آن است اما حضور در زمان مناسب زیر آسمان صاف سومین و سخت‌ترین مرحله است عکاس، پنج بار در طول شش سال، تلاش کرد، اما آب و هوا بد مانع گرفتن تصویر می شد بالاخره در ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳ هوا عالی شد و رویای عکاس محقق شد کلیسای جامع «سوپرگا» در پیش‌زمینه، در پیمونته ایتالیا واقع شده، کوه وسط نیز کوه «مونویزو» می باشد، و ماه نیز در پس‌زمینه است در اینجا، با وجود اینکه ماه درحال غروب در یک فاز هلالی ثبت شد، نوردهی به اندازه‌ای طولانی بود که نور زمین با بازتاب مضاعف، به ‌نام «درخشش داوینچی»، تمام بالای ماه را روشن می‌کند @ir_nojoom

داستان کوتاهی درباره نخستین ساخته بشر که از جاذبه زمین خارج شد لونا ۱ به عنوان بخشی از برنامهٔ لونا در ۲ ژانویه ۱۹۵۹ به سمت ماه پرتاب شد و قرار بود تا با سطح ماه برخورد کند پرتاب لونا ۱ در روز ۲ ژانویه ۱۹۵۹ از پایگاه فضایی بایکونور توسط راکت لونا ۸-کا-۷۲ صورت گرفت در روز بعد فضاپیمای لونا ۱ در فاصلهٔ ۱۲۰ هزار کیلومتری زمین، یک کیلوگرم گاز سدیم را جهت آزمایش رفتار گازها در فضا ، را در خلا رها کرد روشنایی این گاز در رصدخانهٔ اصلی آکادمی علوم شوروی رصد شد مرحلهٔ نهایی راکت پرتاب به دلیل خطا در برنامه ریزی، مقدار زمان نادرستی روشن ماند و به این دلیل لونا ۱ نتوانست به سطح ماه برخورد کند این فضاپیما پس از ۳۴ ساعت پرواز در ۴ ژانویه از فاصلهٔ ۵۹۹۵ کیلومتری سطح ماه گذشت و از جاذبه زمین خارج و در مدار خورشید جایی بین زمین و مریخ قرار گرفت به این ترتیب لونا۱ نخستین وسیلهٔ ساخت بشر شد که به مدار خورشید مرکزی رسید و مانند دیگر سیاره‌ها در آن قرار گرفت نکته جالب درباره این فضاپیما عدم استفاده از ترانزیستور بود و این کاوشگر تنها با تکنولوژی قدیمی لامپ خلا توانست به مدار خورشید برسد @ir_nojoom

میدان مغناطیسی زمین @ir_nojoom

جهان‌های موازی در مکانیک کوانتومی تصور وجود جهان‌های دیگر در کنار جهان ما، اولین بار توسط آناکسیمندر در قرن ششم پیش از میلاد مطرح شدایده جهان‌های موازی فارغ از تصویر غلطی که در فیلم‌ها ارائه می‌شود، در فیزیک کوانتومی ریشه‌های جدی دارد در تفسیر کپنهاگی، حالت ذره تا پیش از اندازه‌گیری نامعین است و به صورت یک برهم‌نهی از حالت‌ها است و به محض انجام مشاهده، تابع موج ذره به یکی از حالت‌ها رمبش می‌کند هیو اورت، دانشجوی دکترای نیلز بور در تز دکترای خود در ۱۹۵۷ مفهوم «تابع موج جهان‌شمول» را طرح کرد که در آن دیگر رمبش تابع موج وجود ندارد طبق ایده اورت، هر بار که حالت یک ذره اندازه‌گیری می‌شود، واقعیت فیزیکی منشعب می‌شود و احتمالات بروز دیگر حالت‌ها، در دیگر جهان‌ها رخ می‌دهد این ایده به «تفسیر چندجهانی» از مکانیک کوانتومی مشهور است در این تفسیر، بی‌شمار جهان‌های موازی وجود دارد که هر حالت ممکنی در یکی از این جهان‌ها رخ می‌دهد این تفسیر، بر خلاف دیدگاه کپنهاگی، تعین‌گرا (Deterministic) است و نامتعین نیست @ir_nojoom