#هوش_انسان #انسان دو #نوع_هوش دارد ۱_ #هوش_ذاتی که همان #استعداد هست که #همه_انسانها_معدلی از آن #استعداد را دارند ۲ _ #هوش_هیجانی که به نظر من #بسیار_برتر از #هوش_ذاتی هست که اغلب هم #حصولی و #آموختنی هست. البته بعضی به طور #ویژه برخوردار هستن #هوش_هیجانی #تعاملات و #برخوردها و #نشست ها با #افراد است چگونه #سخن گفتن و یا #سکوت اختیار کردن در مجموع یک #نوع_رانندگی در برخورد با #افکار و #تنوع انسانی هست که #ربطی به #مدرک_تحصیلی هم ندارد گاهی مشاهده می کنیم کسی #فوق_دکترا دارد اما در #برخورد با #مردم احساس می کنی #یک_بچه هست #اوج_ناپختگی خویش را نشان می دهد یا #هویتهای_بیمار گونه #خود را در #برخوردها نمایش می دهد اینطور #افرادی که در #هوش_هیجانی_فقیر هستن #بسیار_مردم را #قضاوت می کنند و #بعضاً_تحقیر می کنند چون #مقیاس و #معیار_پختگی را #نمیدانند بنابراین #همه_رفتارهای مردم را #زیر_نظر می گیرند و #وارد_قالب_فکری_بیمار_گونه خود می کنند و #تفسیر_به_رای می کنند #انسان_آگاه_هیچگاه_قضاوت_نمی کند #دنیای که ما در آن هستیم یک #دنیای_دو_قطبی هست و این #دوقطبی نیاز حتمی #برای_رشد_بشر هست، مثلاً #سرد و #گرم، #زشت و #زیبا، #بهار و #خزان، #بالا و #پایین، #بیماری و #سلامتی، #انسان_آگاه_تفاوتها را #می پذیرد که #دنیا_بدون_تفاوتها_طبیعی_نیست بنابراین #هیچ_قضاوتی نخواهد کرد #آن_دیوانه هم باید در #عالم باشد تا #دیوانگی کند که اگر #او_نباشد #منطق و #میزان بودن #به_چشم نمی آید #مانند_سایه و #روشن_نقاشی هست آن #ناجور در #خیابان باید #عرض_اندام کند تا #افراد_جور_دنیا_نمایان شوند #اوج_حماقت و #جهل_بشر #زمانی هست که #تصور کند #همه_افراد باید در #قالب_فکری_او_جا شوند و #خود را #میزان و #شاخص_عالم_میداند و #انسان نباید در #جهل بماند گاهی #جاهل هست و #حتی_به_جهل_خویش هم #واقف نیست #مصیبت اینجاست چرا که اگر فردی #واقف به #جهل خویش باشد به #پله_ای_برتر از این فرد رسیده #هرکس که #نداند و #نداند که #نداند در #جهل_مرکب تا #ابد_الدهر بماند رحمت اله سوری https://eitaa.com/jahad_tabbin