. ما اشتباه شما را تکرار نمی‌کنیم! #حسین‌شریعتمداری ۱- متاسفانه در میان نامزدهایی که رئیس‌جمهور محترم برای تصدی پست‌های وزارتی به مجلس معرفی کرده‌اند، افرادی دیده می‌شوند که سوابق و کارنامه‌های آن‌ها به وضوح نشان می‌دهد از صلاحیت لازم برای حضور در کابینه برخوردار نیستند. بحث درباره توانمندی این عده برای حضور به عنوان وزیر، در این یا آن وزارتخانه در میان نیست، اگرچه توانمندی و کارآمدی نیز یکی از شرایط ضروری و غیر قابل اغماض است ولی مشکل اصلی آن‌ها که قبل از موضوع کارآمدی در میان است، زاویه‌ای است که برخی از آنان با اصول و مبانی انقلاب و نظام داشته‌اند و در کارنامه سیاسی و رفتاری آنها ثبت شده است. ۲- آقای پزشکیان، رئیس‌جمهور محترم به فراجناحی بودن کابینه اشاره کرده و در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق‌) خطاب به مردم نوشته‌اند «‌در مرحله انتخاب و بررسی کابینه از صاحبنظران متعددی مشورت گرفتیم و تلاش کردیم با رویکرد وفاق و همدلی، بهترین وضعیت ممکن را با ظرفیت‌های موجود رقم بزنیم. صبر کنید کابینه کار کند و آن‌را از روی عملکردش نقد کنید‌». مفهوم «فراجناحی‌» گزینش از میان سلیقه‌های سیاسی متفاوتی است که در چارچوب نظام تعریف شده‌اند و صد البته به کارگیری افراد با سلیقه‌های متفاوت می‌تواند نقش موثرتری در پیشبرد امور داشته باشد ولی سخن درباره تعداد -هرچند اندک- کسانی است که برخی از مواضع و عملکرد آن‌ها در چارچوب اصول و مبانی نظام قابل تعریف نیست و از زاویه‌دار بودن افراد یاد شده با نظام حکایت می‌کند. ۳- برخی از این افراد زاویه‌دار که در کمیسیون‌های مرتبط مجلس شورای اسلامی حضور یافته بودند، در پاسخ به پرسش‌های نمایندگان درباره مواضع و عملکرد زاویه‌دار خود ابراز پشیمانی کرده و اعلام داشته‌اند که دچار اشتباه شده بودند! برخی دیگر اگرچه می‌دانستند مواضع و عملکرد زاویه‌دار آن‌ها با نظام قابل دفاع نیست ولی درباره آن سکوت می‌کردند و اسناد و مدارک ارائه شده را بی‌پاسخ می‌گذاشتند که از اصرار آن‌ها بر مواضع و عملکرد پیشین حکایت کرده و می‌کند! ۴- همراهی با نظام در مواضع و عملکرد اصلی‌ترین و ضروری‌ترین شرط حضور در پست‌های کلیدی و حساس، نظیر وزارت است و بدیهی است که حضور زاویه‌دارها در مراکز و پست‌های کلیدی و حساس می‌تواند آسیب‌ها و خسارت‌های جبران‌ناپذیری را در پی داشته باشد و تجربه کرده‌ایم که داشته است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی، برگزیدگان مردم و نماینده آن‌ها هستند و سوگند یاد کرده‌اند که؛ پاسدار حریم اسلام و نگهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشند‌... و از ودیعه‌ای که ملت به آنها سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنند. از این روی سپردن مسئولیت کلیدی و حساس وزارت به افراد زاویه‌دار نمی‌تواند با سوگندی که یاد کرده‌اند همخوانی داشته باشد و ندارد. بخوانید! ۵- افراد زاویه‌دار ادعا می‌کنند که مواضع و عملکرد پیشین آنها اشتباه بوده و اکنون پشیمان هستند. از این اظهار نظر می‌توان و باید هم استقبال کرد ولی یک پرسش از آن‌ها و یک پاسخ از سوی نمایندگان در میان است که نمی‌توان و نباید نادیده گرفته شود. پرسش از فلان و بهمان گزینه زاویه‌دار این است که آیا بعد از معرفی به عنوان وزیر متوجه اشتباه مواضع و عملکرد قبلی خود شده و ابراز پشیمانی می‌کنند؟! و اگر این‌گونه نیست چرا قبل از معرفی به فکر ابراز پشیمانی نیفتاده‌اند؟! و اما، پاسخی که از نمایندگان انتظار می‌رود آن که، از زاویه‌دارهای معرفی شده به خاطر ابراز پشیمانی آن‌ها تشکر و قدردانی کنند و به آن‌ها اعلام فرمایند که با توجه به حساسیت و جایگاه کلیدی پست وزارت نمی‌توانند با وزارت آنها موافقت کنند و کوتاه سخن آن که بگویند: شما اشتباه کرده و اکنون پشیمانید پس انتظار نداشته باشید ما نیز با پذیرش شما به عنوان وزیر، مانند شما دچار اشتباه شویم و بعد‌ها بازهم مانند شما ابراز پشیمانی کنیم! چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟!

. آقای پزشکیان! برنامه ندهید، برنامه می‌دهند! #حسین‌شریعتمداری ۱- آقای دکتر پزشکیان، رئیس‌جمهور محترم کشورمان بارها در جریان مناظره‌ها و پس از آن در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها و از جمله در جلسه علنی دیروز مجلس شورای اسلامی اعلام کرده‌اند که برنامه ایشان برای دولت چهاردهم همان «‌برنامه هفتم توسعه‌» است و از ارائه یک برنامه مشخص برای دولت خویش خودداری کرده‌اند. تاکید آقای پزشکیان بر اجرای برنامه هفتم توسعه، قابل تقدیر است ولی برنامه‌های ۵ ساله توسعه «‌اسناد بالا دستی‌» هستند که با عنوان «‌چشم‌انداز ۵ سال پیش‌روی» تهیه و تدوین و به تصویب می‌رسند. هریک از این برنامه‌های توسعه اهدافی را نشانه می‌روند. این اهداف «‌کلی‌» هستند و دولت‌ها موظفند برنامه اختصاصی خود را برای تحقق اهداف یاد شده، ارائه کنند. به عنوان مثال‌، برخی از اهداف اقتصادی برنامه هفتم توسعه عبارتند از: رشد اقتصادی ۸ درصدی، متوسط رشد صادرات نفتی 12/4 درصدی، متوسط رشد صادرات غیرنفتی 22/6 درصدی، متوسط رشد نقدینگی 20/4 درصدی، همان‌گونه که ملاحظه می‌شود، موارد فوق، اهداف برنامه هفتم توسعه است، آدرس نقطه‌ای است که باید به آن رسید. اما چگونه؟ و باید از کدام راه و روش و نقشه و دستورالعمل برای تحقق این اهداف استفاده کرد؟ این دیگر بر عهده دولت است و دقیقاً همان برنامه‌ای است که رئیس‌جمهور محترم باید برای تحقق اهداف یاد شده ارائه می‌دادند که متاسفانه ندادند. ۲-‌ و اما انتظار آن بود که برخی از مدعیان اصلاحات و مخصوصاً شورای راهبری، این نکته تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز را به رئیس‌جمهور محترم یاد‌آوری می‌کردند که تهیه و تدوین و ارائه برنامه رئیس‌جمهور برای دولت چهاردهم یک ضرورت اجتناب‌نا‌پذیر است و باید تاکید می‌کردند که «‌برنامه هفتم توسعه‌» یک سند «بالا‌دستی و چشم‌انداز» است که اهداف کلی را بیان کرده است و نمی‌تواند جایگزین برنامه‌ای باشد که جناب رئيس جمهور بایستی برای دولت خود تهیه و ارائه کند. اما، چنین نکردند، چرا؟ بخوانید: ۳- طیف یاد شده از مدعیان اصلاحات و جماعتی که در شورای موسوم به راهبری جای گرفته بودند، می‌دانستند و می‌دانند که رئیس‌جمهور باید برنامه اختصاصی خود را برای اداره قوه مجریه، تهیه و ارائه کند بنابراین سکوت آن‌ها و خودداری از یادآوری این اقدام ضروری به جناب رئیس‌جمهور نمی‌تواند عادی تلقی شود! مدعیان اصلاحات نه فقط از یادآوری این نکته ضروری به جناب پزشکیان خودداری کردند، بلکه در اقدامی به شدت مشکوک و مرموز از «‌بی‌برنامگی‌» رئیس‌جمهور به عنوان یک خصوصیت برجسته! و قابل تقدیر! یاد کرده و در یادداشت‌ها و توئیت‌ها و مصاحبه‌های خود برای آن کف و سوت هم زدند. ۴- اکنون سخنی دوستانه و دلسوزانه با برادر عزیزمان جناب آقای پزشکیان، رئیس‌جمهور محترم کشورمان در میان است و آن، این‌که به سابقه و کارنامه طیف یادشده و جای خوش کرده در اطراف خود نگاهی بیندازید! دفاع و تقدیر آنها از این که برنامه‌ای ارائه نداده‌اید را چگونه ارزیابی می‌کنید؟! آیا در پی آن نیستند که با لطایف‌الحیل، برنامه‌های بارها شکست خورده خود را به دولت شما تحمیل کنند؟! برنامه‌هایی که در برخی از فتنه‌ها به میدان آوردند و با حرکت حماسی مردم ناکام ماند! ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi