eitaa logo
«متن و مقالات»
7 دنبال‌کننده
6.7هزار عکس
2.2هزار ویدیو
268 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سو و سوزن‌بان (۲) 🔸 امام خامنه‌ای در دیدار رمضانی ابتدای سال با دانشجویان بیان کردند آرمان جمهوری اسلامی «اداره کشور به شیوه اسلامی» و «ارائه این الگو به مردم جهان» است. 🔸 عامل اصلی دشمنی جبهه استکبار جهانی به سرکردگی دولت آمریکا با جمهوری اسلامی ایران هم دقیقاً این نکته است که نمی‌خواهند یک نظام اسلامی برای ملت‌های مسلمان و حتی سایر کشورهایی که صدها سال تحت بردگی و غارت آن‌ها بوده‌اند تبدیل به یک الگو شود، چرا که در طول تاریخ از حضرت آدم تا کنون همیشه با به منافع مستکبران و ظالمان تاریخ به خطر افتاده است. 🔸 این جبهه برای تحقق هدف خود (ممانعت از الگو شدن نظام جمهوری اسلامی ایران)، همه تلاش و ظرفیت‌های خود را در این ۴۵ سال به کار برده است و پس از تحمیل انواع جنگ‌های سخت، نیمه‌سخت و نرم علیه مردم ایران و عدم کسب موفقیت در آن عرصه‌ها، تنها حربه‌ای که اکنون در اختیار دارد است تا بلکه این‌گونه مردم ایران را بشکند و آن‌ها را وادار به تسلیم شدن کند. 🔸 متأسفانه در داخل کشور عده‌ای از خواص ( افرادی که از ابتدای انقلاب مسئولیت‌هایی داشته‌اند) که تعبیر امام خامنه‌ای در مورد آن‌ها «پشیمان‌شده‌ها»، «از نفس افتاده‌ها» و «دنیاطلب‌ها» است (۱) ، چون خود از انقلاب و ارزش‌های آن خسته شده‌اند به بهانه کشور و چرخیدن ، خط با جبهه استکبار و در رأس آن‌ها آمریکا را دنبال می‌کنند و حل همه مشکلات کشور حتی آب خوردن مردم را به گره می‌زنند. 🔸 اعتقاد این جریان فکری این است که در مقابل ابرقدرت‌ها کنیم و باید دست از اعتقادات و باورهای دینی‌مان( که بر اساس آن انقلاب کردیم) برداریم و عقلانیت در این است که با آن‌ها سازش کنیم. رفتار این خواص باعث شده که بخش قابل توجهی از مردم نیز به این نتیجه برسند که مقاومت فایده‌ای ندارد و در انتخابات‌های گوناگون به نامزدهای این جریان فکری رأی می‌دهند تا شاید بتوانند به و مد نظر خود برسند. (هرچند رفتار متناقض برخی خواص حامی جریان مقاومت نیز در این نتیجه‌گیری بی‌تاثیر نیست) 🔸 اما امام خامنه‌ای در جواب به این نوع نگاه می‌فرمایند: « بعضی درمقابل شعارهای انقلاب، عنوان را مطرح می‌کنند؛ کَانّه عقلانیت نقطه مقابل انقلابی‌گری است؛ این خطاست. عقلانیت واقعی در انقلابی‌گری است. عقلانیت در این نیست که انسان خود را بعد از رهاشدن از چنبره آمریکا مجددا نزدیک آن‌ها کند؛ می‌گویند با قدرت‌ها هزینه دارد. بله اما هم هزینه دارد.» (۲) 🔸 بر این اساس مشخصاً در سال ۱۳۹۲، ۵۰/۷ درصد رأی‌دهندگان به نامزد این جریان رأی دادند تا بلکه بتواند با عقلانیت خود و به دور از انقلابی‌گری با رابطه برقرار کند و مشکلات کشور را حل نماید. اما مردم به وضوح دیدند پس از هشت سال تلاش برای تنش‌زدایی و رفع بهانه‌های آمریکا، دولت آقای روحانی و تجربه‌ای شد تا مردم متوجه شوند که « لَنْ تَرْضَىٰ عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ»، البته که به فرمایش حضرت امیر (ع) «ما أكثَرَ العِبَرَ وَ أقَلَّ الاِعتِبارَ» (۳) 🔸 امروز و در آستانه انتخاب ما، رای به هر یک از دو نفر راه یافته به دور دوم ( فارغ از کارنامه و برنامه، ضعف‌ها و قوت‌های فردی)، به مثابه همراهی و تأیید دو جریان فکری متضاد است. جریانی که می‌گوید در برابر زیاده‌خواهی‌های دشمن عین عقلانیت است و با توکل به و اتکا به خود کنیم و به یک برای مردم جهان تبدیل شویم یا جریانی که می‌گوید عقلانیت در و تسلیم شدن در برابر دشمن است و بدون حمایت پیدا کنیم. 🔸 در شرکت راه‌ آهن با یک حرکت ساده ولی مهم تعیین می‌کند که یک قطار به سمت تبریز حرکت کند یا شیراز. در انتخابات، هر رأی ما می‌تواند نقش سوزن‌بانی ایفا کند که و ریل حرکت قطار جمهوری اسلامی را در چند سال آینده تغییر دهد. ______ ۱. بیانات در دیدار دانش‌آموزان و دانشجویان، ۱۲ آبان ۱۳۹۵ ۲. بیانات در مراسم بیست و هشتمین سالروز رحلت حضرت امام خمینی (رحمه‌الله)، ۱۴ خرداد ۱۳۹۶ ۳. چه بسيارند عبرت‌ها و چه اندك است عبرت گرفتن، (حکمت ۲۹۷ نهج‌البلاغه) @Ebrahim_Nowrouzi
🔴کدام پزشکیان؟! ✍ مهدی عسگری این روزها با دو روایت متفاوت یا متضاد از دولت چهاردهم روبرو هستیم، حال باید دید که در عمل یعنی در انتخاب کابینه و نیز اتخاذ سیاست‌ها و تصمیمات راهبردی، کدامیک به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ پزشکیان اخیرا (و نه در دوران تبلیغات) نکاتی را درباره طرح کرد که بسیاری از سیاست‌مداران به اصطلاح اصولگرا یا انقلابی هم با این صراحت آنها را مطرح نمی‌کنند و حتی در ایام تبلیغات هم چنین تصریحی از آنها مشاهده نشد! اینها مضمون سخنان اخیر رئیس‌ دولت چهاردهم است: توسعه به این قیمت که عده‌ای از مردم زیر چرخ‌های آن له شوند را قبول نداریم رشد اقتصادی که مردم از آن بهره‌ای نداشته باشند را نمی‌خواهیم! دعوا بر سر نسبت بین و یک دعوای قدیمی است که از زمان دولت مرحوم هاشمی، کشور درگیر آن بوده است و نگاه اطرافیان دکتر پزشکیان (که با دیدگاه او تعارض دارد) در اغلب دوره‌ها بر کشور حاکم بوده است. نکته‌ی مهمی که به شدت مورد غفلت در دهه‌های اخیر بوده، سهم مردم از رشد اقتصادی بوده است، یعنی حتی در سالهایی که کیکِ اقتصاد، بزرگ شده، تنها سهم سرمایه‌داران از آن افزایش یافته و سهم عموم مردم رو به کاهش بوده است. پزشکیان درباره حاکم شدن نظام طبقاتی در حوزه سلامت و آموزش نیز بارها اعلام مخالفت کرده است یعنی او این وضعیت که فقط یک طبقه‌ی ابرسرمایه‌دار، خدمات ویژه دریافت کنند و فرصت‌ها در اختیار آنها باشد را مخالف آرمانهای انقلاب و عدالت می‌داند. اینها رویکردهای بسیار مهمی است که سالها گمشده‌ی عرصه حکمرانی ما بوده‌است (البته نه در سخن بلکه در عمل) هرچند روایت با این رویکردها، تطابق چندانی ندارد یعنی بسیاری از اعضای شورای راهبردی و کمیته‌های تخصصی، اساسا دیگاههای متضادی با رئیس‌جمهور منتخب دارند و باید دید که در عمل، بر دولت چهاردهم حاکم می‌شود؟ این نگرانی زمانی پررنگ می‌شود که پزشکیان در موارد بسیاری، موضوع را به نظر کارشناسان ارجاع داده است، از اختلاف نظر میان کارشناسان که بگذریم، سئوال اینجاست که اختلاف میان نظر اطرافیان و مشاوران دولتِ جدید با رویکردهای رئیس‌جمهور، به کجا خواهد انجامید؟ در مسائل منطقه‌‌ای نیز پزشکیان ورود خوبی را در ارتباط‌ با جبهه مقاومت داشت، بویژه پاسخ او به سيدحسن نصرالله (آن‌هم در شرایط ملتهبی که لبنان در معرض حمله نظامی قرار گرفته) بسیار تعیین‌کننده بود. صورتِ ظاهری این تضاد، در رفتن دکتر پزشکیان به هیأت‌های مذهبی، خود را نشان داد. بویژه اینکه او به هیأت‌هایی سرزد که از نگاه برخی نزدیکانش، امثال آنها مصداق هستند! این را هم بگویم، واقعیتِ پزشکیان همین تصویری است که از او می‌بینیم، اهل نمایش و شوآف بازی نیست، در مجلس نیز همین روحیه را داشت، او در میان طیف سیاسی همراهش، وجوه تمایز قابل توجهی دارد که اگر این وجوه، بر دولت او نیز حاکم شود راهگشا خواهد بود و در غیر این‌صورت، دولت چهاردهم، دچار تضاد و چالش خواهد شد. پزشکیان همچنان بر ایجاد اجماع و بر سر مسائل اصلی کشور تأکید دارد بویژه که می‌داند با این میزان رأی و اختلاف اندک آراء، درصورت تداوم کشمکش‌های داخلی، فرصت اخذ تصمیمات بزرگ از دولت گرفته می‌شود. او به فکر ترمیم شکاف‌ها و دلخوری‌های سیاسی است اما برخی اطرافیان، همچنان بر طبل تفرقه می‌کوبند و بر فعال‌سازی گسل‌های اختلاف برانگیز اصرار می‌کنند. کشور به شدت، تشنه عدالت و مردمی‌سازی واقعی حکمرانی است، تشنه‌ی کم شدن فاصله‌ها و شکاف‌های بی اعتمادی است، تشنه‌ی مقابله با الگوهای سرمایه‌داری است که با توسعه‌ی فقر و محرومیت، تمدنی به ظاهر زیبا را برای ابرسرمایه‌داران به ارمغان می‌آورد... پزشکیان آیا در عرصه انتخاب کابینه و اتخاذ سیاست‌ها، امکان تحقق سخنان خود را خواهد یافت؟ یا نگاه دیگری بر دولت چهاردهم حاکم خواهد شد؟ و یا دولت چهاردهم به آفت اختلافات داخلی (میان این رویکردهای متضاد) مبتلا می‌شود؟ بروز اختلاف رویکرد درون دولت و به تبع آن درون حاکمیت، می‌تواند کشور را آبستن التهابات سخت، تلخ و پرهزینه‌ای کند، چالش از درون، زمینه را برای درگیری‌های منطقه‌ای فراهم کرده و مسیر حرکتِ دولت را مسدود می‌کند، همانطور که حاکم شدن دیدگاه‌های عدالت‌طلبانه رئیس‌جمهور منتخب، می‌تواند راهگشا باشد. 🇮🇷https://t.me/kafesiasi 🇮🇷https://eitaa.com/kafesiasi
کدام پزشکیان؟! ✍ مهدی عسگری این روزها با دو روایت متفاوت یا متضاد از دولت چهاردهم روبرو هستیم، حال باید دید که در عمل یعنی در انتخاب کابینه و نیز اتخاذ سیاست‌ها و تصمیمات راهبردی، کدامیک به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ پزشکیان اخیرا (و نه در دوران تبلیغات) نکاتی را درباره طرح کرد که بسیاری از سیاست‌مداران به اصطلاح اصولگرا یا انقلابی هم با این صراحت آنها را مطرح نمی‌کنند و حتی در ایام تبلیغات هم چنین تصریحی از آنها مشاهده نشد! اینها مضمون سخنان اخیر رئیس‌ دولت چهاردهم است: نمی‌توانم توسعه را به این قیمت که عده‌ای از مردم زیر چرخ‌های آن له شوند بپذیرم، من نمی‌توانم رشد اقتصادی را به هر قیمتی جلو ببرم... (درحالی که مردم از آن بهره‌ای نداشته باشند) دعوا بر سر نسبت بین و یک دعوای قدیمی است که از زمان دولت مرحوم هاشمی، کشور درگیر آن بوده است و نگاه اطرافیان دکتر پزشکیان (که با دیدگاه او تعارض دارد) در اغلب دوره‌ها بر کشور حاکم بوده است. نکته‌ی مهمی که به شدت مورد غفلت در دهه‌های اخیر بوده، سهم مردم از رشد اقتصادی بوده است، یعنی حتی در سالهایی که کیکِ اقتصاد، بزرگ شده، تنها سهم سرمایه‌داران از آن افزایش یافته و سهم عموم مردم رو به کاهش بوده است. پزشکیان درباره حاکم شدن نظام طبقاتی در حوزه سلامت و آموزش نیز بارها اعلام مخالفت کرده است یعنی او این وضعیت که فقط یک طبقه‌ی ابرسرمایه‌دار، خدمات ویژه دریافت کنند و فرصت‌ها در اختیار آنها باشد را مخالف آرمانهای انقلاب و عدالت می‌داند. اینها رویکردهای بسیار مهمی است که سالها گمشده‌ی عرصه حکمرانی ما بوده‌است (البته نه در سخن بلکه در عمل) هرچند روایت با این رویکردها، تطابق چندانی ندارد یعنی بسیاری از اعضای شورای راهبردی و کمیته‌های تخصصی، اساسا دیگاههای متضادی با رئیس‌جمهور منتخب دارند و باید دید که در عمل، بر دولت چهاردهم حاکم می‌شود؟ این نگرانی زمانی پررنگ می‌شود که پزشکیان در موارد بسیاری، موضوع را به نظر کارشناسان ارجاع داده است، از اختلاف نظر میان کارشناسان که بگذریم، سئوال اینجاست که اختلاف میان نظر اطرافیان و مشاوران دولتِ جدید با رویکردهای رئیس‌جمهور، به کجا خواهد انجامید؟ در مسائل منطقه‌‌ای نیز پزشکیان ورود خوبی را در ارتباط‌ با جبهه مقاومت داشت، بویژه پاسخ او به سيدحسن نصرالله (آن‌هم در شرایط ملتهبی که لبنان در معرض حمله نظامی قرار گرفته) بسیار تعیین‌کننده بود. صورتِ ظاهری این تضاد، در رفتن دکتر پزشکیان به هیأت‌های مذهبی، خود را نشان داد. بویژه اینکه او به هیأت‌هایی سرزد که از نگاه برخی نزدیکانش، امثال آنها مصداق هستند! این را هم بگویم، واقعیتِ پزشکیان همین تصویری است که از او می‌بینیم، اهل نمایش و شوآف بازی نیست، در مجلس نیز همین روحیه را داشت، او در میان طیف سیاسی همراهش، وجوه تمایز قابل توجهی دارد که اگر این وجوه، بر دولت او نیز حاکم شود راهگشا خواهد بود و در غیر این‌صورت، دولت چهاردهم، دچار تضاد و چالش خواهد شد. پزشکیان همچنان بر ایجاد اجماع و بر سر مسائل اصلی کشور تأکید دارد بویژه که می‌داند با این میزان رأی و اختلاف اندک آراء، درصورت تداوم کشمکش‌های داخلی، فرصت اخذ تصمیمات بزرگ از دولت گرفته می‌شود. او به فکر ترمیم شکاف‌ها و دلخوری‌های سیاسی است اما برخی اطرافیان، همچنان بر طبل تفرقه می‌کوبند و بر فعال‌سازی گسل‌های اختلاف برانگیز اصرار می‌کنند. کشور به شدت، تشنه عدالت و مردمی‌سازی واقعی حکمرانی است، تشنه‌ی کم شدن فاصله‌ها و شکاف‌های بی اعتمادی است، تشنه‌ی مقابله با الگوهای سرمایه‌داری است که با توسعه‌ی فقر و محرومیت، تمدنی به ظاهر زیبا را برای ابرسرمایه‌داران به ارمغان می‌آورد... پزشکیان آیا در عرصه انتخاب کابینه و اتخاذ سیاست‌ها، امکان تحقق سخنان خود را خواهد یافت؟ یا نگاه دیگری بر دولت چهاردهم حاکم خواهد شد؟ و یا دولت چهاردهم به آفت اختلافات داخلی (میان این رویکردهای متضاد) مبتلا می‌شود؟ بروز اختلاف رویکرد درون دولت و به تبع آن درون حاکمیت، می‌تواند کشور را آبستن التهابات سخت، تلخ و پرهزینه‌ای کند، چالش از درون، زمینه را برای درگیری‌های منطقه‌ای فراهم کرده و مسیر حرکتِ دولت را مسدود می‌کند، همانطور که حاکم شدن دیدگاه‌های عدالت‌طلبانه رئیس‌جمهور منتخب، می‌تواند راهگشا باشد. 🇮🇷 🆔 https://eitaa.com/joinchat/4093771807Cd2615e7861
🔴کدام پزشکیان؟! ✍ مهدی عسگری 🔻این روزها با دو روایت متفاوت یا متضاد از دولت چهاردهم روبرو هستیم، حال باید دید که در عمل یعنی در انتخاب کابینه و نیز اتخاذ سیاست‌ها و تصمیمات راهبردی، کدامیک به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ 🔻پزشکیان اخیرا (و نه در دوران تبلیغات) نکاتی را درباره طرح کرد که بسیاری از سیاست‌مداران به اصطلاح اصولگرا یا انقلابی هم با این صراحت آنها را مطرح نمی‌کنند و حتی در ایام تبلیغات هم چنین تصریحی از آنها مشاهده نشد! 🔻اینها مضمون سخنان اخیر رئیس‌ دولت چهاردهم است: توسعه به این قیمت که عده‌ای از مردم زیر چرخ‌های آن له شوند را قبول نداریم رشد اقتصادی که مردم از آن بهره‌ای نداشته باشند را نمی‌خواهیم! 🔻دعوا بر سر نسبت بین و یک دعوای قدیمی است که از زمان دولت مرحوم هاشمی، کشور درگیر آن بوده است و نگاه اطرافیان دکتر پزشکیان (که با دیدگاه او تعارض دارد) در اغلب دوره‌ها بر کشور حاکم بوده است. 🔻نکته‌ی مهمی که به شدت مورد غفلت در دهه‌های اخیر بوده، سهم مردم از رشد اقتصادی بوده است، یعنی حتی در سالهایی که کیکِ اقتصاد، بزرگ شده، تنها سهم سرمایه‌داران از آن افزایش یافته و سهم عموم مردم رو به کاهش بوده است. 🔻پزشکیان درباره حاکم شدن نظام طبقاتی در حوزه سلامت و آموزش نیز بارها اعلام مخالفت کرده است یعنی او این وضعیت که فقط یک طبقه‌ی ابرسرمایه‌دار، خدمات ویژه دریافت کنند و فرصت‌ها در اختیار آنها باشد را مخالف آرمانهای انقلاب و عدالت می‌داند. 🔻اینها رویکردهای بسیار مهمی است که سالها گمشده‌ی عرصه حکمرانی ما بوده‌است (البته نه در سخن بلکه در عمل) هرچند روایت با این رویکردها، تطابق چندانی ندارد یعنی بسیاری از اعضای شورای راهبردی و کمیته‌های تخصصی، اساسا دیگاههای متضادی با رئیس‌جمهور منتخب دارند و باید دید که در عمل، بر دولت چهاردهم حاکم می‌شود؟ 🔻این نگرانی زمانی پررنگ می‌شود که پزشکیان در موارد بسیاری، موضوع را به نظر کارشناسان ارجاع داده است، از اختلاف نظر میان کارشناسان که بگذریم، سئوال اینجاست که اختلاف میان نظر اطرافیان و مشاوران دولتِ جدید با رویکردهای رئیس‌جمهور، به کجا خواهد انجامید؟ 🔻در مسائل منطقه‌‌ای نیز پزشکیان ورود خوبی را در ارتباط‌ با جبهه مقاومت داشت، بویژه پاسخ او به سيدحسن نصرالله (آن‌هم در شرایط ملتهبی که لبنان در معرض حمله نظامی قرار گرفته) بسیار تعیین‌کننده بود. 🔻صورتِ ظاهری این تضاد، در رفتن دکتر پزشکیان به هیأت‌های مذهبی، خود را نشان داد. بویژه اینکه او به هیأت‌هایی سرزد که از نگاه برخی نزدیکانش، امثال آنها مصداق هستند! این را هم بگویم، واقعیتِ پزشکیان همین تصویری است که از او می‌بینیم، اهل نمایش و شوآف بازی نیست، در مجلس نیز همین روحیه را داشت، او در میان طیف سیاسی همراهش، وجوه تمایز قابل توجهی دارد که اگر این وجوه، بر دولت او نیز حاکم شود راهگشا خواهد بود و در غیر این‌صورت، دولت چهاردهم، دچار تضاد و چالش خواهد شد. 🔻پزشکیان همچنان بر ایجاد اجماع و بر سر مسائل اصلی کشور تأکید دارد بویژه که می‌داند با این میزان رأی و اختلاف اندک آراء، درصورت تداوم کشمکش‌های داخلی، فرصت اخذ تصمیمات بزرگ از دولت گرفته می‌شود. 🔻او به فکر ترمیم شکاف‌ها و دلخوری‌های سیاسی است اما برخی اطرافیان، همچنان بر طبل تفرقه می‌کوبند و بر فعال‌سازی گسل‌های اختلاف برانگیز اصرار می‌کنند. 🔻کشور به شدت، تشنه عدالت و مردمی‌سازی واقعی حکمرانی است، تشنه‌ی کم شدن فاصله‌ها و شکاف‌های بی اعتمادی است، تشنه‌ی مقابله با الگوهای سرمایه‌داری است که با توسعه‌ی فقر و محرومیت، تمدنی به ظاهر زیبا را برای ابرسرمایه‌داران به ارمغان می‌آورد... 🔻 پزشکیان آیا در عرصه انتخاب کابینه و اتخاذ سیاست‌ها، امکان تحقق سخنان خود را خواهد یافت؟ یا نگاه دیگری بر دولت چهاردهم حاکم خواهد شد؟ و یا دولت چهاردهم به آفت اختلافات داخلی (میان این رویکردهای متضاد) مبتلا می‌شود؟ 🔻بروز اختلاف رویکرد درون دولت و به تبع آن درون حاکمیت، می‌تواند کشور را آبستن التهابات سخت، تلخ و پرهزینه‌ای کند، چالش از درون، زمینه را برای درگیری‌های منطقه‌ای فراهم کرده و مسیر حرکتِ دولت را مسدود می‌کند، همانطور که حاکم شدن دیدگاه‌های عدالت‌طلبانه رئیس‌جمهور منتخب، می‌تواند راهگشا باشد. 🇮🇷
قابوس یا کابوس؟ پادشاه فقید پس از شکست مخالفان سلطنت و در نبود هرگونه مانعی برای قلع و‌قمع آنان به سبک سایر دولتهای منطقه، با شعار معروف خود: "رحمت فوق قانون"، فرمان عفو عمومی صادر و فراتر از آن، رهبران مخالفان را به عنوان وزیر در کابینه منصوب کرد. این رویکرد سلطان عمان زمینه ثبات بیش از ۵۰ ساله این کشور را فراهم کرد به نحوی که امروز، حتی به اندازه انگشتان دو دست هم نمی توان مخالفان سرسختی برای این نظام سیاسی یافت. این اقدام، علاوه بر ثبات سیاسی به یکی از مهمترین عوامل توسعه اقتصادی عمان تبدیل شد که این کشور را بدون امکانات و منابع ویژه اقتصادی یکی از صدرنشینان در منطقه کرد. این روزها انتصاب چهره های شناخته شده اعتراضات ۸۸ و ۹۸ و ۴۰۱ که در ادبیات رایج کشور به مشهورند در جایگاه های بالای رسمی وزارتخانه ها و سازمان های دولتی این الگوی سلطان قابوس را به ذهن متبادر می کند که پزشکیان، رییس جمهور توسعه گرای ایران که هدف خود را تحقق چشم انداز و عنوان کرده در تلاش است در مقابل منتقدان سرسخت این انتصابات که عمدتا از هسته سخت نظام نیز محسوب می شوند، با شعار ، پیوندی میان نظام با ناراضیان سیاسی ایجاد و با درونی سازی بزرگترین جذب حداکثری را سامان دهد و از آن به عنوان پایه ای برای توسعه بهره گیرد. بی تردید زمینه های سیاسی، اجتماعی و امنیتی ایران و عمان و گفتمان حاکم بر حکمرانی دو کشور بسیار متفاوت است و طبعا نمی توان زودهنگام حکم به توفیق یا شکست این ایده داد اما با قطعیت می توان گفت که این الگو تیغ دولبه ایست که یکسوی آن افزایش نظام و از مخالفان و جذب_حداکثری نخبگان سیاسی در درون نظام و سوی دیگرش، تلاش برای انجام تغییرات ساختاری توسط منتقدان دیروز و مدیران امروز با بهره گیری منسجم از امکانات دولت و مقاومت سخت نهادهای سیاسی و امنیتی در برابر آنان باشد که به جای به تنش های داخلی و خشونت بیشتر منجر گردد. به نظر می رسد فعلا نظام، وفاق را محور برنامه های خود قرار داده و تا اطلاع ثانوی با این جذب حداکثری همراهی خواهد داشت اما باید صبر کرد و تاریخ انقضا و سرانجام این رویکرد و پیروز نهایی را مشاهده کرد تا معلوم شود که الگوی قابوس، به ثبات و توسعه کشور می انجامد یا به کابوسی برای مردم و نظام تبدیل خواهد شد. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat