🗓۲۰ دی سال ۱۲۳۰ ش
🏳شهادت امیرکبیر/۱
💠رهبر انقلاب:
‼️از نامهای دارای افتخار در تاریخ ما امیرکبیر است. همه کارهایی و همهی خاطرات خوبی که تاریخ و ملت ما از این شخصیت دارد، محصول ۳ سال است. بنابراین ۴ سال برای دولت، وقت خیلی زیادی است، به شرط اینکه از همهی این وقت به نحو درست استفاده شود. ۸۳/۳/۲۷
‼️یکروز در آغاز گشایش دروازهی زندگی غربی به روی ایران - که پیشرفت بود، علم بود و ایرانیها هیچ چیز نداشتند - سیاستمداران و نخبگان آن روز ما به جای اینکه وقتی آن پیشرفتها را دیدند، به فکر جوشش از درون باشند - کاری که امیرکبیر در زمان ناصرالدین شاه کرد و میخواست بکند - ۷۰ سال بعد از امیرکبیر، آقایی در دورهی مشروطه پیدا شد که گفت راه نجات کشور ایران این است که جسما، روحا، ظاهرا و باطنا فرنگی شود! به جای اینکه برای جبران عقبافتادگیها به درون مراجعه کنند رفتند سراغ اینکه خود را در راه طی شدهی اروپا پیدا کنند! آنها این اشتباه را کردند. ۸۴/۲/۱۹
‼️این پدیدهی استعمار، مخصوص ما هم نبود؛ مال همهی کشورهای دیگری بود که زورشان به آن کشورها رسیده بود. در مورد ایران، از اواسط قاجار، اروپاییها به ما ضربه زدند. در جنگهای ایران و روس، انگلیسها به ایران خیانت کردند؛ به عنوان واسطه وارد میدان شدند، امّا از پشت خنجر زدند. در قضیّهی امتیاز تنباکو، در قضیّهی امیرکبیر و رفتاری که با امیرکبیر کردند؛ فشارهای انگلیسها و سفارتخانههای اروپایی در تهران بود که پادشاه ابله قاجار را وادار کرد خون امیرکبیر را بریزد و او را که میتوانست ایران را متحوّل کند، کنار بگذارد! ۹۸/۱/۱
#نشربامنبع
🗓۱۸ ماه جمادی الثانی سال ۱۳۲۰ق
🏳ولادت امام سیدروحالله خمینی/۲
📌تاریخ دقیق ولادت امام خمینی؛
‼️آنچه درباره تاریخ تولد امام خمینی شهرت دارد، بیستم جمادی الثانی ۱۳۲۰ ه ق است. این تاریخ را برادر ایشان، آیت الله پسندیده، نقل کرده و چون با تولد حضرت زهرا سلام الله عليها مصادف است، تقدس و مقبولیت یافته، در بیشتر منابع یاد شده است. آنچه در پشت جلد کتاب جنات الخلود، کتاب باز مانده از سیداحمد موسوی، جد امام خمینی، که مطابق مرسوم آن زمان تاریخهای تولد و مرگ برخی از اعضاء این خاندان در صفحات آغازین یا آخرین آن نوشته شده، این جمله است: «به تاریخ تولد این حقیر روح الله ابن المصطفى الموسوی اول طلوع آفتاب روز هجدهم شهر جمادی الثانی سنه ۱۳۲۰ ه ق». (کتاب خاندان امام خمینی به روایت اسناد، ص ۱۸) و نیز در سال ۱۳۶۴ش زمانی که زندگی نامه فشرده ای از ایشان توسط فرزندش سیداحمد خمینی، نوشته شد و به دست خود امام خمینی تصحیح گردید، کنار تاریخ تولد چنین نوشت: ۱۸ جمادی الثانیه ۱۳۲۰ ه ق - ۳۰ شهریور ۱۲۸۱ صحیح است.» (زندگینامه خود گفته حضرت امام خمینی بقلم حجت الاسلام رضامختاری ص۲۵۶)
#نشربامنبع
🆔@islamichistorymiu_farhangi
🌙بمناسبت آغاز ماهمبارکرجب
🤲شرح دعای "خاب الوافدون"
🏳وارد شده در ماه مبارک رجب
🏳توسط رهبر معظم انقلاب/۱
💠رهبرانقلاب
‼️در این ماه شریف، مؤمنین که دعا میخوانند، از خدای متعال اینجور میخواهند: اَللهُمَّ فَاهدِنی هُدَی المُهتَدینَ وَ ارزُقنی اجتِهادَ المُجتَهِدینَ وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. چقدر حائز اهمّیّت است هر سه فِقره! فقرهی آخر هم که مغفرت است که اساس همهی کارها است: وَ اغفِر لی یَومَ الدّین. هدایتِ هدایتیافتگان و تلاش تلاشگران آن چیزی است که در این دعا از خدای متعال میخواهید. شما تأمّل بفرمایید اگر همین دو عامل در من و شما باشد، همهی مشکلات حل خواهد شد؛ هم هدایت هدایتیافتگان الهی نصیب ما بشود، هم تلاش تلاشگران تاریخ بشریّت در رفتار ما، در گفتار ما، در منش ما محسوس باشد. در آن فقرهی سوّم، آسیب مورد اشاره قرار گرفته است: وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. غفلت بزرگترین آسیب است؛ غفلت از مسیر، غفلت از هدف، غفلت از توان، غفلت از فرصت، غفلت از دشمن، غفلت از وظیفهای که امروز بر دوش من و شما است؛ غفلت. بزرگترین دشمن ما غفلت است. اوّلین دشمنی که ما را در مقابل دشمنان دیگرمان به خاک مینشاند، غفلت است؛ وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. نتیجهی این غفلت دور شدن است؛ دور شدن از خدا، دور شدن از هدف، دور شدن از کامیابی. مضامین دعاها معرفت است، توحید است، درس زندگی است؛ ببینید دعاها اینها است. با این توجّه دعاها را بخوانیم و از این فضای این ماه بهره ببریم. ۹۴/۲/۱۶
#نشربامنبع
🆔@islamichistorymiu_farhangi
🗓۸ اسفند ماه سال ۱۳۹۸
🏳رحلت عالم مجاهد،رفیقرهبری
🏳حجةالاسلامسیدهادیخسروشاهی۲
💠مرحوم خسروشاهی
‼️آشنایی من با رهبری شاید سال ۱۳۳۴ بود که با دونفر از طلاب قم عازم مشهد شدیم. روز بعد، به مدرسه نواب رفتم و در آنجا قدم میزدم تا آشنایی را ببینم که ناگهان با آیةالله خامنهای روبه رو شدم، پرسیدند کی آمدهاید، کجا هستید؟ گفتم دیشب آمدهام و در مسافرخانه هستم. گفتند: چرا مسافرخانه؟ حجره ما در این مدرسه خالی است و شبها کسی نیست. ما فقط روزها میآییم، شما بیایید اینجا؛ من هم که از خدا میخواستم جایی پیدا کنم که هم راحت باشم و هم شبی ۱۵ریال کرایه تخت ندهم! فوری ساک و کیف خود را از مسافرخانه برداشتم و به مدرسه آوردم و در حجره ایشان، مستقر شدم و آن سال، تا مراجعت به قم، در همان مدرسه ماندم من همان سال طبق ذوق و علاقه، عکسی از آیةالله خامنه ای که یک سال هم به قول خودشان از من کوچکتر بودند، خواستم که ایشان روز بعد یک عکس از همان دوران را آوردند و به درخواست بنده، برای یادگاری آن را پشتنویسی کردند. متن آن نوشته بدین قرار بود: هوالعزیز؛ این عکس ناقابل را به رفیق مکرم و برادر معظم جناب آقای آقا سیدهادی خسروشاهی تقدیم مینمایم تا از خاطر عاطر محو نشوم. احقر ضیاءالدین حسینی خامنهای؛ لازم به یادآوری است که در آن زمانها، اغلب طلاب برای خود لقبی و کنیهای انتخاب میکردند، مثلاً: «شهاب الدین» آقای خامنهای هم لقب «ضیاءالدین» را برای خود انتخاب کرده بوده که بعدها معلوم شد، که: «القاب» نیز مانند «اسماء»، «تُنزل من السَّماء» هستند! کتاب خاطرات مرحوم خسروشاهی درباره رهبری ص٢۴
#نشربامنبع