چرایی #ریزش_مخاطبان در مجموعه های فرهنگی و تربیتی 💠چرا جوانان و نوجوانان ما نسبت به ارزش‌های دینی و اجتماعی بی‌توجه هستند؟ اگر هدف از فعالیت تربیتی این باشد که مخاطبان چیزی بیاموزند و تبدیل به انسان‌هایی شوند که اطلاعات خوبی درباره تاریخ یا اصول دین دارند، روش مورد نیاز برای کارمان بیشتر یک #روش_آموزشی خواهد بود اما اگر هدف این باشد که در مجموعه ما انسانی تربیت شود که بتواند از خودش بگذرد و جانش را در مسیر آرمانش بگذارد، روشن است که روش مورد استفاده باید روش دیگری باشد. در این باره چند نکته قابل توجه است: الف) انحصار روش بسیاری از مجموعه‌های تربیتی در آموزش اگر روش کارمجموعه‌های فرهنگی و تربیتی بررسی شود، مشاهده می‌شود که کار اصلی بسیاری از آن‌ها آموزش است؛ آموزش مواردی که خودشان هدف هستند مانند اصول عقاید، اخلاق، قرآن و یا آموزش‌هایی که جنبه جذب کردن دارند؛ مانند نقاشی، خوشنویسی و … در حالی که اگر هدف مجموعه به خوبی تبیین شده باشد، در راستای اهداف می‌توان روش مناسب را هم تعریف کرد. ب) چرایی ریزش بیش از حد مخاطبان مجموعه‌های تربیتی همه ما بارها از خودمان پرسیدهایم چرا امروزه نوجوان‌ها و جوان‌ها تا این اندازه به ارزش‌های دینی و اجتماعی بی‌توجه هستند؟ بسیاری از ما با تعجب از خود می‌پرسیم مگر این‌ها در کلاس‌های مدارس آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران تحصیل نکرده‌اند؟ مگر در زمینه تعالیم دینی و احکام و اخلاق آموزش ندیده‌اند؟ حقیقت آن است که این جوان‌ها نه تنها همه این آموزش‌ها را دیده‌اند که حتی بعضی از آن‌ها در همین کانون‌ها و مراکز فرهنگی بزرگ شده‌اند. حال پرسش اساسی این است که چرا با وجود همه این تلاش‌ها و آموزش‌ها در برابر هجمه‌های موجود در جامعه دوام نمی‌آورند؟ جواب پرسش در این است که تفاوت کار ما با حرکت انبیاء و اولیاء الهی در این است که آن‌ها چون خوب کار کردند و از روش درست بهره بردند، هیچ اعتراضی نمی‌توان به آن‌ها کرد و مثلاً اگر یکی از همراهان آن‌ها نتواند در برابر شبهه‌ای بایستد و خود را ببازد نمی‌تواند بگوید که شما فلان چیز را به من نگفته بودید و یا روش‌تان نادرست بود. ولی درباره فعالیت‌هایی که ما می‌کنیم، بیشتر این ریزش‌ها به خودمان و اینکه روش‌مان روش درست نبوده بازمی‌گردد. #آموزش #تربیت مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf