📝 #رمان_عاشقانه_مذهبی_جان_و_جهانم #قسمت_یازدهم مهیا جلو رفت روبه روی پدرش ایستاد. _اینا چین بابا ؟ فریاد زد: _دارم میگم اینا چین ؟چند بار گفتم ول کنید دیگه بیخیال این عکسا بشید . از فریاد مهیا ،مهال خانم سریع خودش را به اتاق رساند. _یا فاطمه الزهرا ،مهیا چرا داد میزنی دختر ؟ _چرا داد می زنم مامان خانوم ؟ از شوهرتون بپرسید. مهال خانم به طرف مهیا رفت. _درست صحبت کن 😠یادت نره کسایی که جلوت ایستادن مادر و پدرت هستن. مهیا یکم از مامانش فاصله گرفت و با صدای بلند ادامه داد: _یادم نرفته ولی مثل اینکه همین بابا (به احمد آقا اشاره کرد): _یادش رفته از بس به این عکسا و اون روزا فکر میکنه حالش بد شده و دیشب نزدیک بود... دیگه ادامه نداد نمی تونست بگه که ممکن بود دیشب بی پدر بشه . مهال خانم با دیدن عکس های جبهه در دست های همسرش پی به قضیه برد با ناراحتی نگاهی به احمد آقا انداخت 😞 _احمدآقا دکتر گفت دیگه به چیزایی که ناراحتت میکنه فکر نکن میدونم این خاطرات و دوستات رو نمیتونی فراموش بکنی ولی... مهیا پوزخندی زد😏 و نگذاشت مادرش ادامه بدهد _چی میگی مهال خانم خاطرات فراموش نشدنی ؟؟ آخه چی دارن که فراموش نمیشن؟ دوستاتون شهید شدن .خب همه عزیزاشونو از دست میدن. شما باید تا الان ماتم بگیرید؟ باید با هر بار دیدن این عکسا حالتون بد بشه ؟ صدای مهیا کم کم بالاتر می رفت. دوست نداشت اینطور با پدرش صحبت کند اما خواه ناخواه حرف هایش تلخ شده بود. _اصلا این جنگ کوفتی برات چیز خوبی به یادگار گذاشت ؟ جز اینکه بیمارت کرد. نفس به زور میتونی بکشی .حواست هست بابا؟ چرا دارید با خودتون اینکارو میکنید مهیا نگاهی به عکس ها انداخت و از دست پدرش کشید. _اینا دیگه نباید باشن .کاری میکنم تا هیچ اثری از اون جنگ کوفتی تو این خونه نمونه . تا خواست عکس های پدرش و دوستانش را پاره کند ؛ مادرش دستش را کشید و یک طرف صورت مهیا سوخت. مهیا چشمانش را محکم روی هم فشار داد 😣 باور نمی کرد ، این اولین بار بود که مادرش روی او دست بلند می کرد . مهیا لبخند تلخی زد 😏و در چشمان مادرش نگاه کرد عکس ها را روی میز پرت کرد. و فورا از اتاق خارج شد. تند تند کفش هایش را پا کرد .صدای پدرش را می شنید که صدایش می کرد و از او می خواست این وقت شب بیرون نرود ولی توجه ای نکرد... #ادامه_دارد.....

🍃🌹پسرک فلافل فروش🌹🍃 🔻قسمت یازدهم ✳هادي پسري بود كه تك و تنها راه خودش را ادامه داد. او مسير دين را از آنچه بر روي منبرها ميشنيد انتخاب ميكرد و در اين راه ثابت قدم بود. 💟مدتي از حضور او در بسيج نگذشته بود كه گفت: بايد يكي از مسائل مهم دين را در محل خودمان عملي كنيم. ميگفت: روايت از حضرت علي 7 داريم كه همه اعمال نيک و حتی جهاد در راه خدا در مقايسه با امر به معروف و نهی از منکر، مثل قطره در مقابل درياست. براي همين در برخي موارد خودش به تنهايي وارد عمل ميشد. ❇يك سی دی فروشي اطراف مسجد باز شده بود. بچههاي نوجوان كه به مسجد رفت و آمد داشتند از اين مغازه خريد ميكردند. اين فروشنده سي ديهاي بازي و فيلم كپي شده را به قيمت ارزان به بچها ميفروخت. ⭕مشتريهاي زيادي براي خودش جمع كرد. تا اينكه يك روز خبر رسيد كه اين فروشنده فيلمهاي خارجي سانسورنشده هم پخش ميكند! چند نفر از بچها خبر را به هادي رساندند. او هم به سراغ فروشنده ي اين مغازه رفت. 🔷خيلي مؤدب سالم كرد و از او پرسيد: بعضي از بچها ميگويند شما سي دي هاي غير مجاز پخش ميكنيد، درسته❗ ⬅ادامه دارد.... 📚برگرفته از کتاب پسرک فلافل فروش #پسرک_فلافل_فروش #قسمت_یازدهم

#راض_بابا🌸 #قسمت_یازدهم💕 سریع سرم را خم کردم و با دو از بین انتظامات گذشتم و وارد راهرو شدم. با شنیدن صدای های تیزی که از زیر پاهایم بلند شد، به زمین نگاه کردم و با دیدن خرده شیشه هایی که چشمک می زدند، سرعتم را بیشتر کردم. به اولین در ورودی رسیدم. چند انتظامات که ته راهرو بودند، داد زدند: ( خانم کجا؟ همه رفتن کسی تو حسينيه نیست) اما حرف آنها دلم را تسکین نداد. وارد حسينيه شدم. زیر نوار های سبز رنگ، گرد و غبار های آشفته و پریشان بال بال می زدند و روی خرده شیشه ها می نشستند. تلخی گرد و خاک ها را مزه مزه کردم. در اخر حسينيه، دیوار تابوکی بین خواهران و برادران ریخته و قسمتی از سقف هم خالی شوده بود. روی زمین تابوک، کیف، کفش و چادر افتاده بود. دیگر چشمانم قادر به دیدن این آشفتگی ناگهانی نبود. حسينيه داشت دور سرم می چرخید. دستم را به دیوار گرفتم. کاش کسی دلیل این همه به هم ریختگی و پریشانی را برایم توضیح می داد؛ اما این جا کسی نبود تا به حال دل من بی قرار برسد

#رمان_پلاک_پنهان #قسمت_یازدهم ــ چه اتفاقی قراره برای من وشما بیفته؟؟ کمیل کلافه دستی به صورتش کشید و ماشین را کنار جاده نگه داشت. نفس عمیقی کشید و گفت: ــ من میدونستم دانشگاه بودید،یعنی مادرم و خاله گفتن،و اینو هم گفتن که بیام دنبالتون تا با شما صحبت کنم. سمانه با تعجب به کمیل نگاهی انداخت: ــ الان همه تو خونه منتظر منو شما هستن تا بیایم و جواب شما رو به اونا بدیم. ــ آقا کمیل من الان واقعین گیج شدم،متوجه صحبتاتون نمیشم،برای چی منتظرن؟من باید چه جوابی بدم ؟ ــ جواب مثبت به خواستگاری بنده سمانه با تعجب سرش را به طرف کمیل سوق داد و شوکه به او خیره شد!! کمیل نگاهی به سمانه انداخت و با دیدن چهره ی متعجب او ،دستانش را دور فرمون مشت کرد.ــ میدونم تعجب کردید ولی حرفایی بود که باید گفته می شد،مادرم و صغری مدتی هستش که به من گیر دادن که بیام خواستگاری شما ، الان هم که خواستگاری پسر آقای محبی پیش کشیده شد اصرارشون بیشتر شده،و من از این فشاری که چند روز روی من هست اذیتم. کمیل نگاهی به سمانه که سربه زیر که مشغول بند کیفش بود انداخت،از اینکه نمی توانست عکس العملش به صحبت هایش را از چهره اش متوجه شود،کلافه شد و ادامه داد: ــ ولی من نمیتونم ، چطور بگم،شما چیزی کم ندارید اما اعتقاداتمون اصلا باهم جور درنمیاد و همین کافیه که یه خونه به میدون جنگ تبدیل بشه،منم واقعیتش نمیتونم از عقایدم دست بکشم. لبان خشکش را با زبان تر کرد و ادامه داد: ــ اما شما بتونید از این حجاب و عقایدتون بگذرید ،میشه در مورد ازدواج فکر کرد. تا برگشت به سمانه نگاهی بیندازد در باز شد و سمانه سریع پیاده شد،کمیل که از عکس العمل سمانه شوکه شده بود سریع پیاده شد و به دنبال سمانه دوید اما سمانه سریع دستی برای تاکسی تکان داد ،ماشینی کمی جلوتر ایستاد ، و بدون توجه به اینکه تاکسی نیست سریع به سمت ماشین رفت و توجه ای به صدا زدن های کمیل نکرد،ماشین سریع حرکت کرد کمیل چند قدمی به دنبالش دوید و سمانه را صدا زد، اما هر لحظه ماشین از او دور می شود. سریع سوار ماشین شد و حرکت کرد،در این ساعت از شب ترافیک سنگین بود،و ماشین کمیل در ترافیک گیر کرد،کمیل عصبی مشت محکمی بر روی فرمون زد و فریاد زد: ــ لعنتی،لعنتی بازم تند رفته بود،اما چاره ای نداشت باید این کار را می کرد. راه باز شد ،پایش را تا جایی که می توانست بر روی گاز فشرد ،ماشینی که سمانه سوار شده بود را گم کرده بود و همین موضوع نگرانش کرده بود.این وقت شب، یک دختر تنها سوار ماشین شخصی شود که راننده اش جوان باشد خیلی خطرناک بود و،فکر کردن به اینکه الان سمانه دقیقا در این شرایط است ،خشم کل وجودش را فرا گرفت. به قَلَــــم فاطمه امیری زاده