سه نکته مهم تشکیلاتی ➕بازخورد لحظه ای مسلما در هر کار تشکیلاتی به اقتضاء افراد و سلایق آنها،‌ اختلافاتی پدید می آید. هر چقدر این اختلافات بیشتر شود، کدورت هایی در آنها نقش می بندد. هنر رهبر تشکیلات این است که نگذارد این کدورت‌ها به کینه های درونی تبدیل شود. راه حل آن هم در بازخورد کوتاه مدت یا لحظه ای است. به این معنا که هر موقع احساس کرد که اختلاف و تنش بین دو نفر بالاگرفت بعد از جلسه به صورت انفرادی یا داخل جلسه شفاف سازی کند که منظور اصلی این نیست که ما دشمن هم دیگر هستیم و به نحوی سوء تفاهم ها را از بین ببرد. این کار به مثابه پاک کردن غبار روی شیشه عینک است که اگر سریع برطرف شد عینک شفاف می شود ولی اگر بیشتر و بیشتر شد ممکن است غبارها رسوب کند و شفافیت آن را از بین ببرد. مطلب دیگری که در این زمینه ممکن است بوجود آید این است که عده ای از بیرون از تشکیلات شایعه هایی بوجود آورند. در این شرایط باید به محض مطرح شدن چنین شایعه هایی آن را در تشکیلات مطرح کنید و شفاف سازی نمایید. چرا که انبار شدن این چنین شایعه هایی به عوض شدن نگرش افراد تشکیلات حتی آنهایی که در حلقه اول هستند،‌ منجر می شود. ➕بازخورد بلند مدت هر حرکت تشکیلاتی پس از مدتی احتمال حرکت در مسیری غیر از مسیر اصلی که برای خودش تعریف کرده است، را دارد. لذا نیازمند جلساتی است که هر مثلا دو ماه یا سه ماه یکبار برگزار شود و در آن مروری بر حرکت تشکیلات از ابتدا تا اینجا و نگاهی راهبردی به کارهای انجام شده و کارهایی که در آینده قرار است انجام بشود،‌ صورت گیرد. از جمله ثمرات چنین جلساتی این است که به صورت مستمر افراد تشکیلات را از حالت رخوت نجات می دهد و به نوعی انرژی مضاعفی برای ادامه کار پیدا می کنند. ➕تولید محصول اگر خروجی یا محصول خاصی از فعالیت های خود در نظر داشته باشید تلاش در جهت رسیدن به اهداف برایتان ملموس تر خواهد بود. برای همین هر برنامه ای برگزار می کنید روی این قسمت خیلی تأکید کنید. کف این یک گزارش تجربه نگارانه است. مثلا اگر جلساتی سلسله ای است می توان یک کتاب یا جزوه به عنوان خروجی از آن در آورد. لذا در هر کاری هرچند به نظر کوچک باشد باید روی محصول آن فکر شود. وقتی هدف من ملموس باشد، می دانم در چه جهتی باید تلاش کنم ولی وقتی هدف خیلی کلی و پرت شد، گم می شوم. #چهارشنبه_های_تشکیلاتی #آسیب_شناسی مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

محبت افراطی ، وابستگی بدون دلیل یک مشکلی که در اصل تربیت به آن برخوردیم ، مشکل افراطی گری است. حتما دیده اید در مجموعه ها مربیانی پیدا میشوند که وظیفه‌ی خطیر خود را فراموش میکنند و تابع متربی میشوند. وقتی به آن ها تذکر بدهی در جوابت میگویند روش محبت اثر گذاری بیشتری دارد. تاثیر میگذارد اما به چه قیمتی؟ به قیمت از دست رفتن نام مربی و ذبح شدن کار تربیتی... نمیگوییم محبت بد است یا محبت نکنید ، اما میگوییم هر چیزی به اندازه اش مفید و سودمند و قابل اثر گذاری است. زمانی که شما از جاده ی تعادل حرکت کنید به مسیر خواهید رسید ، اگر افراط یا تفریط کنید یا به جاده ی خاکی میزنید یا از دره به پایین پرت میشوید. مربی نباید خود را در مقام تهمت و شبهه قرار دهد ، همانطور که امیر المومنین علی علیه السلام فرمودند: از مواضع تهمت دوری کنید. مربی باید مراقب حریم ها باشد ، باید مراقب حیا باشد. 👈مربی باید نقش مربیگری ایفا کند نه یک رفیق... #مربی شکل تکامل یافته و بهبود یافته ی یک رفیق است. مربی نباید شکننده ی حیا باشد، مربی نباید تند رو باشد، مربی باید از #صبر و #نماز اول وقت کمک بگیرد. محبت هم چیز خوبی است، دقیقا مثل دافعه و جاذبه. محبت باید هم در دافعه باشد هم در جاذبه متربی در مدتی کوتاه شیفته ی شما خواهد شد ، چرا که شما خوب به حرف هایش گوش داده اید و برای کمک به او تلاش کرده اید. همان چیزی که گاهی اوقات از آن غافل میشویم، غفلت ازین که ما قرار است مسکن باشیم ، قرار است خوب گوش کنیم و کمتر حرف بزنیم. متاسفانه بعضی از مربیان بر عکس عمل میکنند، متربی را وادار به شنیدن حرف های طولانی میکنند. مربی از خودش تعریف میکند و این میشود یک آسیب بزرگ؛ چرا که در متربی هم تعریف از خود باب میشود و خودبینی باعث تکبر و غرور خواهد شد. ما در مراکز باید خوب گوش کنیم ، شاید همین گوش کردن از صد کار تربیتی با ارزش تر و موثر تر جلوه کند. #محبت #تربیت #یادداشت #آسیب_شناسی مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

افراط و تفریط در فعالیت فرهنگی حجت الاســلام زائری #کار_فرهنگی #آسیب_شناسی مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت فرهنگی @morabi_masjed

روحیه تشکیلاتی ما اکثرا در فعالیتی مثل مجموعه های تربیتی، مدرسه، موسسه و یا یک هیئت و گروه مذهبی به کار جمعی مشغولیم؛ اما قواعد و رفتارهای متناسب آن را شاید نمی شناسیم!! در نتیجه نیروهایمان صرف 🔸خنثی کردن یکدیگر، 🔸غیبت و 🔸آزار هم و... صرف می شود و در نهایت حرکت رو به جلویمان بسیار کند است. 🍁اگر پذیرفته ایم در جمعی کار کنیم؛ نباید قوانین و ارزشهای مجموعه را نادیده بگیریم و کاری که خودمان دوست می داریم و درست می دانیم را انجام دهیم. این تک روی در کار جمعی یعنی نابودی کار جمعی. شرط اول کار جمعی پذیرش مافوق و مجموعه است. اگر از این روحیات نداریم کار جمعی نکنیم چرا که می رنجیم و می رنجانیم. ☄در عوض رمز تشکلهای مخالف همین تبعیت سازمانی و همراهی حداکثری است. #چهارشنبه_های_تشکیلاتی #آسیب_شناسی مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

یک آسیب شایع تشکیلاتی در هر تشکل افرادی هستند که با عنوان نسل اول یا موسسین شناخته می شوند که ارتباط با نسل اول جذب شده در مجموعه هم با همین افراد بوده است اما با گذشت زمان که مخاطب اول جای خود را به نسل بعد از خودش می دهد، موسسین سنشان بالا می رود و دیگر نمی توانند آنطور که باید به مخاطب رسیدگی کنند ولذا نگهداشت مخاطب با مشکل مواجه می شود که در نهایت این مسئله می تواند موجب از کار افتادن مجموعه شود. شاید دیده باشید که بسیاری از مجموعه ها، مساجد، پایگاه ها و... در برهه ای بسیار عالی عمل میکنند ولی با گذشت چند سال به رکود و سکون می رسند. اما اگر تشکل بخواهد به حیات خود ادامه دهد باید افرادی را همواره به عنوان #کادر خود تربیت کند. البته این نکته اساسی است که حتما نمی گوییم افراد در تشکل بمانند و ساختار را حفظ کنند بلکه آنچه مهم است این است که همان عاملی که باعث به وجود آمدن تشکل شده است، همان در اعضا درونی شود تا آنها در هر موقعیتی که بودند اهداف تشکل را دنبال کنند و خود را همچنان یک عضو بدانند نه اینکه ارتباطات، به خاطر زنده شدن خاطرات و یاد گذشته ها باشد. #آسیب_شناسی #تشکیلات مربے محور،نونگاهے اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

مراقبت از مقام عضو شهید بهشتی آیا ده نفر آدم دور هم با یک اسم و اساسنامه جمع شوند کار تمام است؟ 🔹گاهی می بینیم یک مرتبه در گوشه تشکیلات یک نوع دید پیدا می‌شود، وقتی دنبال می کنیم به یک آقا یا خانمی منتهی می‌شود که او با یک سوءظن و بدگمانی و خودرأیی وارد یک جو پاک تشکیلاتی شده است و اتفاقا اینجور است که هر قدر جو تشکیلات پاک تر باشد، آسیب پذیرتر است و یک مرتبه این آسیب توسعه پیدا می کند. 🔹هریک از ما وظیفه داریم که ضعف های شخصی خود را سخت مراقبت کنیم. یک نفر تا بیرون یک تشکیلات هست، ضعفش شخصی است. وقتی وارد تشکیلات می شود، ضعف شخصی اش همراه با یک نوع امکان سرایت و سوار بر یک مرکب تیزپا و تندرو است. در تشکیلات، گسترش ضعف ها ممکن است خطرناکتر و شدیدتر باشد و به همین دلیل مراقبت از این ضعف های شخصی افراد لازم است. سوءظن ها، بدگمانی ها، بدتفسیرکردن ها، اینها همه از چنین ضعف هایی هستند و باید خیلی مراقبت کنیم. 🔹برای اینکه این ضعف ها تا ضعف شخصی است یک گناه است، ولی وقتی در یک جمع باشد هم گناه مضاعف است و هم عقابِ آن دنیایش مضاعف است. چراکه نتیجه زحمات فراوان انسان های تلاشگر در راه خدا با یک همچنین ضعف هایی به در می‌رود و خبط و ضایع می‌شود و تلاش های انسان در آن دنیا هم به هدر می‌رود. برای ما "عضو" مقام سنگینی است. برای این است که یک وقتی از خودش سوال می کنند و یک وقت از خودش و هزاران نفر دیگر سوال می کنند که چرا اینها را به تباهی کشاندی؟ 🔹ایجاد چنین تشکیلاتی از نعمت های بزرگی است که چنان ساده و آسان هم به ما دست نخواهد داد. خیلی دشوار است و خیلی زحمت دارد و خیلی افت و خیز دارد... ما خیال می کنیم که داشتن یک تشکیلات اسلامی کار آسانی است و کاری ندارد که ده نفر آدم دور هم جمع شوند و یک اسم و اساسنامه، یک نمودار تشکیلاتی و تمام شد! ولی اینطور نیست! 🔹اگر به تجربه های شخصی تان بنگرید می بینید که مشکل بزرگ، داشتنِ یک تشکیلات در درون یک یک ماست! ما به این آسانی ها انسان نمی شویم؛ بر سر راهِ انسان شدنمان صدها عقبه وجود دارد که «فلا اقتحم العقبه» (بلد: 11)! صدها تنگه وجود دارد و تا وقتی که بخواهیم از این تنگه ها عبور کنیم، اولا باید تنگه ها را بشناسیم؛ ثانیا باید توانایی اش را داشته باشیم و تازه از یک تنگه که عبور می کنیم خیال نکنیم که تمام شد، تنگه های سخت تر بر سرِ راهمان است و این تا لحظه ی مرگ انسان هست. 📚شهید بهشتی ـ مجله سروش شماره ۵ ۱۵ تیر ۱۳۶۱ #تشکیلات #آسیب_شناسی #شهید_بهشتی مربی محور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

💠 همدلی در کار تیمی 🍀 آدم شدن ما در تحمّل جمع است! 🔸 حضرت(مهدی عج) فرمود: 🔹عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ🔹 یعنی تجمع ما باید قلبی باشد. نه اینکه در تشکیلات، از همدیگر نفرت پیدا کنیم! 🔵 چرا در یک کار جمعی از کوره در برویم، و جمع را به‌هم بزنیم؟ چرا تحمل ما در برابر رفیقمان کم است؟ تحملت را بالا ببر و بگذار این جمع درست بماند و تو در این جمع رشد کنی. #تشکیلات #همدلی #کار_فرهنگی #آسیب_شناسی مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

بلای کار جمعی ما اکثرا در فعالیتی مثل مدرسه، موسسه و یا یک هیئت و گروه و مجموعه مذهبی به کار جمعی مشغولیم؛ اما قواعد و رفتارهای متناسب آن را نمی شناسیم!! 🐚 در نتیجه نیروهایمان صرف 🔸خنثی کردن یکدیگر، 🔸غیبت و 🔸آزار هم و... صرف می شود و در نهایت حرکت رو به جلویمان بسیار کند است. 🍁اگر پذیرفته ایم در جمعی کار کنیم؛ نباید قوانین و ارزشهای مجموعه را نادیده بگیریم و کاری که خودمان دوست می داریم و درست می دانیم را انجام دهیم. این تک روی در کار جمعی یعنی نابودی کار جمعی. 🌸 شرط اول کار جمعی پذیرش مافوق و سازمان و مجموعه است. 🌻اگر از این روحیات نداریم کار جمعی نکنیم چرا که می رنجیم و می رنجانیم. ✨خلاصه: ⚡️خودسری ⚡️تک روی و ⚡️بی اعتنایی به قوانین بالای جامعه شیعی ما شده ایت. در عوض رمز تشکلهای مخالف همین تبعیت سازمانی و همراهی حداکثری است. #کار_تشکیلاتی #آسیب_شناسی ➕مربی محور؛ نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

#پاورپوینت آسیب‌شناسی شیوه‌های انتقال معارف دینی به نوجوانان دوره تربیت مربی #نوجوان موسسه جوانان آستان قدس رضوی #آسیب_شناسی #تربیت مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

✅سه تهدید جدی تشکیلاتی برای مجموعه ها 1⃣دلسوز نبودن بعضی اعضا نسبت به دیگر اعضا: يعني شخص نسبت به همسنگرش بي توجهي میکند، به عنوان نمونه فلان مسؤل مجموعه در طول هفته بشدت درگير ميباشد و ديگر مسؤلان که امکان دارد بيکار باشند به اين مسئله توجهي ندارند و بي تفاوت نظاره گر هستند تا تمام انرژي اون شخص تخليه بشه, عدم توجه به اين مسئله به صورت بلند مدت باعث فرسايش شخص خواهد شد. 2⃣مديريت زمان نداشتن: به عنوان نمونه اعضا ، مدت زيادي از وقت خود را صرف بحثهاي بي اساس و بدون نتيجه ميکنند و اين مسئله امکان دارد در جلسات مهم اعضا هم اتفاق بيفتد. 3⃣کم رنگ شدن معنويت در تشکیلات: دوری از هیئت های عزاداری هفتگی ، دوری از قرآن و ادعیه ، عدم بهره گیری از استاد اخلاق و... #اصول_کار_تشکیلاتی #آسیب_شناسی مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

کار فرهنگی موسمی یک آسیب شایع در مجموعه های فرهنگی و تربیتی اینکه فرهنگ چیست و چگونه حاصل می‌شود و اینکه سازو کار فرهنگ سازی(مکانیزم عمل) چه باید باشد یا نقطه شروع و طرز عمل چیست و چگونه باید باشد، کی و چه کسی اهل کار فرهنگی است، عناصر قدرت در این عرصه کدامند؟ متن و محتوا چیست و چه باید باشد، کی و کجا پیام تولید کند و چگونه با چه سازوکاری پیام به جامعه عرضه شود تا مورد پذیرش قرار گیرد و به باور افراد تبدیل شود و رفتارها را متأثر کند و ... اینها از مقوله‌هایی هستند که کمتر بدانها پرداخته می‌شود.  در خوش بینانه‌ترین حالت، کارهای فرهنگی و تربیتی ما مقطعی و موسمی است. در مناسبت‌ها موجی به راه می‌افتد و رسانه‌ها و اهالی فرهنگ دست بکار می‌شوند و گاهی اقدامات خوبی هم صورت می‌گیرد اما به یکباره متوقف و به موسم دیگر و یا مناسبت بعد واگذار می‌شود.به عبارت دیگر یکی از نقیصه‌های بزرگ در حوزه فرهنگ‌سازی و کار تربیتی نگاه مقطعی و عدم پیوستگی فعالیتها واستمرار نداشتن آن در طول ایام است. شاید بتوان برای روش کار مناسبتی مزایایی برشماری کرد و ای بسا فوائدی بر این کار باشد اما حتما این روش، جامعه را در فواصل دو مناسبت بی نیاز از کار و فعالیت نمی‌کند و در بین دو مناسبت که گاه به چند ماه هم می رسد، روح اجتماع همانند جسم آن به خوراک نیاز دارد و اگر در معرض هجمه و عرضه عناصر فرهنگ غیر باشد که، وضع بدتر و نیاز جدی‌تر می شود. بماند که روح مثل جسم بلکه حساس‌تر از آن است، هم نمی‌تواند تا مدتی بی نیاز بماند و منتظر و هم نمی‌تواند به یکباره بیش از ظرفیت و اندازه دریافت کند و ذخیره سازی کند. #آسیب_شناسی #فرهنگی مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

چرا به نتیجه نمی رسیم؟ بررسی مشکلات فعالیت‌های تربیتی استاد هادی‌زاده باید دید چرا کسانی که مشكل جامعه را درك كرده‌ و #دغدغه فعاليت فرهنگي و تربیتی داشته‌اند، گرفتار آسیب شده‌اند؟ مشكل کار كجاست؟ برای کشف ریشه مشکلات باید در این موارد تأمل کنیم: ۱ـ ناکارآمدی روش‌های تربیتی آيا روش‌هاي ما درست بوده است؟ آيا روشی که ما از آن بهره بردهایم جامع‌نگر بوده است که همه ابعاد وجودي انسان را دربرگیرد تا هنگامی که اين انسان با این ابعاد مختلف و در شرايط گوناگون قرار میگیرد از راه بيرون نرود و دچار آفت نشود. ۲ـ ناآگاهی از اهداف و قله‌های تربیتی آيا اهداف و قله‌ها را درست شناخته‌ايم؟ آیا هدفی که برای اين نوجوان و یا اين انسان در نظر گرفته‌ایم هدف مناسبي بوده است؟ گاهي اوج هدف ما این است که جوانی را نمازخوان كنيم، یا کاری کنیم که اهل مسجد شود و اگر موفق شویم با خود مي‌گوئيم: «الحمدلله خیلی خوب کار كرديم». اما وقتی در هنگام تغيير شرايط، این جوان نیز تغییر رفتار میدهد، نگران مي‌شويم و طلبکارانه از خود میپرسیم كه «با وجود این همه زحمتی که ما برای این جوان كشيده بوديم، چرا به این سرعت تغییر کرد؟» ۳ـ عدم شناخت مخاطب و موضوع تربیت شاید همه این آسیب‌ها به اين بازگردد که ما موضوع كارمان را به درستی نشناخته‌ايم. باغبانی که یک درخت می‌كارد و خوب هم به آن رسيدگي می‌كند، اگر بخواهد این درخت به‌موقع و به اندازه ظرفيتش ثمر بدهد، اولين کاری که باید بکند اين است كه آن درخت را به خوبی بشناسد. برای این منظور باید به این پرسش‌ها پاسخ دهد که: اين درخت چگونه درختي است؟ قواعدي كه بر آن حاكم هستند کدام‌اند؟ در چه آب و هوايي رشد مي‌كند؟ چقدر آب نیاز دارد؟ برای رشد به چه میزان نور نیاز دارد؟ روشن است که اگر باغبانی پاسخ این پرسش‌ها را نداند،‌ روش درستی را برای پرورش این درخت به كار نخواهد گرفت و هدف و مقصدي كه براي این درخت در نظر می‌گیرد نادرست خواهد بود. ۴ـ شتاب‌زدگی، عدم طراحی و برنامه‌ریزی مناسب اما کسانی هم هستند که موضوع کار را به درستی شناخته‌اند، مقاصد و اهداف مورد نظر را به خوبی تعريف كرده‌اند و روش تربيتي خوبي را به كار گرفته‌اند، اما باز هم دچار آفت و آسیب شده‌اند. این‌ها کسانی هستند که به جای اینکه پیش از هرگونه فعالیتی به اندازه کافی درباره آن فکر کنند و طراحي و برنامه‌ريزي داشته باشند و براساس اين طرح حركت كنند، با این بهانه که فرصت اندک است دست به کار می‌شوند. بیشتر برنامه‌هاي فرهنگی و غیرفرهنگی كشور نیز دچار همین آسیب هستند که مجریان آن‌ها نگاهی كوتاه‌مدت دارند؛ یعنی معمولاً به دنبال این هستند که مثلاً برنامه‌هایی برای این فصل و یا نهایتاً برای امسال داشته باشند و آن‌ها را اجرا کنند. #تربیت #آسیب_شناسی #روشهای_تربیت مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf