در محضر آیت الله #بهجت (ره) 🔆" ﭼﻪ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻧﻜﻨﻴﻢ؟ " ( حتما بخوانید ... بسیار مهم ) 🍃ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﺗﺮﻙ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻥ ﻣﺸﻜﻞ، ﺑﻠﻜﻪ ﻛﺎﻟﻤﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻟﺬﺍ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ - ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ - ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﻙ ﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﻓﻌﻞ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﺸﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ، ﺷﻤﺮ ﻫﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ  🍂 ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﺁﻳﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺁﺳﺎﻥ ﻛﻨﺪ؟ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻰ ﺳﻬﻞ ﺍﻟﻤﺆﻭﻧﺔ ﻭ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺳﺖ - ﻭﻟﻮ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﺧﻠﺎﻑ ﻗﻮﻝ ﺑﺎﺷﺪ - ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻠﺎﺣﻈﻪ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﻣﻠﺘﺰﻡ ﺑﻪ ﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﺗﺎﺭﻙ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻳﺎ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﻣﺜﻞ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺮﻙ ﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﻓﻌﻞ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﺜﻞ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ   ✨ﺧﻴﺮ؟ ﻓﺮﺽ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﺭﻳﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺭﻳﻴﺲ ﻣﻄﻠﻖ، ﻣﻘﺮﺏ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻳﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻳﻚ ﻓﻘﻴﺮ ﺗﻬﻰ ﺩﺳﺖ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻡ؟! ﺁﻳﺎ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺫﺍﺗﻰ ﻛﻪ ﻣﻮﺕ ﻭ ﺣﻴﺎﺕ ﻭ ﻣﺮﺽ ﻭ ﺻﺤﺖ ﻭ ﻏﻨﺎ ﻭ ﻓﻘﺮ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻯ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﻳﺎ ﺑﺎ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺍﺳﺖ؟!  🍃 ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻭ ﻧﻔﺲ ﺑﻮﺩﻥ، ﺍﻣﺮ ﺩﺍﻳﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﻭ ﻣﻤﺎﺕ، ﻏﻨﺎ ﻭ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻣﺮﺽ ﻭ ﺻﺤﺖ ﻭ ﻣﺮﻳﺾ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﻛﺘﺮ ﻭ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻭ... ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ؛ ﻣﺠﺎﻟﺴﺖ ﻛﻨﻴﻢ ﻳﺎ ﺑﺎ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﺪﺍﺭﺩ؟! ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻛﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻭﺟﺪﺍﻧﻴﻪ (ﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺐ ﺧﻮﻑ ﻧﺎﺭ ﻳﺎ ﺷﻮﻕ ﺑﻬﺸﺖ) ﺑﺎ ﻛﺪﺍﻡ طﺮﻑ ﺍﺳﺖ؟    🍂 ﺑﻪ ﺣﺴﺐ ﻇﺎﻫﺮ " ﺑﻨﺪﻩ ﻯ ﻣﻄﻴﻊ "، ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺶ ﻣﺜﻞ ﻛﻮﻩ، ﻣﺤﻜﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﻨﺒﻊ ﻫﻤﻪ ﻯ ﺧﻴﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ، ﻭ " ﺑﻨﺪﻩ ﻯ ﻋﺎﺻﻰ " ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺶ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺍﻧﺎﻳﻰ (ﺷﻴﻄﺎﻥ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺻﻠﺎﺣﺪﻳﺪﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ. ﻧﻈﻴﺮ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻛﺴﻰ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓﻘﺮ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻰ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﺪ، ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺍﻗﺪﺍﻡ  ✨ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻭ ﺧﻮﺩﻛﺸﻰ است ! ﺻﻠﺎﺡ ﺩﻳﺪﺵ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ: ﺻﻠﺎﺡ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺮﺹ ﻣﺮﮒ ﺁﻭﺭ ﻳﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻭﺭ ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺭﺍﺣﺖ ﺷﻮﻱ! ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ، ﻣﺎ ﺩﺭ " ﻋﺰﻡ ﺑﻪ ﻃﺎﻋﺖ " ، ﻋﺎﺯﻡ ﺑﻪ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻭ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﻰ ﺑﺎ ﻏﻨﻰ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﻯ ﻛﺮﻳﻢ ﻫﺴﺘﻴﻢ، ﻭ ﺩﺭ " ﻋﺰﻡ ﺑﺮ ﻣﻌﺼﻴﺖ " ، ﻋﺎﺯﻡ ﺑﻪ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﻭ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﻰ ﺑﺎ ﻓﻘﻴﺮ ﻋﺎﺟﺰ ﺟﺎﻫﻞ ﻭ ﻟﺌﻴﻢ.  🍃ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﻫﻴﻢ ﻭ ﺑﻔﻬﻤﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﻛﻨﻴﻢ، ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺳﻮﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ، ﻧﻪ ﺯﻳﺎﻥ ﻭ ﺧﺴﺎﺭﺕ؛ 🍂ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ (ﻭ ﺍﺣﻰ ﺍﻟﻤﻮﺗﻰ ﺑﺎﺫﻥ ﺍﻟﻠﻪ) ؛ (ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﺧﺪﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ. ) ﻭ ﻛﺮﺍﻣﺎﺗﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﺪﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺤﺎﻝ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎ - ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ - ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺮ  ✨ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﺘﺎﺑﻌﺖ ﻛﻨﺪ، ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻭ ﻛﻤﺎﻟﺎﺕ ﻭ ﻛﺮﺍﻣﺎﺕ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺤﺪﻯ ﻧﺒﻮﺕ ﻭ ﻛﺬﺍﺑﻴﺖ ﻣﺪﻋﻰ ﺁﻥ؛ 🍃ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﺎﻋﺖ، ﺑﺎ ﻏﻨﻰ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﻛﺮﻳﻢ ﻭ... ﺭﻓﺎﻗﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺑﺎ ﻋﺎﺟﺰﺗﺮ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﺟﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ، ﻃﺒﻌﺎ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺼﺮ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﺎﺯ ﻭ  🍂ﻧﻌﻤﺖ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﻯ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍﻯ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻧﻪ ﻧﻤﻰ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺁﻥ ﺭﻓﻴﻖ ﻭ ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺭﺍﺿﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺭﻓﻴﻖ ﺍﻭ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻣﺤﺮﻭﻡ گردیم . ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ، ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﺍﺯ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺭﺍﻫﻰ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﻳﻢ ﻭ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻃﺎﻋﺖ، ﻧﺰﺩﻳﻜﻰ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻌﻤﺖ‌ﻫﺎ ﻭ ﺧﻮﺷﻰ‌ﻫﺎ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻳﻰ‌ﻫﺎ   ✨ﻭ ﻋﺰﺕ‌ﻫﺎ ﻭ... ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻌﺼﻴﺖ، ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺷﻰ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﻯ ﻭ ﺫﻟﺖ ﻭ... ✾📚 @Dastan 📚✾

#سیره_علما #فرزندپروری آیت‌الله #بهجت رحمةالله‌علیه 👶 انگار مأموریت ایجاد همین لبخند را داشت! 🔸 هنگام مطالعه غیر از نوه خردسالش، کسی نمی‌توانست مزاحمش بشود. نباید رشته افکارش به هم می‌ریخت. 🔻محمود آمد و صاف رفت سر قفسه کتاب‌ها. آقا همین که متوجه شد، کتابش را گذاشت زمین و جواب سلامش را داد. 🔸محمود کتاب بزرگی را برداشت و وسط اتاق باز کرد، با شکم خوابید روی زمین و دستش را زیر چانه‌اش گذاشت. 🔻کتاب را سر و ته گرفته بود! آقا از پشت میز صدا زد چه کار می‌کنی؟ ❗️ محمود خیلی جدی گفت ساکت آقا جان! درس دارم! 🔸لبخندی بر لبان آقا نشست. محمود هم بلند شد و رفت. انگار ماموریت ایجاد همین لبخند را داشت! ⬅️ به بچه‌های کوچک میدان می‌داد، تا جایی که وقتی خانه بود بچه‌ها حاکم خانه بودند. کسی جرئت نداشت با آنها تندی کند. می‌فرمود این‌ها معصومند، قریب الرجوع از رب شان. علت جاذبه آنها عصمت آنان است. هر روز به بچه‌ها توصیه می‌کرد، «چهار قل» و «آیت الکرسی» بخوانند. خودش هم برایشان دعا می‌خواند.📿 (براساس خاطره حجت‌الاسلام علی بهجت) 📚این بهشت، آن بهشت، ص۵٢ @tarbiatemanavi