📅 #برگی_از_تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۵۷ ⭕️بازگشت قریب الوقوع نیروهای نظامی #ایران از #عمان خبرگزاری فرانسه به نقل از روزنامه الوطن چاپ کویت گزارش داد که نیروهای ایرانی مستقر در سلطان نشین عمان طی چهار روز آینده به ایران باز خواهند گشت. محمد ولی قرنی در مصاحبه با این روزنامه، ضمن اعلام این خبر، گفت که ایران دیگر ژاندارم منطقه نخواهد بود. (خا12/12 ش 323 ص 5) ♨️در 11 خرداد 1344 در منطقه #ظفار، در جنوبی ترین ایالت سلطان نشین عمان و در مرز این کشور با #یمن، گروهی با نام «#جنبش آزادی بخش ظفار» اعلام موجودیت کرد و اولین کنگره خود را در ناحیه ای در بلندیهای ظفار برگزار و کادر رهبری و ساختار سیاسی و نظامی خود را تعیین کرد. یک هفته پس از این کنگره صبح روز 19 خرداد 1344 این جنبش رسماً آغاز انقلاب مسلحانه در عمان را اعلام کرد. در جنبش آزادیبخش ظفار، گروهی چپ گرا و مورد حمایت #شوروی و یمن جنوبی بود. این جنبش از 1347 تا 1351 به پیروزیهای مهمی رسید و توانست قلمرو خود را تا نزدیکی مناطق نفت خیز عمان گسترش دهد. #سلطان_قابوس که خود را در خطر سقوط می دید، در 25 تیر 1351 با اعزام نماینده ای به #تهران رسماً از #شاه ایران خواست تا حکومت #مسقط را در سرکوب جنبش ظفار یاری رساند. دولتهای #لندن و و#اشنگتن نیز از شاه ایران و #ملک حسین، پادشاه #اردن خواستند تا به یاری حکومت قابوس بشتابند. با پذیرش درخواست سلطان قابوس از سوی شاه، نخستین یگانهای نظامی ایران در 29 آذر 1351 از طریق دریا و هوا به عمان رفتند و در دو سوی یکی از جاده های مهم منتهی به #صلاله، مرکز ایالت ظفار، مستقر شدند. ارتش ایران با مساعدت اطلاعاتی ژنرالهای انگلیسی که هنوز در عمان باقی مانده بودند، در ماههای بعد تمامی شهرهای اطراف صلاله و جاده های منتهی به این شهر را تصرف، و راههای اصلی و مهم بین یمن و عمان را که مسیر اصلی ارسال اسلحه از سوی حکومت کمونیستی #عدن برای چریکهای ظفار بود، مسدود، و در ارتفاعات استراتژیک مشرف به شهرهای اصلی ظفار و مناطق مهم مرزی آن با یمن استحکامات نظامی ایجاد کرد و تا آذر 1354 تمامی ایالت ظفار و از جمله شهر صلاله را به تصرف درآورد و آن را به ارتش عمان واگذار کرد. این عملیات 4 ساله به دلیل آنکه در منطقه ای مملو از غار، پرتگاه و دره صورت گرفت با تلفات سنگینی برای دو طرف همراه بود. دولت ایران هرگز میزان تلفات خود را اعلام نکرد. تنها در 30 دی 1354 شاه در پاسخ به سوال یک خبرنگار به 50 کشته از نظامیان ایران در ظفار اعتراف کرد. در 22 آذر 1354 سلطان قابوس، سلطان عمان، طی مصاحبه ای رسماً پایان جنگ ظفار را اعلام کرد. پس از این تاریخ نیروهای ایران در تمام طول مرزهای عمان و یمن مستقر شدند و به اصرار مقامات عمان در منطقه باقی ماندند. شاه نیز چندین بار تأکید کرد که «نیروهای ایران به دعوت دولت عمان به آن منطقه رفته اند و هر لحظه سلطان آن کشور تقاضای خروج کند، از آن منطقه خارج خواهند شد.» بخشی از این نیروها در بهمن 1355 پس از بازگشت آرامش به منطقه، به ایران بازگشتند و بقیه تا پیروزی انقلاب اسلامی در آنجا ماندند. 📚مأخذ: #کتاب_سبز وزارت #امورخارجه، عمان؛ سیاست خارجی ایران در دوران #پهلوی، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج1؛ نشریه مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امورخارجه، ش 5و6. 🇮🇷 @iranemoaser

📌#روزشمار انقلاب اسلامی 🗓 ۸ مهر ۱۳۵۷ 🔹بنابر گزارش خبرگزاری فرانسه، رهبران مخالف رژیم ایران با وجود حکومت نظامی مردم را به یک اعتصاب عمومی در روز57.7.9 در اعتراض به محاصره منزل امام خمینی در عراق دعوت کردند. 🔸بنابر گزارش #روزنامه_کیهان سفارت ایران در #عمان اعلام کرد که دولت‌های #ایران و #اردن مشغول مذاکره درباره ناپدیدشدن آقای #موسی_صدر، رهبر شیعیان لبنان هستند. 🔹سفیر عراق در تهران در دیدار با #شریف_امامی پیام خصوصی صدام حسین را مبنی بر سوء قصد به جان #آیت‌الله_خمینی در صورت لازم دانستن آن توسط رژیم شاه پیشنهاد داد. این پیشنهاد توسط شاه و دولت ایران رد شد و در مقابل از دولت عراق خواسته شد تا تمام کوشش خود را برای محدود کردن فعالیت‌های امام به کار گیرد. 📚منبع: روزهای حماسه و نور، ج2، ص59 🇮🇷 @IRANeMOASER