اقدامات حضرت فاطمه (س) پس از غصب فدک https://khouzestan.iqna.ir/fa/news/4110239/%D8%A7%D9%82%D8%AF%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D8%B3-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%BA%D8%B5%D8%A8-%D9%81%D8%AF%DA%A9 @islam_history

مقاله شخصیت علمی جابر بن عبدالله انصاری ره محمد فرمهینی فراهانی علمی پژوهشی مجله سفینه پاییز 1401 شماره 76 https://safinahmagazine.ir/browse.php?a_code=A-10-1-288&sid=1&slc_lang=fa 🆔 @islam_history

بخشی از زندگانی حضرت #ام_البنین سلام الله علیها (۱) 🆔 @islam_history

بخشی از زندگانی حضرت #ام_البنین سلام الله علیها (۲) 🆔 @islam_history

📗داستان ترور ابوبکر و عائشه 📝مولف:نجاح الطایی تعداد صفحات:۱۳۹ زبان:فارسی 🔹شامل مباحث: 👈اخباری در مورد ترور(مسموم شدن) ابوبکر و پسرش 👈آیا ابوبکر نسبت به جانشینی عمر وصیت کرد؟ 👈حزب قریش،گروه مخالف حکومت ابوبکر 👈بررسی برکناری ها و ترور های یاران ابوبکر 👈معاویه و کشتن عایشه از طریق حفر چاه و بازداشتن مردم از گریه بر وی @islam_history

💢مختصری از زندگی حضرت زینب سلام الله علیها حضرت زينب سلام الله علیها بزرگترين دختر اميرالمومنين و حضرت فاطمه است که روز پنجم جمادي الاولي سال پنجم يا ششم هجري در مدينه منوره به دنيا آمد. پس از تولد، رسول خدا قنداقه‏ مولود را طلبيدند و به سينه‏ خود چسبانيده و بوسيدند و نامش را «زينب» نهاده و فرمودند: «وصيت می‏كنم حاضرين و غائبين امت را كه اين دختر را به حرمت پاس بدارند، همانا وی به خديجه‏ كبری شبيه و مانند است.» عبداللَّه بن جعفر، همسر حضرت زينب يکي از شخصيت‌هاي مشهور اسلام است. وي در کربلا حضور نداشت اما دو فرزند خود، محمد و عون را همراه امام حسين به کربلا فرستاد. واقعه کربلا حساس‌ترين و پر التهاب‌ترين برهه زندگاني حضرت زينب است. با حرکت امام حسين از مدينه در بيست و هشتم رجب و به نقلي سوم شعبان سال ۶۰ هجري، حضرت زينب نيز به همراه فرزندان و بسياري از خويشاوندان از جمله برادران، خواهران و برادرزاده‌ها، رهسپار مکه شدند. حضور ايشان در کربلا بسيار مورد اهميت بوده و همچنين بعد از واقعه کربلا، خطب و افشاگري‌هاي حضرت در مجلس عبيدالله و يزيد، چهره پليد امويان را بهتر از هميشه براي جهانيان روشن و واضح گردانيد. وقتي که يزيد با تکيه بر جايگاه خلافت و در جمع بزرگان قوم و نمايندگان ملل بر نشان دادن قدرت حاکميتش و زهرِ چشم گرفتن از ديگران با سفاهت سخن گفت و از جمله، قتل شهداي کربلا را به خداوند نسبت داد، حضرت زينب خطاب به او فرمودند: «اي پسر آزادشدگان! آيا اين عدالت است که زنان و کنيزان خود را در پسِ پرده کُني و دختران رسول خدا را به اسيري بَري؟ حرمتشان را نگاه نداشتي و چهره شان را آشکار نمودي و دشمنان، آنان را شهر به شهر مي برند؟» حضرت زين العابدين هنگام قرائت خطبه به وسيله حضرت زينب در کوفه، در توصيف ايشان فرمودند: «أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَةٍ.» همچنين در روايت ابن عباس از خطبه فدکيه، لقب عقيلة براي ايشان به کار رفته است. بنابر روايتي، امام حسين براي پنهان کردن امامت امام سجاد، حضرت زينب را وصي خويش قرار دادند. حضرت زينب بعد از حادثه کربلا به مدينه بازگشتند. ◼️وفات حضرت زینب سلام الله علیها تسلیت باد. 🆔 @islam_history

https://irannewspaper.ir/8145/12/8941 اضطرار به امام تنها راه نجات بشریت روزنامه ایران ١۶ اسفند ١۴٠١ محمد فرمهینی فراهانی https://eitaa.com/islam_history

#اطلاع‌رسانی #معرفی_مقاله 📝آیا مورخان می‌توانند میان وجه قدسی شخصیت انسان‌های الهی و وجه طبیعی آنان ارتباط مناسبی برقرار کنند، به گونه ای که در شناخت این بزرگان، این دو وجه (قدسی و زمینی) مکمل یکدیگر قرار بگیرند و نه متناقض هم؟ آیا اساساً جمع این دو وجه در پژوهشی تاریخی مقدور و میسور است؟ یا به ناگزیر اثبات یکی به نفی دیگری می‌انجامد؟ به بیان دیگر، آیا می‌توان مقام اثباتی و مقام ثبوتی انسان‌های قدسی را در پژوهشی تاریخی مدنظر قرار داد و از هر دو مقام در امام شناسی (به طور مشخص در تاریخ تشیع) استفاده کرد؟ یا این که اساساً چون پژوهش ماهیتاً تاریخی است، باید مقام ثبوتی نادیده انگاشته شود و یا مسکوت بماند و صرفاً به وجه اثباتی این سوژه‌های ویژه توجه شود؟ اگر این گونه عمل بشود، آیا می‌توان امام را به طور کامل و به مثابه یک امام شناخت، بدون این که به کرامات، معجزات و نیز ویژگی‌های خاص ایشان مانند عصمت، آگاهی به علم غیب و… توجه شود؟ آیا چنین امام‌شناسی می‌تواند به معنای واقعی امام‌شناسی باشد؟ با توجه به آنچه گفته آمد، می‌توانیم پرسش بنیادین این پژوهش را این گونه طرح کنیم که چگونه می‌توان مقام ثبوتی و مقام اثباتی انسان‌های قدسی را در پژوهشی تاریخی جمع کرد تا به شناخت کاملی از آنان دست یافت؟ اگر این تجمیع ممکن است، چگونه؟ و اگر ممکن نیست، چرا؟ مسئله‌ی فوق را در مقاله‌ی ذیل مطالعه کنید: 📌نسبت تاریخ شناسی و علم کلام در حوزه امام‌شناسی: مورد امام رضا علیه السلام ✍مقاله ای از حسن حضرتی http://thaqalain.ir/%D9%86%D8%B3%D8%A8%D8%AA-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%B9%D9%84%D9%85-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D9%88%D8%B2%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85/ https://eitaa.com/islam_history

#دانلود_رایگان 📌صوت #مناظره علمی «امکان رویت امام عصر (ارواحنا فداه) در عصر غیبت» ✅ دریافت صوت مناظره https://porsemanonline.com/monazere/ https://eitaa.com/islam_history

❇️ منطقه «ذی طوی» کجا است؟ و آیا مخفیگاه و محل ظهور امام مهدی (ارواحنا فداه) در آن‌جا قرار دارد؟ ❇️ 🔸 در برخی از منابع به محلی به نام «ذی طوی» برای مکان ظهور امام زمان (علیه السلام) اشاره شده‌است؟ آیا این مطلب صحیح است و این منطقه در کجا قرار دارد؟ ✍🏻 پاسخ «ذی طوی» که از دو واژه «ذی» به معنای «صاحب» و «طُوَی» با ضمه حرف «ط» و فتحه حرف «واو» تشکیل شده‌است، نام منطقه‌ مرتفعى در اطراف شهر مکه قدیم می‌باشد که خانه‏‌هاى مکه از آن‌جا نمایان بود. البته به تدریج این منطقه در داخل شهر مکه قرار گرفته و به «الزاهر» مشهور شده‌است. گزارش شده که «ذی طوی» بین «حجوان» و «فخ» قرار داشته و کسی که در «مسجد تنعیم» احرام بسته و به سوی «مسجد الحرام» عزیمت می‌کند، پس از عبور از منطقه «فخ» وارد «ذی طوی» شده و سپس از سمت «قبرستان ابوطالب (علیه السلام)» به سمت کعبه روانه می‌شود. «عتیبیه» و «جرول» از محلّه‏‌هاى آن است. ذی طوی در محدوده حرم قرار دارد؛ و لذا برای کسی که می‌خواهد وارد مکه شود، مستحب است در این مکان غسل کند. هم‌چنین برای افرادی که از عراق به سمت مکه می‌روند، باید در آن‌جا «تلبیه» را قطع کنند. #امام_زمان أرواحنا فداه اصل مقاله👇 https://emamat.org/andishe-1432/ https://eitaa.com/islam_history