و هرچه در این داستان ها غوطه ور می شود از حقیقت دور می شود. خودتون یه فکری بکنید ببینید رمان هایی که تا حالا خوندید چقدر با واقعیت های زندگی تفاوت داشته است و چقدر به شما آسیب وارد کرده است.

آسیب دیگری که این رمان ها دارند این است که سن عاشقی و علاقه مند شدن به جنس مخالف را خیلی پایین آورده است.(سن ازدواج منظور نیست) یعنی خواننده نوجوان در خیالات خود از شخصیت پسر مذهبی داستان خوشش می آید، و کافی است در خارج، کسی را ببیند که کمترین مشابهتی به آن شخصیت ایده آل داشته باشد، فورا به آن علاقه مند می شود. این را خودتون میتونین وجدان کنید. خودتون میتونین درک کنین. تو دور و بری های خودتون ببینید چند نفر به این مشکلات دچار شدن. مشکلاتی که اثر این رمان های بی محتوا بر روی مخاطبین هست.

یکی دیگر از تاثیرات منفی این رمان ها القاء تصویر نادرستی از عشق هست: یعنی عشق را کاملا توهمی و تخیلی معنا می کنند، از حقیقت عشق چیزی را تجربه نکرده اند و آن را صرفا در رابطه یک دختر و پسر تخیل می کنند و معنا می کنند، آن هم به مبتذل ترین صورت... عشق یک مفهوم مقدس هست که فقط بین خدا و عبد قابل تحقق و تصور است، عشق یعنی: گر از درت برانی ور نزد خود بخوانی رو کن به هر که خواهی گل پشت رو ندارد عشق یعنی کسی را بیشتر از خود دوست داشتن و پذیرش تمام خواسته های او، حتی توجه به دیگران و بی توجهی به تو... حال این رمان ها، اولا عشق را از مفهوم حقیقی خودش خیلی پایین آورده اند و خیلی بد معنا کرده اند و آن را در رابطه علاقه یک طرفه یا دو طرفه بین دو انسان منحصر کرده اند، و این یعنی القاء تصوری غیر صحیح از عشق به مخاطبین...

قبح شکنی از ارتباطات حرام و خارج از عرف و شرع: یکی دیگر از آفات این رمان ها قبح شکنی هست، یعنی مثلا آقا پسر یا دختر خانمی که رمانی می خواند که در اون یه دختر و پسر به راحتی با یکدیگر ارتباط گرفته اند و عاشق یکدیگر شده اند، از جنس مخالف چنین تصوری پیدا می کند، که اولا به راحتی می توان ارتباط گرفت، و جنس مخالف یه چیز عجیب و غریب نیست که نشه ارتباط گرفت. و ثانیا این قبح ارتباط از بین می رود و برای شخص عادی می شود، که بله، دیدی فلان شخصیت داستان به ارتباط برقرار کرد، طوری هم نشد، تو هم میتونی ارتباط برقرار کنی و اشکالی ندارد... و وقتی در ذهن خواننده این تصور ساخته شد که ارتباط گیری با نامحرم خیلی آسان است و قبحی ندارد، کم کم این تصور به وادی عمل سرایت پیدا می کنه، و در عمل شخص تأثیر میگذاره، مثلا دیگه اون جدیت و غرور رو در مقابل نامحرم نداره، یا مثلا در مواجهه با نامحرم راحت تر صحبت می کنه و....

عدم توجه به حقیقت زندگی و ناملایمات موجود در آن: معمولاً تصویری که رمان ها از زندگی به ما نشان می دهند یک تصویر کاریکاتوریه، یعنی یه تصویری که فقط توش عشق ( به قول خودشون ) وجود داره و تمام، دقیقا مثل کاریکاتور که مثلا اجزای صورتش اندازه مساوی ندارند و دماغ آن خیلی بزرگه... اون تصویری هم که رمان ها از زندگی ایده آل نشون می دهند تصویری است کاملا فانتزی و کاریکاتوری، و هیچ تناسبی با واقعیت های زندگی ندارد، در زندگی های واقعی ما مواجهیم با مشکلات متعددی که باید با صبوری و از خودگذشتگی آن ها را حل کنیم، ولی آیا این رمان ها به این ویژگی زندگی هم می پردازند؟! خیر! آیا این تفکر صحیح را که زندگی مشترک محلی است برای رشد افراد به مخاطب خود القاء می کنند، که انسان با صبوری و از خودگذشتگی رشد پیدا می کند؟! خیر! تنها یک تصویر کاریکاتوری از زندگی نشان می دهند، و این تصور را به مخاطب القاء می کنند و وقتی مخاطب با این تصور وارد زندگی می شود و می یابد که چقدر این ذهنیتش با واقعیت فرق دارد، از خود و زندگی مشترکش مأیوس می شود که ای وای!! چی فکر می کردیم چی شد!!! در حالی که اون تصویری که از زندگی مشترک در ذهن این فرد بود، تنها تخیلات نویسنده رمان بود، نه واقعیات زندگی...

ادامه داره که فردا انشا ٕ لله میزاریم

موافقین به جای رمان مطالب دیگه ای بزاریم؟ مثلا در مورد فانتزی های ازدواج بگیم.. یا هر پیشنهادی که شما داشتین⁦..

#بدون‌تعارف . . هر‌چہ‌ڪھ‌میڪشیم‌‌و‌هر‌بلاۍ‌ڪھ‌سرمان‌میاد ا‌زنــا‌فرمانیہ‌خداست . .(: •••━━━━━━━━