🔴 سربلندی و سرافکندگی هر چقدر در عرصه های فضایی، نانو،دفاعی، هسته ای،لیزر،پزشکی،و...... فرزندان راستین مکتب خمینی کبیر با قواعد جهادی افتخار آفریدن و مایه سربلندی ملت شدن. ❇️ درعرصه اقتصادی، سرسپردگان مکتب لیبرالیسم با فرمول های فریبنده شیطانی افتضاح به بار می آورند و مایه سرافکندگی ملت شدن ... #نه_به_نئولیبرالیسم #نه_به_مدیران_تنبل #آری_به_نخبگان_جوانان #بهروز_عیسی_زاده ✅ @Isazadeh_ir

برادران و خواهران انقلابی! کمربندها را محکم ببندید... شکست، مقدمه پیروزی است؛ به شرطی که با تحلیل‌های بی بنیاد و سطحی، ریشه‌یابی نشود. جریان حزب اللهی و طرفدار گفتمان انقلاب به کنار رفتن و نرفتن قالیباف یا جلیلی نباخت، بلکه بار دیگر به دوگانه‌ای باخت که حول مذاکره و برجام شکل گرفت! چرا که در طی سه سال پرکار دولت شهید رئیسی و چهار سال مجلس انقلابی، فرصت اثبات عملی اینکه مشکلات معیشتی ملت ارتباطی به تحریم‌ها ندارد را از دست دادیم. در این دوره، با اینکه ایران آشکارا از تحریم‌ها عبور کرد، اجرای سیاست‌های معیشت‌سوز و نابرابری‌ساز نئولیبرال، به مشار‌کت‌سوزی و رای‌سوزی این ایام منجر شد. ما امیدوار بودیم بعد از دولت روحانی با تغییر ریل اقتصادی کشور در دولت سیزدهم، مردم طعم شیرین اقتصاد درونزا و برونگرای اقتصاد مقاومتی و حاکمیت ریال را بچشند، اما متاسفانه روشن نبودن رویکردهای اقتصادی برای سیاستمداران و عواقب آنها مانع از این تغییر ریل شد. دلسوزان تلاش بسیاری کردند این شناخت را برای مجموعه دولت و مجلس ایجاد کنند اما نشد و تنها گذر زمان بود که آن را اثبات کرد؛ اما گاهی خیلی زود دیر می شود! روزی که شهید رئیسی قصد حذف ارز ۴۲۰۰ را داشت، خدمت ایشان رسیدم و کتاب دکترین شوک را تقدیم‌شان کردم. عرض کردم این کتاب را بخوانید و ببینید این سیاست‌هایی که در دست اجرا دارید، چند دولت را در دنیا سرنگون کرده است! بعد از آن نیز برای مجاب کردن دولت به اجرای سیاست تثبیت قیمت ارز تلاش ها کردیم. خاطرم هست این اواخر شهید رئیسی در جلسه‌ای فرمودند مطالب به این روشنی را چرا اقتصاددان ها متوجه نمی شوند؟! بهرحال زمان از دست رفت، بخصوص که افراد دست اندرکار، هنوز به آن سیاست‌ها باورمند هستند. جریان سیاسی اصولگرا نه تنها در طی دوره مدیریت خود بر دولت و مجلس اقدامی برای اصلاحات اقتصادی و پایان دادن به حاکمیت دلار آمریکا در خاک ایران نکرد، بلکه حتی حاضر نشد در ایام تبلیغات انتخاباتی دست روی این مسئله اساسی گذاشته و وعده حل و فصل آن را به مردم بدهد. این بود که در پاسخ به این پرسش آقای پزشکیان که چرا بدون برجام قیمت گوشت ۸۰۰ هزار تومان شد و قیمت خودرو و مسکن سر به فلک کشید، پاسخی جز سکوت نداشت! اصولگرایی به طمع ۱۸ میلیون رای شهید رئیسی در سال ۱۴۰۰، حاضر به عذرخواهی از مردم برای عدم موفقیت دولت سیزدهم در کوتاه کردن دست سفته بازان و خام فروشان از جیب مردم نشد. حاضر نشد با صدای بلند جلوی احتکار اراضی ایران بایستد و بگوید ما نتوانستیم اقتصاد بسازبفروشی مسکن ایران را که ۷۰ درصد آن قیمت زمین است، تغییر ریل دهیم! حاضر نشد از سیاست‌های مشوق خام فروشی فولاد و پتروشیمی و معادن عذرخواهی کند و از اینکه نتوانسته فرایند صنعتی شدن و تولیدگر شدن ایران را تسریع کند، حاضر نشد در پیشگاه تاریخ و مردم ایران ابراز شرمندگی کند و وعده اصلاح دهد. بنابراین جریان سیاسی اصولگرایی حتی ۵ میلیون رای از همین ۱۸ میلیون رای ۱۴۰۰ را نیز از دست داد. جریانی که می‌خواست نقش نمایندگی طرفداران انقلاب و مستضعفین را بازی کند، در عمل با سرمایه‌داران نرد عشق باخت. جراحی اقتصادی که باید روی توبره سرمایه‌داران انجام می‌شد، روی سفره مردم انجام شد. جریان انقلابی هرگز نباید سرخورده و دلسرد شود. باید از فرصت استفاده کرد و در مبارزه با سرمایه‌داری نئولیبرال هم فکر و هم قسم شد. این مبارزه، مبارزه‌ای نیست که یک شبه و یک ساله نتیجه دهد. ما با جریانی مواجهیم که از جنگ ایران و روس تا به امروز نتواسته هیچ امتیازی از غرب بگیرد، بیش از یک قرن است که اقتصاد و معیشت مردم را هم به گرو غرب درآورده است و می‌خواهد ریشه‌های غرب گرایی را در همه کشور بدواند و به سرمایه‌داری جهانی متصل کند، کارشناسان معتقد به سرمایه‌داری را تربیت کند و در همه جا بگمارد. نئولیبرالیسم می‌خواهد دولت را کوچک و ضعیف کند تا «سرمایه‌سالاری» جایگزین «مردم‌سالاری» شود. لذا #نه_به_نئولیبرالیسم نه به سیاست و آموزش و فرهنگ نئولیبرال هم هست. کمربندها را محکم ببندید که فرصت جدیدی برای جنگ حق و باطل، جنگ فقر و غنا، جنگ استضعاف و استکبار، و جنگ پابرهنه‌ها و مرفهین بی‌درد، ایجاد شده و البته که پیشرفت گفتمان مبارزه با سرمایه داری نئولیبرال در همین مدت محدود، کم نبوده است. ما برخلاف بخشی از اصولگرایان که معتقدند در عصر حاضر نمی‌توان با شعارهای انقلاب اسلامی از مردم رای گرفت، عمیقا معتقدیم شعارها و آرمان‌های این انقلاب هرگز رنگ کهنگی نمی‌گیرند و همچون اصل اسلام، در همه اعصار و دوران‌ها و برای همه نسل‌ها جذابیت دارند. قدرت، یک ابزار برای رسیدن به هدف است، نه خود هدف؛ آنکه از هدف عدول می‌کند که به ابزار دست یابد، نه فلسفه حیات را درک کرده و نه انسان را شناخته است. ادامه در صفحه پایین: