eitaa logo
جمکران
96 دنبال‌کننده
467 عکس
252 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 افراد مذمومی که به دروغ ادعای و کردند ابن نوح گفت: ابو نصر هبة اللَّه بن محمد به من خبر داد که محمد بن نصیر نمیری از اصحاب امام حسن عسکری سلام الله علیه بود. چون آن حضرت وفات یافت، مدعی منصب محمد بن عثمان شد و گفت: «نائب امام زمان سلام الله علیه من هستم»، ولی خداوند او را رسوا گرداند. زیرا الحاد و نادانی وی آشکار گشت. محمد بن عثمان هم او را لعنت کرد و از وی دوری کرد و خود را از او پنهان نگاه داشت. نمیری بعد از شریعی ادعا کرد. ابوطالب گفت: چون این گونه اعتقادات از نمیری ظاهر شد، محمد بن عثمان او را لعنت کرد و از وی دوری جست. چون این خبر را به وی رساندند، نزد محمد بن عثمان رفت تا او را بر سر مهر آورد و از وی معذرت بخواهد، ولی محمد بن عثمان اجازه ورود به او نداد و خود را پنهان کرد و او را با افتضاح برگرداند. سعد بن عبداللَّه (اشعری) گفت: محمد بن نصیر نمیری مدعی بود که پیغمبر است و امام علی النقی سلام الله علیه او را فرستاده است او به تناسخ اعتقاد داشت و معتقد به خدایی امام علی النقی سلام الله علیه بود. نزدیکی با زنان محارم را جایز می‌دانست و عمل لواط را حلال کرده بود! نمیری این را موجب تواضع و فروتنی و تذلل مفعول و لذت و کامرانی فاعل محسوب می‌داشت و می‌گفت: «خدا هیچ یک از اینها را برای بندگانش حرام نکرده است! » محمد بن موسی بن حسن بن فرات، اسباب کار او را آماده می‌ساخت و او را تقویت می‌کرد. سعد بن عبداللَّه می‌گوید: ابو زکریا یحیی بن عبدالرحمن بن خاقان نقل کرد که وی نمیری را بالعیان دیده بود که جوانی بر پشت او قرار گرفته است! ابو زکریا گفت: بعد از آن نمیری را ملاقات کرده و او را از این کار سرزنش کردم، ولی او جواب داد که این عمل لذت دارد و باعث فروتنی انسان (مفعول) در نزد خداوند و ترک نخوت است! سعد بن عبداللَّه می‌گوید: نمیری در آخر عمر بیمار شد و در آن حال مرد. در مرض منجر فوتش از وی پرسیدند: «جانشین تو کیست؟ » با زبان ضعیف و گرفته ای پاسخ گفت: «احمد! » ولی کسی نفهمید احمد کیست. به همین جهت این حرف موجب انشعاب پیروان او شد، به طوری که سه دسته گردیدند. عده ای گفتند: مقصود نمیری، احمد فرزندش بوده، جمعی هم گفتند مقصود احمد بن محمد بن موسی بن فرات است. فرقه ای نیز گفتند که منظور وی، احمد بن ابوالحسین بن بشر بن یزید است و این انشعاب، باعث پراکندگی اتباع او گردید. 📚بحارالانوار ج ۵۱ باب ۲۳ https://eitaa.com/joinchat/1313013833C3acf51f477