💠
۱۲ بهمن ۵۷، زمینهی تشرّف جامعهی ایرانی را به مثابه انسان کبیر، از فطرت اول به فطرت ثانی مهیا کرد.
از همان روز این انسان کبیر در جدال و کشش بین طبع ناسوتی و روح متعالی قرار گرفته است. آیا این جدال پایانی خواهد داشت؟ با پیروزی کدام یک؟
آنچه روشن است اینکه این جدال با راحت و عافیت همخوان نیست. برای همین جامعهی ایرانی هر از گاهی با زبان تاریخی ابتلائات قوم موسی(ع) لب به سخن میگشاید که:
قالُوا أُوذينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا قالَ عَسي رَبُّکُمْ أَنْ يُهْلِکَ عَدُوَّکُمْ وَ يَسْتَخْلِفَکُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ کَيْفَ تَعْمَلُونَ
قوم موسی به او گفتند : هم پیش از آن که نزد ما بیایی و هم بعد از آن که نزد ما آمدی در سختی و آزار بودیم. گفت: امید است پروردگارتان دشمن شما را نابود کند و شما را در این سرزمین جانشین گرداند تا شما را بیازماید و بنگرد که چگونه رفتار میکنید.
اعراف/۱۲۹
#یادگاری
✍ وحید یامینپور
#کانال_توییتر_ایران_سرافراز_من_🇮🇷👇
@iransarafrazman