eitaa logo
جهاد تبیین 🕌
283 دنبال‌کننده
11هزار عکس
9.6هزار ویدیو
173 فایل
مقام معظم رهبری : جهاد تبیین، یک فریضه ی قطعی و فوری است‼️
مشاهده در ایتا
دانلود
12.76M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🛑یاسر جبرائلی: علت قاچاق ارزانی کالا در ایران نیست، گرانی نامعقول ارز است سید یاسر جبرائیلی (رئیس مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی اجرای سیاست‌های کلی نظام): قیمت‌گذاری در داخل باید ریالی و بومی باشد نه اینکه بر اساس قیمت دلاری و جهانی آیا راه مقابله با قاچاق، گران کردن کالاهاست؟ علت قاچاق، ارزانی کالا در ایران نیست، گرانی نامعقول ارز است.
🔴 از تویوپت تا لکسوس! ▫️سیدیاسر جبرائیلی 🔹 سال ۱۹۳۹ میلادی، ژاپن دو شرکت خودروساز آمریکایی جنرال موتورز(GM) و فورد(Ford) را که در این کشور خودرو تولید می‌کردند، از خاک خود بیرون کرد تا صنعت خودروی ملی ایجاد کند. ژاپنی‌ها می‌دانستند که هیچ کشوری از نظر صنعتی به هیچ جایی نمی‌رسد مگر اینکه یک صنعت خودروی پیشرفته داشته باشد. 🔸 و می‌دانستند که تا خودروساز خارجی در کشورشان حضور دارد، خبری از صنعت خودروی ملی نخواهد بود. پس از شانزده سال حمایت تمام قد دولتی و صرف هزینه‌های سنگین، شرکت تویودا (تویوتای فعلی) سال ۱۹۵۵ نخستین خودروی خود با نام تویوپت را تولید کرد. ✅ این خودرو اما تبدیل به نماد سرخوردگی صنعتی مردم ژاپن شد. به آمریکا صادر شد، اما آمریکایی ها آن را عودت دادند. ۲۵ سال گذشت و صنعت خودروی ژاپن به جایی نرسید. کار به جایی رسید که منتقدان صنعت خودروی ملی، خواهان بازگشت خودروسازان خارجی شدند. 🔹 اما این گفتمان نتوانست غالب شود و با همت مردم و مسئولان، گفتمان تولید ملی همچنان به مسیر طاقت فرسای خود ادامه داد. اگر امروز می‌بینیم که شرکت تویوتا برند برتر خودروسازی جهان است، باید بدانیم این موفقیت نه از طریق مشارکت با فورد و جنرال موتورز به دست آمده و نه یک شبه حاصل شده است. 🔸 تویوتا مسیری طولانی برای رسیدن به این نقطه پیموده است. خودروسازی در کشور ما به همان مرضی دچار است که زمانی خودروسازی ژاپن گرفتار بود. آنها فورد زده بودند، ما پژو زده‌ایم! آنها از شر بیگانه خلاص شدند و ۶۰ سال بعد لکسوس را تولید کردند. ✅ یک تصور غلط درباره صنعت خودروی ایران وجود دارد و آن اینکه "خودروسازان ما تحت حمایت شدید دولت هستند و انحصار دارند". این گزاره از اساس اشتباه است و آن را باید به این شکل اصلاح کرد: "خودروسازان فرانسوی و مشخصا پژو-سیتروئن و رنو تحت حمایت شدید دولت ایران هستند و انحصار دارند". 🔹 امتیازات متعددی چون انحصار و... که تصور می‌شود برای خودروسازان ایرانی وجود داشته، در واقع برای خودروسازان فرانسوی بوده است. خودروسازان ما خودرو نساخته‌اند. خودروی فرانسوی را برای فرانسوی‌ها سر هم کرده و به ایرانی‌ها فروخته‌اند. یا پندار بسیاری این است که پراید، خودروی ایرانی است! در حالیکه پراید، یک خودروی کره‌ای و محصول شرکت کیا است! 🔸 یکی دو سال پیش برای بازدید از خط تولید یک شرکت خودروسازی رفته بودم. مسئول یکی از خطوط مونتاژ می‌گفت قطعات ما در گمرک گیر کرده است. گفتم چرا؟ گفت چون روی تمام قطعات وارداتی، آرم یک قطعه‌ساز داخلی حک شده و گمرک می‌گوید این چجور کالای داخلی است که دارد وارد می‌شود؟! ✅ مشکل دیگر صنعت خودروی ما، همین مافیای قطعه‌سازی است که در واقع واردکننده قطعات و مونتاژ کار است، اما خود را تولیدکننده جا زده است. در یک کلام، ما خودروسازی نداریم، در یک سطح مونتاژ قطعات داریم، در سطحی دیگر، مونتاژ خودرو. 🔹 این مسئله نه در سطح ایران خودرو و سایپا قابل حل است، نه حتی در سطح وزارت صمت. مسئله، یک مسئله ملی است و بسیج همه ظرفیت‌های علمی، دانشگاهی، صنعت دفاعی(سرریز فناوری‌های تحصیل شده در صنایع دفاع) و... را می‌طلبد و این اقدام فرابخشی، صرفا با فرماندهی شخص رئیس‌جمهور ممکن است. 🔸 ما اگر از شر مونتاژکاری خلاص شویم و عزم تولید کنیم، یقین بدانیم در مدتی بسیار کوتاه‌تر مسیر پیشرفت این صنعت را خواهیم پیمود. جایی که ما امروز قرار داریم، به قله بسیار نزدیک تر از جایی است که ژاپن در آن روزها قرار داشت. ✅ پیشرفت، صبر و تلاش و هزینه و مجاهدت می‌خواهد. با مصرف کردن خودروی خارجی از محل صادرات نفت یا با مونتاژ پژو و رنو ما هرگز طعم شیرین پیشرفت را نخواهیم چشید. لیبرال‌های ایرانی که مخالف تولید داخلی‌اند، از پیشرفت فقط خوشگذرانی با پول نفت و تولید بیگانه را می‌فهمند. 🔹 ما همچون ژاپن که فورد و جنرال موتورز را بیرون کرد، پژو و رنو را بیرون نکردیم. به ما وعده خودروساز شدن با مشارکت خارجی را دادند، اما وابسته و عقب‌مانده نگه‌مان داشتند. الحمدلله که با تحریم‌ها فرانسوی‌ها از ایران رفتند. من معتقدم خودروسازی ایران پس از خروج فرانسوی‌ها از ایران تازه متولد شده است. کاش صبر و اراده‌ای که در مسئولان و مردم ژاپن بود، برای پیمودن مسیر پیشرفت در مردم و مسئولان ما هم به وجود آید. 💢 مردم ما هم دلسوزند، هم صبور، هم فهیم. اگر این عزم را در مسئولان کشور ببینند، اگر بسیج ظرفیت‌ها و اراده‌ها را ببینند، اگر پیش روی آنها چشم‌انداز دقیقی ترسیم شده و زمان‌بندی مشخصی پیش چشم‌شان باشد، شک نکنیم برای پیشرفت خودروسازی ایران از هیچ کمکی دریغ نمی‌کنند.
14.09M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📣 مهم ...بسیار مهم ♦️و این یک فاجعه ملی است که رخ داده است 💢 جهانی‌سازی (دلاری‌سازی) قیمت‌های مواد اولیه در داخل کشور، دولت را ضعیف، ملت را فقیر و هزینه‌های تولید را سرسام آور کرده است. 🔻 تنها برندگان این وضع، خام‌فروشان و دلاری‌فروشان هستند.
✨دو رویکرد درباره ارز مسافرتی پیرو تخصیص ۱۰۰۰ دلارِ ۴۵ هزار تومانی برای مسافرت‌های خارجی، دو طیف نسبت به این اقدام دولت معترض هستند. طیف نخست، کسانی هستند که معتقدند؛ اولا چرا باید تعیین نرخ ارز، به بازار سپرده شود که دولت بخواهد برای مدیریت این بازار، ارزپاشی کند؟ ثانیا اگر منابع ارزی ما کم است و تقاضای ارز بیش از عرضه است، چرا به جای اینکه به تقاضاهای غیرضرور (نظیر مسافرت‌های غیرضرور) ارز داده نشود، برعکس عمل می‌شود و به این تقاضاها، ارز بیشتری داده می‌شود؟ اگر در شرایط جنگ اقتصادی هستیم و ارز کم داریم، چرا باید دولت جمهوری اسلامی ارز سفرهای آنتالیا و پاتایا را تامین کند؟ لذا راهکار این است که تمام ارز حاصل از هر صادراتی در اختیار کامل دولت باشد و دولت نیز، فقط با یک نرخ، این ارز را به نیازهای اولویت‌دار کشور و موارد مرتبط با منافع عموم مردم تخصیص دهد. در چنین شرایطی، بلاتردید نیازهای غیرضرور از صف دریافت ارز حذف خواهند شد. مسئله این است که سیاستمداران ما می‌خواهند محبوب قلوب مسافران پاتایا و آنتالیا هم باشند و تصمیمی نگیرند که این قشر را ناراحت کند. محرومان که صدایشان به جایی نمی‌رسد و لذا ناراحتی‌های آنها جای نگرانی ندارد! طیف دوم مخالفان ارز مسافرتی اما کسانی هستند که می‌گویند دولت چرا ارز ۴۵ هزار تومانی به مسافرت خارجی می‌دهد. قیمت ارز، همان ۶۰ هزار تومان بازار است. لذا اولا نرخ ارزی که مسافران می‌گیرند، ۶۰ هزار تومان باشد، ثانیا نباید برای این سفرها محدودیتی وجود داشته باشد. هر کسی هرکجا خواست برود، هر مقدار ارز هم خواست بگیرد، فقط باید نرخ ارز ۶۰ هزار تومان باشد. پشت پرده این طیف دوم، همان جریانی است که از گران‌سازی دلار نفع می‌برد. دقت بفرمایید الان بحث سر این است که اگر کسی ۱۰۰۰ دلار را به قیمت هر دلار ۴۵ هزار تومان بخرد و ۶۰ هزار تومان بفروشد، ۱۵ میلیون تومان سود می‌کند! حال تصور بفرمایید کسی که سالانه یک میلیارد دلار صادرات دارد، با افزایش نرخ ارز از ۲۸۵۰۰ تومان به ۶۰ هزار تومان، ناقابل ۳۱ هزار میلیارد تومان پول بادآورده به جیب می‌زند. این ۳۱ هزار میلیارد تومان از کجا می‌آید؟ کالاهای وارداتی، ۳۱ هزار میلیارد تومان گران‌تر به ملت ایران فروخته می‌شود! یعنی از سفره محرومان کم می‌شود و به توبره صادرکنندگان ریخته می‌شود. لذا دقت باید کرد که درد این طیف دوم، عدالت نیست؛ اینها به دنبال رسمیت بخشیدن به ارز ۶۰ هزار تومانی بازار آزاد هستند که محرومان را بدبخت‌تر و ثروتمندان را ثروتمندتر می‌کند. برخی عزیزان سوال می‌کنند که سیاست شما چه خواهد بود؟ موضع حقیر عدم تخصیص ارز به مسافرت‌های غیر ضرور است. تا زمانی که شرایط ارزی کشور عادی شود، این قاعده باید برقرار باشد. تمام!
22.13M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
این وصف دقیقی که مسعود نیلی از اقتصاد ایران دارد، معلول دو سیاست ویرانگری است که خود او و همفکرانش از دوران سازندگی تا امروز در کشور تئوریزه و اجرا کرده‌اند: «آزادسازی نرخ ارز» و «جهانی‌سازی قیمت‌ها». کتاب «اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی» روایت ماجرا از زبان مجرمان است. حتما بخوانید! و البته به یاد داشته باشید که نئولیبرالیسم، با آزادسازی و جهانی‌سازی بحران می‌آفریند، اما راهکارش همیشه آزادسازی و جهانی‌سازی بیشتر است... و نتیجه، بحران بیشتر!