سرود ولادت حضرت زینب کبری (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ عید میلاد زینب مبارکباد آمده ذکر هر لب مبارک باد کوثر زهرا، آمد دختر مولا، آمد ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ پنجم ماه جمادی الاولی شور دیگر دارد خانۀ دلها جان مولا معطّر شد از بویش چشم زهرا مُنوّر شد از رویش کوثر زهرا، آمد دختر مولا، آمد ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بر زهرا و علی نورعین آمد مهربان خواهری بر حسین آمد آیه ای از سورۀ برکات است ناخدای سفینۀ النجات است کوثر زهرا، آمد دختر مولا، آمد ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ از دریای ولایت گوهر آمد برکوثر پیمبر کوثر آمد عید این عالِمه بر همه تبریک بر سادات بنی فاطمه تبریک کوثر زهرا، آمد دختر مولا، آمد ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ این عقیلۀ عترت و قرآن است پیام آور خون شهیدان است فارغ التحصیل درس توحید است دختر ماه و خواهر خورشید است کوثر زهرا، آمد دختر مولا، آمد ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ تا که چشمش به روی حسین وا شد غنچــــۀ لبهــای او شکـــــوفا شد زینبیّـــون را باشــــد این ذکر لب: اَغیثینـــــی اَغیثینــــی یــــا زینب کوثر زهرا، آمد دختر مولا، آمد ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: محمّد نعیمی (قم المقدسه)

میلادیه ی حضرت زینب کبری (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ای کوثـــــــر خانــــوادۀ زهـرا وی لیلـــــۀ قــــدر عصمت کبرا ای عالمــــۀ مُعلِّمـــــه پــــرور وی فاضلــــــه تر ز مریم و سارا ای آیۀ نــــور و کوثر قـــــرآن وی گوهـــــــر آمده ز دو دریا شد فاطمه کوثــــر رسول از حق تو کوثر بر علی شـــــــده اعطا ای چشم و چـــــراغ عالَم و آدم وی مُفتخــــر از وجـــود تو حوّا ای مـــــاه عفاف ازنظر پنهـــان خورشیـــــد ندیــــدۀ جهان آرا گوینـــــد تو را عقیلــــۀ یاسین خواننــــد تــــو را سلالــۀ طاها زهرا و توئیــد هر دو از یک نور او اُمِّ اَب و تــــو زینت بـــابـــا نشناخت کسی تو را به جز معصوم ای سرّ نهــــان زدیده ناپیـــــدا کِشتـــیّ نجـــات هست ثــــارالله داری تـو مـقــــام ناخــدایــی را محبوبتــــرین دختـــــر مــادر غمخوارتــــرین خواهـــــر دنیا از صبر تو صبر داده صبر از دست افتــــاده غـم از صبـــوریت از پا ای نایبةَ الحسین یا زینب وی از تو بپا شکــــوه عاشــــورا در جوهرۀ صـــدای تـو مخفیست آهنــــگ علــیِّ عالـــیِ اعـــــلا آن خطبۀ تو به بزم اهــل شـــام کرده است بنــیّ اُمیّه را رســـوا در پیش ستـــم نگشت قـدّت خَم شــــد قامت تو دو تا بَـرِ یکتـــا از یـُمــنِ ولادتــت بـــه آل الله تبـــریک رســـد ز عالَـــم بـالا ذکر همـــگان تبــارک الله است در عیـــد تـــو یا ولیــةَ العظما آغـــوش حسین کـــرد آرامت با گــــریه نشست خنده بر لبها از گَــــردِ تبرّک قـدمهــــایت ایـــکاش شود کمـــی نصیب ما لطف و کرم و عنایت است از تو دریاب بـــه اشفعــــی لنا ما را هرکس کـه مدافع حریم توست گـــردد سنـــد شفاعتش امضا پُـرسند اگـر ز ما به روز حشر گوئیــــم گــدای زینب کبری ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: محمّد نعیمی (قم المقدسه)

سرود ولادت حضرت زینب (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ چشم زهرا شده روشن به تجلای الهی می برد این تازه مولود دل ز مادر به نگاهی آمد، زینب کبری شمعِ، محفل زهرا ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ آسمانی ها به زینب خیر مقدم همه گویند تهنیت بر علی و بر مادرش فاطمه گویند با نوای ملکوتی می رسد بانگ تبارک بر تو ای مادر سادات عید زینبت مبارک آمد، زینب کبری شمعِ، محفل زهرا ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ غنچۀ باغ ولایت در مدینه شد شکوفا می رسد عطر بهشت از گل گلخانۀ زهرا باشد از روز ولادت بر برادر یار و یاور گریه اش به خنده تبدیل شد در آغوش برادر آمد، زینب کبری شمعِ، محفل زهرا ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ از ازل تا آخر عمـــر همه جا یار حسین است روز عاشورای خونین یار و غمخوار حسین است تا پیــام شهـــدا را به همه عالَم رساند با زبان حیـدری در شام غم خطبه بخواند آمد، زینب کبری شمعِ، محفل زهرا ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ وارث خون شهیدان صاحب صبر جمیل است با بیــان محکـم او دشمن خدا ذلیل است کوه صبر و بردباریست در مصیبت و بلایا ذکر او نبوده غیر از ما رأیت الاّ جمیلا آمد، زینب کبری شمعِ، محفل زهرا ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بر حسینیــان عالم این پناه عـالمین است هم عقیله القریش و هم شریکه الحسین است این که از خون شهیدان بر همه آید پیامش می دهد در هر شب و روز مهدی زهرا سلامش آمد، زینب کبری شمعِ، محفل زهرا ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: نعیمی (قم) التماس دعا ـ وطنی

رباعی ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ تو عــالِمــۀ عِلــمِ خدائی زینب ضرب المثل عشق و وفائی زینب کِشتیّ نجات عالَمین است حسین بر فُلک نجــــات ناخدائی زینب ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: نعیمی (قم) التماس دعا ـ وطنی

سرود ولادت حضرت زینب (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ می وزد بوی گل از باغ کوثر آمده زینت زهــرا و حیدر آیت رحمت یـار ولایت یا زینب یا زینب عیدت مبارک ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ دست قدرت به بال هر فرشته با پیام خـــدا چنین نوشته ای خواهر ماه ولیّـــة الله یا زینب یا زینب عیدت مبارک ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ای حبیبه که خواهر حسین است همه جـا یا رو یاور حسین است گویـد برادر در عید خواهر یا زینب یا زینب عیدت مبارک ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ کوثـر دوم این خانواده نام او را خدا زینب نهاده ذکـر ملائک باشـد یکایک یا زینب یا زینب عیدت مبارک ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ در ولادت که اشکش بر دو عین است خنده بر لب زدیدن حسین است ای تازه مولود عصمت معبود یا زینب یا زینب عیدت مبارک ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از: نعیمی (قم) التماس دعا ـ وطنی

خورشید حِلم،شمع شبستان زینب است دریای صبر،بنده ی طوفان زینب است اسلام؛زیر سایه‌ی ایمان زینب است با این حساب،شیعه مسلمان زینب است او رتبه‌دار مبحث علم از قدیم شد مابینِ طورِ اهل تفکر کلیم شد در درس دادنِ به ملائک سهیم شد جبریل نیز طفلِ دبستان زینب است بی ذکر او به وادی عترت نمی رسیم بی اذن او به گریه ی هیئت نمی رسیم بی حُبِّ او به سردرِ جنّت نمی رسیم دَخل بهشت در پیِ دُکّان زینب است در کوچه ی کرامت او کاسه ها پُر است از طبخ روزمَرّه ی او ظرف ما پُر است این سفره ای که دور و بر آن گدا پُر است تولیَّتَش به دست حسن‌جانِ زینب است این شور در محیط دلم انقلاب کرد زهرا گرفت دست گدا را..،ثواب کرد ما را برای نوکری‌اش انتخاب کرد این شیعه‌خانه‌‌؛کشورِ ایرانِ زینب است با بالِ اشک هیچ نمانده است تا دمشق آن‌قَدر اهل گریه کشانده است تا دمشق! ما را خودِ سه‌ساله رسانده است تا دمشق یعنی رقیّه تعزیه‌گردان زینب است ای زائر حسین!به او احترام کن پای برهنه حجِّ خودت را تمام کن بین نجف به سیّده زینب سلام کن ایوان‌طلا نمایش ایوان زینب است در وقت رزم..،واژه ی او مثل خنجر است از هرچه تیر و نیزه و شمشیر بهتر است زِیْنِ اَبی که زینبِ کرارِ حیدر است! نام علی مدال محبان زینب است هنگام خطبه خوانی او،آفتاب شد دنیا به ترک‌کردن ظلمت مُجاب شد کاخ یزید روی سر او خراب شد شام سیاه،‌عرصه‌ی جولان زینب است در کوچه‌های کوفه دل مضطرش شکست در زیر دست و پای اراذل پرش شکست نزدیک خانه ی پدر او ،سرش شکست تا روز حشر،شیعه پریشان زینب است بزم شراب بود و دل قرص ماه ریخت خاکستری که روی سری بیگناه ریخت با چوب خیزران زد و دندان شاه ریخت این‌ چو‌ب‌خورده..،قاری قرآن زینب است #شعر_ولادت_حضرت_زینب_س #بردیا_محمدی

ما همیشه ریزه خوار خوان مولاییم و بس از عناوین جهان مجنون و شیداییم و بس تا خدا باشد خدا ممنون زهراییم و بس بنده ی زینب سلام الله علیهاییم و بس بانوی آزادگان ، آزادمان کرد از جهان بیشتر مدیون او هستیم در این دودمان ای مسلمانان مسلمانی ما از زینب است هم قرار و هم‌ پریشانی ما از زینب است بین میدان ها رجز خوانی ما از زینب است نام جاوید سلیمانی ما از زینب است زینبی ها پای حق تا پای جان می ایستند مانده عالم تا بفهمد زینبی ها کیستند هر که دارد در دلش شوق شهادت زینبی است هر که در عمرش نداده تن به ذلت زینبی است در جهان هر زن که باشد اهل عفت زینبی است مرد اگر شد فاتح میدان غیرت زینبی است آی مردم هر چه آید پیش ، میزان زینب است چون خداوند اشتراک کل ادیان ، زینب است افتخار دین و قرآن است بانوی دمشق چون خدا پیدا و پنهان است بانوی دمشق تکیه گاه شیرمردان است بانوی دمشق جان و جانان حسن جان است بانوی دمشق از جمل تا کربلا میدان به دست زینب است آرزوی باطل دشمن شکست زینب است زینب آزاده است مردم ، در عمل نه در شعار او قیامت آفریده با حیا و با وقار خطبه هایش بود برّان مثل تیغ ذوالفقار زن به این مردی ندیده است و نبیند روزگار هر چه از خوبان شنیدی هست در او جلوه گر اوست زهرا یا علی یا که خدا یا که بشر ؟ او پیامش را به گوش کل این دنیا رساند او اگر مظلوم واقع شد ولی ساکت نماند ایستاد و دشمن حق را سر جایش نشاند بی جهت او را خدایش زینت مولا نخواند حیدری که زینت ِ از عرش تا فرش ِ خداست زینتش تنها در عالم بانوی کرببلاست زینب آمد راه را بر ما نمایان کرد و رفت زینب آمد عاشقی ها را دو چندان کرد و رفت زینب آمد کربلا را شهر شیران کرد و رفت "زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت" زینب آمد عشق را جور دگر تفسیر کرد زینب آمد راه و رسم عاشقی تغییر کرد زینب کبراست فخر عترت و قرآن و دین زینب کبراست بانوی رقیه آفرین در مقامات جنابش بس بُوَد تنها همین در رهش عباس قربان می کند ام البنین هر کسی گشته حسینی ، هست زینب مرجعش ملجاء اهل حرم عباس و زینب ملجأش گریه کن ای شیعه بر او ، گریه کن با مادرش بی حسینش ماند ... این اصلا نمی شد باورش بر سرش آمد چه ها ، نشناخت او را همسرش بود باران ، دم به دم ، یکسال و نیم آخرش آمدم دنیا که بر زینب عزاداری کنم مانده ام که بر کدامین غصه اش زاری کنم #شعر_ولادت_حضرت_زینب_س #محمد_حسین_رحیمیان