ما گاهی گریه می‌کنیم ولی با گریه، عقده دل باز می‌کنیم و نه بر "رنج های حسین(علیه‌السلام) " که بر رنج های مشابه و غیر مشابه خودمان اشک میریزیم. ما از دردهای خودمان و از سیلی و اهانتی که چشیده‌ایم بر حسین(علیه‌السلام) اشک میریزیم و بخاطر سنگینی ظلمی که تحمل کرده ایم بر حسین(علیه‌السلام) ناله سر میدهیم و همین است که با این داغ ها، گرم‌تر گریه سر می‌دهیم و بیشتر هق هق می‌کنیم و همین است که باز گرفتار مکر شیطان و نفس خود و تجربه‌ی خویش هستیم.. از کتاب چهل حدیث از امام حسین صفحه ۲۱۵ #عین_صاد @ir_tavabin

خدایا من نمیتونم برگردم! تو بیا من رو ببر.. #عین_صاد @ir_tavabin

افسوس که ما پیش از آن که از آلودگی ها پاک شده باشیم، بر خویش عطر پاشیده ایم، و خویشتن را جز آن که هستیم به دیگران معرفی کرده ایم. ما به جای آن که رنگ خدا را گرفته باشیم، به خدا رنگ زده ایم ! استاد صفائی حائری #عین_صاد @ir_tavabin

آنهایی که حسین(ع) را کشتند کسانی بودند که با چشم اشک او را کشتند و محب او بودند ولی.. #عین_صاد استاد علی صفایی حائری @ir_tavabin