چه شود اگر که بَری ز دل همه دَردهای نَهانیَم به کِرشمه‌های نهانی و به تَفقُّداتِ زَبانیم نه به ناز تکیه کُند گُلی، نه به ناله دل‌شُده بُلبلی تو اگر به طَرْفِ چمن دَمی بِنشینی و بِنشانیَم ز #غمِ_تُو خونْ دلِ ناتوان، ز جَفات رفته ز تَن توان به لب است جان و تُو هر زمان، ستمی ز نو برسانیم ز سحابِ #لطفِ_تُو گر نَمی، برسد به نَخلِ امیدِ من نه طمع ز ابرِ بهاری و نه زیان ز بادِ خَزانیم بوَدَم چو #رشحه دلی غمین، اَلَم و #فِراق_تُو در کمین نَشَوی به دَرد و الَم قَرین، گر از این اَلَم بِرَهانیم 🔹 منسوب به رَشحه؛ دختر هاتف اصفهانی 🔊 سحرگاهِ جمعه بیست و پنجم آذرماه ۱۴۰۱ @jargeh