هدایت شده از رزمنده وشهدای روحانی شاهرود، بسطام، میامی وبیارجمند
🌹ا﷽ا🌹
«والفجر و لیال عشر»
🇮🇷 بخشی از نقش آفرینی و مجاهدتهای حجت الاسلام و المسلمین مجتبی #دانش‌پژوه قبل از پیروزی انقلاب 🇮🇷
حجةالاسلام شیخ مجتبی دانش پژوه، از وعاظ بنام و تأثیرگذار شاهرود، در اسناد ساواک به عنوان چهره‌ای مطرح شده که با سخنان خود توانست تأثیر عمیقی بر مردم بگذارد و آنان را نسبت به وضعیت سیاسی و اجتماعی زمان خود آگاه کند. او با استفاده از ادبیات مذهبی و عاشورایی، به انتقاد از رژیم پهلوی و تبلیغ اندیشه‌های امام خمینی و حکومت اسلامی پرداخت. این اقدامات او به حدی گسترده و مؤثر بود که نیروهای امنیتی را با چالش‌های جدی مواجه ساخت.
در گزارشی از ساواک آمده، شیخ مرتضی دانش پژوه، که پیش از نیمه شعبان برای شرکت در مجلس ختم پدرش به شاهرود آمده بود، مردم را به عدم برگزاری جشن نیمه شعبان تشویق کرد. این اقدام او نشان‌دهنده هماهنگی و هم‌صدایی میان روحانیون و مردم سراسر استان در مقابله با سیاست‌های رژیم پهلوی بود.
همچنانکه در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۳۷، در حضور جمعی از مدرسین و طلاب مدرسه علمیه صادقیه سمنان نیز، محمدعلی عالمی و سید محمد شاهچراغی درباره جشن‌های شعبانیه سخن گفتند. عالمی اظهار داشت: «آقای خمینی اعلامیه داده‌اند که در سوم و نیمه شعبان جشن نگیرند.» شاهچراغی نیز سخنان او را تأیید کرد و تأکید نمود که هیچ جشنی برگزار نخواهد شد. این گفت‌وگوها نشان‌دهنده اتحاد و هماهنگی میان روحانیون استان سمنان در مخالفت با سیاست‌های رژیم و تلاش برای بسیج مردم بود.
همچنین نیز در یکی از گزارشهای ساواک، به تاریخ ۲۷ تیرماه ۱۳۳۷، اشاره شده که شیخ محمدتقی نصیری در سمنان پس از اقامه نماز، خطاب به حضار اعلام کرد: «امسال از چراغانی و جشن تولد حضرت محمد بن الحسن عجل‌الله‌تعالی‌فرجه معذوریم.» این بیان نشان‌دهنده فضای ملتهب و حساس آن دوران است که حتی برگزاری مراسم مذهبی بسیار مهمی همچون جشن‌های شعبانیه نیز در سراسر استان تحت تأثیر شرایط سیاسی قرار گرفته بود.
ساواک سمنان در گزارشی به تأثیرگذاری شدید سخنان وعاظ افراطی در مساجد و تکایا اشاره کرده و نوشته است: «گفتار و تحریکات وعاظ افراطی در مساجد و تکایا، در مردم، به‌خصوص متعصبین مذهبی عامی، شدیداً اثر نامطلوب داشته و آنان را نسبت به دستگاه و دولت بدبین نموده است.» این گزارش نشان‌دهنده نگرانی رژیم از تأثیرگذاری اتحاد و همسویی وعاظ و روحانیون استان در بسیج مردم و ایجاد نارضایتی عمومی است.
در محرم سال ۱۳۵۷، مجالس عزاداری سید و سالار شهیدان با شکوه هرچه تمام‌تر برگزار شد و سخنرانان و وعاظی از مناطق مختلف به شاهرود آمدند. کنترل این مجالس یکی از وظایف اصلی نیروهای امنیتی بود، اما برخورد با سخنرانانی که با ادبیات عاشورایی و انتقادی سخن می‌گفتند به معضلی بزرگ تبدیل شده بود. در گزارشی از ساواک آمده است: «از ابتدای ماه محرم، واعظی به نام مجتبی دانش پژوه که اصالتاً شاهرودی و در قم ساکن می‌باشد، به شاهرود وارد و در مسجد قرآن شب‌ها بعد از نماز مغرب و عشاء سخنرانی کرده و از ابتدای امر بحث پیرامون انتقاد از رژیم و تبلیغ به نفع خمینی و حکومت اسلامی را شروع و به این صورت مردم را تحریک به اغتشاش و تظاهرات می‌نماید.»
این گزارش به حدی از سر عجز تهیه شده بود که اداره کل سوم در ذیل آن نوشت: «محرک که هست، به تذکرات گوش نمی‌دهد، دستگیری او را هم به مصلحت نمی‌دانیم، پس بفرمایید چه باید کرد.» این جمله نشان‌دهنده درماندگی نیروهای امنیتی در برابر تأثیرگذاری و نفوذ کلام شیخ مجتبی دانش پژوه و دیگر روحانیون بود.
شیخ مجتبی دانش پژوه با استفاده از ادبیات مذهبی و عاشورایی، توانست مردم را به صحنه مبارزه با رژیم پهلوی بکشاند و نقش مهمی در بسیج توده‌ها ایفا کند. سخنان او نه تنها در شاهرود، بلکه در دیگر مناطق نیز تأثیرگذار بود و به یکی از نمادهای مبارزه علیه رژیم تبدیل شد. این اقدامات نشان‌دهنده قدرت کلام و تأثیرگذاری روحانیون در بسیج مردم و ایجاد تغییرات اجتماعی و سیاسی در آن دوران بود.
🇮🇷 امام خمینی(ره):
نعمتی که با جهاد عظیم خودتان و خون جوانان برومندتان بدست آوردید از آن حفاظت و پاسداری کنید.و در راه آن که نعمتی عظیم، و امانت بزرگ خداوندی است کوشش کنید و از مشکلات نهراسید✌