چرا به نتیجه نمی رسیم؟ بررسی مشکلات فعالیت‌های تربیتی استاد هادی‌زاده باید دید چرا کسانی که مشكل جامعه را درك كرده‌ و #دغدغه فعاليت فرهنگي و تربیتی داشته‌اند، گرفتار آسیب شده‌اند؟ مشكل کار كجاست؟ برای کشف ریشه مشکلات باید در این موارد تأمل کنیم: ۱ـ ناکارآمدی روش‌های تربیتی آيا روش‌هاي ما درست بوده است؟ آيا روشی که ما از آن بهره بردهایم جامع‌نگر بوده است که همه ابعاد وجودي انسان را دربرگیرد تا هنگامی که اين انسان با این ابعاد مختلف و در شرايط گوناگون قرار میگیرد از راه بيرون نرود و دچار آفت نشود. ۲ـ ناآگاهی از اهداف و قله‌های تربیتی آيا اهداف و قله‌ها را درست شناخته‌ايم؟ آیا هدفی که برای اين نوجوان و یا اين انسان در نظر گرفته‌ایم هدف مناسبي بوده است؟ گاهي اوج هدف ما این است که جوانی را نمازخوان كنيم، یا کاری کنیم که اهل مسجد شود و اگر موفق شویم با خود مي‌گوئيم: «الحمدلله خیلی خوب کار كرديم». اما وقتی در هنگام تغيير شرايط، این جوان نیز تغییر رفتار میدهد، نگران مي‌شويم و طلبکارانه از خود میپرسیم كه «با وجود این همه زحمتی که ما برای این جوان كشيده بوديم، چرا به این سرعت تغییر کرد؟» ۳ـ عدم شناخت مخاطب و موضوع تربیت شاید همه این آسیب‌ها به اين بازگردد که ما موضوع كارمان را به درستی نشناخته‌ايم. باغبانی که یک درخت می‌كارد و خوب هم به آن رسيدگي می‌كند، اگر بخواهد این درخت به‌موقع و به اندازه ظرفيتش ثمر بدهد، اولين کاری که باید بکند اين است كه آن درخت را به خوبی بشناسد. برای این منظور باید به این پرسش‌ها پاسخ دهد که: اين درخت چگونه درختي است؟ قواعدي كه بر آن حاكم هستند کدام‌اند؟ در چه آب و هوايي رشد مي‌كند؟ چقدر آب نیاز دارد؟ برای رشد به چه میزان نور نیاز دارد؟ روشن است که اگر باغبانی پاسخ این پرسش‌ها را نداند،‌ روش درستی را برای پرورش این درخت به كار نخواهد گرفت و هدف و مقصدي كه براي این درخت در نظر می‌گیرد نادرست خواهد بود. ۴ـ شتاب‌زدگی، عدم طراحی و برنامه‌ریزی مناسب اما کسانی هم هستند که موضوع کار را به درستی شناخته‌اند، مقاصد و اهداف مورد نظر را به خوبی تعريف كرده‌اند و روش تربيتي خوبي را به كار گرفته‌اند، اما باز هم دچار آفت و آسیب شده‌اند. این‌ها کسانی هستند که به جای اینکه پیش از هرگونه فعالیتی به اندازه کافی درباره آن فکر کنند و طراحي و برنامه‌ريزي داشته باشند و براساس اين طرح حركت كنند، با این بهانه که فرصت اندک است دست به کار می‌شوند. بیشتر برنامه‌هاي فرهنگی و غیرفرهنگی كشور نیز دچار همین آسیب هستند که مجریان آن‌ها نگاهی كوتاه‌مدت دارند؛ یعنی معمولاً به دنبال این هستند که مثلاً برنامه‌هایی برای این فصل و یا نهایتاً برای امسال داشته باشند و آن‌ها را اجرا کنند. #تربیت #آسیب_شناسی #روشهای_تربیت مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

برای سازندگی و تربیت باید از اعماق شروع کرد. بررسی روش‌های تربیتی براى تربيت انسان روش‌هاي مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به آن‌ها اشاره می‌کنیم: ۱ـ اینکه مربی با تلقين و شعارهای پرشور شخص را داغ کند و او را به اتخاذ رفتاری که خود می‌پسندد، تحریک کند. ۲ـ اینکه به متربی، شاخ و برگ‌هایی بچسباند و ظاهر او را اصلاح کند. ۳ـ او را به دوش بگیرد، بغل کند و به مقصد برساند. (لوس و تنبل بار آوردن متربی) ۴ـ اینکه كليدها، ملاك‌ها و روش‌ها را به‌دستش دهیم، ريشه‌دارش کنیم و زنجيرها را از پایش باز كنیم تا خود بتواند حرکت کند؛ و پيداست كه با اين روش آخر زودتر به نتيجه مى‌رسيم. آن‌ها كه داغ شده‌اند، با عوض شدن محيط، حرارت‌شان  زود سرد مى‌شود و در برابر طوفان‌ها برگ مى‌ريزند و هنگام تنهايى، همچون بچه‌هاى لوس كه بغلى شده‌اند، همين كه زمين‌شان بگذارى نق مى‌زنند. به‌جاى آن كه افراد را به چشمه‌هایى تبدیل کنیم، آن‌ها را مثل استخرى به آب بسته‌ايم و اين است كه به مرور زمان رنگ عوض مى‌كنند و لجن می‌گیرند. نمى‌شود با چند شعار اخلاقى و مقدارى نصيحت، آن‌ها را از هوس‌هايى كه در خون‌شان ريخته و در اعماق‌شان ريشه دارد، جدا كرد. چگونه مى‌شود آن‌ها را از عشق‌ها، غريزه‌ها و شهوت‌ها رها كنيم؟ مگر هنگامى كه آن‌ها را به يك عشق بزرگ‌تر رسانده باشيم. هنگامى كه عشقى بزرگ‌تر دل را بگيرد، عشق‌هاى كوچك‌تر نردبان آن خواهند بود. حرف پایانی براى سازندگى و تربيت بايد از اعماق شروع كرد. هنگامى كه مى‌خواهيم رفتار و گفتار كسى را عوض كنيم، هنگامى كه مى‌خواهيم لباس كسى را دگرگون كنيم، بايد پيش از اين مرحله، عشق‌ها و علاقه‌هايش را عوض كنيم و ناچار شناخت‌هايش را و ناچار فكرهايش را، كه ادامه تفكّر، شناخت است و ادامه شناخت، عشق و ادامه عشق، عمل است. ما عاشق آفريده شده‌ايم و فقط معشوق‌ها را انتخاب مى‌كنيم و براى همین انتخاب است كه بايد آن‌ها را بسنجيم كه چه چیز به ما مى‌دهند و چه چیز از ما مى‌گيرند. #روشهای_تربیت #تربیت مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

تربیت به سبک حضرت زهرا(س) ۸درس از حضرت زهرا سلام الله علیها در تربیت فرزند #تربیت #روشهای_تربیت مربی محور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

استفاده تربیتی از احساسات و عواطف یکی از راه‌های نفوذ و زیربناهای قابل استفاده جهت به‌کارگیری #عوامل_تربیت، استفاده صحیح از احساسات و عواطف متربی است که اگر به‌جا و به‌موقع استفاده شود، بهره‌های تربیتی زیادی را به‌دنبال خواهد داشت. احساسات و عواطف به دو صورت به‌کار گرفته می‌شوند: الف) برخورد مستقیم گاهی مربی به‌ گونه‌ای احساس متربی را به‌کار می‌گیرد که در سطح فهم او است؛ یعنی متربی می‌فهمد که مربی این کار را برای چه هدفی و چه منظوری انجام می‌دهد، مثلا وقتی مربی متربی را تنبیه می‌کند، متربی هدف از آن‌ را به‌راحتی متوجه می‌شود. به این نوع کارگیری از احساس را «برخورد مستقیم» می‌گویند. همه عوامل به‌صورت مستقیم، احساسات و عواطف متربی را به‌ کار می‌گیرند. ب) برخورد غیرمستقیم گاهی برخورد مربی با متربی پیچیده و فنی است؛ یعنی فهم غرض مربی برای متربی روشن نیست. آنچه متربی می‌بیند، روبنا و ظاهر کار است، در حالی که مربی هدفی بالاتر را دنبال می‌کند. بسیاری از کارهای هنری مثل داستان از این قسم هستند. وقتی مربی برای متربی داستان می‌گوید، آنچه در ظاهر اتفاق می‌افتد، خواندن یک داستان جذاب است، اما هدف مربی از این کار، انتقال یک‌سری مهارت‌ها، معارف و آگاهی‌ها به متربی است. نکته پایانی برخورد مستقیم همان استفاده از عوامل تربیتی نظیر تشویق، تنبیه و محبت است؛ اما مربی در شیوه غیرمستقیم از یک‌سری تکنیک‌های تربیتی مثل داستان، کوچک جلوه دادن خسارت و چشم‌پوشی از ضعف‌های ناخواسته استفاده می‌کند که معمولا متربی هدف اصلی را درنمی‌یابد. #روشهای_تربیت #احساسات مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf