◻️«چاره نگرانی امروزه مردم دنیا»؛ از نگاه احیاگر نهج‌البلاغه در دوران معاصر 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مرحوم فیض‌الاسلام کار ترجمه نهج‌البلاغه را در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۱ (یعنی ۷۳ سال پیش) به پایان رساندند. وی در پایان ترجمه #نهج‌البلاغه مطالب بسیار مهمی را ذیل عنوان «چاره نگرانی امروزه مردم دنیا» درباره ضرورت بازگشت به نهج البلاغه متذکر می‌شوند. مطالب ایشان آنقدر گویا و رسا، روشنگرانه و به‌روز است که هیچ نیازی به توضیح ندارد. به همین دلیل عین نوشته ایشان را در اینجا نقل می‌کنم: «همه پریشانند و در فکر علاج، لکن چاره را نمی‌دانند، تنها رهاننده بشر از پریشانی به دقت خواندن و عمل به فرمایش‌های حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) در نهج البلاغه است که همه نگرانی‌ها را برطرف نموده، مردم را به راه سیادت و سعادت سوق می‌دهد. دنیای امروز را تباه‌کاری، ستمگری، دورویی، خودخواهی و بدبختی به جایی رسانده که زندگی افراد آن تیره و تار شده. آسایش، دادگری، یگانگی، آشتی و نیک‌بختی در جهان برقرار نمی‌گردد، مگر به پیروی جهانیان از گفتار و کردار امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) که نمونه‌ای از آن را سیدشریف رضی در کتاب مقدس نهج‌البلاغه گردآورده و چون در همین مختصر از جمیع شئون زندگی چیزی فروگذار نشده، سیادت و سعادت عمل‌کننده را ضامن است؛ زیرا این کتاب نتیجه گفتار همه پیغمبران و راهنمای درک معانی و حقائق قرآن کریم و نجات‌دهنده گمراهان و گرفتاران است. این گفتار روی دو پایه برهان عقل و علم، استوار است و ما لاف نزده و گزاف نگفته‌ایم. ... هر که طالب خیر و نیکویی و آسایش و خوشی است بایستی کتاب نهج‌البلاغه را (که پس از قرآن کریم و سخنان پیغمبر اکرم در جهان مانند ندارد) مورد مطالعه و سرمشق و دستور زندگانی خویش قرار دهد، بنابراین باید: پادشاهان و وزراء و رجال سیاسی بخوانند تا استقلال و تمامیت کشور را حفظ نموده و به وظائف خود و طرز سلوک با رعیت پی برند، وکلای مجلسین: سنا و شوری بخوانند تا از بدعت ... دوری گزیده و به دستور دین رفتار نمایند، حکمرانان و رؤساء هر شهر بخوانند تا رفاه و آسایش خود و کسانی را که با آنان سپرده شده فراهم سازند، امراء لشکر و افسران و سربازان بخوانند تا آماده حفظ حدود و ثغور کشور بوده و در کارزار، همیشه فتح و فیروزی را دریابند، ستمگران و بیچارگان بخواند تا کیفر ستم و پاداش شکیبایی را دانسته عبرت گیرند، اغنیا و فقرا بخوانند تا کبر و سرافرازی و رشک و پستی را از خود دور سازند، علما و دانشمندان بخوانند تا از همه دانش‌ها بهره‌مند گردند، مجتهدین عظام بخوانند تا راه استنباط احکام الهی را بیاموزند، مبلغین و تربیت کنندگان مردم عوام بخوانند تا دین را به دنیا نفروخته رضای حق را به‌دست آورده سعادتمند شوند، وعاظ و گویندگان بخوانند تا طریقه وعظ و خطابه را آموخته، وقت خود و شنونده را با سخنان بیهوده و ژاژ تلف نکنند، مؤلفین و تربیت کنندگان مردم عوام بخوانند تا مهمل نبافند و عفت قلم را حفظ نموده مطالبی بنویسند که خود و اعقابشان به آن فخر نمایند، فصحا و بلغا و ادبا و خطبا بخوانند تا از خرمن فصاحت و بلاغت و شیرینی کلام آن خوشه‌ها بردارند، تجار و کسبه و اطباء بخوانند تا در داد و ستد و طبابت، خدا را در نظر داشته، سود حلال به‌دست آورند که نزد خدا و خلق شرمنده نباشند، قضات و وکلاء دادگستری و صاحبان محاضر رسمی بخوانند تا در دادرسی‌ها و معاملات برای چند ریال پول، حکم به ناحق ندهند و خلافی ننویسند و از عاقبت آن بپرهیزند، دانشجویان و هوشمندان بخوانند تا از شاخه‌های درخت دانش میوه چیده غولان و نادانان و گمراهان و گمراه کنندگان را در هر لباس بشناسند، جوانان بخوانند تا طراوت جوانیشان را در راه‌های بیهوده از دست ندهند، کارگران و رنجبران و بیابان‌گردان و رانندگان (که کمتر وسیله وقت کسب اطلاع دارند) بخوانند تا از خواندن آن همه چیز به‌دست آورند، طبیعیین و مادیین و فلاسفه بخوانند تا از تاریکی‌هایی که به آن گرفتارند رهایی‌یافته با مبدأ و معاد آشنا گردند، یهود و نصاری و مجوس بخوانند تا راه سعادت را در آن دیده با کتاب‌های خود مطابقه کرده حق و حقیقت را دریابند، گمراه کنندگان بخوانند تا از بدعاقبتی و رسوایی ترسیده بیش از این در اغفال ساده‌لوحان سعی ننمایند، گمراه‌شدگان بخوانند تا از راه کجی که آن‌ها را به آن سوق داده‌اند بازگشته گرد هر نادرست هواپرست نگردند، زهاد و پارسایان بخوانند تا زهد و تقوای حقیقی را در روش پیشوای متقیان دیده و به راه‌های کج پا ننهند و از رنج خود نتیجه بگیرند، با سوادان برای بی‌سوادان بخوانند تا آنان را به تحصیل دانش و بردن لذت سواد و اطلاع به وظائف دین و دنیا آگاه سازند، خلاصه جمیع افراد بشر باید بخوانند تا سعادت همیشگی و ترقی دنیا و آخرت را از آن بیابند.» (۲۰ شعبان ۱۳۷۱ق مصادف با ۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۱ش) @jahadetabeen8