🔅«دوست‌‌داشتنی‌تر از پدر» ♦️نشسته بودم بغل دست حاجی. یک دفعه زد روی پایش. از صدای ناله‌اش ترس برم داشت. گفتم: «حاجی چیزی شده؟ مشکلی پیش آمده؟» گفت: «من سه چهار روزه از حال آقا بی‌خبرم.» پدرش فوت کرده بود. میان سنگینی غم از دست دادن پدر قلب و فکرش پیش حضرت آقا بود. فقط سه چهار روز بود جویای حالش نشده بود، آن‌وقت این طور آه می‌کشید، این طور خودش را سرزنش می‌کرد. ✍ابراهیم شهریاری 📍#سلیمانی_عزیز، ص۱۸۳ #اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم 😭🌷🍃

🔅«جای ترکش» ✍هر ملاقاتی که مقامات سیاسی یک کشور با آقا داشتند و به حوزه مأموریتی حاج‌قاسم مربوط می‌شد خودش هم می‌آمد؛ فرقی نمی‌کرد رئیس جمهور فلان کشور باشد یا یکی مقامات کشور فلان. وقتی از گیت‌های بازرسی X-RAY رد می‌شد دستگاه حسابی قاطی‌پاطی می‌کرد؛ صدا پشت صدا، بوق پشت بوق. از بس که ترکش توی بدن حاجی بود. خودش می‌گفت: «لحظه‌ای نیست جایی از بدنم به‌خاطر این ترکش‌ها درد نداشته باشد.» از شدت درد گاهی مسکن می‌خورد، بلکه از درد زیادش، قدری کم کند. ✍ حسین امیرعبداللهیان 📍#سلیمانی_عزیز، ص۷۴ #اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم 😭🌷🍃