#شهید_حسن_باقری:
هرچه زمان میگذرد ما مسئولیتمان بیشتر میشود یعنی هر چقدر پیش می رود؛ ما با #تجربیاتی و #آگاهی که در عملیات به دست می آوریم مسئولیت مان خیلی بیشتر میشود.
#کمی_تفکر...🤔
هرچقدر زمان میگذرد #مسئولیت مان بیشتر می شود،با تجربیات و آگاهی که در زمینه حقیقی و مجازی( در کارهای #علمی ،آموزشی تحقیقاتی و پژوهشی، اقتصادی ،فرهنگی و...) به دست می آوریم مسئولیت مان بیشتر می شود.
#مجاهد_شو
#هم_شاگردی_شهیدم
@jahadelmi313 |🦋
آیا من یک روانشناس هستم؟
🌀پیشتر فکر میکردیم روانشناس بودن یعنی کمک به افراد برای غلبه بر مشکلات شخصیشان، یعنی کمک به بهزیستی روانشناختی افراد، یعنی مسئولیت اجتماعی یک حرفه برای تأمین سلامت روان مردم...
📎 اما نسل کشی و قحطی عمدی در غزه و انفعال برخی، دیدگاهمان را در معرض بازبینی قرار داده است.
این فجایع انسانی، حقیقتا مسئولیت ما را فراتر از جلسات درمان فردی و کارگاه های آموزشی میبرد و سکوت در برابر چنین رنج گستردهای، سوالات اخلاقی و حرفه ای بزرگی را در مورد نقش ما در این دهکده جهانی مطرح میکند.
بیاییم برخی آموختههای خود را مرور کنیم...
●نظریه آبراهام مزلو انسان گرا را که می خواندیم، خوب دانستیم که بدون تأمین نیازهای اولیه مانند آب، غذا و سرپناه، یادگیری و رشد ممکن نیست. اما هیچ وقت فکر هم نمی کردیم که دو میلیون نفر انسان با قحطی عمدی و نسل کشی در معرض مشاهده جهانیان قرار گیرند و هیچ اقدام موثری صورت نگیرد؟
●روانشناسی وجودی را که خواندیم و از آزادی اراده، معناجویی و حق انتخاب شنیدیم، فکر نمی کردیم حق زندگی، حق غذا، حق سکونت، را از میلیون ها انسان عامدانه بگیرند و ما هنوز «انتخابگری معنا» را در کلینیک و مراکز به مراجعان آموزش دهیم؟
●نظریه آلفرد آدلر را که می خواندیم، دانستیم که احساس تعلق و علاقه اجتماعی، پایه سلامت روان است. اما کودکان و خانوادههایی که از سوی جهانیان طرد شدهاند، چگونه به چنین حسی دست یابند و سلامت روان پیدا کنند؟
●نظریه رشد اخلاقی کلبرگ را که می خواندیم، سطح سوم آن – اصول جهانی عدالت و کرامت انسان – را دوست داشتیم و می خواستیم جزء محدود افرادی شویم که به مرحله آخر می رسند ولی فکر نمی کردیم که اگر سیاستمداران و ملاکان عالم به همراه رسانه هایشان بخواهند ما در همان سطح اول بمانیم بالا آمدن مانند صخره نوردی می شود. ای کاش مراحل بالا در هیچ نظریه ایی ارائه نمی شد و منجر به این همه تعارض واحساس ناکامی نمی شد.
●نظریه یادگیری اجتماعی بندورا را که باورمندانه می خواندیم، دانستیم کودکی که خشونت، نسل کشی، ظلم و سکوت جهانیان را مشاهده می کند، آمادگی بازتولید آن را پیدا خواهد کرد. اما هیچ وقت فکر نمی کردیم مساحت کوچکی به اسم غزه و دو میلیون انسان آزمایشگاه طبیعی این نظریه شود و البته این بار نه برای تایید فرضیات یک نظریه پرداز بلکه برای تحقق نژادپرستی و جاه طلبی جنایتکارترین تاریخ بشر.
💟همدلی را به عنوان یک مهارت مشاوره ای پایه و یک ضرورت در درمان یاد گرفتیم–بلکه بهعنوان جوهره انسان بودن – اما اینک، صدا و تصویر زخم یک ملت را دوست نداریم بشنویم و ببینیم چون اذیت می شویم.
◀️ آن زمان که نظام های طبقه بندی تشخیصی را با همه قبض و بسط در طول سال ها می خواندیم هیچ فکر نمی کردیم که فصلی برای توصیف اختلالات جنایتکاران تاریخ در آن نیاز است و درمان آنها از درمان مردم عادی مهمتر و تاثیرگذارتر است
🔻آن زمان که درمان شناختی رفتاری را می خواندیم کسی به ما نگفت که نسل کشی و گرسنگی دادن یک رفتار ناکارآمد است و طرحواره های استحقاق اگر متعلق به یک جنایتکار نزاد پرست باشد چه عواقبی خواهد داشت؟ و نقش ما به عنوان درمانگر چه خواهد بود؟
با همه این کمبودها، تعارضات و شگفتی های فجیع حال تصمیم گرفتیم به مسئولیت و اخلاق حرفه ای مان عمل کنیم و
[سکوت خود را به هر طریقی بشکنیم]
🟢 اکنون لحظهای است که علم روانشناسی، باید زبان وجدان باشد...
باید با تردیدها چالش کرد و ترس را مواجهه شد و فراموش نکرد که در جهانی پر از فریاد، "سکوت ما هم صدا دارد – صدای تأیید و تقویت"
❌اکنون زمان آن است که بایستیم؛ با صدا و تصویری روشن، در کنار حقیقت و در کنار انسانیت
#غزه
#مسئولیت
#انسانیت
#روانشناس
#رسالت
#فلسطین
#گرسنگی
#نیازهای_اولیه
#فاجعه_انسانی
#سازمان_ملل
#مرام
#DSM
#CBT