ی مثل چین و هند، اقتصاد روسیه توانست سر و سامان پیدا کند و در واقع از این طریق قدرت سیاسی و اقتصادی روسیه احیا شد و یا کشور ترکیه پس از سال‌ها تلاش برای عضویت در اتحادیه اروپایی، نه تنها قسمت عمده‌ای از فرهنگ ملی خود را در معرض تهدید و تغییر قرار داد، سرانجام نیز موفق به عضویت در اتحادیه اروپایی نشد. ضمن آنکه نشان داد غرب یک باور و پیمان نانوشته در خصوص نظریه برخورد تمدن‌ها دارد و هیچ کشور اسلامی را عضو آن نخواهد کرد، لذا تلاش برای عضویت در اتحادیه اروپا و روند طی شده از سوی ترکیه، آثار زیانباری بر منافع ملی ترکیه برجای گذاشت. حال آنکه پس از روی کار آمدن اسلامگرایان و گرایش بیشتر به شرق در ترکیه، نه تنها این کشور توانست جایگاه تأثیرگذاری خود را در منطقه و جهان افزایش دهد، از نظر اقتصادی نیز به رشد قابل ملاحظه‌ای دست پیدا کرد که در تمام دوران تلاش این کشور برای نزدیکی به غرب، غیر قابل تصور می‌نمود. ۶- متأسفانه در کشور ما به جهت برخی تبلیغات منفی، قبل از آنکه قرارداد راهبردی ایران و چین به نتیجه نهایی برسد و نخبگان و کارشناسان این حوزه، مثبت یا منفی، نظرات خود را در مورد مزایا و احیاناً مضرات آن اعلام کنند، یک جو منفی با استفاده از فضای مجازی، علیه این قرارداد به راه انداختند. صرف نظر از انگیزه این افراد و شیطنت امریکا، صهیونیست‌ها و نظام رسانه‌ای وابسته به آنها، آنچه در این بین دیده نمی‌شود، توجه به مفاد کلی آن و منافع اقتصادی و راهبردی آن بر کشور است؛ و باز باید گفت که متأسفانه طی سال‌های اخیر، موضع‌گیری‌ها در کشور ما به جای توجه به منافع ملی، متأثر از گرایش و نگاه جناحی بوده است و خدا کند در این قضیه از نگاه جناحی عبور کرده باشیم و آن را با لحاظ منافع ملی مورد نقد و نظر قرار دهیم. در خصوص قرارداد راهبردی ایران و چین، صرف نظر از مفاد آن، چرخش نگاه مسئولان کشور از غرب به شرق جای خوشحالی دارد و باید آن را مثبت تلقی کرد. البته اگر همه مفاد قرارداد با چین از نظر کارشناسان مثبت ارزیابی و یک ضرورت تلقی شود، باز هم نباید با چشم بسته آن را پذیرفت. اول آنکه کارگزاران و مسئولان این پرونده باید پیرامون مفاد آن برای ملت به خصوص نخبگان با رویکرد اقناعی توضیح دهند و مردم و کارشناسان نیز باید با دقت و منصفانه مطالبه گر حفظ منافع ملی باشند تا با ایجاد یک روند خردورزانه بتوانیم از منافع ملی خود صیانت کنیم.

اگر میخواهی شخصیت واقعی یک انسان را بشناسی به حرفهایی که دیگران درباره او میزنند توجه نکن ببین او درباره دیگران چطور صحبت میکند ╔═.🍃🌸.═════╗ ╚═════.🍃💕.═╝

مصر مقابل ترکیه در لیبی گارد جنگی گرفت تـلاش‌هـای میانجیگرانه جواب نداد و با مجوز نامحدود پارلمان مصر به ارتش برای درگیری در خارج از مرزها، افق درگیری بین ترکیه و مصر در لیبی، بیشتر از هر موقع دیگری نمایان شده است. قاهره برای مداخله در لیبی مصمم به نظر می‌رسد، ولی مقام‌های سیاسی در آنکارا، مردد نشان می‌دهند. نخست‌وزیر اسبق ترکیه گفته که تنش با مصر در لیبی به نفع ترکیه نیست و از رجب طیب اردوغان خواسته با قاهره به گفتگو بنشیند. سرویس بین الملل جوان آنلاین: پارلمان مصر دو شنبه شب با اکثریت آرا به ارتش مصر اجازه داد برای «تأمین امنیت ملی مصر» در خارج عملیات نظامی انجام دهد تا طرف‌های مداخله در لیبی یک گام دیگر به جنگ نزدیک شوند. در این جلسه که پشت در‌های بسته با حضور عبدالفتاح السیسی برگزار شد، هیچ نامی از کشور خارجی به میان نیامده، ولی اعضای پارلمان بدون مشخص کردن مدت و زمان مشخص برای ارتش گفته‌اند که نیرو‌های مسلح مصر می‌توانند برای مبارزه با «شبه‌نظامیان جنایتکار» و «گروه‌های تروریستی خارجی» در «جبهه غربی» بجنگند. لیبی در مرز غربی مصر است و ۱۲۰۰ کیلومتر با آن مرز دارد. ترکیه همین حالا برای دفاع از دولت فائز السراج، رئیس‌جمهور متمایل به اخوان‌المسلمین نیروی نظامی اعزام کرده و قصد دارد شهر ساحلی سرت را تحت کنترل بگیرد، شهری که تسلط بر آن به معنای کنترل بر دروازه غربی منطقه موسوم به «هلال نفتی» لیبی محسوب می‌شود؛ منطقه‌ای که محل عبور ۱۱ خط لوله نفتی مهم و سه میدان گازی متصل به مدیترانه است. ترکیه اخیراً موشک‌انداز نوع «تی ۱۲۲ ساکاریا» خود را نزدیک «سرت» مستقر کرد و پیش‌تر هم یک ناوچه جنگی کلاس «جی» مجهز به موشک‌های میان‌برد زمین به هوا RIM-۶۶E-۵ را به لیبی ارسال کرده بود. قاهره: خط قرمز مشخص است عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور ضد اخوانی مصر که از سال ۲۰۱۴ به عنوان رئیس موقت و از سال ۲۰۱۸ به عنوان رئیس‌جمهور بر مصر حاکم شده، گفته که شهر «سرت» و پایگاه هوایی «الجفره» لیبی خطر قرمز ماست. روز دو شنبه برخی منابع گزارش کردند که مصر شماری از نیرو‌های قبایل لیبی را فراخوانده و این افراد، به مدت چندین ساعت، با مسئولان نظامی مصر نشست برگزار کردند و چند ساعت بعد، با یک هواپیمای شخصی به کشور خود بازگشتند. برخی از این افراد، پیش از این، با السیسی جلسه داشتند. ناظران می‌گویند که مجوز دو شنبه شب پارلمان مصر برای مداخله ارتش، به معنای «مداخله فوری» نیست، ولی در صورت شروع عملیات مشترک دولت وفاق ملی با آنکارا برای کنترل سرت، ارتش مصر دست به مداخله نظامی خواهد زد. سمیر راغب، کارشناس امنیتی و پژوهش‌های استراتژیک می‌گوید: «تصمیم پارلمان در راستای تکمیل تدابیر قانونی لازم برای مداخله در صورت نقض امنیت ملی کشور است.» راغب می‌گوید: «مصر هرگز جنگ را آغاز نخواهد کرد. مصر خطوط قرمزش را مشخص کرده و اگر طرف مقابل تجاوز را شروع کند نیرو‌های مسلح آماده هستند و نیازی به تکمیل تدابیر نیست. در هر صورت تصمیم پارلمان به معنای آغاز جنگ نیست، اما به معنای آغاز تدابیر نظامی برای ورود نیرو‌های مصری چه زمینی و چه دریایی است.» وی درباره تلاش‌های دیپلماتیک برای حل بحران لیبی گفت: مصر امیدوار است قبل از وقوع هر جنگی بحران به صورت مسالمت‌آمیز حل شود، اما اگر مسالمت‌آمیز حل نشود و تجاوز از خط قرمز اتفاق بیفتد ورود نیرو‌های مصر لازم خواهد بود.» روزنامه الاخبار لبنان با اشاره به این مصوبه پارلمان مصر، گزارش کرده که درگیری نظامی بین مصر و ترکیه در لیبی تقریبا قطعی شده، ولی طی روز‌های آینده، جزئیات و میزان این درگیری مشخص‌تر خواهد شد، زیرا طرح‌های بین‌المللی شکست خورده و پارلمان مصر نیز این اجازه را به عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور این کشور داد در خارج از مرز‌های مصر حاضر شود. موضع مردد آنکارا سازمان ملل درباره موافقت پارلمان مصر با اعزام نیرو به خارج از مرز‌ها به شدت ابراز نگرانی کرده و استفان دوجاریک، سخنگوی دبیرکل سازمان ملل در یک کنفرانس مطبوعاتی گفته که من معتقدم استقرار نیرو در اطراف سرت نگران‌کننده است. این اقدام زندگی بیش از ۱۲۵ هزار غیرنظامی را در معرض خطر قرار می‌دهد. رؤسای جمهور امریکا و فرانسه هم در تماسی تلفنی درباره بالاگرفتن تنش میان طرف‌های درگیر بر سر شهر راهبردی سرت گفتگو کردند. دولت ترکیه هنوز واکنش مستقیمی به تصمیم دو شنبه شب پارلمان مصر نشان نداده، ولی روز دو شنبه پیش از مجوز پارلمان مصر، ابراهیم کالین، سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه در گفت‌وگوی تلویزیونی گفته بود که آنکارا موافق تشدید تنش در لیبی نیست و قصد مقابله با مصر، فرانسه یا طرف‌های دیگر در لیبی را

ندارد. دیروز هم «احمد داوود اوغلو» نخست‌وزیر اسبق ترکیه از «رجب طیب اردوغان» خواست وارد تنش با مصر در لیبی نشود. داوود اوغلو در یک گفت‌وگوی ت پسلویزیونی گفت: «به ناچار باید از آنچه در پشت پرده رخ می‌دهد، سخن بگویم؛ درگیری میان مصر و ترکیه در لیبی برای ترکیه به هیچ وجه خوب نیست، اما درست هم نیست که، چون مصر یا دیگر کشور‌ها می‌خواهند، از لیبی عقب‌نشینی کنیم. باید با حکمت و تدبیر از قدرت ترکیه استفاده کنیم.»‌منابع ترکیه‌ای از طرح مرحله‌ای آنکارا برای مقابله با مداخله احتمالی مصر در لیبی خبر می‌دهند. روزنامه هابرترک از قول منابع امنیتی نوشته که در صورتی که حمله‌ای علیه نیرو‌های ترکیه در لیبی انجام شود، ترکیه صرف‌نظر از هویت طرف مهاجم پاسخ جدی خواهد داد. ترکیه قصد دارد نیرو‌ها و تجهیزات نظامی خود در لیبی را در صورت اعزام نیرو‌های مصری افزایش دهد. روزنامه هابرترک هم نوشت: «۸۰ درصد تجهیزات نظامی برای انجام عملیات در سرت و الجفره تکمیل شده است. قرار است این عملیات از سوی نیرو‌های دولت وفاق ملی لیبی با مشارکت مشاورانی از ارتش ترکیه انجام شود.» منبع: روزنامه جوان

#تحلیل_صوتی 🔴 اعدام لیدرهای آبان ماه 💬 #حسین_امیدیان 🔹 واقعیت ماجرا چیست؟

جمهوری اسلامی هرگز شهادت حاج قاسم را فراموش نخواهد کرد و قطعاً ضربه متقابل را به آمریکایی‌ها خواهد زد رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر امروز (سه شنبه) در دیدار آقای مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق، روابط ایران و عراق را به پشتوانه اشتراکات فراوان تاریخی، مذهبی، فرهنگی و عادات و سنن به معنی واقعی کلمه برادرانه خواندند و تأکید کردند: آنچه در روابط دو جانبه برای جمهوری اسلامی ایران بسیار حائز اهمیت است منافع، مصالح، امنیت، عزت، اقتدار منطقه‌ای و بهبود شرایط در عراق است. حضرت آیت الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه ایران هیچگاه بنای دخالت در امور عراق را نداشته و نخواهد داشت، گفتند: ایران، خواهان عراقِ عزتمند، مستقل و با حفظ تمامیت ارضی و وحدت و انسجام داخلی است. رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: ایران قطعاً با هر آنچه موجب تضعیف دولت عراق شود، مخالف است. حضرت آیت الله خامنه‌ای افزودند: البته دیدگاه آمریکایی‌ها درباره عراق درست در نقطه مقابل ما است زیرا آمریکا به معنی واقعی کلمه دشمن است و موافق عراق مستقل، قوی و دارای حکومتی با رأی اکثریت نیست. ایشان تأکید کردند: برای آمریکایی‌ها اینکه چه فردی نخست وزیر عراق باشد مهم نیست آنها به‌دنبال حکومتی همچون حکومت «پل برمر» حاکم آمریکایی عراق در اوایل سقوط صدام هستند. رهبر انقلاب اسلامی گفتند: ایران در خصوص روابط عراق با آمریکا دخالتی نمی‌کند اما انتظار دارد که دوستان عراقی، آمریکا را بشناسند و بدانند که حضور آمریکا در هر کشوری منشأ فساد، خرابی و ویرانی است. حضرت آیت الله خامنه‌ای تأکید کردند: جمهوری اسلامی ایران انتظار دارد تصمیمِ دولت، ملت و مجلس عراق برای اخراج آمریکایی‌ها پیگیری شود زیرا وجود آنها موجب ناامنی است. ایشان جنایت آمریکا در ترور سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس را یک نمونه از نتیجه حضور آمریکایی‌ها برشمردند و خطاب به نخست وزیر عراق افزودند: آنها میهمان شما را در خانه شما کشتند و صریحاً به این جنایت اعتراف کردند که این موضوع کوچکی نیست. رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: جمهوری اسلامی ایران هرگز این موضوع را فراموش نخواهد کرد و قطعاً ضربه متقابل را به آمریکایی‌ها خواهد زد. حضرت آیت الله خامنه‌ای، اجماع گروهها و جریانهای سیاسی عراق برای انتخاب دولت آقای کاظمی را اقدامی پسندیده خواندند و گفتند: آمریکایی‌ها و عوامل آنها همواره به‌دنبال خلأ قدرت در کشورهای منطقه هستند تا از آن طریق هرج و مرج ایجاد و زمینه را برای دخالت خود فراهم کنند، همان کاری که در یمن انجام دادند و اکنون اوضاع تأسف‌بار یمن را همه شاهد هستند. ایشان با تأکید بر حمایت ایران از دولت آقای کاظمی خاطرنشان کردند: عقل، دین و تجربه اقتضاء می‌کند که روابط ایران و عراق در همه زمینه‌ها بیش از پیش ارتقاء یابد. رهبر انقلاب اسلامی افزودند: البته گسترش روابط ایران و عراق مخالفینی دارد که در رأس آنها آمریکا است ولی به هیچ وجه نباید از آمریکا ترسید زیرا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. حضرت آیت الله خامنه‌ای گفتند: آمریکایی‌ها زحمت و اذیت ایجاد می‌کنند اما دولت عراق باید بدون اعتنا به این مزاحمت‌ها به مسیر خود با قدرت ادامه دهد و مردم را به‌عنوان پشتوانه خود حفظ کند. ایشان مرجعیت و شخص آیت الله سیستانی را یک نعمت بزرگ برای عراق خواندند و خاطرنشان کردند: حشدالشعبی یک نعمت بزرگ دیگر در عراق است که باید آن را حفظ کرد. در این دیدار که آقای جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور نیز حضور داشت، آقای مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق، دیدار با رهبر انقلاب اسلامی را سعادتی بزرگ دانست و با قدردانی از مواضع و حمایتهای ایران در مقاطع مختلف به‌ویژه در دوران جنگ با داعش و تکفیری‌ها گفت: مردم عراق هیچگاه حمایتهای ایران را فراموش نخواهند کرد و واقعیت این است که خون عراقی‌ها و ایرانی‌ها در جنگ با تکفیری‌ها در هم آمیخته است. نخست وزیر عراق تأکید کرد: روابط ایران و عراق یک رابطه عمیق و طولانی تاریخی و فرهنگی و مذهبی با پشتوانه عشق و ارادت به اهل‌بیت علیهم‌السلام است. آقای کاظمی همچنین خطاب به رهبر انقلاب اسلامی گفت: ارشادات و نصایح جنابعالی همچون کلید حل مشکلات است و من بابت این راهنمایی‌ها تشکر و قدردانی می‌کنم.i

﴾..🖤🏴..﴿ #مدآحے‌تآیم🎙 شب‌شہادت‌غࢪیب‌ڪاظمین... دآره‌میآد‌بوے‌محࢪم‌حُسین🥀 زیـاࢪت‌امآم‌رضآ میمونہ‌خاطࢪه‌اش‌بہ‌جا... ورودۍ‌باب‌اݪجوآد💔 ┅════✼🖤✼════┅┄ @AhmadMashlab1995 ┅════✼🖤✼════┅┄

قسم به خون پاشیده بر دیوار فرودگاه بغداد مصطفی الکاظمی دیروز وارد تهران شد. این اولین سفر رسمی نخست‌وزیر عراق است. قرار بود وی پیش از تهران به ریاض برود که ظاهراً به دلیل بستری شدن پادشاه عربستان در بیمارستان، این سفر به تعویق افتاد اما برنامه سفر وی به ایران تغییری نکرد. روابط تهران-بغداد از اهمیت ویژه و خاصی برخوردار است و بیراه نیست اگر بگوییم این رابطه دو جانبه برای هر دو کشور متفاوت از روابط با سایر همسایگان است. چهل سال پیش عراق تحت حکومت صدام جنگی تجاوزکارانه را علیه جمهوری اسلامی ایران که نظام نوپایی محسوب می‌شد آغاز کرد. جنگی خونبار که هشت سال به طول انجامید و خسارت‌های زیادی را برای هر دو کشور و ملت به همراه داشت. حمایت دیپلماتیک، اطلاعاتی و تسلیحاتی غرب و پول مرتجعین عرب از صدام غول خون‌آشامی ساخت که حتی به مردم خود نیز رحم نمی‌کرد و البته بزودی پاچه حامیان خود را نیز گرفت. کمتر کسی آن روزها می‌توانست پیش‌بینی کند روزی تهران و بغداد به دو متحد نزدیک و حتی فراتر از معادلات مرسوم دیپلماتیک تبدیل شوند. حمله تجاوزکارانه 17 سال پیش آمریکا و متحدانش به عراق -به بهانه مبارزه با سلاح‌های کشتار جمعی که هرگز پیدا نشد- و بعدها مشخص شد دروغی بیش نبوده است- سرنوشت این کشور کهن را وارد مسیر تازه‌ای کرد. آمریکایی‌ها مدعی بودند برای نجات مردم عراق وارد عمل شده‌اند و خود را نیروهای آزادیبخش می‌خواندند اما جنایاتی را رقم زدند که روی صدام را هم سفید کردند و اثرات آن همچنان بر جامعه و کشور عراق باقیست. جمهوری اسلامی ایران از ابتدای این تجاوز مخالفت خود را با آن اعلام کرد. این مخالفت با تجاوزگری آمریکا برای حمایت از رژیم صدام نبود. جمهوری اسلامی می‌دانست که عراق تحت اشغال آمریکا فردایی سیاه‌تر از دوران صدام را در پیش خواهد داشت. چرا که آمریکایی‌ها ارباب و صدام دست‌پرورده آنها بود. اگر دخالت‌ها و حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم آمریکا نبود، مردم عراق خیلی پیش از حمله آمریکا کار رژیم بعث را یکسره کرده بودند. عراق امروز با آنچه آمریکایی‌ها پیش‌بینی می‌کردند و می‌خواستند بسیار متفاوت است. آن‌قدر متفاوت که برخی از تحلیلگران و سیاستمداران آمریکایی و متحدان آمریکا حمله سال 2003 به عراق را اشتباهی تاریخی و استراتژیک می‌دانند. یکی از اهداف آمریکا از حمله به عراق و اشغال این کشور، تهدید ایران بود. قرار بود عراق به مستعمره غیررسمی آمریکا تبدیل شود. دولت‌‌سازی و پس از آن ملت‌‌سازی، رئوس برنامه‌های نئومحافظه‌کاران واشنگتن برای عراق پساصدام بود. خدا بر درجات شهید حاج قاسم سلیمانی بیفزاید. یکی از عبارت‌های به یادگار مانده از این استراتژیست بزرگ این است؛ «من با تجربه این را می‌گویم که میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد در خود فرصت‌ها نیست. اما شرط آن، این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم.» جمهوری اسلامی ایران با هوشمندی، بحران و تهدید اشغالگری و حضور آمریکا در خاک همسایه غربی خود را تبدیل به فرصت کرد. آمریکایی‌ها با جرم و جنایت و خیانت، نقاب از چهره واقعی خود نزد مردم عراق برداشتند و در عمل نشان دادند که اگر از صدام بدتر نباشند، بهتر هم نیستند. در این سو ایران ظرفیت‌های اتحاد و برادری میان دو کشور را فعال ساخت و ثابت کرد که متحد روزهای سخت است. روابط امروز ایران و عراق گرم و برادرانه است اما نباید به این سطح قانع بود و همچنان ظرفیت‌های فراوانی برای ارتقا و تعمیق این رابطه وجود دارد. در این خصوص چند نکته قابل توجه است؛ 1- رابطه ایران و عراق یک رابطه عمیق و تاریخی مبتنی بر مشترکات قوی دینی و فرهنگی است. بسیاری از علما و شخصیت‌های برجسته ایرانی متولد عراق هستند و این کشور را خانه دوم خود می‌دانند. در عراق نیز همین‏گونه است. حوزه علمیه قم و نجف یکی از مراکز ثقل این اشتراک و ارتباط است. دشمنان پیوند ایران و عراق برای تضعیف و خدشه‌دار کردن این رابطه برنامه‌های فراوانی داشته و دارند. این دشمنان نه خیرخواه ایران هستند و نه عراق و اگر حمایتی از فرد یا جریانی نیز می‌کنند از روی اعتقاد قلبی و واقعی نیست و هدفی جز اختلاف‌افکنی و ایجاد رقابت مسموم و کاذب ندارد. مسئولان و شخصیت‌های دو کشور در مواضع و رفتار خود باید مراقب این مسئله بوده و وارد چنین بازی‌هایی که جای دیگر طراحی می‌شود، نشوند. عشق دو ملت ایران و عراق به اهل بیت(ع) ظرفیت بی‌پایانی است که جلوه‌ای از آن را می‌توان در مراسم بی‌نظیر اربعین مشاهده کرد. این ظرفیت را باید قدر دانست و تقویت کرد و در عین حال مراقب شیطنت‌های معاندان آن نیز بود. 2- دو کشور در زمینه اقتصادی با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند. زیرساخت

‌های عراق در دوران حکومت صدام و پس از آن در دوره تجاوز آمریکا، آسیب‌های فراوانی دیده است. جمهوری اسلامی ایران نیز با مشکلات خاص خود مواجه است. دشمنان جمهوری اسلامی -در راس آنها آمریکا- می‌کوشند از هر ابزاری -از تحریم گرفته تا تهدید و فشار سیاسی و...- برای از بین بردن یا تضعیف روابط تجاری ایران با سایر کشورها استفاده کنند. علی‌رغم همه موانع و مشکلات اقتصادی پیش روی دو کشور، ایران و عراق از ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل اقتصادی بسیاری برخوردار هستند و می‌توان گفت اقتصاد دو کشور می‌تواند مکمل یکدیگر باشد. تجارت ده میلیارد دلاری تهران و بغداد قابلیت افزایش دو برابری و حتی بیشتر را نیز دارد. گسترش رابطه اقتصادی دو کشور در حوزه‌های مختلف نیازمند برنامه‌ریزی و پیگیری جدی مسئولان است. وزارت امور خارجه کشورمان در این زمینه وظیفه‌ای مهم و سنگین برعهده ‌دارد که متاسفانه تا‌کنون آنچنانکه باید و شاید به آن نپرداخته است. بازار عراق ظرفیت گسترده‌ای برای جذب دانش فنی و محصولات ایرانی دارد و برای عملیاتی کردن آن دیپلماسی اقتصادی کشورمان در عراق باید چندین برابر آنچه هست، فعال شود. 3- اما مهم‌تر از مسئله تجارت میان دو کشور و پیش زمینه تعمیق روابط اقتصادی، مسئله امنیت است. دو کشور طولانی‌ترین مرزهای زمینی مشترک را دارند. امنیت عراق، امنیت جمهوری اسلامی است. این یک تعارف دیپلماتیک نیست. ناامنی و عدم ثبات در عراق به سرعت بر وضعیت امنیتی جمهوری اسلامی ایران تاثیر منفی می‌گذارد. بسیاری از تهدیدات امنیتی دو کشور مشترک هستند. روابط امنیتی میان ایران و عراق باید تعمیق یابد. امنیت عراق تا زمانی که اشغالگران آمریکایی در این کشور حضور دارند، پایدار نخواهد بود. عراق باثبات و مقتدر آن چیزی نیست که برای واشنگتن مطلوب باشد. دولت الکاظمی در این خصوص آزمون بزرگی پیش روی خود دارد. پارلمان عراق به اخراج نیروهای آمریکایی رای داده است و عملی کردن این مصوبه بر عهده دولت است. بی‌شک این آزمون آسانی نیست و آمریکایی‌ها اصرار دارند عراق را ترک نکنند. اما تعلل و عدم اقدام جدی دولت عراق در این زمینه، شلیک به پای خود است. ایرانی‌ها با تقدیم خون عزیزترین فرزندان خود برای امنیت عراق، برادری خود را به اثبات رسانده‌اند. لکه‌های خون بجا مانده از مردان دو کشور بر دیوار فرودگاه بغداد گواه این پیوند عمیق و ناگسستنی میان دو کشور و ملت است. 4- پرونده ترور سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس به دست آمریکایی‌ها مسئله‌ای مهم در روابط دو کشور است. هیچ فردی در عراق درباره نقش سردار سلیمانی در نجات این کشور از شرّ داعش کمترین تردیدی ندارد. آمریکایی‌ها در اقدامی تروریستی مهمان رسمی کشور عراق را به همراه فرمانده حشد‌الشعبی به شهادت رساندند. دولت عراق در این قضیه باید اولین مدعی و شاکی باشد. برخورد ضعیف با این پرونده، به گستاخی بیشتر تروریست‌های آمریکایی منجر شده و از این پس هیچ مسئول و شخصیت عراقی از تهدید تروریستی آنها در امان نخواهد بود. همان‌طور که رهبر انقلاب در دیدار روز گذشته با الکاظمی تاکید کردند؛ «جمهوری اسلامی ایران هرگز این موضوع را فراموش نخواهد کرد و قطعاً ضربه متقابل را به آمریکایی‌ها خواهد زد.» در عین حال دولت و ملت عراق نیز در این خصوص وظیفه و رسالتی مهم بردوش دارند. عزت عراق ایجاب می‌کند پاسخ قاتلان فرزندان و مهمانان خود را با قاطعیت داده و به آمریکایی‌ها بفهماند آسمان و خاک این کشور جای جولان آنها نیست. محمد صرفی

🇮🇶 #تحلیل_کوتاه |سفر الکاظمی به ایران 🔻 سفر نخست‌وزیر عراق به تهران ابعاد گسترده‌ای پیدا کرد و تلاش دشمنان برای القای فضای نامناسب بین طرفین را ناکام گذاشت. 🔹محور آمریکایی، سعودی، صهیونیستی طی روزهای گذشته سعی کردند با القاء «تلاش تهران برای دخالت در امور داخلی عراق» و «رویکرد منفی دولت و ملت عراق به تحکیم روابط با ایران» دستاوردهای این سفر را کمرنگ کنند. 🔹دیدارهای الکاظمی در تهران بویژه ملاقات حضوری او با رهبر انقلاب اما؛ خط بطلانی بر این سناریو کشید و سخنان حکیمانه آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای طراحی غربی‌ها برای شبهه‌افکنی در روابط دوجانبه را خنثی کرد. 🔹بدیهی است که ریشه مخالفت آمریکا با روابط برادرانه طرفین تنها برای اجرای تحریم ایران نیست بلکه آمریکا با احیای تروریسم و ناامن‌سازی به دنبال انتقام از عراق و سلطه بر این کشور است. 🔹در مجموع این سفر واجد پیام‌های متعددی بود که مهم‌ترین آن عزم طرفین بر گسترش روابط راهبردی با وجود تهدیدات و کارشکنی آمریکاست که از آن می‌توان بعنوان جهشی در روابط راهبردی دو کشور یاد کرد.

ابعاد سفر الکاظمی به تهران سفر مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق که مورد توجه رسانه‌های منطقه‌­ای و فرامنطقه‌­ای قرار گرفت، علاوه بر مناسبات دوجانبه، در تحولات منطقه نیز مؤثر بود. به طور اجمالی برخی از مهم‌ترین ابعاد این سفر و تأثیرات آن را در چارچوب زیر می‌توان برشمرد: ۱- بیش از ۱۷ سال از سرنگونی رژیم بعث و اشغال عراق از سوی امریکا می‌گذرد؛ تهاجمی که در ورای نقشه‌های آخرالزمانی و راهبردی کاخ سفید برای سلطه بر بین‌النهرین و تبدیل آن به پایگاهی برای سلطه بر کل منطقه قرار داشت. روند تحولات بعد از اشغال نشان داد که رؤیای واشنگتن برای بغداد کابوسی متوهمانه بیش نبوده است. محصول فرایند مردم‌سالاری در عراق در تمام دو دهه گذشته هیچ‌گاه مطلوب و مورد پسند امریکا نبوده است. بر این اساس است که ترامپ بار‌ها تأکید کرده است که امریکا ۷ تریلیون دلار در منطقه خرج نموده، اما آورده چندانی نداشته است. سفر الکاظمی به تهران نشان داد که تلاش امریکا برای جدایی بغداد از تهران آرزویی خیالی بیش نیست. ۲- عراق طی چند سال گذشته با انواع و اقسام بحران‌های امنیتی، راهبردی و سیاسی مواجه بوده و با ازاله گروهک تروریستی تکفیری داعش، دستخوش بحران سیاسی دست­‌ساخته قدرت‌های خارجی شد که مدت‌ها از کف خیابان تا کاخ نخست‌وزیری را بحران­‌زده است. قضاوت در مورد اینکه آیا بحران ادامه‌دار عراق با تشکیل دولت جدید پایان پذیرفته یا نه، کمی زود است، از نشانه‌های بارز سفر الکاظمی به تهران آن بود که تلاش غرب برای بهره‌گیری از ناآرامی‌های عراق برای ایجاد جدایی و تقابل بغداد و تهران راه چندانی به سوی موفقیت نیافته است. ۳- عراق با حدود ۱۵۰۰ کیلومتر مرز مشترک با ایران، بیشترین مرز را در میان همسایگان ایران با کشور ما دارد. وجود پیوند‌های دیرینه فرهنگی، مذهبی و قومی میان مردم جنوب و شمال عراق با ایرانیان زمینه عمیقی برای ارتقای روابط دوجانبه مهیا نموده و فرصت‌های بی‌نظیری برای تعمیق همکاری‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی میان دو کشور را فراهم می‌آورد. اکنون که راهبرد «اقتصاد مقاومتی» در دستورکار کشور قرار گرفته و بهره‌گیری از فرصت‌های موجود در تعامل با همسایگان، جایگاه ویژه‌ای در آن می‌یابد، تقویت روابط با همسایه غربی معنا و مفهوم ویژه‌ای می‌یابد. تلاش برای مهار تحریم‌های ظالمانه امریکا از طریق ایجاد پیمان ارزی دوجانبه با همسایگان و شرکای تجاری و توسعه بازار‌های صادراتی به مقصد و از طریق همسایگان بخشی از برنامه‌های راهبردی‌ای است که در توسعه روابط با همسایگانی همچون عراق دنبال می‌شود. ۴- از ویژگی‌های مهم سفر اخیر نخست‌وزیر عراق، ملاقات مهم وی با رهبر معظم انقلاب اسلامی بود. این نکته که نخست‌وزیر عراق اولین فرد خارجی است که در طول چندماه اخیر (بحران کرونا) با معظم‌له دیدار کرده، خود نشان از اهمیت این سفر و نگاه ویژه جمهوری اسلامی ایران به ثبات عراق و توسعه روابط با آن است. تأکید ایشان بر اینکه «ایران، خواهان عراقِ عزتمند، مستقل و با حفظ تمامیت ارضی و وحدت و انسجام داخلی است» و «مخالفت قطعی ایران با هر آنچه موجب تضعیف دولت عراق شود» روشن‌کننده مواضع کشورمان در قبال همسایه غربی است. همچنین تصریح مؤکد ایشان بر فراموش نکردن جنایت امریکا در ترور شهیدان سلیمانی و المهندس و ضرورت وارد کردن ضربه متقابل به امریکایی‌ها، سیاست قاطع و روشن جمهوری اسلامی ایران در قبال رژیم تروریست امریکا و تداوم حضور آن در عراق نشان داد. همانگونه که رهبر معظم انقلاب نیز اشاره کردند، بدون شک آینده ارتقای روابط ایران و عراق دشمنانی جدی دارد که در رأس آن‌ها رژیم ایالات متحده امریکا و نیز اقمار منطقه‌ای آن قرار دارند. بی تردید دشمنان دوستی بغداد و تهران، از تلاش‌های خود دست نخواهند کشید و به صرف سفر نخست‌وزیر عراق به تهران، نمی‌توان امیدوار بود که توطئه‌ها پایان یابد. اما می‌توان امید داشت که مسیر تحکیم دوستی دو ملت و دو دولت به نحوی طی گردد که دسیسه‌های محور عبری-عربی-غربی چندان کارگر نشود. منبع: روزنامه جوان