از #فرشته_نجات و #گمنام جادهها چه میدانیم؟
#یادداشت
حال که زمستان آمده و ایام برفی را نیز با خود به همراه آورده یادی کنیم از فرشتههای نجات و گمنام جادهها که علیرغم حضور 12 ماهه در محورهای مواصلاتی، تنها در زمستان به یادشان میفتیم البته آن هم وقتی که در جاده گیر کرده باشیم...
حس افرادی که این #تجربه را درک کردهاند:👇👇
با خانواده در یک مسیر کوهستانی بدون رعایت هشدارهای صادر شده مبنی بر عدم حضور در جادههای کوهستانی بدون تجهیزات مطمئن، سرخوش در حال حرکت هستید که ناگهان ماشین سُر میخورد و گیر میکند و تمام تلاش شما برای ادامه مسیر بینتیجه و مستاصل میشوید...
گوشی همراه خود را بر میدارید که کمکی پیدا کنید ولی تلفن هم آنتن نمیدهد.
چه میکنید؟؟
آیا به ناگاه باحضور ماشین #راهداران تمام امید در شما زنده نمیشود؟
برگردیم به عقبتر یعنی بهار و تابستان که با خیالی راحت جادههای اصلی، فرعی و روستایی رو بدون مشکل طی میکنید و از مناظر لذت میبرید، تا حالا فک کردهاید چه کسی یا کسانی دائم جاده را پاکیزه، سالم و ایمن نگاه میدارند؟
علفزنی، نگهداری حریمهای حفاظتی و تاسیساتی، نصب و نگهداری علائم راهنمایی و رانندگی، قنوزنی، ترمیم پلها، جمعآوری لاشه و آثار تصادفات، نصب و نگهداری گاردریل، ترمیم و بهسازی آسفالت و تعریض جادهها، خطکشی و ... کلی کار که اصلا به چشم و خاطر هیچکس خطور نمیکند ولی بصورت کاملا گمنام توسط #راهداران انجام میشود...
از زحمت احداث راههای روستایی و دسترسی ییلاقات بگذریم که در این مقال نمیگنجد...
ولی شما فکر میکنید جلوی دوربین و در قاب رسانه ملی، گزارشات و اخبار رسمی راهها و خدمت به مردم در راه مانده با نام چه کسانی برای مردم تبیین میشود؟
آیا اسم و رسمی از راهداری بر زبانها جاری است؟
آن راهداران زحمتکشی که باید در زمستان با دستان یخزده، ماشینآلات سنگین را به زنجیر چرخ و ... مجهز کنند که معمولا انگشتانشان در وسط زنجیر له میشود و با گریدر و کامیونها برفروبی کنند و بعد کارگران با تلاش طاقتفرسایی پشت کامیونها از شب تا صبح شروع به نمک پاشی کنند...
آنگاه صبح کلی تکه و حرف بشنوند که چرا در جاده کسی نیست؟
تلاش ارزندهای که فقط اجر آن نزد خداوند منان خواهد بود...
عرض خدا قوت و دستمریزاد ویژه محضر همه راهداران پر تلاش و گمنام کشورمان...
✍سعید رضایی
#خاکریز
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
https://eitaa.com/jebhedar_eita