⭕️ باوجود پیگیری‌ها، مشکل سنجش و ثبت‌نام کلاس‌اولی‌های اتباع افغانستانی همچنان پابرجاست! 🔹 مطابق فیلم فوق، دانش‌آموزان کلاس اولی‌ افغانستانی همچنان برای سنجش و ثبت‌نام در مدارس با مشکل روبرو هستند و موفق به ثبت‌نام در مدارس نمی‌شوند. 🔹 با اینکه این مشکل مدت زیادی است که وجود دارد، اما همچنان شاهد هستیم که تلاش مؤثری برای برطرف نمودن این مشکل از سوی نهادهای مربوطه انجام نمی‌شود. 🔴🔴 اجازه ندادن به #تحصیل دانش‌آموزان افغانستانی علاوه بر آن‌که خلاف انسانیت، قوانین و دستور صریح #رهبری است، باعث تبدیل شدن آن‌ها به #کودکان_کار و افزایش #بزهکاری_اجتماعی خواهد شد. #کافی_نت_جمعیت #جمعیت_افغانستانی‌های_مقیم_ایران https://eitaa.com/joinchat/3500474498C27bed6731b

🔴 چند واقعیت دربارهٔ تحصیل دانش‌آموزان افغانستانی در ایران 🔶 از نفرت‌پراکنیِ برخی‌ها که بگذریم، چند واقعیت دربارهٔ تحصیل دانش‌آموزان افغانستانی در ایران (۱۴۰۳ ــ ۱۴۰۴) را با هم مرور می‌کنیم: 1⃣ دانش‌آموزان افغانستانی، علاوه‌بر کمک به مدرسه، مبالغی را تحت عنوان «هزینهٔ ثبت‌نام اتباع خارجی» پرداخت می‌کنند. 2⃣ «ثبت‌نام از دانش‌آموزان اتباع خارجی فاقد اسناد معتبر و غیرمجاز توسط مدارس ممنوع است.» 3⃣ «شیوه‌نامهٔ ثبت‌نام دانش‌آموزان اتباع خارجی» اخیراً (۱۴۰۳/۶/۲۱) ابلاغ شده است، درست ۱۰ روز پیش از اول مهر. اتباع خارجی در همین ۱۰ روز می‌توانند در مدارس ثبت‌نام کنند. 4⃣ هرساله بسیاری به‌خاطر پیچ‌وخم اداری، هزینهٔ تحصیل و فرصت اندک ثبت‌نام از #تحصیل بازمی‌مانند. 📝 ‌پس‌نوشت: چندی پیش حسینعلی حاجی‎دلیگانی، نماینده اصفهان در مجلس شورای اسلامی ایران، در صحن مجلس ادعا کرده بود «دانش‌آموز اتباع را ثبت‌نام می‌کنند، اما به دانش‌آموز ایرانی می‌گویند جا نداریم، برو یک شهر دیگر ثبت‌نام کن.» (۱۴۰۳/۵/۲۷) این در حالی است که شيوه‌نامهٔ ثبت‌نام اتباع خارجی به‌تازگی (۱۴۰۳/۶/۲۱) ابلاغ شده است. #جمعیت_افغانستانی‌های_مقیم_ایران https://eitaa.com/joinchat/3500474498C27bed6731b

🔴 درباره هزینۀ تحصیل دانش‌آموزان افغانستانی در ایران چه می‌دانیم؟ 🔹 نادر یاراحمدی، مشاور وزیر و رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور، گفت: «برای تحصیل هر فرد [اتباع افغانستانی] معادل ۴۲ میلیون تومان هزینه می‌شود.» [۱۴۰۳/۸/۳۰] 🔹 مرکز پژوهش‌های مجلس در اردیبهشت ۱۴۰۳، در گزارشی سرانه بودجه هر دانش‌آموز در لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ را ۲۰/۶ میلیون تومان برآورد کرد، که نسبت به سال گذشته ۱۶/۷ درصد رشد داشته است. 🔹 رقم سرانه دانش‌آموزی از کل اعتبارات آموزش و پرورش که مرکز پژوهش‌های مجلس اعلام کرده، حدود نصف رقمی است که مشاور وزیر کشور به‎عنوان هزینه تحصیل هر دانش‌آموز افغانستانی اعلام کرده است. 🔹 علاوه‎بر این، بر اساس گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در ایران (UNHCR) تا پایان ماه سپتامبر ۲۰۲۴ ( نهمین ماه تقویم میلادی) ۳۴/۸ میلیون دلار اعتبار برای کمک به پناهجویان افغان در ایران اختصاص داده شده است. اگر بخشی از این ۳۴/۸ میلیون دلار در حوزۀ آموزش و تحصیلات اتباع خارجی هزینه شده باشد، رقم سرانه هزینه دانش‌آموزان افغانستانی حتی از برآورد مرکز پژوهش‌ها کمتر خواهد بود. 🔹 فکت‌نامه با استناد به برآوردهای رسمی در این زمینه، به این گفته که هزینه تحصیل هر دانش‌آموز افغانستانی در ایران ۴۲ میلیون تومان است نشان «نادرست» می‌دهد. #اطلاعات_غلط #تحصیل #جمعیت_افغانستانی‌های_مقیم_ایران https://eitaa.com/joinchat/3500474498C27bed6731b

🔴 آیندۀ مشترک، آموزش برابر 🔸 تحصیل حق هر کودکی است، حتی اگر مهاجر باشد. 🔹 در مورد مناقشۀ تحصیل کودکان مهاجر در ایران دو دیدگاه موافق و مخالف وجود دارد. موافقان یک گزارۀ کلی دارند؛ اینکه شما وقتی با یک کودک مواجه هستید این کودک یک حقوق ذاتی دارد که به هیچ وجه سلب‌شدنی نیستند. این بیشتر از دیدگاه حقوقی و انسانیِ قضیه هست و اینکه این کودک کجایی باشد، چه اوراق هویتی داشته باشد، پدر و مادرش چه کسانی و دارای چه ملیتی باشند، همه فرع بر کودک‌بودن آن کودک هستند و نفس کودک‌بودن این حق ذاتی را نصیبش می‌کند که تحصیل کند و این یک امر جهان‌شمول و پذیرفته‌شده و انسانی هست. 🔹 مخالفان چه می‌گویند؟ اولین استدلال‌ این هست که چرا وقتی ما کلی دانش‌آموز بازمانده از تحصیل ایرانی داریم، باید سراغ مهاجران برویم؟ و اگر قرار هست هزینه‌ای هم شود، اولویت با کودکان ایرانی است. این استدلال شاید روی کاغذ درست به‌نظر رسد، ولی واقعیت بسیار پیچیده‌تر است. وقتی ما وارد میدان می‌شویم، می‌بینیم که اتفاقاً دو گروه کودکان ایرانی و مهاجر بازمانده از تحصیل چندان متمایز از هم نیستند. یعنی سرنوشت‌شان به‌شدت به هم گره خورده‌است. اگر مانعی باعث شده که کودک مهاجر نتواند تحصیل کند، آن مانع احتمالاً پیش‌روی کودک ایرانی هم هست. 🔹 شاخصۀ اصلیِ کودکانی که ما ایرانی می‌دانیم و بازمانده از تحصیل هستند و نمی‌توانند ثبت‌نام کنند این هست که هویت ندارند، شناسنامه ندارند، به‌خصوص در مناطق مرزی مثل سیستان و بلوچستان. وقتی نگاه می‌کنیم مسئلۀ کودکان مهاجر هم همین هست. یا اگر مانع تحصیل فقر هست، وضعیت اقتصادیِ این دو گروه شبیه هم هست. بنابراین، این تفکیک بسیار گمراه‌کننده هست. 🔹 مسئلۀ دیگر مخالفان این هست که چرا اینها باید تحصیل کنند و ما هزینه‌شان را بدهیم آن هم در این وضعیت؟ در پاسخ به این استدلال، چیزی که همیشه می‌گویم این است که مسئلۀ مهاجران در کشور ما مسئلۀ یک روز و دو روز و یک سال و دو سال نیست؛ اینها چندین دهه هست که اینجا ساکن‌اند و یک همزیستی با ما داشته‌اند. اگر شما بخواهید با معیار حقوق مدنی هم در نظر بگیرید از منظر تولدشان در ایران اینها به‌نوعی ایرانی هم می‌توانند محسوب شوند. هزینه‌کردن برای آنها صرفاً یک رقم نیست. ما در واقع با دادنِ حق تحصیل به این کودکان یک فرآیند ادغامی را شروع می‌کنیم که می‌تواند از عواقب بسیار ناگواری مثل حاشیه‌نشین‌شدن، فقر، آسیب‌های اجتماعی و شکافی که بین جامعۀ مهاجر و جامعۀ میزبان ممکن است صورت ‌گیرد پیشگیری کند که اتفاقاً خیلی در راستای منافع ملی خودمان هم هست. 🔹 باید توجه کرد که در ایران وضعیت تحصیل کودکان مهاجر تابع سیاست کلیِ مهاجرت ایران بوده‌است. یعنی در سال‌هایی که فشار بیشتر شده، نرخ ثبت‌نام کمتر بوده و وضعیت تحصیلی دشوارتر بوده و در سال‌هایی که رویکرد گشوده‌تر بوده ثبت‌نام‌ها هم بیشتر انجام شده و به نظرم یک نسبت و رابطۀ مستقیمی اینها داشته‌اند. این گره‌خوردگی دو مسئله، یعنی سیاست کلان مهاجرتی و بحث تحصیل کودکان مهاجر، را به نظرم تا جای ممکن باید از هم باز کرد. یعنی نباید سیاست مهاجرتی باعث بشود کودکی نتواند درس بخواند. 🔹 به‌علاوه، ما ایرانی‌ها و افغانستانی‌ها دو کشور همسایه هستیم و سرنوشت‌مان به هم گره خورده‌است. حقیقت این است که افغانستان مشکلات اجتماعی و سیاسیِ پیچیده‌ای دارد و هر چه این مهاجران افغانستانی ساکن ایران بیشتر در جامعۀ مدنی ما ادغام شوند، هر چه حقوق شهروندیِ بیشتری به‌دست آورند، در واقع به نفع خود ما هم هست. [...] 🔹 یک تصوری هست در ایران که فکر می‌کنیم تنها کشور ما هست که با یک جمعیت انبوه مهاجرین مواجه هست، در صورتی که این مسئله اصلاً خاص ما نیست. مثلاً کلمبیا بعد از آوارگیِ مهاجرین ونزوئلایی تجربه‌ای مشابه با ما داشته‌است، یا ترکیه که با انبوه مهاجرین سوری مواجه شد و آنها هم این مسئله را مشابه ما داشتند. این کشورها اما نسبت به بازیگران مختلف و سازمان‌های بین‌المللی رویکرد گشوده‌ای داشتند و از کمک‌هایی که این سازمان‌ها کردند برای حل مسئله‌شان استفاده کردند. 🔗 آنچه خواندید خلاصه‌ای است از صحبت‌های مطرح‌شده در نشست رونمایی از کتاب «بازماندگی از تحصیل کودکان مهاجر در ایران» (۱۴۰۳)، که انجمن دیاران با همکاری مؤسسهٔ رحمان در‌ آذر ۱۴۰۳ برگزار کرده است. #️⃣ #تحصیل #جمعیت_افغانستانی‌های_مقیم_ایران https://eitaa.com/joinchat/3500474498C27bed6731b