پدر به علی اکبر 'علیه السلام' گفت: پیش رویم، مقابل چشمانم راه برو..! و او راه رفت؛ چه می‌گویم؟ راه نرفت. ماه را دیده‌ای که در آسمان چگونه راه می‌رود؟ چطور بگویم؟ طاووس خیلی کم دارد. اصلا گمان نکن که سرو، پای راه رفتن داشته باشد! نه، پایِ راه رفتن نه، قصد خرامیدن داشته باشد‌. و حسین سر بر آسمان بلند کرد و گفت شاهد باشد خدای من...! جوانی را به میدان می‌فرستم که شبیه‌ترین خلق به پیامبر توست در صورت ، در سیرت، در کردار ، در گفتار و رفتار.. تو شاهدی خدای من که ما هربار برای پیامبر دلتنگ می‌شدیم هربار جای خالی پیامبر، جان‌مان را به لب می‌رساند به او نگاه می‌کردیم... #تکه‌ای‌‌از‌کتاب‌پدر‌عشق‌پسر #امام‌حسینِ‌قَلبَم #خدایا‌شُکرِت @jaane_man