eitaa logo
«متن و مقالات»
9 دنبال‌کننده
9هزار عکس
2.5هزار ویدیو
377 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸جلوه‌های ویژۀ حادثۀ کربلاء🌸 🔹حضرت (س) قیام امام حسین (ع) و صحنه‌های به‌ظاهر دل‌خراش آن را با نگاه معنوی و الهی می‌بیند (بحار الأنوار ج‏45، ص: 116). 🔹این رخداد عظیم تاریخی و شهادت حضرت سیدالشهدا که بنا به نظر برخی مفسرین آیه 107 سوره صافات، مصداق «» قلمداد شده، دارای جلوه‌های ویژه است که به چند مورد می‌پردازیم: 1️⃣: باآنکه همۀ یاران ِ باوفای حضرت می‌دانستند قطعاً شهید می‌شوند، یا اینکه به حضرت عباس (ع) امان‌نامه آوردند ایشان آن را رد نمود. به همین خاطر، امام صادق (ع) را از ویژگی قمر بنی‌هاشم می‌شمارند. 2️⃣اوج : نمونه بارز استقامت در نبرد حضرت ابوالفضل (ع) است که بعد از قطع شدن دست‌هایش، مشک آب را به دندان گرفت و جانانه جنگید. محتوای رجزِ این حضرت، دفاع از و و امامت بود. 3️⃣نهایت ایثار: امام حسین (ع) و یارانش، همه هستی (خود و خانواده) را فدای اسلام نمودند. 4️⃣اسارتِ عزتمند: گزارش‌های تاریخی- روایی نشان می‌دهد که سرانِ اسرای کربلاء، ازجمله حضرت امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س)، در محفل دشمن، بدون ترس و واهمه حرف‌هایشان را زده‌اند. 5️⃣رضایت و تسلیم محض: بر اساس رؤیای امام حسین (ع)، شهادت حضرت و یارانش و اسارت خاندانشان، خواسته خدا بوده (بحار الأنوار ج‏44، ص: 365) تا باعث حفظ اسلام گردد. لذا امام (ع) در آخرین لحظات شهادت به رضا و تسلیم امر خدا اقرار فرمودند. ✍️علی‌اکبر صیدی
🏴 سلام و صلوات خدا بر اسرای کربلا 🔹 دعایی که در شب ، در وارد شده، بسیار حکیمانه و عجیبی است: «یا مَن فَتَق العقولَ بمعرفته و أطلقَ الألسُن بحمده»؛ [ترجمه: ای کسی که عقل‌ها را با معرفت خود گشودی و زبان‌ها را با حمد خود پاسخ‌گو کردی]. وقتی چیز بسیار عجیبی می‌بیند، خود به خود می‌پرسد این چیست؟ از کجا آمده؟ چه کسی این را ساخته؟ در زمان قدیم که هواپیما خیلی کم بود، اگر صدایی از بالا بلند می‌شد، همه می‌دویدند پشت‌بام و نگاه می‌کردند و تعجب می‌کردند که این چی بود که با این صدا آمد و از بالای سر ما ردّ شد؟! خب هر روز، ما درونِ چیزی هستیم و داریم می‌گردیم و می‌چرخیم - یعنی کره‌ی زمین- ولی هیچ به روی خودمان نمی‌آوریم!. آن‌هایی که دارند، عقل‌شان با به این چیزها درب و سرپوشش کنار می‌رود و پاسخ‌گوی به و الهی می‌شوند، یعنی همان "و اطلق الألسن بحمده"؛ خود به خود در اثر و که به ما دادی، به و تو در می‌آییم. مانند زنان که با دیدن جمال جناب ، از خود بی‌خود شدند و به جای میوه، دست خودشان را قطع کردند و ملتفت نشدند!. ما که سینه می‌زنیم و می‌گوییم: "حسین " یا می‌گوییم: "یا امام " این بزرگواران این‌طور بودند. اگر این‌طور نبودند، امام در سفر و در آن بزرگ، باید نمازش قضا می‌شد!، ولی به جای این‌که یک قضا بشود، اصلاً زبانش از خدا نمی‌شد! کبری می‌فرمود: "ما رایت إلّا جمیلا"؛ هر چی دیدیم خوبی دیدیم! این همان حالت عجیب از خود بی‌خود شدن بود که خداوند به این‌ها داده بود. ۸۰/۲/۳ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی(از شاگردان توحیدی مرحوم علامه ی طباطبایی ره) کانال تذکرة الاولیاء @tezkar