🔸 #انتخاب_چهاردهم| متن بیانیه پایانی جلیلی در آخرین مناظره تلویزیونی بسم الله الرحمن الرحیم حرف آخر ۱- هنر انتخاب هنر مردم ایران انتخاب‌های بزرگ است. مثل انتخاب شما مردم ایران، سه سال پیش، وقتی شهید رئیسی را انتخاب کردید. و حالا دوباره وقت انتخاب است. شما کاملاً اختیار دارید انتخاب کنید: • بین بازگشت به هشت سال تعطیلی کشور، یا امتداد راه شهید رئیسی در احیای کارخانه‌ها، • بین سپردن کشور به محفل‌های پنهان قدرت، یا امتداد راه امام خمینی در اعتماد به توده‌های مردم، • بین اداره کشور با لابی و گعده‌های کم‌مایۀ سیاسی، یا امتداد راه رهبر انقلاب در سپردن نقش‌ها به جوانان خوشفکرِ خسته از سیاست‌زدگی‌ها، • بین بازگشت به دوران بهانه‌ها برای دررفتن از زیر بار مسئولیت، یا انتخاب مسئولیت‌پذیری و تلاش جهادی برای حل مشکلات، • بین ترسیدن از کدخدا و تعطیل کردن چرخ کشور، یا ایستادن هوشمندانه و فعالانه تا آنجا که دشمن به شکست فاحش اعتراف کند. ۲- اکنون اکنون زمان اتلاف فرصتها نیست؛ درنگ و تردید در جهش بزرگ‌ترین خیانت به این فرصت عظیم تاریخی است. ۳- برای جبران حالا وقت نقش آفرینی است. برای جبران آن هشت سال رکود، برای جبران آن هشت سال رشد صفر، رشد منفی، برای جبران آن هشت سال تأخیر تاریخی، برای جبران آن هشت سال بر باد رفته سرمایه‌ها، برای جبران آن هشت سال نابودکردن فناوری‌ها، برای جبران آن هشت سال عمیق کردن گسل‌ها، برای جبران آن هشت سال از بین بردن اعتماد، برای جبران بی‌عدالتی‌ها، برای نزدیک کردن دلها با عدالت. برای جبران آن هشت سال بهانه‌تراشی و فرار از مسئولیت، ۴ بهانه‌ها... امان از بهانه‌ها. می گفتند بدون fatf نمی شود واکسن کرونا خرید، شد می گفتند بدون توافق جدید، نمی توانیم نفت و فرآورده بفروشیم، شد می گفتند بدون برقراری رابطه با آمریکا نمی شود صادرات غیرنفتی را افزایش داد، شد و بسیار بیشتر از این خواهد شد می گفتند نمی شود به مردم زمین داد، شد می گفتند نمی شود دستمزد کارگران را افزایش دادند، شد (و بیکاری هم کاهش پیدا کرد) می گفتند رابطه با دنیا بدون رابطه با یک کشور خاص قابل افزایش نیست، شد یا نشد؟ الان وقتی برای بهانه‌تراشی نداریم. ۵ مگر میشود، وقتی میبینیم یک جهان فرصت پیش روست، ولی دارد با کوته‌نگری، با سرگرم‌شدن به اهداف دم‌دستی، با دلخوش بودن به ترفندهای سیاسی، با دست کم گرفتن این فرصت‌ها، با نشناختن ظرفیت مردم ایران، از دست می‌رود، مگر می‌شود؟ درنگ کنیم، یا در راهی که انتخاب کردیم تردید کنیم ۶ مسائل شما را می‌دانم... من از مسائل شما آگاهم، از مسئلۀ مسکن، از گرانی‌ها، از نگرانی‌های شما دربارۀ خانواده، از دلسوزی شما برای جوانانتان، از دغدغۀ شما برای عزت و اقتدار ایران در جهان، اما مردم عزیز ایران! ۳۵ سال تجربۀ من در سیاست خارجی، و بینش من به عمق مسائل کشور، من را به این باور رسانده است، که این مسائل، با نگاه‌های دم‌دستی، و طرح‌های شب‌امتحانی، حل نمی‌شود. حل این مسائل نقشۀ راه حساب‌شده میخواهد نگاه جامعی می‌خواهد که همۀ جوانب را بسنجد، همۀ حوزه‌ها را در پیوند با هم ببیند، اشراف میخواهد شجاعت ایستادن مقابل فساد داخلی میخواهد شجاعت ایستادن مقابل فشار خارجی میخواهد. تنها وقتی می‌توان این مسائل روزمره را حل کرد، که هدف را جهش گذاشت جهش در تولید، جهش در نقش‌آفرینی مردم، جهش در عدالت، جهش در قدرت ایران، جهش در فناوری‌های پیشرفته، جهش در روابط گسترده و سازنده با جهان، جهش در فرهنگ و تولیدات فرهنگی،