﷽ به مدد الهی آغاز به کار رسمی کانال مربی محور در ایتا: از شنبه اول اردیبهشت همزمان با سالروز ولادت حضرت ابالفضل العباس(ع) مطالب با سیر برنامه ریزی شده و از ابتدا در کانال ایتا منتشر خواهد شد: #شنبه های #تربیتی #دوشنبه های #فرهنگی #چهارشنبه های #تشکیلاتی #پنجشنبه ها با ایده ها و تجربیات #جمعه ها با درسنامه های تربیتی منتظر پیشنهادات شما همراهان گرامی هستیم. @mojahedfarhangi

بسم الله الرحمن الرحیم کانال "مربی محور،مسجدمدار" وقف امام زمان(عج) آسمان و زمین را نگریستم و گشتم و کاشتم و برداشتم که تربیـــت در اولیـن اولـویت زنـدگی آدمـی است و محدود به زمان و مکان و شخص خاص نبوده و نیست. هر فردی که آسایش و آرامش در زندگی را می جوید باید اسلام ناب محمدی را بجوید. و هر که اسلام را جست، خدا را می یابد که خدا آرامش بخش ترین و آسایش ترین جایی است که انسان می توان بیابد... 👈عقیـــــده ما: توجه به بیانات حضرت امام (ره) و فرمایشات رهبر انقلاب در باره تداوم فرهنگ و تربیت دینی، هر دردمند دلسوخته ای که درد دین و انقلاب را  چشیده باشد مصمم می کند تا  سعی کند با برنامه ریزی دقیق و حساب شده نوجوانان و جوانان را با این فرهنگ آشنا نموده و با جذب آنها به مجموعه های تربیتی آینده سازانی متعهد و متخصص تربیت نماید.  👈هـــــدف ما: در ایـن کانال سعـی می شود تا #تجارب ؛#مطالب ، #آموزش و #محتوای لازم برای مربیان و سـرگروه های تربیتی که نقش اصلی هـدایت و رشد متربیان را بر عهده دارند جمع آوری گردد. هـدف ما علاوه بـر دسـترسی آسان و سـریع مـربیان به اطـلاعات گـوناگـون , فــراهـم آوردن بستـری مناسـب بــرای ارتقا سـطح علمی و کیفی مـربیان و سـرگروه های مجموعه های مختلف تربیتی از جمله مدارس، مساجد، کانون ها و مجموعه های خود جوش مردمی است. مخاطب مطالب کانال تمام کسانی هستند که در محیط های رسمی و غیر رسمی نقش تربیتی برای جوانان و نوجوانان دارند؛ پدران و مادران معلمان مربیان و مدیران کانونها ائمه جماعات مساجد مربیان تربیتی صالحین و... 👈درباره ما: کانال زیر نظر تعدادی از مربیان و معلمانی که تجربه سالها فعالیت در مجموعه های مختلف فرهنگی،تربیتی از مساجد و مدارس تا کانون ها را دارند، اداره میشود. ما زیر مجموعه ارگان یا سازمان خاصی نیستیم. 👈روش ما: روزانه تا قبل از ظهر مطالب کانال ارسال خواهد شد تا دوستان و علاقه مندان فرصت کافی برای مطالعه مباحث را داشته باشند. مطالب کانال در سه محور #تــربیتـــــی(شنبه ها) #فرهنگـــــی(دوشنبه ها) #تشکیلاتــی(چهارشنبه ها) توسط تیم تهیه محتوا تنظیم و ارسال میشود. 👈مدیر کانال: @morabi_admin از طریق این ID پذیرای انتقادات و پیشنهادات شما هستیم.

چرا باید تربیت کنیم؟! تربیت ما بیش از این نبوده است که به بزرگ‌ترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرف‌شنو باشیم، صبح‌ها به همه سلام کنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم، دست در بینی نبریم و… اما ساده‌ترین و ضروری‌ترین مسائل زندگی را به ما یاد ندادند. کجا به ما آموختند که چگونه نفس بکشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار کنیم…؟ در کودکی به ما آموختند که چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شیوه‌های نقد را به ما نیاموختند. داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.» از «نفس کشیدن» تا «سفر کردن» تا «مهرورزی» به آموزش نیاز دارد. بخشی از سلامت روحی و جسمی ما در گرو «تنفس صحیح» است. آیا باید در جوانی یا میان‌سالی یا حتی پیری، گذرمان به یوگا بیفتد تا بفهمیم تنفس انواعی دارد و شکل صحیح آن چگونه است و چقدر مهم است؟! به ما حتی نگاه کردن را نیاموختند. هیچ چیز به اندازۀ «نگاه» نیاز به آموزش و تربیت ندارد. کسی که بلد است چطور ببیند، در دنیایی دیگر زندگی می‌کند؛ دنیایی که بویی از آن به مشام بینندگان ناشی نرسیده است. هزار کیلومتر، از شهری به شهری دیگر می‌رویم و وقتی به خانه برمی‌گردیم، چند خط نمی‌توانیم دربارۀ آنچه دیده‌ایم بنویسیم. چرا؟ چون در واقع «ندیده‌ایم». همه چیز از جلو چشم ما گذشته است؛ مانند نسیمی که بر آهن وزیده است. اگر حرف مولوی درست باشد که «فرع دید آمد عمل بی‌هیچ شکر پس نباشد مردم الا مردمک»، باید بپذیریم که آدمیت ما به اندازۀ مهارت ما در «نگاه» است. جان راسکین، آموزگار بزرگ نگاه، در قرن نوزدهم می‌گفت: «اگر دست من بود، درس طراحی را در همۀ مدارس جهان اجباری می‌کردم تا بچه‌ها قبل از اینکه به نگاه‌های سرسری عادت کنند، درست نگاه کردن به اشیا را بیاموزند.» می‌گفت: «کسی که به کلاس‌های طراحی می‌رود تا مجبور شود به طبیعت و پیرامون خود، بهتر و دقیق‌تر نگاه کند، هنرمندتر است از کسی که به طبیعت می‌رود تا در طراحی پیشرفت کند.»(آلن دو باتن، هنر سیر و سفر، ص۲۶۹) اگر در خانه یا مدرسه، یاد گرفته بودیم که چطور نگاه کنیم، چطور بشنویم و چطور بیندیشیم، انسانی دیگر بودیم. انسانی که نمی‌‌تواند از چشم و گوش و زبان خود درست استفاده کند، پا از غار بدویت بیرون نگذاشته است؛ اگرچه نقاشی‌های غارنشینان نشان می‌دهد که آنان با «نگاه» بیگانه نبودند. من پدرانی را می‌شناسم که در آتش محبت فرزندانشان می‌سوزند و برای رفاه و آسایش آنان سر از پا نمی‌شناسند، اما تا دهۀ هفتاد یا هشتاد عمرشان ندانستند که فرزندانشان بیش از خانه و ماشین، به آغوش گرم او نیاز دارند و او باید آنان را لمس می‌کرد و می‌بوسید و دست محبت بر سر و روی آنان می‌کشید. بسیارند پدرانی که نمی‌دانند اگر همۀ دنیا را برای دخترشان فراهم کنند، به اندازۀ یک‌بار در آغوش گرفتن او و بوسیدن روی او، به او آرامش و اعتماد به نفس نمی‌دهد. در جامعه‌ای که از در و دیوار آن، سخن از حق و باطل می‌بارد، کسی به ما یاد نداد که چگونه از حق خود دفاع کنیم یا چگونه حق را مراعات کنیم و مسئلۀ «حق و باطل» را به حقوق افراد گره نزنیم. عجایب را در آسمان‌ها می‌جوییم، ولی یک‌بار به شاخۀ درختی که جلو خانۀ ما مظلومانه قد کشیده است، خیره نشده‌ایم. نگاه کردن، شنیدن، گفتن، نفس کشیدن، راه رفتن، خوابیدن، سفر کردن، بازی، تفریح، مهرورزی، عاشقی، و اعتراض، بیشتر از املا و انشا نیاز به مربی و آموزش دارد. #تربیتی #تربیت مربےمحور، یک تجربه متفاوت @morabi_masjed

دانلود فایل تربیت دینی؛چرا و چگونه؟ فایل شامل: تعلیم و تربیت از نگاه امام خمینی(ره) اصول تربیت از نگاه امام خامنه ای اهم اصول تربیتی ضروریت تربیت دینی #تربیتی مربےمحور،یک تجربه متفاوت @morabi_masjed

پاسخ به یک سوال مهم چرا باید کار فرهنگی کنیم؟ (قسمت اول) اگر در میانه راه هستید و گاهی برای ادامه مسیر دچار تردید می شوید و اگر دوست دارید این جبهه را تقویت کنید و دوستانتان را برای انجام کار فرهنگی "مربی محور و مسجد مدار" ترغیب نمایید ، پاسخ به این سوال مهم و اساسی را حتما به خاطر بسپارید و بارها در ذهنتان مرور کنید. 1⃣اول: برخلاف بسیاری از درد های بشر "درد دین" داشتن از معدود درد هاییست که به انسان آرامش روانی و لذت معنوی می بخشد. درد دین داشتن از جمله دردهای مسری و واگیر دار است پس اگر طبق روال و در مسیر درست دنبال شود اول از همه ، اعضای خانواده را گرفتار می کند. وقتی کسی کار فرهنگی کند ، فضای خانه و خانواده او از معنویت آن نور می گیرد، هدف ها متعالی می شود ، همسر همسنگر می شود و فرزند رزمنده جبهه فرهنگی و ادامه دهنده راه پدر و مادر. هر کس بیشتر در این جبهه ثابت قدم بماند در تربیت فرزندان صالح موفق تر خواهد بود و چه بسیارند کسانی که از کم کاری در این عرصه خسارت های جبران ناپذیری دیده اند. 2⃣دوم: یک بار امام راحل رحمت الله علیه در دیدار با دبیران پرورشی توصیه ای بدین مضمون فرمودند که فکر نکنید این دانش آموز ده ، یازده ساله پسر فلان کشاورز یا مغازه دار و آسیابان روستاست بلکه تصور کنید این نوجوان وکیل آینده ، وزیر آینده و یا فلان مسئول خواهد بود. حالا ما از وزیر و وکیل شدن افراد هم که بگذریم و در سطوح پایین تر به موضوع نگاه کنیم کمک به تربیت دینی جوان و نوجوانان این مرز و بوم ، کمک به تربیت شهروندان آینده جامعه و همسایگان دیوار به دیوار خود ماست. آیا تا بحال از صدای بلند نوار ترانه خانه همسایه و یا فساد و بی بند و باری اطرافتان ناراحت نشده اید؟ یادتان باشد که ناراحتی در این باره به تنهایی مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه باید تصمیم بگیرید از همین امروز برای فردای خود و فرزندانتان هماسایگان خوبی تربیت کنید. 3⃣سوم: حتما شنیده اید خیلی از بزرگترها که امروز از نمازگزاران جدی و پروپا قرص مساجد هستند ، مسجدی شدن خود را مدیون پدربزرگ یا مادربزرگ پیرشان می دانند که در کودکی دست آنها را می گرفت و با خود به نماز جماعت می برد. کار فرهنگی یعنی همین ؛ به همین سادگی فراموش نکنید تربیت دینی در فضای غیر رسمی مفید تر و اثر گذارتر است پس تا فرصت هست درست مثل مادربزرگ ها و پدر بزرگ ها به تجارت پر سودی دست بزنید که تا قیام قیامت خوشه چین ثمرات بی مثالش باشید. 4⃣چهارم: در آموزه های دینی خطاب به ائمه اطهار علیهم السلام می گوییم: "اشهدانک جاهدت فی الله حق جهاده" آیا تا به حال فکر کرده اید معنای این جمله چیست؟ یعنی :شهادت می دهم به درستیکه شما حق جهاد در راه خدا را به جا آورده اید. و حتما یادتان هست که بارها در زیارت نامه ها ، به امامان معصوم علیهم السلام خطاب کرده اید که ای بزرگواران: "داعی الی الله" ، "داعی الی سبیلک" و "داعی الی دینک" هستند، یعنی آنها دعوت کننده به خدا، راه خدا و دین خدا هستند. دوستی می گفت: گسترده شدن سفره روزی بی کران هدایت عاشورا و بساط کربلا که کار امام حسینعلیه السلام و یارانش بوده، ما برای کمک به این جبهه چه کار کرده ایم؟ اصولا قرار نیست داعی الی الله بودن امامان معصوم علیهم السلام را آن دنیا پای ما بنویسند بلکه ما نیز موظفیم کاری کنیم که نکند در حق "جهاد در راه خدا" کوتاهی کرده باشیم. 5⃣پنجم: قبل از انقلاب برای تربیت دینی فرزندان به حاکمیت و دستگاه های آموزشی و حتی مدارس امیدی نبود و هر کس دلش می سوخت خودش کاری می کرد. مسجد،هیات و تکیه محل ; کانون اصلی تربیت جوانان و نوجوانان محسوب می شدند و نتیجه آن شد که نسل انقلاب و دفاع مقدس رشد کردند و تربیت شدند. اما کم کم دچار روزمرگی و تکرار شدیم ، از عمق به سطح آمدیم و رسالت های تربیت دینی فرزندانمان را به عهده مسولان دستگاه ها و ارگان های حاکمیتی گذاشتیم و از قضا کمی دچار خسران شدیم. به تدریج فرهنگسراها رقیب مساجد شدند و معلم و عموها و خاله های تلویزیون و کاپیتان تیم ورزشی جای مربی را گرفت . کار فرهنگی یعنی تربیت نسلی مشابه نسل اول انقلاب و رزمندگان دوران دفاع مقدس.

(قسمت دوم) 6⃣ششم: اگر شما طلبه هستید و امام جماعت هیچ مسجد و مدرسه و اداره ای هم نیستید و اگر تنها سالی یک بار آن هم در محرم برای تبلیغ به یک روستا می روید قطعا به مرور زمان و در دراز مدت کمی نگران خواهید شد که نقش بایسته و شایسته ای در محیط اطرافتان ندارید و وظیفه ای که برای آن لباس روحانیت بر تن کرده اید را به درستی انجام نداده اید.کسی که دین خدا را تبلیغ می کند گاهی باید دیده شود در هیاهوی تبلیغات ضد فرهنگی موجود و تغییر غلط ذائقه آدم ها ، چه بسا این روزها خیلی دیده نمیشوند و گاه حتی به حاشیه رانده می شوند. پس چاره چیست؟ شاید شما هم شنیده باشید که یکبار از کسی که ادعای پیامبری کرد معجز ه خواستند و او از درخت خواست جلو بیاید! وقتی درخت جلو نیامد گفت: من پیامبر متواضعی هستم اگر درخت جلو نمی آید خودم به سراغ او خواهم رفت. کار فرهنگی یعنی همین:پیامبر متواضع شدن 7⃣هفتم: کار فرهنگی برای افراد پایگاه اجتماعی و منزلت فرهنگی خاصی به همراه دارد که همگی در این راه و برای نصرت و یاری دین خدا به شدت به آن نیازمندیم. 8⃣هشتم: این وعده اللهی است که فرمود:"ولینصرون الله من ینصره" یعنی هر کس خدا را یاری کند خدا هم او را یاری خواهد کرد. فکر می کنید این که از صبح تا شب دنبال زندگی می دویم و خلاصه شده ایم در دو دو تا چهارتای عقل معاش و روزگار حساب و کتاب و سود و زیان ، کدام بخش از اوقات روز یا عمرمان را می توانیم مخلصانه و بدون چشم داشت در شمار کار برای خدا تلقی کنیم تا خدا نیز در عوض یاریمان کند. 9⃣نهم: در برخی روایات آمده وقتی عابد به عرصه محشر می آید و قرار است راهی بهشت شود ندا می آید: "انطلق الی الجنه" ینعی :به سوی بهشت برو! پس او به ازای عبادتش به بهشت وارد می شود بدون هیچ تشریفاتی. اما در مقابل وقتی قرار است یک مربی تربیتی وارد بهشت شود ندا می آید:"قف،تشفع للناس بحسن تادیبک لهم" یعنی بایست؛ بدون تشریفات و مراسن خاص حیف است تو وارد بهشت شوی، اول کسانی را که تربیت کرده ای بفرست داخل بهشت ، یعنی اول بچه های مسجدا را شفاعت کن بعد از آن نوبت خودت می شود که با شکوه وارد شوی. 🔟دهم: حتما شما هم شنیده اید که می گویند امام زمان(عج) غریب است و غریب یعنی امام قدر نشناخته؛ از یاد رفته ، فرو نهاده شده ، دور از دیار و سرزمین خویش و از همه مهم تر امام بدون اعوان و انصار. به هر حال چنین به نظر می رسد که ما بیشتر کار فرهنگی می کنیم برای یارگیری و یاوری آن حضرت(عج)و برای آن که زمینه ظهور را فراهم کنیم ، یک نخود در این آش بیاندازیم و یا حداقل یک سنگ ریزه از مقابل پای مبارک آن حضرت(عج) برداریم. گفتی به غمم بنشین یا از سر جان برخیز فـــرمان بـرمت جانا بنشینم و بـــــــــرخیزم #فرهنگی مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

معرفی کتاب: الفبای کار فرهنگی محمدمهدی نجاتی کتابدار توس

‌معرفی کتاب: «الفبای کار فرهنگی» نویسنده: حجت الاسلام محمدمهدی نجاتی ناشر: کتابدار توس در پیشگفتار این کتاب می خوانیم: دانش کار فرهنگی را نمی‌‌توان از متون بیگانه به شکل ترجمه، اقتباس و تقلید بیرون کشید. تفاوت معنادار نگاه شیعه به مقوله تربیت و به خصوص تربیت انسان کامل و شاخصه‌های اصلی انسان مؤمن مجاهد فعال در این مکتب ایجاب می‌کند که برای این کارمدل و الگوی مناسبی تدوین و طراحی گردد، مدلی که به عنوان یک محصول فرهنگی ناب شیعی، قابلیت ارایه و صدور به سایر بلاد اسلامی را داشته باشد و علاوه بر آن تشکّل‌های موجود در کشور را نیز در زمینه شناخت مفاهیم، راهکارها و موانع اساسی انجام کار فرهنگی بی‌نیاز گرداند. #معرفی_کتاب #الفبای_کار_فرهنگی #دوشنبه_های_فرهنگی مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

تحرک گسترده فرهنگی امیدوارم ملت‌های اسلامی و ملت بزرگ ایران با یک تحرک فرهنگی گسترده بتوانند مسلمانان را از فقر و تنگنای علمی درآورند. صحیفه امام خمینی(ره)، جلد 21، صفحه 137 •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• @morabi_masjed •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•

m: ‌مبانی تشکیلات کار #تشکیلاتی یعنی چه؟ چطور کار تشکیلاتی کنیم؟ قبل از شروع بحث باید مقدمه ای ذکر کنیم؛ و آن اینکه سعی کنید در فعالیت های فرهنگی به بازی با اصطلاحات روی نیاورید؛ کار فرهنگی یک کار #مردمی است و هرچه به ادبیات مردم نزدیک تر باشد و سادگی داشته باشد رشد و خاصیت کار شما بیشتر می شود... اما کار تشکیلاتی یعنی: پیروی از یک نظام و روش خاص که بر اساس آن عده ای از افراد ـ هم عقیده ـ به منظور رسیدن به یک سلسله هدفهای نسبتاً مشخص با یکدیگر همکاری می کنند، بدین نحو که تحت مدیریت یک فرد و با مشورت و تحقیق تصمیماتی را اتخاذ می نمایند و به مرحله اجرا و عمل در می آورند... بعبارتی یک کار گروهی منسجم و حرکت روی برنامه طبق وظایف تقسیم شده... برای کار تشکیلاتی در عرصه ی فرهنگی نیاز به طراحیهای خاص و پیچیده نداریم کار تشکیلاتی نزد ما یعنی کار بسیجی وار ، یعنی کاری مطابق با فرهنگ بسیجی، فرهنگ پیشی گرفتن عمل بر سخن، جلسه، هم اندیشی و... تفاوت #فرهنگ_بسیجی کارهای تشکیلاتی و سازمانی مصطلح این است که هم تحت فرمان است، هم نظم دارد، هم کار جمعی است، هم تقسیم وظایف شده و هم مطابق با تعالیم دینی و الهی است... تجربه سالهای اخیر ما نشان می دهد که اگر بخواهیم موفق باشیم به جای ماندن در چارت تشکیلاتی و سازمانی، طراحی فرم ها و سربرگ ها و تعریف جایگاه و درجه و... باید از این شکل های ظاهری عبور کرده و به فرهنگ بسیجی برسیم، فرهنگی که سال های پس از جنگ تحمیلی جای خود را به تعریفات و بازی های تشکیلاتی داد؛ کمترین آفت کار تشکیلاتی متداول، معطل شدن در ساخت اشکال ظاهری برای زیبا کردن و به خیالی منظم کردن است... در صورتی که ما باید از پل یا قایق یا جاده برای عبور و رسیدن به هدف استفاده کنیم نه اینکه مشغول زیبا کردن جاده مان یا پل یا قایقمان شویم و از طی مسیر باز بمانیم... زیرساخت کار تشکیلاتی فرهنگی تقوای الهی و ادب در برابر پروردگار، داشتن حس مسئولیت و نظم دینی است؛ یکی از زیر ساختهای کار تشکیلاتی تقوا و نظم است... امیرالمؤمنین(علیه السلام) به فرزندش امام حسن(علیه السلام) میفرمایند: اوصیکم بتقوی الله و نظم امرکم... تقوای الهی یعنی بندگی کردن و دوری از منیّت و غرور و خود رأیی؛ اما نظم چه معنایی دارد؟ نظم در کار تشکیلاتی به چه چیز تعلق می گیرد و چگونه در کار تشکیلاتی باید نظم داشت؟؟؟ ادامه دارد... #تشکیلات #چهارشنبه_های_تشکیلاتی مربی محور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

‌اخلاق تشڪیلاتے قسمت اول(از ۱۴) 🔷انگیزه قوی و صبر فراوان: انگیزه قوی باعث تداوم کار، و جلوگیری از کسالت می شود. در روایت هم آمده است: هیچ جسمی به کاری که انگیزه اش قوی است، ضعف نشان نمی دهد. فرهنگ، امری دیرپاست که تغییر آن زمان می خواهد و کسانی در این راه توفیق پیدا میکنند که حوصله زیاد داشته باشند. کسی که می خواهد کار فرهنگی انجام دهد باید به کارش اعتقاد و انگیزه قوی داشته باشد، علاوه براین، باید ضرورت این کار و جایگاه کار فرهنگی و تشکیلات را به درستی شناخته باشد. ادامه دارد... #مبانی_اخلاقی_کار_فرهنگی #اخلاق_تشکیلاتی مربےمحور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

یک پاورپوینت اشکبار کار #تشکیلاتی از جنس ایرانی!! دانلود کنید، ببینید و نتیجه بگیرید! مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

رسیدن به مقام یا رسیدن به هدف در یک تشکُّل ، عامل انسانی بایستی ذهنیتش معطوف به هدف باشد لیکن ساختار تشکیلات ، مقام ها و برچسب ها که همگی نوعی ابزار محسوب می شوند نبایستی او را از هدف دور نماید . اینکه در جمعی تمام افراد به فکر سرشاخه بودن ان تشکیلات باشند این نشان میدهد که این افراد هنوز نتوانسته اند پس زمینه ها و مراتب نخست یک کار تشکیلاتی را در خود و مجموعه پی ریزی کنند لیکن قطعا در رسیدن به هدف باز خواهند ماند . حال چه بسیار مجموعه هایی که عامل انسانی بخاطر حب به مقام ، به هدف مجموعه خیانت و راه نفسانی را در پیش گرفته و راه آن مجموعه و تشکیلات را به سمت هدفی باطل سوق داده است . برای درک این مطلب خاطره زیر از مقام معظم رهبری مناسب ترین مثال است: قبل از ورود امام با دوستان روحانی جلسه‌ای تشکیل دادیم و گفتیم: خب فردا امام وارد تهران می‌شود؛... باید از حالا آماده باشیم و تشکیلات بیت امام را منظم کنیم. هرکس مسئولیتی به عهده بگیرد. همه قبول کردند که بیاییم درباره این قضیه فکر کنیم. ☕️ جلسه گذاشتیم. بنده گفتم: من می‌شوم قهوه‌چی... رفقا خندیدند و گفتند: شوخی می‌کنی؟ گفتم: نه، شوخی نمی‌کنم. اتفاقا چون اهل چایی هستم، خوب چایی درست می‌کنم؛ بالاخره منزل امام، یک چایی ریز می‌خواهد. آن چایی‌ریز من باشم. 🔹اين حرف موجب شد كه جلسه‌ی ما به يک سمت خوب رفت. فرق است بين اينكه هركس بنشيند جايی و هدف بگيرند كه رئيس اين تشكيلات چه كسی باشد؟ من در دلم بگويم بالاخره من مناسب‌ترم. شما بگوييد من مناسب‌ترم. اينجا يک معارضه و دعوا می‌شود. 🔺ما در اين دعوا، به قول زورخانه‌چی‌ها لنگ انداختيم. گفتيم ما نيستيم؛ شغل ما قهوه‌چی‌گری. همه لنگ انداختند و #کار_سامان_گرفت. (مقام معظم رهبری _ ۷۲/۵/۷) #ایدئولوژی #رهبر_انقلاب #تشکیلاتی مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

سیر انتشار مطالب در کانال مربی محور: #شنبه های #تربیتی #دوشنبه های #فرهنگی #چهارشنبه های #تشکیلاتی به زودی در سایر روزها: خوراک و #محتوای ویژه حلقه های تربیتی منتظر پیشنهادات شما همراهان گرامی هستیم. @ansari4

✅مربی و تربیت چطور می شود برای همه مربی بود و همه اوقات را به تربیت گذراند در حالی که یک مربی نیز زندگی شخصی خود و گرفتاری های روزمره خویش را داراست!؟ ""پاسخ این سوال بسیار راحت است؛ فقط کمی درد دین داشتن و عشق به تعلیم و هدایت را نیاز دارد."" یقینا کسی توقع ندارد یک مربی، با افراد خانواده، دوستان قدیمی، کسبه محل و یا راننده تاکسی و اتوبوس همان برخوردی را داشته باشد که با افراد گروه و متربیان دارد. در مرحله اول، باید نیازها و ظرفیت های افراد را تشخصی داد و بعد با توجه به ظرفیت خود، از بیت آنها اولویت بندی نمود و نوع برخورد و شیوه تربیتی را مشخص کرد. به عنوان مثال، مربی هرگز نمی تواند مقدار زمانی که برای تربیت یک دانش آموز یا نوجوان عضو گروهش صرف می کند را برای مغازه دار نزدیک محل زندگیش نیز صرف کند و اصلا نیاز  این مغازه دار هم به اندازه نیاز آن نوجوان نخواهد بود. مثلا نمی شود برا ی مغازه دار هم اردویی برگزار کرد یا او را مجبور به شرکت در کلاس خاصی نمود یا یک سلسله مباحث را برای او مطرح کرد. بلکه مربی می تواند با شناخت ظرفیت و نیاز افراد پیرامون خویش، تشخیص دهد که برای مغازه دار سر کوچه نیز از نگاه تربیتی کافی است که هنگام خرید یا عبور از مغازه او با لحنی صمیمی سلام کرده و سری تکان دهد. همین کار کوچک، بی هزینه و به ظاهر بی اهمیت می تواند پیام های تربیتی مناسبی را در بر داشته باشد. در بررسی سیره تبلیغی نبی مکرم اسلام(ص) دیده می شود که ایشان از هر بهانه و فرصت برای هدایت، روشنگری و تبلیغ استفاده کرده و  شیوه های متعدد تبلیغی را با توجه به فهم، گروه سنی، میزان استعداد، موقعیت اجتماعی و موقعیت زمانی و مکانی به کار می بستند. گاهی با صبر، گاهی با تندی، گاهی در قالب یک مثل و حکایت، برخی موارد با اشک و گریه، با خنده و شوخی، با توبیخ و تنبیه، با مناظرات علمی و صحبت های منطقی، با سفره انداختن و میهمان کردن افراد و حتی با نمایش های عملی و… یک مربی موفق کسی است که از هر فرصتی برای پیام دادن به شیوه های گوناگون استفاده می کند، شیوه ها و موقعیت هایی مانند: «کلاس های علمی، همایش ها، نمایش فیلم، سخنرانی در ضمن روشه و توسل، هنگام ابراز محبت های خصوصی، تک جمله های بی ربط در لحظات سکوت، در حین برنامه های ورزشی، در غالب مشاوره راجع مشکلات، جلسات پرسش و پاسخ، در ابتدای دیدار، هنگام خداحافظی، نمایش تئاتر، اردوها، برنامه های زیارتی، گپ های دوستانه و دسته جمعی، معرفی کتاب، معرفی سایت، هدیه دادن نرم افزار ها ویا سی دی های مناسب، تذکر های جدی و توبیخی، روزنامه دیواری، نشریه، مقاله، جشن ها و اعیاد، خوب عمل کردن و تقید خود به ارزش ها و…» هر کسی قصد تربیت داشته باشد چه مربی باشد، چه مدیر و یا حتی پدر و مادر، ناگزیر است از استفاده هوشمندانه فرصت ها و به کارگیری ابراز مختلف تربیتی… #تربیتی #یادداشت #شنبه_های_تربیتی مربےمحور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

کتاب تعلیم و تربیت در اسلام شهید مطهری #تربیتی #معرفی_کتاب مربےمحور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

💠اولین درس تربیتی اولین و مهم‌ترین اصل دین چیست؟ توحید؟ معاد؟ نبوت؟ برای تربیت کدام یک مهم‌تر است؟ اگر بگویید توحید، می گویم انتزاعی و غیرقابل درک است؛ اگر بگویید معاد، می‌گویم باورکردنی نیست، چون که نقد نیست؛ و اگر بگویید نبوت، می‌گویم وقتی خدا و قیامتی را نپذیرفتند، نبوت دیگر معنی ندارد. امامت و عدل و همه چیزهای دیگری که بگویید، از این مشکل‌ها دارند. پس ما چه چیزی را باید یاد بدهیم؟ اصلا چگونه باید یاد بدهیم؟ وقتی که هر یک مشکلی دارند، بهترین شروع کدام است؟ ۲- بگذارید خود را جای بزرگ‌ترین مربی بگذاریم. بزرگ‌ترین معلم و مربی که از همه ما بیشتر می‌دانست و از همه‌مان هم بیشتر دل می‌سوزاند. اویی که از خود هیچ نمی‌گفت و مستقیما پیام الهی را منتقل می‌کرد. اویی که «پیامبر» بود، پیامبری از جنس رحمت. صلوات خداوند بر او باد. ۲- آغاز تبلیغ پیامبر، خودش بود. اما نه نبوتش و نه قرآن و سایر معجزاتش. آغازی که چهل سال طول کشید تا به قرآن و نبوت و عترت رسید. پیامبر چهل سال خودش را تبلیغ کرد؛ محمد بودنش را، و امین بودنش را، صلوات خداوند بر او و خاندانش باد. ۳- حالا تو می‌خواهی چه بکنی؟ می‌خواهی محمد شوی؟ می‌خواهی امین شوی؟ هیهات! هیهات که تو بتوانی خود را به مویی از گیسوان پیامبر تبدیل کنی... ولی... ولی بعید نیست که بتوانی بویی از رایحه گیسوان پیامبر را به خود بگیری. پس تلاش کن که از جنس او شوی و آغازی مانند او داشته باشی. اما این هم خیلی کم و نامطمئن است. چرا که هیچ وقت نمی‌توانی به خودت امیدوار باشی. پس بیا و به این بسنده نکن. بیا و از خودت ناامید شو و اگرچه تلاش می‌کنی مثل پیامبر شوی، ولی به جای خودت، تو هم از پیامبر شروع کن. از محمد بودنش، و از امین بودنش. صلوات خداوند بر او و خاندان نازنین‌ش باد. ۴- پیامبر ما آن قدر جذاب و شیرین است که عالمی را مدهوش خود کرده است. نگاهش، صدایش، رخسارش، و از همه مهم‌تر و ماندگارتر، رفتارش! این آغاز مباحث تربیتی است که قلب‌های پاک را می‌رباید و آتش عشق را در وجودشان شعله‌ور می‌سازد و در مقابل، ناپاکان را دفع می‌کند و در آتش کینه خاکستر می‌نماید. البته این آتش کینه آن قدر شدید و پلید است که دست به هر توهینی دراز می‌کند و از هیچ جسارتی دریغ نمی‌نماید. و حالا نوبت آتش عشق میلیون‌ها عاشق است که در کنار مشت‌های گره کرده، با پاسخی از جنس کار دشمن و با تاثیری صدچندان به جنگ ابلهان ناپاک رود و «محمد امین» را به جهانیان بشناساند. صلوات خداوند بر او و اهل بیت پاکش باد. #تربیتی مربی محور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

فیلم  نمایشی #جذب این فیلم کاری است از کانون فرهنگی مسجد ابوذر و پایگاه شهید مقدم ایده کار،جالب و جدید است @morabi_masjed

مربی محور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی: ✅نکاتی برای یک فعال فرهنگی عرصه فرهنگ رنگ و بوی دنیایی ندارد. پس بر اساس هوا و هوس و اهداف مدیریتی خود، قرارگرفتن در مقام و جایگاه های اجتماعی وارد تشکل نشوید.  موضوع فعالیت‌‌های تشکل خود را بر مبنای احساسات و جوّ موجود در جامعه انتخاب نکنید.  گاهی برخی به دلیل توانمندی‌‌های زیاد و انرژی فراوان دوست دارند کاری کنند، اما این دوست داشتن با کار موثر انجام دادن و دل امام زمان (عج) را شاد کردن، تفاوت دارد.   برخی تشکل‌ها انسان اتوکشیده تربیت می‌کنند. شما به عنوان فعال فرهنگی تکلیف‌گرا باشید و به تکلیف خود عمل کنید.   برخی به بهانه جذب در ساختارها و سازمان‌های مدیریتی- دولتی وارد دوره‌های آموزشی و فرهنگی می‌شوند. اگر زودتر از موعد مقرر شما را فعال و یا کارشناس فرهنگی بدانند به شما ظلم کرد‌ه‌اند. زیرا جلوی احساس نیاز و تشنگی شما را می‌گیرند. فعال فرهنگیِ حقیقی آن‌قدر نقش پررنگی دارد که اگر از تشکل خود بیرون بیاید خسارت فراوان به تشکل وارد خواهد شد. زیرا در حقیقت : فعال فرهنگی کسی است که در جامعه یا اثر دارد یا حرفی برای گفتن دارد.  برخی دلال فرهنگی هستند، نه فعال فرهنگی؛ نمی‌شود از فرهنگ پول در آورد. در سیره‌ی علوی در سیاست و اقتصاد و فرهنگ، اثری از تمایلات دنیوی دیده نمی‌شد.   گاهی نیرو‌های تشکلی شبکه نمی‌شوند و همدیگر را قبول ندارند. معمولاً حضور در کلاس و دوره‌ای را مفید نمی‌دانند. نقد هم نمی‌کنند. گاهی خود را نیز قبول ندارند. گاهی اگر کسی خودجوش اظهارنظر می‌کند، ممکن است بقیه به او برچسب بچسبانند و او را زیر سوال میبرند. پس هوای نفس خود را کنترل کنید و دید خود را توسعه دهید.  در کار فرهنگی احساسات فرد را به کار یا چیزی تحریک و تربیت نکنید. بدون آموزش، مهارت و حضور فرمانده، سرباز را وارد میدان جنگ نکنید. برای مثال مقام معظم رهبری بیشتر به افسران جنگ نرم احتیاج دارد. اگر کسی را تحریک کنید که بدون تخصص و مهارت بجنگد، بعد از مدتی نه مسئول گروه و نه افراد تشکل، هیچ‌کدام رشد نمی‌کنند.  بسیاری از تشکیلات «فردمحور» هستند. در تشکیلات خود از افراد بت نسازید. این عمل مغایر با شایسته‌سازی و زمینه‌سازی کادر زبده‌ی ایمانی است. آدم تربیت کنید. کاری کنید بقیه‌ی افراد هم محور اساسی تشکیلات شما شوند. چند نکته کلیدی برای فعالان فرهنگی برای رهبری کار کنیم نه به جای رهبری.  در جریان کار فرهنگی قطب‌نما، جهت‌نما و دیده‌بان نداریم. وضعیت فرهنگی شهر مشهد را به درستی رصد کنیم.  شهید مهدوی همرزم شهید حکمت می‌گفت: «چه‌قدر سنگین است ماندن نه واماندن.»  به رشد نیرو‌ها کمک کنیم و به ‌تنهایی کار نکنیم.  هویزه نمونه جنگیدن در راه خدا با دست‌های خالی است.  ابراهیم مرتضی و همسر ایشان در لبنان 15 هزار حزب الله لبنان تربیت کردند. به این فکر کنیم تا به حال چند انسان را تربیت کردیم؟ ـــــــــــــ🔸🔷🔶🔵🔶🔹🔸ـــــــــــــ #دوشنبه_های_فرهنگی مربےمحور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed