#سه_شنبه_های_امام_زمانی ای امید دل‏های خستگان! می‏ آیی از آن سوی جاده‏ های صبوری! می‏ آیی در یلدایی‏ ترین شب انتظار؛ در خشکسال ایمان و عدالت، آن گاه که ابرهای جهل و نخوت، بر سراسر کویر دل‏ها مان سایه افکند. و آن هنگام که همگان به دنبال سراب بدوند. آن هنگام که درختان از بی برگی برهنه گردند. آن روز که ماهیان دریا در طلب آب از دریا بیرون می ‏آیند. آن هنگام که آسمان، تحمل از کف دهد، خورشید، خسته از تابش است و ابرها تشنه بارش. آن زمان که دفتر عاشقی به آخرین برگ خود برسد و آن لحظه که زمین و زمان، ثانیه‏ ها را گم کنند و غنچه‏ های «الغوث الغوث»، شکوفا گردد و زمینیان، نوای «الامان الامان» سر دهند. تو خواهی آمد، ای معنای غیرت، ای معمای هستی! تو خواهی آمد و دیوار بلند انتظار، فرو خواهد ریخت و عطر وجودت فضای دل هامان را پر خواهد کرد. می ‏دانم خواهی آمد و با کرشمه نگاهت، دلشوره‏ های نا امیدی را به شیرینی لحظه دیدار مبدل خواهی کرد. ای انعکاس مهربانی و پژواک امید! وقتی که تو بیایی، دیگر از پاییز هراسی نداریم و در زمستان نمی‏ لرزیم. تو گرما بخش دل هامان می ‏شوی و ما در بهار آمدنت، دل هامان را فرش راهت می‏ کنیم. ای از قبیله آفتاب! کدام لحظه خوشبخت را در آغوش خواهی کشید؟ ای مهربانی که آفتاب در مقابلت زانو خواهد زد و ماه در پیشگاهت به سجده خواهد هفتاد! ای راز خلقت! همه منتظرانت یاد تو را در قاب کهنه انتظار نگه می‏ دارند و لحظه‏ های خود را با «ای کاش»ها سپری می‏ کنند تا به جمعه وصال برسند. ▫️العجل العجل العجل @irc_ir