«منصور»، انسانی حقیقی را به نمایش گذاشته که مختصاتش منطبق بر جهان‌بینی توحیدی و ایدئولوژی اسلامی است. ✅ انسانی ذوابعاد که به‌هنگام مقتدر است و‌ به‌هنگام مهربان. به‌هنگام سخت‌گیر و‌ به‌هنگام سهل‌گیر. به‌هنگام تند، خشمگین و متکبر و‌ به‌هنگام رئوف و‌ متواضع... 🔷فیلم مسئولی را به نمایش درآورده که می‌داند به ازای کوچکترین توانمندی و استعداد، روزی نه چندان دور بازخواست خواهد شد. حتی اگر این استعداد، توانایی آموختن و ساختن باشد. مسئولی که باور دارد عزت تنها از آن خداست و‌به هرکس که جبین بر خاک عبودیت نهد این عزت را خواهد داد... 🔶 این قهرمان به عجز می‌رسد، اما به یأس هرگز و به هنگام عجز، دست به دعای همراه با عمل بلند می‌کند. او انسان رشیدی است که بحران‌ها، فصل رویشِ او هستند. انسانی که مسئولیت کلان نیروی هوایی کشور او را از توجه به جزئیات پیرامونش باز نمی داد. 🔸 «منصور» صالح مصلحی را به تماشا گذاشته که ایمانش، او را چون پاره‌های آهن مستحکم کرده بود. زیرا در راه آبادانی این مرز و بوم باید چون پاره‌های آهن بود و موانعی که بر سر راه، علم می‌شود جز با پشتوانه ایمان، برطرف نخواهد شد. 🔴 نکته‌ی مهم و متفاوت این فیلم، در به تصویر کشیدن نقش همسر شهید است، که طریقی میانه و حقیقی در پیش گرفته است؛ متاسفانه در طول سالیان گذشته با فانتزی سازی از شخصیت شهدا که در اغلب کتاب‌ها و سریال‌ها و فیلم‌ها به چشم می‌خورد، شخصیت واقعی معرفی نشده و توقعات را بالا برده است. 🔹 با این فیلم می‌توان گریست برای پیشرفت‌های کشور که تماما با خون دل به دست آمده‌اند .. خون دلی که نه از دشمن، که از دست خودی‌ها، خورده‌اند. ✍ سهیلا آقاجانلو 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🗣 زنان، کودکانی هستند که زود فریفته می‌شوند، فریبنده هستند، فریبکار نه 🗣احساس گناه می‌کنم بچه‌ای به‌دنیا آوردم و رهایش کردم 🗣اگر مادرم از من می‌پرسید میخواستی بدنیا بیای یا نه؟..قطعا جوابم نه بود...

🎥این جملاتی از گفتگوهای فیلم مستند «یاشماق» به کارگردانی «رضا غلامی مطلق» در بخش مسابقه نیمه بلند ملی در جشنواره حقیقت است. ⚛ مستند، روایتگرِ زندگی سه بازیگرِ زن تئاتری است که هرکدام گرفتار سنت‌های برخی از ترکمن‌ها شده‌اند. 1⃣ زنی است که با سنت «قارشلق» ازدواج کرده است، در این سنت، یک دختر به یک خانواده می‌دهند و یک دختر می‌گیرند. اگر بنا به هر دلیلی یکی از زوجین طلاق بگیرند زوج دیگر نیز باید از هم جدا شوند. ⛔️ ظلمی آشکار در سنتی اشتباه که اختیار در انتخاب همسر را از دختران و پسران سلب کرده است و بدتر از آن، محکوم به طلاق و به طبع آن؛ همانند «صاحب جمال» در این مستند، محکوم به ندیدن فرزند می‌شوند. 🔴 برادر «صاحب جمال» طلاق گرفته و بچه را نزد خود نگه داشته، به همین دلیل خواهرش نیز حق دیدن فرزندش را ندارد.او از اقدام قانونی نیز هراس دارد و منصرف می‌شود زیرا اطرافیان به او گفته‌اند که آن‌ها در هر صورت بچه را تحویل نمی‌دهند چون زورشان بیشتر است. او برای مقابله با سنت‌های اشتباه، خود را مشغول بچه‌های روستا و تئاتر می‌کند. 2⃣ زنی معرفی می‌شود که با رسیدن به مقطع پیش‌دانشگاهی باید بخاطر عرف خانوادگی و سن‌اش، ازدواج کند؛ ازدواج با مردی که یک‌ماه بعد از جواب مثبت، او را می‌بیند. این زن از زندگی‌اش راضی نیست و همسرش بدلیل سردی عاطفی نمی‌تواند او را هیچ‌جوره خوشحال کند. 3⃣ دختری که برای پسرعمویش نشان شده و به او علاقه‌ای ندارد اما اصرارهای پدر و ترس از آینده که اگر با غریبه‌ای بدتر از او ازدواج کند و حامی نداشته باشد، دختر را نگران از دادنِ جواب منفی کرده، اما در نهایت تصمیم می‌گیرد، جواب «نه» بدهد حتی اگر در آخر مجبور به گفتن «بله» شود. 🔔نمایش سنت‌های اشتباهِ قومی جزو رسالت‌های مستند در بخش ملی است، آن‌هم سنت‌هایی که منجر به ظلم به زنان در محیط خانواده شود، ″دادخواهی‌ای″ که «مقام معظم رهبری» آن را بارها تکرار کرده‌اند. ⭕️ اما در این مستند، تنها، راهکارِ فرهنگی معرفی شده که بسنده نیست، به ویژه در موردی که زن با توجه به «قوانینِ جمهوری اسلامی» می‌تواند به راحتی حضانت طفلِ خود را بگیرد. ❓ *چرا حاشیه سازی* ⛔️کارگردان مستند اگر به جای القای غیرمستقیم رهایی این زنان از بار روانی ظلمی که به آنان شده، توسط «موسیقی، رقص و سیگار» به ایجادِ جسارت برای گرفتن حق از مجاریِ قانونی اهتمام می‌ورزید کار ارزنده‌ای انجام داده بود و برای جلب توجه نیازی به نمایش «حرکات موزون» و «شانه‌زدن مو» از پشت پرده نداشت. 🔴 *بازهم سیاست‌های ضد جمعیت* ❗️ نکته‌ی قابل تامل این مستند اشاره به انگیزه‌های خودخواهانه فرزندآوری است؛ یکی از انگیزه‌ها نامطلوب فرزندآوری ″ادامه یافتن نسل″ معرفی می‌شود‼️ و در ادامه ادعای زن کارگردان مطرح می‌شود که می‌گوید: اگر مادرم از من می‌پرسید «میخواستی بدنیا بیای یا نه؟ قطعا جوابم نه بود»...اینکه «نسلی بیارم و در دنیای عجیب و غریب رها کنم، خودخواهیه»‼️ این نوع حرف‌ها در کلامِ «صاحب جمال» نیز بود که هم در مطلع و هم در پایان گفت: «احساس گناه می‌کنم بچه‌ای بدنیا آوردم و رهایش کردم...» ⚛ این ادبیات، خودش عین خودخواهی است «فرزند نیاورم چون دنیا عجیب و غرب است یا رها می‌شود» یعنی من حاضر به پذیرش مسئولیت برای آوردنِ نسلی مسئول نیستم، من حاضر به آوردن نسل برای پایداری جهان نیستم.. 🔔تکرار جملاتی که نتایج منفی و ضد سیاست‌های جمعیتی به‌عنوان یکی از معضلات اساسی کشور، را القا می‌کند و از دل حرف و دغدغه‌ای درست، پرداخت حاشیه‌‌ای ظهور و بروز می‌یابد! 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

✅ذره‌ای امید 🎞فیلم «هم‌قدم» به کارگردانی محسن سخا از معدود فیلم‌‌های جشنواره‌ای در بخش مسابقه ملی « سینما حقیقت» است که از روایت تلخ و افسرده فاصله دارد. مرد خانواده با سرطان دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و همسرش مهربانانه در کنار اوست، با وجود شرایط سخت؛ خانواده از هم‌پاشیده و نگون بخت معرفی نمی‌شود. ⚠️این فیلم در مقایسه با فیلم‌های مستندی مانند؛ «پائیزان» و «آشیانه خالی» که هر دو روایت بی‌مهری فرزند به پدرومادر سالخورده است، امیدبخش است. 🔹اگرچه این دو فیلم نیز واقعیتی انکار ناپذیر است اما کارگردان می‌تواند با انتخاب سوژه‌، نوع روایت و پایان‌بندی آن علاوه بر بیان دغدغه‌اش، پیام روشنی به مخاطب بدهد، فرهنگ‌ بد را نقد کند و حتی در جهت اصلاح و اعتلای فرهنگ حرکت کند. 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔔ادامه نمایش فیلم‌هایی با مضمون مشکلات «مهاجران افغان» در جشنواره حقیقت ❓تحلیل مسئولان امنیتی و همچنین وزارت ارشاد از تعداد بالای فیلم‌های با موضوع افغانستان در جشنواره‌های سال جاری چیست؟ فیلم‌ها مستند کوتاه ملی «آب، باد، خاک، نان»، «بی‌بی‌ جان»، «خلیفه قاسم»، و فیلم‌های مستند نیمه‌بلند ملی «ای کاش داد میزدم»، «گیسلو»، «گود» و فیلم «بچه‌های زمین خاکی» با وجود داشتن مضمونی مناسب و امیدبخش، از نمونه فیلم‌هایی است که در آن‌ها به طور ویژه به مشکلات مهاجران افغان در داخل ایران پرداخته شده و یا به عنوان قصه فرعی در کنار خط اصلی داستان، مطرح شده است. ❌ این حجم از محتواها با موضوع مهاجران افغان‌ و زیرسوال بردن قوانین داخل ایران اتفاقی بنظر نمی‌رسد! آیا مشکلات مهاجران به یکباره در سال جاری پدید آمده است؟ قطعا برخی قوانین مطلوب نیست و نیاز به بازنگری دارد، کما اینکه تعدادی از قوانین نیز با عنایت مقام معظم رهبری تغییر یافته است. اما نحوه‌ی قانون‌گذاری برای یک پدیده‌ی اجتماعی مثل مهاجرین با توجه به پدیده‌هایی چون تغییر هنجارهای اجتماعی، تداخل فرهنگی، تعارضات اجتماعی که عمدتا در اثر مهاجرت‌ها پدید می‌آیند، بررسی می‌شود و قوانین هر کشوری را نسبت به این موضوع، کمی سختگیرانه می‌کند. 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

⛔️آمار سقط جنین ایران به تناسب جمعیت، بالاتر از امریکاست! 🗣این جمله‌، ادعای عوامل فیلم مستند «خون‌ریزی» پس از پایان نمایش فیلم، در سالن سینما چهارسو است. ✅«محمد خوشدل‌فر» اولین تجربه حضورش در جشنواره سینما حقیقت را پرهیاهو آغاز کرد. مستند او که از دل پژوهش مطالب، تصاویر و فیلم‌ها بیرون آمده، واقعیت تلخی‌ست که آیه «بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَت»ْ را تداعی می‌کند. 🎞 مستند کوتاه ملی «خونریزی» درباره تصویب قانون آزادی سقط جنین در امریکا و اتفاقات پس از آن است؛ دلایل طرح این قانون، مخالفان و موافقان و تحولاتی که در طرفدارن این قانون رخ می‌دهد شاکله این فیلم مستند است. ♨️غم‌انگیزترین و در عین حال موثرترین صحنه فیلم، صحنه‌ایست که در آن دست و پا زدن جنینِ در حال سقط نمایش داده می‌شود. این تصویر سبب تحول یکی از طرفدارن سرسخت آزادی سقط جنین و مسئول یکی از شعبه‌های «پِلندپَرنت‌هود»؛ بزرگترین مرکز سقط جنین امریکا می‌شود. 🔸«خون‌ریزی» تجربه‌ای حقیقی را پیش روی همگان قرار می‌دهد تا هر انسان آزاده‌ای با قوه عاقله خود، این عمل و آزادی‌های بی‌بندوبارِ پوشش و روابط جنسی که زمینه‌ ایجاد این درخواست شد را نفی کند. 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

♦️تنها باورهای ما هستند که ما را دَر زندگی محدود می‌کُند 🎞مستند «ای کاش داد می‌زدم» داستان یک معلمِ نهضت سوادآموزی است و بر اساس یک گذشته به تدریس اتباع افغان علاقه نشان می‌دهد، اما با توجه به قانون نهضت سوادآموزی، باید به ازای هر افغان یک ایرانی را نیز ثبت‌نام کند، تا بتواند امتیاز معلمی خود را حفظ کند. او در این مسیر تلاش فراوانی می‌کند. مستند روایت اغراق آمیزی از مسئولیت‌پذیری خانم معلم دارد که بدلیل هم‌بازی نشدنش با یک دختر افغان در کودکی پشیمان است و عذاب وجدان دارد. همچنین سعی دارد داشتن ارتباط حسنه با اتباع را به نمایش بگذارد و انسانیت را محور قرار دهد.

🔷 از طرف دیگر در این مستند زنانِ ایرانی که از سطح فرهنگی بالایی برخوردار نبودند، نمایش داده می‌شوند و به تبع آن ازدواج دختران در سنین پایین و فرزندآوری تقبیح می‌گردد. درست است که واقعیت آن قشر است اما ناخودآگاه به تناسب بین ارزش‌هایی چون ازدواج در سن مناسب و فرزندآوری بالا با کم‌سوادی منجر می‌شود. 🔶 نکته‌ی قابل تامل در این مستند، قرار دادن صحبت‌های شوهر یکی از زنان بود که ادعا می‌کرد؛ «الان باید به فکر ایمان و آخرت خودمون باشیم نه سواد»، و یا در جواب حرف معلم که می‌خواهد به منزل آن‌ها برود می‌گوید؛ «محرم و نامحرمی گفتن، ما چندخانواده یه جا زندگی می‌کنیم، نامحرم مخصوصا زن بده». بعد از این مکالمه معلم بر روی تخته می‌نویسد: تنها باورهای ما هستند که ما را دَر زندگی محدود می‌کُند. این کلام تاحدی درست است چون اگر باورها درست باشند سبب رُشد می‌شود. انسان، بدون باور قادر به زندگی نیست. و از سویی این کلام بعد از مکالمه با آن مرد که آخرت‌گرایی را منافات با علم‌آموزی می‌دانست، چه نتیجه‌ای دربردارد⁉️ جز آنکه در ذهن مخاطب یک تناسب بین آخرت‌گرایی و رعایت محرم‌ونامحرم با تحجر و زن را در حد ضعیفه دانستن برقرار می‌کند⁉️. ❌ این دست مستندها هرچند از واقعیت پرده برمی‌دارد اما تمام واقعیت نیست، چرا باید مسئله‌ی مهمی چون ازدواج به‌هنگام و فرزندآوری بالا اینقدر حقیر نمایش داده شود؟ 👤زهرا خندان 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🎥 پانزدهمین جشنواره «سینما حقیقت» با برگزاری مراسم اختتامیه و اهدای جوایز در تالار وحدت، به کار خود پایان داد. 💰توزیع جوایز 🔹برگزیدگان دربخش مسابقه ملی: *بهترین کارگردانی فیلم مستند کوتاه: برگ (حمید جعفری) *بهترین کارگردانی فیلم مستند نیمه بلند: قلعه برقرار (فرشاد فداییان) *بهترین کارگردانی فیلم مستند بلند: دبستان پارسی (حسن نقاشی) *بهترین پژوهش: زندگی در آرشیو (برهان احمدی) *بهترین تصویربرداری: قلعه برقرار (فرشاد فداییان - فراز فداییان) *بهترین صداگذار: بی‎بی جان (صدابردار: میثم حسنلو، صدا گذار: بامداد افشار) *بهترین تدوین: احتضار (حجت طاهری - عبدالخالق طاهری) *بهترین نویسنده گفتار متن و گوینده متن : دبستان پارسی (نویسنده گفتار متن: حسن نقاشی گوینده: هادی اسفندیاری) *موسیقی متن: تکیه دولت (مهدی محمود خانی) - ماجرای سال آخر (یونس اسکندری) 🔹بهترین فیلم مستند: قلعه برقرار (فرشاد فداییان – الهه نوبخت) 🔹جایزه ویژه هیأت داوران: خروج ممنوع (علی همراز) – آن شب (مینا قاسمی زواره) 🔹جایزه ویژه دبیر در بخش ملی: آقای محمد صیاد سوژه فیلم (آقای صیاد را ول کنید!) فیلم آقای رضا محمدپور نوروز بلاغی برای فیلم (بوی مادر بوی دریا) 🔹جایزه ویژه سرباز وطن یادبود شهید سردارقاسم سلیمانی به آقای حسن وزیرزاده برای فیلم (آورتین) 🔹تماشاگران (ویژه سرمایه‌گذار): مستند «بی‌بی جان» / نرگس جودکی و ایمان پاکنهاد 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔹برگزیدگان بخش «جایزه شهید آوینی» *تندیس طلایی و دیپلم افتخار و مبلغ 300 میلیون ریال به آقای محمد سلیمی‌راد کارگردان فیلم «سرباز شماره صفر» *تندیس نقره‌ای شهید آوینی، دیپلم افتخار و مبلغ 250میلیون ریال به آقای مهدی قربان‌پور کارگردان فیلم «روزهای ناتمام» *تندیس برنزی شهید آوینی، دیپلم افتخار و مبلغ 200 میلیون ریال به آقای کامران جاهدیکارگردان فیلم «تفنگ برادرم» 🔹جایزه ویژه دبیر بخش آوینی: آن مرد (مهدی حجت پناه) – راکال (احمد ابراهیمی) 🔹برگزیدگان بخش مسابقه کوتاه و نیمه‌بلند بین‌الملل: *بهترین فیلم کوتاه: فیلم یک سال در تبعید، به کارگردانی مالاز اوستا از کشور ترکیه *بهترین فیلم نیمه بلند: فیلم «یک تصویر، دو برداشت»، به کارگردانی ساناز سهرابی از کشور کانادا 🔹جایزه ویژه هیئت داوران: با تقدیر از فیلم سارا جان اهدا شد به فیلم «در جریان کلمات»، به کارگردانی الیان استر بوتساز کشور هلند 🔹برگزیدگان بخش مسابقه بلند بین‌الملل: *بهترین فیلم بلند: به دو فیلم «بچه های اعجوبه» به کارگردانی احمد نکترکوپور محصول کشورهای فرانسه، آلمان و ترکیه و فیلم «چهره‌پرداز» به کارگردانی جعفر نجفی از ایران 🔹جایزه ویژه هیئت داوران: با تقدیر از فیلم آخرین بازمانده هیل بیلی اهدا شد به فیلم «استخوان‌های شکسته» به کارگردانی علیرضا معماریانی از ایران 🔹جایزه شبکه مستند: فیلم «تفنگ برادرم» به کارگردانی «کامران جاهدی» 🔹 جایزه معاونت اجتماعی ناجا؛ ناجی هنر: فیلم «هیچکس منتظرت نیست» به کارگردانی محسن اسلام‌زاده 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

✅صحبت‌های امیدبخش و بدون تکلف «محمد خزایی» در مراسم اختتامیه جشنواره حقیقت 👤رئیس سازمان سینمایی: 🔸مهم‌ترین بحث فرهنگی دولت سیزدهم به ویژه در زمینه سینما؛ گفتمان انقلابی و نهضت تولید محتوایی در کشور است؛ اما این، به معنای ایجاد محدودیت برای سینماگران نیست. 🔸در این مدت شصت روز بیش از پانصد نفر را ملاقات کردم که شامل سینماگران و دست اندرکاران تولید و مردم بوده و همگی از شرایط موجود ناراضی بودند. 🔸سینمای ایران متعلق به ده هزار نفر است، نمی‌توانیم بگوییم که همه امکانات و تجهیزات در اختیار ۲۰؛ ۳۰ نفر باشد. دوران پدر خواندگی در سینمای ایران تمام شده است. مشکلات سینمای امروز ناشی از تساهل و تسامح مدیریت پیشین است. دوران تلفن زدن و سفارش کردن تمام شده است. 🔸نگران چشمان منتظر فیلمسازان شهرستان‌ها، هنرمندان بدون رانت و خانواده‌های ارجمند همکاران و سینماگران هستیم. 🔸سال آینده سال جهش تولید در حوزه سینما و به ویژه فضای مستند خواهد بود، قول میدهم بودجه بخش تولید افزایش یابد. 🔸درهای سازمان سینمایی به روی همه هنرمندان با گرایش‌ها و تفکرات گوناگون باز است. 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

💬صحبت‌های برگزیدگان جشنواره حقیقت، هنگام دریافت جایزه 🔻حسن نقاشی: کسانی که ادای اپوزسیون را در می‌آورند اکراه کنند و از جشنواره حکومتی جایزه نگیرند. 🔻حسن وزیرزاده: از مخالفان حاج قاسم سلیمانی دعوت می‌کنم مستند «آورتین» را تماشا کنند. 🔻محسن اسلام‌زاده: حال منطقه شوش و هرندی خوب نیست و با شعار دادن درست نمی‌شود کارتن خواب‌ها وجود دارند و نیازمند افراد مثل خانم علیزاده هستند. خانم سپیده علیزاده ( سوژه اصلی مستند «هیچکس منتظرت نیست»)در حال کوچ به کرج است، خواهش می‌کنم هر کسی که دستش می‌رسد فکری برای این قضیه کند. 🔻جعفر نجفی: ابتدا این جایزه را به پدر و مادر بختیاری‌ام تقدیم می‌کنم/ در نهایت تقدیم بعدی من برای این جایزه هدیه آن به مردم نجیب، اصیل و بزرگِ بختیاری است. 🔻مهدی قربانی: ضمن اشاره به مهاجرت برخی هنرمندان به خارج از کشور، از مسئولان خواست جلوی این جریان را بگیرند و به‌ویژه نگذارند در بخش مستند این اتفاق بیفتد. 🔻محمد سلیمی‌راد جایزه‌اش را به روح پدر شهیدش اهدا کرد. 📡 وایپ/روبش را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe