#نهج‌البلاغه وَلْيَکُنْ سُرُورُکَ بِمَا قَدَّمْتَ، وَأَسَفُکَ عَلَى مَا خَلَّفْتَ وَهَمُّکَ فِيمَا بَعْدَ الْمَوْتِ آنچه بايد مايه سرور و خوشحالى تو گردد چيزى است که از پيش (براى روز قيامت) فرستاده اى و آنچه بايد مايه تأسف تو گردد چيزى است که به جاى مى گذارى (و مى روى و از آن براى ذخيره يوم المعاد استفاده نمى کنى و در يک کلام) تمام همّ تو بايد متوجه جهان پس از مرگ باشد»; دليل آن هم روشن است، زيرا آنچه پايدار و باقى و جاودانى است و هميشه با انسان خواهد بود کارهاى نيکى است که براى روز جزا ذخيره کرده است. بايد به دست آوردن آن مايه شادى و از دست دادن آن مايه غم و اندوه باشد. نامه_66 https://eitaa.com/jalasatekhanegitehran

#نهج‌البلاغه ▫️آلرُّکُونُ إِلَى آلدُّنْيَا مَعَ مَا تُعَايِنُ مِنْهَا جَهْلٌ 🟠اعتماد به دنيا با وجود آنچه با چشم خود از (تحولات و دگرگونى هاى) آن مشاهده مى کنى جهل و نادانى است ✍همه افراد، بدون استثنا يا در تواريخ خوانده اند و يا درباره پيشينيان شنيده اند و يا با چشم خود ديده اند که افراد قدرتمند يا ثروتمند و پرتوان ناگهان قدرت و ثروت و توان خود را از دست داده و به صورت فردى ضعيف و ناتوان درآمده اند. يک روز امير بود و فرداى آن اسير است، يک روز جوانى نيرومند و فردا بيمار ناتوانى در بستر، يک روز ثروتمند و روز ديگر فقيرى نيازمند.با اين تحولات سريع و دگرگونى هايى که در امور دنيا مى بينيم اگر به امکانات آن اعتماد کنيم آيا نشانه جهل و نادانى نيست؟عاقل کسى است که دل به دنيا نبندد هر چند از امکانات فراوانى برخوردار باشد. اين گونه افراد آسوده زندگى مى کنند و آسوده از جهان مى روند و از تحولات و دگرگونى هاى دهر هرگز ناراحت نمى شوند. در حالى که دلبستگان به دنيا با از دست دادن مقام يا مال و ثروت، چنان ناراحت مى شوند که گاه کارشان به جنون و ديوانگى مى کشد #حکمت_385