📄برگی از کتاب درباره رسول خدا نقل شده که آن حضرت «دائم الذکر» بود. امامان معصوم برنامه ی روزانه ذکر داشتند و ذکرهای فراوان و مختلفی که در کتابهای دعا آمده است همه آموزه های ائمه به شیعیانشان بوده است. وقتی اولیاء خدا ذاکر بوده اند وقتی خدا ذاکرین را دوست دارد و توصیه میفرماید که خدا را صبح و شام یاد کنید و «ذکرکثیر» داشته باشید، وقتی از کسانی ستایش میکند که ایستاده و خوابیده، خدا را یاد می‌کنند ، وقتی تسبیحات حضرت زهرا -که از ارزشمندترین یادگارهای حضرت زهرا برای ماست- ذکر خدا را به ما می آموزد و وقتی نماز ، یاد خداست؛پس در زندگی یک مومن و شیعه و منتظر ، باید یاد خدا ، جایگاه والایی داشته باشد. همچنان که اشاره شد ، هم ذکر زبانی هم ذکر عملی. ذکر عملی ، یعنی اینکه در همه ی صحنه ها و موقعیت هایی که ممکن است شیطان ما را وسوسه کند و به گناه بکشاند (چه گناهان مالی ، چه زبانی ، چه نگاه ...) یاد خدا باشیم و‌گناه نکنیم. حتی در مصیبت ها و سختی ها و گرفتاری‌ها هم،یاد خدا آرامش می‌دهد. امام علی (ع) فرمود: «ذکر ، دوگونه است:یکی یاد خدا در مصیبت که نیکو و زیباست ، برتر از آن ، یاد خدا هنگام حرام است که این یاد، تو را از حرام و‌ گناه باز میدارد.» برگرفته از کتاب«زندگی مهدوی» ؛ فصل اول:اخلاق فردی 🖋اثر حجت الاسلام و المسلمین جواد محدثی 🔹 #برگی_از_کتاب #جواد_محدثی #زندگی_مهدوی #معرفی_کتاب_دینی_برای_جوانان #اوصاف_منتظران #یاد_خدا 🔹 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار استاد جواد محدثی @javadmohadesi

📄«برگی از کتاب» [ پیوند دو نسل ] پیش داوری های نادرست و توّهمی ، گاهی دو نسل را از هم جدا می سازد. نسلی متعلق به پدران و مادران است ، نسلی وابسته به فرزندان و جوانان این مرز و بوم. تفاوتهای سنی ، شخصیتی ، زمانی ، فرهنگی و تربیتی بین این دو نسل طبیعی است ، اما نه به این معنا که آنان را دچار فاصله و گریز سازد. نه چنین است که هرچه را «قدیمی» و متعلق به گذشته بود باید دور انداخت و کنار نهاد و نه چنان است که هر چه «نو» باشد ، پذیرفتنی است. آنچه در این میان داوری میکند معیارها و ملاک هاست ، نه نو بودن یا کهنه بودن. اگر ملاکی در میان نباشد، بسیاری از ارزشهای دیرین و بنیادین با برچسب «کهنگی» از دست می‌رود و بسیاری از ابداعات و‌ خلاقیت ها با اَنگ «بدعت» ، زمینه ی رشد نمی یابد. مگر خورشید قدیمی نیست؟ ولی از آن بی نیاز نیستیم! و مگر بسیاری از فرهنگ های مبتذل و رفتارهای غیر معقول و آداب بی ارزش ، «نو» نیستند؟ در حالیکه آفت جان و اخلاق زندگی های بشر امروز شده اند. انسانها نیز چنین اند. نه سن و سال بالا می‌تواند عاملی برای طرد و نفی و کنار گذاشتن باشد ، نه عنوان «نسل جوان» ، به تنهایی معیار رویکرد مثبت به همه ی خواسته ها رفتارها و روشهای آنان است. مرزهای فکری ، ارزشی و اعتقادی را باید شناخت و با پر رنگ تر ساختن آنها ، به ایجاد همگرایی روحی و درونی بین دو نسل رسید. 📎برگرفته از کتاب «رابطه ها» اثر استاد جواد محدثی بوستان کتاب قم 〰〰〰〰〰〰〰 #برگی_از_کتاب #کتاب_رابطه_ها #پیوند_دو_نسل #نسل_جوان 〰〰〰〰〰〰〰 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار استاد جواد محدثی @javadmohadesi

📄 «برگی از کتاب» 📌برای «که» بنویسیم؟ 🔹نوشتن، «ارتباط کتبی» با خوانندۀ اثر است و کلام تو، وسیلۀ ارتباط. اگر مقصودت به خواننده منتقل نشود، چه فایده؟ اگر با مخاطب، نتوانی رابطه برقرار کنی، از نوشتن چه سود؟ پس، شناخت مخاطب ضروری است. این‌که بدانی با چه کس رویارویی ؟ خوانندگان سخن و شعر و مقاله و داستانت چه کسانی‌اند؟ بُرد و تأثیر نوشته‌ات تا چه حد است؟ اصلاً می‌خوانند یا فقط تو می‌نویسی؟ می‌خرند، یا فقط تو چاپ می‌کنی؟ می‌فهمند، یا تو فقط صفحه پر می‌کنی؟ 🔸ادبیات کودکان هم از همین مقوله است. بسیارند کسانی که برای «کودک» مطلب می‌نویسند، اما دنیای کودک را نشناخته‌اند. و بسیارند کسانی که شاعر شعر کودکانند، اما فضای کودکانه در شعرشان نیست، هر چند الفاظ بچگانه به کار برند. یعنی: مهم، شناخت حوزه واژه‌های کودکانه و دنیای خاص کودکان است و به زبان آنان و متناسب با فهم و درک و زمینۀ آنان سخن گفتن. کتابی هم که برای کودکان نوشته می‌شود، کافی نیست که فقط نامش کودکانه باشد یا تصاویر رنگی‌اش برای این قشر و «گروه سنی» گیرا و جاذب باشد. مفاهیم و محتوا را هم باید لحاظ کرد. 🔹باری... وقتی می‌نویسید، تصور کنید خوانندگان خویش را (از قشر‌ها و گروه‌های مختلف) که روبروی شما نشسته‌اند و با آنان حرف می‌زنی. «ارتباط مستقیم»!... مردم، امروز به چه چیزهایی نیاز دارند؟ خواستار چه مطالبی هستند؟ کدام مطالب و پیام‌ها و نوشته‌ها و تحقیق‌ها، برای امروز زندگیشان و زندگی امروزشان، کارساز و راهگشا و مفید است و از خواندن، بهره می‌برند؟... 🔸به راستی اگر این جهات در نظر نباشد، در «خلأ» نوشتن، و برای توده‌های انبوهی از «خوانندگان نامشخص» و نمی‌دانم در کجا و در چه سن و با چه شرایط نوشتن، چه دردی را دوا می‌کند؟ ناگفته نماند که: کار ادبی و هنری و شعر، ‌قدری باید ایهام‌ها و ابهام‌ها و رمز و راز و کنایه و تشبیه و توصیف و استعاره و زبان چند بعدی و قالب فوق عادی و سطح فوق معمولی و... داشته باشد. ولی تا چه حد؟... آیا حتی به قیمت تبدیل ادب و شعر و هنر، به ابزاری بی‌استفاده برای مردم؟ و به بهای بی‌مشتری و بی‌مستمع ماندن دستاوردهای ادبی و شعری؟ 🔹اگر بنا باشد «ادبیات» به صحنۀ زندگی هم بیاید و در متن حیات مردم جاری و ساری باشد، به معنای از دست دادن وجهه و صبغۀ ظریف و جالب و جاذب «صناعات» لفظی و معنوی نیست. اما... نباید فراموش کرد که کار قلمی، برای مردم و در خدمت حق و در ارتباط با خلق است. فاصله‌ها را باید پر کرد، ‌تا «ارتباط متقابل» میسور گردد. 📖برگرفته از کتاب «با اهل قلم» اثر استاد جواد محدثی 🖋 #برگی_از_کتاب #نویسندگی #نویسندگی_خلاق #ادبیات #نگارش #کتاب_با_اهل_قلم 🖋 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار استاد جواد محدثی @javadmohadesi

📄 برگی از کتاب 🚩انتظار سرخ... «انتظار سرخ» ، تعبیری ادبی در مورد انتظار متعهدانه و راستین است که همراه با آمادگی برای جهاد و شهادت است. در روایات و دعاهای انتظار هم ، سخن از آمادگی ، زمینه سازی ، شوق جهاد در رکاب امام زمان ، آرزوی شهادت و فداکردن مال و جان است. برخلاف انتظارِ کسانی که نشسته اند و هیچ کاری برای تمهید ظهور نمی کنند و از صحنه های جان‌فشانی برای برپایی نظام عدالت و مقابله با مستکبران جهانی گریزان اند! عافیت طلبان کجا و شهادت طلبان ، کجا؟ برای آمدنت انتظار کافی نیست برای سبز شدن ، یک بهار کافی نیست نشسته چشم به راه تو ذوالفقار ، ارچند برای دست تو یک ذوالفقار کافی نیست ▪️برگرفته از کتاب زیر چاپ «فرهنگ انتظار» ✍🏼اثر جواد محدثی 🚩 #برگی_از_کتاب #فرهنگ_انتظار #نیمه_شعبان #انتظار #منتظران_ظهور #ظهور_امام_زمان #انتظار_سرخ 🚩 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi

📄«برگی از کتاب» ✍🏼«صفات نوشتۀ خوب » می‌توان ویژگی‌ها و اوصافی را برای هر نوشتۀ خوب برشمرد، که وجود آن‌ها برای هر نوشته، امتیاز محسوب می‌شود. این ویژگی‌ها عبارت است از: 1️⃣ سادگی و کوتاهی جملات جملات طولانی، خسته‌کننده است و گاهی مطلب و پیام نوشته را نامفهوم می‌سازد. تعبیرات دشوار و جملات سنگین و اصطلاحات نامأنوس و دور از ذهن هم همان اشکال را دارد و «نقض غرض» می‌شود. با این حساب، روشن است که کوتاهی و سادگی جملات، بر جاذبه و لطف نوشته می‌افزاید. در برخی از آثار جلال آل احمد (مثلاً خسی در میقات) این ویژگی دیده می‌شود. 2️⃣ درستی و صحت دستور زبان، عهده‌دار درست‌نویسی است. شناخت قواعد جمله‌سازی و ترکیب کلمات و به کار بردن آن‌ها، آبروی هر نوشته است. پس نویسنده باید با قواعد دستوری هم آشنا باشد و درست بنویسد؛ مثلاً مباحثی همچون: نهاد و گزاره، حروف ربط، تناسب فعل و فاعل، ضمایر و اشارات، جملات شرطی و استفهامی و خبری، پسوندها و پیشوندها، ترکیب‌ها و اضافات، زمان و ... . آنچه در اصلاح یک متن به اسم «ویرایش» یا تصحیح انجام می‌گیرد ناظر به ضعف‌های عبارتی، غلط‌های املایی، کاربرد علایم نگارشی، غلط‌های دستوری یا رسم‌الخطی و کاربردی در واژه‌هاست. در کتاب‌های تفصیلی به بیان انواع این غلط‌ها پرداخته‌اند و در اینجا مجالی برای بسط سخن نیست. 3️⃣مشخص بودن پیام و موضوع هدف و مقصود نویسنده باید واضح باشد تا خواننده به نوایی برسد، سردرگمی و ابهام و پیچیدگی مفاهیم مطرح شده، ضعف نوشته است و میان خواننده و نویسنده، ارتباط متفاهم را برقرار نمی‌سازد. همچنان که بیان ثقیل و پیچیده، در «گفتار» هم عیب به شمار می‌آید. 4️⃣محتوای زیاد و حجم کم از صفات خوب هر نوشته، پرهیز از پرگویی و اضافه‌گویی است. نوشته باید پربار و غنی باشد؛ در حداقل عبارات و صفحات ممکن. حالت اسفنجی داشتن، ضعف یک نوشته است که هر چه آن را بفشاری، از حجم زیاد آن چیزی به دست نمی‌آید و عصاره‌اش اندک است. البته نه به حدّی خلاصه‌گویی و رمزنویسی که اصل مطلب، هدر رود و تباه شود. به تعبیر ادبی باید از «اِطْنابِ مُمِلّ» و «ایجار مُخِلّ» پرهیز کرد. آثار شهید مطهری، در پرباری و پرمحتوایی و پرهیز از لفاظی‌های بیهوده، الگوی خوبی است. ▫️ بر گرفته از کتاب «با اهل قلم» اثر : جواد محدثی ▪️▪️▪️ #نویسندگی #نویسندگی_خلاق #آثار_جواد_محدثی #کتاب_با_اهل_قلم #برگی_از_کتاب ▪️▪️▪️ از کانال «کانون نویسندگان قم» https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom ▪️▪️▪️ 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi

📄 برگی از کتاب... امام علی (ع) فرمود: مهمان خود را اکرام کن هرچند «حقیر» باشد و در مقابل پدر و معلم خود ، به ادب برخیز ، هرچند «امیر» باشی! [غررالحکم ج ۲ص۱۹۱] ▫️ رعایت «ادب» ، در مقابل مهمان و معلم و پدر ، هرچند هرکدام جلوه ای خاص دارد ، اما در هر سه مورد ، نشانه «انسانیت» است. نه «مهمان داری» باید سبب کبر و عجب و غرور گردد و میزبان را به تفاخر و مباهات بکشد نه «فرمانروایی» باید انسان را از مراعات وظیفه تواضع و خاکسپاری نسبت به «پدر» و «معلم» غافل سازد. اکرام و احترام نسبت به مهمان ، یه وظیفه و ادب است ، هرچند از نظر مال ، مقام ، موقعیت ، سن و سال ، کوچک و حقیر باشد و مهمانِ بزرگتر و با جلال تر. به پای پدر و معلم از جا برخاستن نیز ، نشانه ی دیگری از «تواضع» و حق شناسی است. هرچند که این فرزند یا شاگرد ، به مقام امارت و زمامداری رسیده باشد. اهمیت کار نیز در همین است ، تا موقعیت و ریاست ، مانع انجام وظیفه و رعایت ادب نسبت به صاحبان حق نگردد و مقام و منصب ، آدمی را کور و کر نسازد. وقتی «امیر» باشی و پدر و معلم را از یاد نبری و آنگاه که مهمانت «حقیر» باشد و بازهم ادای حق کنی و احترام و اکرام را ترک نکنی ، به کمال رسیده ای. اینها ، دلیل عظمت روح ، خود ساختگی معنوی ، رهایی از غرور دنیا ، شناختن حق و ادای حق است. 🔻 برگرفته از کتاب «حکمتهای علوی» ترجمه و شرح ۱۱۰ حدیث از سخنان حضرت علی(ع) اثر:جواد محدثی🔻 ▫️ #برگی_از_کتاب #آثار_جواد_محدثی #کتاب_حکمتهای_علوی #احادیث_امیرالمومنین #تلنگر_اخلاقی #غررالحکم ▫️ 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi

📄 برگی از کتاب... 📎(به مناسبت ۸ ذیحجه ، سالروز حرکت امام حسین از مکه به سوی عراق در سال ۶۰ ه‍.ق ) کوفه ، شهر ملیت‌های مختلف و گرایشهای گوناگون فکری-سیاسی است. کوفه پایگاه حکومت علی است. کوفه ، شهر علویّون است...و شهر خوارج:هردو... نامه های زیادی به امام حسین فرستاده و اعلام آمادگی برای جانبازی کرده اند و در انتظار پاسخ مساعد از سوی امام و ورود حضرتش به کوفه و استقبال از وی ، لحظه شماری می‌کنند. خبر رسیده است که حسین به سوی عراق حرکت کرده است... با کاروانی از زن و فرزندان و خویشان و یاران... و... خبر ، راست است. هشتم ذیحجه و در موسم حج ، امام مکه را به مقصد عراق ، ترک کرده است تا در کربلا «حج اکبر» به جای آرد. هواداران در عراق ، خرسند و چشم به راهند. از سوی دیگر ، یزید هم به هر وسیله ای متوسل می‌شود تا مانع رسیدن امام به کوفه گردد. اما امام... رایت بلند و خونین انقلاب را بر ضد امویان برافراشته است و هم اکنون ، در حالیکه از کعبه و قبله ی مسلمین و خانه ی امن «اللّه» ، حرم خدا در راه حق دل کنده است، در راه عراق به سوی کوفه پیش می‌رود. گفت: ای گروه! هرکه ندارد هوای ما ، سر گیرد و برون رود از کربلای ما. همراز بزم ما نبوَد طالبان جاه بیگانه باید از دو جهان ، آشنای ما *** 📕برگرفته از کتاب «سفرِ خون» 🖋اثر:جواد محدثی انتشارات اهل قلم 🔘 #برگی_از_کتاب #آثار_جواد_محدثی #معرفی_کتاب #کتاب_سفر_خون #انتشارات_اهل_قلم #مناسبتی #هشتم_ذیحجه #امام_حسین 🔘 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi

📄 برگی از کتاب 📕 کتاب درسهایی از زیارت عاشورا بخش نهم / صفحه ۴۳ ▫️«آل محمد و خط زندگی و شهادت » اللّهم اجعَل مَحیایَ محیا مُحمد و آل محمَد و مَماتی مَمات مُحمد و آلِ محمّد آنچه در زیارت ، بها دارد ، عامل معرفت و شناخت است. آنچه به زیارت قیمت و جهت می‌بخشد ، آگاهی به جایگاه حساس آن و بصیرت به منافع و فواید آن است. آنچه زائر امام حسین(ع) را به مقام قرب خدا می‌رساند و زائر را مشمول درود و رحمت و بخشایش الهی قرار می‌دهد ، ثمربخش بودن «زیارت» در متن زندگی و جهت گیری اجتماعی و حمایت از حق و مقابله با باطل است . در غیر اینصورت ، زیارت، آن اثر مطلوب را نخواهد داشت و زائر ، تحیت الهی و مغفرت او را درک نخواهد کرد. در زیارت حسین (ع) از خدا میخواهیم که زندگی و مرگ ما را ، همچون زندگی و مرگ پیامبر و آل او قرار دهد. مگر نوع زندگی پیامبر و آل او چیست؟ شیوه ی حیاتشان کدام است؟ این خاندان ، الگو و سرمشق ما هستند ، در همه جا و در هر چیز و برای همه. حیاتشان ، عصاره ی دین و جلوه ای است از : تلاش در راه خدا فدا شدن در راه هدف قربانی شدن برای اسلام اسوه و الگو بودن برای اخلاق و فضیلت و راستی با مردم بودن و برای مردم بودن در رنجشان شریک و شادی شان مسرور بودن محور حق طلبان و ظلم ستیزان بودن. حیات «محمد و آل محمد» ، سراسر طهارت و پاکی است ، عفت است و نجابت ، خلوص است و ایثار. مهر است و کرم ، تواضع است و فروتنی با مؤمنان ، سازش نکردن با باطل و کنار نیامدن با مخالفان دین و در یک کلمه: «اشِداءُ عَلی الکُفّار وَ رُحماءُ بینَهم » پس اگر قابلیم و‌ شایسته ، خدایا حیات و ممات ما را در خط آل محمد قرار بده. آنگونه زیستن که تو میخواهی آنگونه مُردنی که تو بپسندی آنگونه که محمد و آلش زیستند آنگونه که محمد و آلش مُردند در بستری ز خون و شهادت مرگی شکوهمند و خدایی بالی به بال جعفر طیار یا رب ، حیاتمان ، یا رب، مماتمان آنگونه ساز ، که تو‌ میخواهی. و... رهرو راه محمد و آل محمد ، در زندگی باید پاپوشی از توکل و تن پوشی از تقوا و چراغی از بصیرت و یقین داشته باشد و‌ در راه عقیده به مبدأ و معاد ، لباس زیبای شهادت را هم بر اندام خود زیبنده ببیند. 📌درسهایی از زیارت عاشورا/جواد محدثی ♦️ #برگی_از_کتاب #آثار_جواد_محدثی #زیارت_عاشورا #کتاب_درسهایی_از_زیارت_عاشورا #شهادت #شیعه #امام_حسین #اسلام #زیارت ♦️ 🍃برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi

📄 برگی از کتاب 👓 نگاه عرفانی زاویه ی دید انسان به هستی و زندگی و نظام عالم، تأثیر مهمی در چگونگی اخلاق و رفتار او دارد. هرکس به گونه ای زندگی می‌کند که جهان را می‌شناسد و باور دارد. از این رو داشتن «نگاه عرفانی» به هستی ، به خودسازی انسان و اصلاح رفتار و تهذیب روح کمک می‌کند. امیرمؤمنان (ع)،نگاه اولیای الهی را چنین تصویر می‌کند: ▫️اولیای الهی آنان اند که وقتی مردم به ظاهر دنیا می‌نگرند ، آنان به باطن دنیا می‌نگرند و چون مردم به اکنونِ دنیا مشغولند ، آنان به فرجام و عاقبت دنیا می‌پردازند.▫️(نهج البلاغه -حکمت ۴۳۲) بی شک ، عارفان نگاه و دیدی گسترده تر ، ژرف تر ، دقیق تر و درست تر به هستی و جهان دارند ، از این رو کار و رفتارشان هم با مردمِ سطحی بین و ساده نگر و کم عمق ، متفاوت است و نگاهشان در زندگی شان اثر می‌گذارد. جهان در ورای این ظاهر محسوس و پوسته ی آشکار ، باطن و مغزی دارد که جاهلان از آن بی خبرند و عارفان آن را میشناسند و هم «جهان غیب» را باور دارند و هم «غیبِ جهان» را. آن نادیدنی ها را نه با چشم سر ، که با چشم دل باید دید. به گفته ی هاتف اصفهانی : چشم دل باز کن که جان بینی آنچه نادیدنی است ، آن بینی وقتی کسی با عینک آخرت بینی به جهان بنگرد، دل به این دنیا نمی‌بندد و افق فکر و عمل خود را با آن آینده ی حتمی و آخرتِ ابدی هماهنگ میکند، چون دنیا را نه خانۀ ابدی ، بلکه یک مسافرخانه ی موقت می‌بیند و همت خود را برای آن خانه ی جاوید که در آخرت است ، صرف می‌کند. ✍🏼جواد محدثی 🔺 برگرفته از کتاب درس‌هایی از نهج البلاغه ، [جلد : خودسازی] /ص ۱۷ 🔷 #برگی_از_کتاب #آثار_جواد_محدثی #کتاب_خودسازی #حکمتهای_نهج_البلاغه #عرفان #امام_علی #درسهایی_از_نهج_البلاغه 🔷 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi

📄 برگی از کتاب پیامهای عاشورا (نویسنده : جواد محدثی) چون عاشورا «الگو» بود، هم کسانی که به هر دلیلی در آن شرکت نکردند ، بعدها حسرت و افسوس میخوردند، و هم کوتاهی کنندگان نسبت به یاری امام ، جزو توّابین شدند و در فکر جبران گذشته برآمدند . این حاکی از شاخص بودن حرکت امام است. در تاریخ اسلام نیز ، بسیاری از قیام های ضدّ ستم و نهضت های آزادی بخش ، با الهام از حرکت عزت آفرین عاشورا شکل گرفت و به ثمر رسید. حتی مبارزات استقلال طلبانه ی هند به رهبری ماهاتما گاندی ، ثمره ی این الگو گیری بود. همچنان که خود گاندی گفته است: «من زندگی امام حسین (ع) ، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک‌ کشور پیروز گردد،بایستی از امام حسین سرمشق بگیرد ، از امام حسین پیروی کند.» قائد اعظم پاکستان ، محمد‌علی جناح نیز گفته است: « هیچ نمونه ای از شجاعت ، بهتر از آنکه امام حسین (ع) از لحاظ فداکاری و تهور نشان داد ، در عالم پیدا نمی‌شود. به عقیده من تمام مسلمین باید از سرمشق این شهیدی که خود را در سرزمین عراق قربان کرد ، پیروی نمایند.» عاشورا این پیام را می‌دهد که باید از این «الگو» که در زمینه هایی همچون : شجاعت ، ایثار ، اخلاص ، مقاومت ، بصیرت ،ظلم ستیزی ، دشمن شناسی ، فداکاری ، اطاعت از پیشوا ، عشق به شهادت و زندگی ابدی ، سرمشق است ، پیروی کرد‌. برگرفته از کتاب «پیامهای عاشورا» فصل ششم ، صفحه ۱۹۹ اثر : جواد محدثی 🔲 #برگی_از_کتاب #کتاب_پیامهای_عاشورا #ویژه_ی_محرم #کربلا #عاشورا #امام_حسین 🔲 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi