صفحه ۳۳۲ مصحف شریف سوره مبارکه حج #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۲🌷 روزی که هوش از سرها می رود!: این آیات به یکی از حوادث بزرگی که در آستانه‏ ی قیامت رخ می نماید، اشاره کرده و برخی از آثار آن را به یاد ما آورده است؛ حادثه ای که انسان را از زندگی گذرای مادّی بیرون می برد و به آینده‏ ی مهمّی که در انتظار اوست، متوجه می کند؛ آینده ای که اگر امروز به فکر آن نباشد و برایش آماده نشود، هنگام وقوع وحشتناک می نماید، و اگر آمادگی برایش پیدا کند، لذّت بخش و دل نواز جلوه می کند. بر اساس این آیه، رستاخیز با یک انقلاب و تحوّل شدید در عالم هستی برپا می شود؛ زلزله ای بسیار شدید و کوبنده که خداوندی که همه چیز در برابر بزرگی اش ناچیز است، آن را «بزرگ» معرّفی کرده تا همگان بدانند با زلزله های معمول جهان بسیار متفاوت است؛ زلزله ای که از شدّت آن، زنان باردار، فرزندانی را که در شکم دارند، سقط می کنند، و مادران شیرده ـ که مهربان ترین افراد به فرزندانشان هستند ـ کودکی را که در دامان دارند، به زمین گذاشته، پا به فرار می¬گذارند. به سبب آن زمین‏ لرزه، انسان های گنهکار از حالت طبیعی خارج می شوند و همچون مستان به این‏سو و آن سو حرکت می کنند و کارهای نامتعادل از خود نشان می دهند؛ در حالی که آنان مست نیستند؛ بلکه با دیدن عذاب خدا، عقل از سرشان پریده است! البتّه بر اساس قرآن ، قیامت برای همگان یکسان نیست و افراد هر یک به فراخور احوال خود، چهره ای از قیامت می بینند؛ گروهی با چهره ی عبوس و خشمگین قیامت روبه رو می شوند، و گروهی با چهره ی خندان و مهربان آن. در آیات 10 و 11 سوره‏ ی انسان، از قول افراد نیکوکار می خوانیم: «ما از روزی عبوس و خشمگین ـ که سختی اش از جانب خداست ـ می ترسیم. خداوند نیز آنان را از شرّ آن روز نگه می دارد و طراوت و خوشحالی به آنان هدیه می کند.» در آیه‏ی 17 سوره‏ ی مزمّل نیز می خوانیم: «اگر کافر شوید و ناسپاسی کنید، چگونه خود را از شرّ روزی که بچّه ها را پیر می کند، حفظ می کنید؟» در آیه‏ ی 89 سوره‏ ی نمل هم آمده است: «کسانی که با خود کارهای خوب به آخرت بیاورند، پاداشی بهتر از آن دارند و در آن روز از ترس و وحشتی بزرگ در امان اند.» پیشوای نخست ما، بهشت و دوزخ را چنین توصیف کرده است: بهشت، جایی است ‏که: 1ـ مهمانانش از آنجا نمی روند؛ 2ـ حال و روزشان تغییر نمی کند؛ 3ـ ترس بر آنان مسلّط نمی شود؛ 4ـ بیماری ای به آنان نمی رسد؛ 5ـ در معرض خطری قرار نمی گیرند؛ 6ـ سفری در پیش ندارند تا از منزلی به منزل دیگر کوچ کنند. دوزخ امّا جایی یست که: 1ـ دست های دوزخیان را به گردن هایشان می بندند؛ 2ـ موهای پیشانی شان را به پاهایشان گره می زنند؛ 3ـ لباس هایی از قیر و پاره های آتش بر تنشان می کنند؛ 4ـ آنان را در عذابی جای می دهند ‏که حرارتش زیاد است، و در خانه ای که درِ آن به روی ساکنانش بسته شده است، و در آتشی که زبانه می کشد و می غرّد و شعله هایی بلند و صدای ترسناک دارد و ساکنانش آن را ترک نمی کنند و اسیرانش در ازای هیچ چیز آزاد نمی شوند و غل و زنجیرهایش نمی شکند، و آن سرا مدّتی ندارد که تمام شود و پایانی ندارد که به اتمام رسد . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

صفحه ۳۳۳ مصحف شریف سوره مبارکه حج #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 تقدیم به محضر امام زمان ارواحناالفداه ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۳🌷 ایمانی بر لبه‏ ی پرتگاه: بر اساس تعلیمات اسلام، هر کس که شهادتین یعنی دو جمله ی «اَشهَدُ اَنَّ لا اِلّْهَ اِلا الله وَ اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله» را بگوید و به یگانگی خدا و نبوّت حضرت محمّد(ص) اقرار کند، در قلمرو اسلام وارد شده، مسلمان شمرده می شود؛ امّا این اقرار زبانی، پایین ترین مرحله‏ ی ایمان است و تا ایمان حقیقی، فاصله‏ ی زیادی دارد؛ زیرا ممکن است شخصی که به زبان اظهار اسلام می کند، در دل هیچ اعتقادی به آن نداشته باشد و در عمل، از بسیاری از دستورهای آن سرپیچی کند. تاریخ، نام و خاطره‏ ی بسیاری از مسلمانان ظاهری را به حافظه‏ ی خویش سپرده است؛ کسانی که در لباس اسلام، به هر گناه و جنایتی دست می زدند و خود را مسلمان معرفی می کردند؛ در حالی که ایمان حقیقی، ایمانی است که در دل و جان انسان نفوذ کرده و با روح و روان او آمیخته باشد؛ چنان که انسان حاضر نباشد آن را با هیچ چیز دیگری معاوضه کند؛ همان طور که حاضر نیست قلب و مغزش را با چیز دیگری معاوضه کند. خداوند در آیه‏ی 14سوره‏ ی حجرات، از برخی از بیابان نشینانِ به ظاهر مسلمان سخن می گوید که در یکی از سال های قحط و خشک سالی وارد مدینه شدند و به امید دریافت کمکی از پیامبر(ص)، شهادتین را بر زبان جاری کردند و برای این اسلامِ زبانی، بر پیامبر(ص) منّت هم می گذاشتند. خدا به پیامبر(ص) خود فرمود که به این افراد بگوید: شما ایمان واقعی نیاورده اید؛ بلکه می توانید ادّعا کنید که اسلام آورده اید؛ زیرا هنوز ایمان در دل های شما وارد نشده و تنها به زبان هایتان جاری شده است . آیه‏ ی مورد بحث(11 حج) نیز به همین نکته اشاره کرده، می فرماید که برخی از مردم، محافظه کارانه دین دارند و همواره دین را در کنار منافع خویش می خواهند؛ مانند کسی که در کنار لشکر حرکت می کند و منتظر نتیجه‏ ی جنگ است؛ اگر پیروزی باشد، جلو می رود و غنیمت می خواهد، و اگر شکست باشد، پا به فرار می گذارد. وضعیّت افراد سست ایمان نیز همین گونه است؛ آنان تا زمانی دین را دوست دارند که منافعشان حفظ شود؛ ولی اگر زمانی دینداری با منافع مادّی شان موافق نباشد، پنهانی یا آشکارا آن را کنار می گذارند. این همان حقیقتی است که سرور آزادگان جهان، امام حسین(ع)، به آن اشاره کرده و فرموده است: «[بسیاری از] مردم، بردگان دنیا هستند و دین را با زبان هایشان مزمزه می کنند. تا زمانی که زندگی هایشان به خوبی جریان دارد، گرد دین می چرخند؛ امّا هنگامی که با سختی ها آزموده شوند، دینداران راستین اندک اند.» آری، این افراد که در زمان ما نیز کم نیستند به دین تنها از دریچه‏ ی منافع مادّی خود می نگرند و معیار حقّانیّت آن را روی آوردن دنیا به خویش می پندارند، و اگر روزی گرفتار مشکلات شوند، فریاد بر می آورند: مگر ما مسلمان نیستیم؟ پس چرا خدا ما را گرفتار کرده است؟! پیامبر گرامی ما چه زیبا فرموده است: نشانه های اسلامِ ظاهری، برای همه آشکار است؛ ولی جای ایمان، در قلب است. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

صفحه ۳۳۴ مصحف شریف سوره مبارکه حج #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 هدیه به امام زمان ارواحناالفداه 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۴🌷 لباسی از آتش؛ لباسی از ابریشم: آفرینش انسان، پیچیده و عجیب است، و فرجام او شگفت انگیزتر؛ فرجامی که ممکن است آتش و عذاب های دوزخ باشد، یا بهشت و باغ های پرنعمت آن. این آیات با بیانی شیوا به گوشه هایی از این دو سرنوشت اشاره می کند و وضعیت دوستان و دشمنان خدا را در جهان آخرت شرح می دهد. ابتدا در باره‏ ی دشمنان خدا سخن می گوید و چهار نوع مجازات برایشان معیّن می کند. نخست، لباس هایی از آتش است؛ لباس هایی که به فرموده‏ ی جبرئیل امین، اگر در میان آسمان و زمین آویزان شود، ساکنان زمین از بوی گند و حرارت بی مانندش خواهند مُرد ! دوّم، آب جوشانی است که بر سرشان ریخته، و در اثر آن، پوست ها و درون بدنشان گداخته می شود. البتّه بر اساس آیه‏ ی 56 سوره‏ ی نساء، پس از هر بار سوختن و بریان شدن، پوست های جدیدی بر بدنشان می روید تا بار دیگر عذاب آتش را بچشند. سوم، گرزهای آهنینی که بر سر و بدنشان فرود می آید و آن ها را خُرد می کند. چهارم، ممنوعیت خروج از هر نوع عذاب و ناراحتی در دوزخ است؛ به ‏طوری ‏که بر اساس روایات، دوزخیان به اندازه‏ ی هفتاد سال به قعر جهنّم پرتاب می شوند و پس از آنکه برای رهایی از دوزخ، از این مسیر باز می گردند، دوباره به آن افکنده می شوند . در حقیقت، این فرمان حبس ابد، بیش از آنکه جسم دوزخیان را بیازارد، روحشان را عذاب می دهد. در مقابل این نگون بختان که لحظه ای آسایش ندارند، دوستان خدا با پنج لطف ویژه‏ ی او روبه رو می شوند. نخست اینکه خود خدا آنان را به باغ های سرسبز بهشت وارد می کند؛ باغ هایی که زیر درختانش نهرهای زلالی جاری است. دوّم و سوّم این که با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت می شوند و لباسی از ابریشم خالص بر تن می کنند. به این ترتیب، مردان در بهشت، زیباترین لباس هایی را به تن می کنند که در دنیا از آن محروم بودند و دستبندهای جواهرنشان در دست دارند، و زنان با زینت ها و لباس هایی آراسته می شوند که هیچ گاه با آنچه در دنیا داشته اند، مقایسه شدنی نیست. در روایت زیبایی از پیامبر اکرم(ص) می خوانیم: «اگر لباسی از لباس های بهشتیان بر مردم دنیا افکنده شود، چشمانشان تحمّل دیدن آن را ندارد و بی شک از شوق نگاه کردن به آن جان خواهند داد!» البتّه ما هر چه در باره‏ ی بهشت و دوزخ بشنویم، بسیار پایین تر از واقعیت آن است و ما تنها در حدّ درک و فهم ناقص خویش می توانیم تصوّری از آن داشته باشیم. امیر مؤمنان علی(ع) در این باره فرموده است: «آنچه از دنیاست، شنیدنش بزرگ تر از دیدنش است، و آنچه از آخرت است، دیدنش بزرگ تر از شنیدنش.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

صفحه ۳۳۵ مصحف شریف سوره مبارکه حج #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 هدیه به امام زمان ارواحناالفداه 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۵🌷 عبادتی با منافع فراوان: همه می دانیم که اسلام پنج اصل و ده فرع دارد. یکی از فروع دهگانه‏ ی دین، «حج» است، و بر هر مسلمانی واجب است که در صورت توانایی، دست کم یک بار در عمرش به مکّه رود و اعمال حج را به جا آورد. این آیات به تاریخچه‏ ی حج و برخی از وظایف حج‏ گزاران و منافع حج اشاره می کند. ابتدا داستان تجدید بنای کعبه را می گوید و، به زمانی اشاره می کند که خداوند محلّ خانه‏ ی کعبه را به حضرت ابراهیم نشان داد تا آن را بازسازی کرده، برای مردمی که قصد طواف و رکوع و سجود در آنجا دارند، پاک کند؛ بدین‏ صورت که باد تندی وزید و خاک هایی را که روی ویرانه های کعبه ریخته شده بود، کنار زد و محلّ آن را آشکار کرد . پس حضرت ابراهیم همراه فرزند بزرگوارش اسماعیل، دیوار خانه‏ ی کعبه را بالا بردند و آن را بازسازی کردند . در این هنگام، خداوند به حضرت ابراهیم فرمان داد که مردم جهان را برای انجام اعمال حج دعوت کند. او عرض کرد: خدایا، صدای من به گوش همه‏ ی مردم نمی رسد. خدا به او فرمود: تو اعلام کن و من به گوش آنها می رسانم. ابراهیم بر مکانی که هم‏ اکنون به «مقام ابراهیم» معروف است، ایستاد و انگشت بر گوش خود گذاشت و رو به سوی شرق و غرب کرد و ندا داد: ای مردم، حج خانه‏ ی کعبه‏ ی بر شما واجب شده است؛ پس به دعوت پروردگارتان پاسخ دهید. خدا نیز صدای او را به گوش همگان رساند. اکنون نیز به ‏وسیله‏ ی آخرین پیام خدا ـ یعنی قرآن ـ آن ندا به گوش ما رسیده است. آری، خدا به ‏وسیله‏ ی ابراهیم از همه‏ ی مردم دعوت کرد که پیاده یا سواره و از راههای دور و نزدیک نزد او بیایند و با انسان کامل و راه و رسم و سخنان توحیدی اش آشنا شوند و با شرکت در مراسم حج، منافع مادّی و معنوی آن را مشاهده کنند. برخی از آن منافع، این هاست: 1ـ انسان در حج از علاقه های دنیایی فاصله می گیرد و شهرت و ثروت و مقام و لباس های رنگارنگش را کناری گذاشته، با پوشیدن لباس سفید احرام به یاد می آورد که او چیزی جز بنده‏ ی کوچک خدا نیست که برخی از امتیازات مادّی در دورانی کوتاه به ‏امانت به او سپرده شده است. 2ـ او با یادآوری ایثار و اخلاص ابراهیم و خانواده اش و فداکاری های پیشوایان دین در این سرزمین، بیش از پیش از زندگی روزمرّه اش فاصله می گیرد و می فهمد که مهم ترین مقصد یک انسان مسلمان، بندگی خدا و حفظ دینش است. 3ـ همچنین مسلمانان با حضور در کنار یکدیگر، فرصتی برای تبادل اطّلاعات و گفت وگوهای فرهنگی پیدا می کنند و حتّی می توانند پس از انجام مراسم حج، به معاملات حلال و پرسود اقتصادی با هم رو کنند. 4ـ در کنار این ها، شکوهِ سیاسی امّت اسلامی در مراسم حج نمود می یابد. امام صادق در این باره فرموده است: «تا زمانی ‏که خانه‏ ی کعبه‏ ی برپاست، دین اسلام نیز پابرجاست.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

صفحه ۳۳۵ مصحف شریف سوره مبارکه حج #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 هدیه به امام زمان ارواحناالفداه 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۵🌷 عبادتی با منافع فراوان: همه می دانیم که اسلام پنج اصل و ده فرع دارد. یکی از فروع دهگانه‏ ی دین، «حج» است، و بر هر مسلمانی واجب است که در صورت توانایی، دست کم یک بار در عمرش به مکّه رود و اعمال حج را به جا آورد. این آیات به تاریخچه‏ ی حج و برخی از وظایف حج‏ گزاران و منافع حج اشاره می کند. ابتدا داستان تجدید بنای کعبه را می گوید و، به زمانی اشاره می کند که خداوند محلّ خانه‏ ی کعبه را به حضرت ابراهیم نشان داد تا آن را بازسازی کرده، برای مردمی که قصد طواف و رکوع و سجود در آنجا دارند، پاک کند؛ بدین‏ صورت که باد تندی وزید و خاک هایی را که روی ویرانه های کعبه ریخته شده بود، کنار زد و محلّ آن را آشکار کرد . پس حضرت ابراهیم همراه فرزند بزرگوارش اسماعیل، دیوار خانه‏ ی کعبه را بالا بردند و آن را بازسازی کردند . در این هنگام، خداوند به حضرت ابراهیم فرمان داد که مردم جهان را برای انجام اعمال حج دعوت کند. او عرض کرد: خدایا، صدای من به گوش همه‏ ی مردم نمی رسد. خدا به او فرمود: تو اعلام کن و من به گوش آنها می رسانم. ابراهیم بر مکانی که هم‏ اکنون به «مقام ابراهیم» معروف است، ایستاد و انگشت بر گوش خود گذاشت و رو به سوی شرق و غرب کرد و ندا داد: ای مردم، حج خانه‏ ی کعبه‏ ی بر شما واجب شده است؛ پس به دعوت پروردگارتان پاسخ دهید. خدا نیز صدای او را به گوش همگان رساند. اکنون نیز به ‏وسیله‏ ی آخرین پیام خدا ـ یعنی قرآن ـ آن ندا به گوش ما رسیده است. آری، خدا به ‏وسیله‏ ی ابراهیم از همه‏ ی مردم دعوت کرد که پیاده یا سواره و از راههای دور و نزدیک نزد او بیایند و با انسان کامل و راه و رسم و سخنان توحیدی اش آشنا شوند و با شرکت در مراسم حج، منافع مادّی و معنوی آن را مشاهده کنند. برخی از آن منافع، این هاست: 1ـ انسان در حج از علاقه های دنیایی فاصله می گیرد و شهرت و ثروت و مقام و لباس های رنگارنگش را کناری گذاشته، با پوشیدن لباس سفید احرام به یاد می آورد که او چیزی جز بنده‏ ی کوچک خدا نیست که برخی از امتیازات مادّی در دورانی کوتاه به ‏امانت به او سپرده شده است. 2ـ او با یادآوری ایثار و اخلاص ابراهیم و خانواده اش و فداکاری های پیشوایان دین در این سرزمین، بیش از پیش از زندگی روزمرّه اش فاصله می گیرد و می فهمد که مهم ترین مقصد یک انسان مسلمان، بندگی خدا و حفظ دینش است. 3ـ همچنین مسلمانان با حضور در کنار یکدیگر، فرصتی برای تبادل اطّلاعات و گفت وگوهای فرهنگی پیدا می کنند و حتّی می توانند پس از انجام مراسم حج، به معاملات حلال و پرسود اقتصادی با هم رو کنند. 4ـ در کنار این ها، شکوهِ سیاسی امّت اسلامی در مراسم حج نمود می یابد. امام صادق در این باره فرموده است: «تا زمانی ‏که خانه‏ ی کعبه‏ ی برپاست، دین اسلام نیز پابرجاست.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

صفحه ۳۳۴ مصحف شریف سوره مبارکه حج #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۴🌷 لباسی از آتش؛ لباسی از ابریشم: آفرینش انسان، پیچیده و عجیب است، و فرجام او شگفت انگیزتر؛ فرجامی که ممکن است آتش و عذاب های دوزخ باشد، یا بهشت و باغ های پرنعمت آن. این آیات با بیانی شیوا به گوشه هایی از این دو سرنوشت اشاره می کند و وضعیت دوستان و دشمنان خدا را در جهان آخرت شرح می دهد. ابتدا در باره‏ ی دشمنان خدا سخن می گوید و چهار نوع مجازات برایشان معیّن می کند. نخست، لباس هایی از آتش است؛ لباس هایی که به فرموده‏ ی جبرئیل امین، اگر در میان آسمان و زمین آویزان شود، ساکنان زمین از بوی گند و حرارت بی مانندش خواهند مُرد ! دوّم، آب جوشانی است که بر سرشان ریخته، و در اثر آن، پوست ها و درون بدنشان گداخته می شود. البتّه بر اساس آیه‏ ی 56 سوره‏ ی نساء، پس از هر بار سوختن و بریان شدن، پوست های جدیدی بر بدنشان می روید تا بار دیگر عذاب آتش را بچشند. سوم، گرزهای آهنینی که بر سر و بدنشان فرود می آید و آن ها را خُرد می کند. چهارم، ممنوعیت خروج از هر نوع عذاب و ناراحتی در دوزخ است؛ به ‏طوری ‏که بر اساس روایات، دوزخیان به اندازه‏ ی هفتاد سال به قعر جهنّم پرتاب می شوند و پس از آنکه برای رهایی از دوزخ، از این مسیر باز می گردند، دوباره به آن افکنده می شوند . در حقیقت، این فرمان حبس ابد، بیش از آنکه جسم دوزخیان را بیازارد، روحشان را عذاب می دهد. در مقابل این نگون بختان که لحظه ای آسایش ندارند، دوستان خدا با پنج لطف ویژه‏ ی او روبه رو می شوند. نخست اینکه خود خدا آنان را به باغ های سرسبز بهشت وارد می کند؛ باغ هایی که زیر درختانش نهرهای زلالی جاری است. دوّم و سوّم این که با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت می شوند و لباسی از ابریشم خالص بر تن می کنند. به این ترتیب، مردان در بهشت، زیباترین لباس هایی را به تن می کنند که در دنیا از آن محروم بودند و دستبندهای جواهرنشان در دست دارند، و زنان با زینت ها و لباس هایی آراسته می شوند که هیچ گاه با آنچه در دنیا داشته اند، مقایسه شدنی نیست. در روایت زیبایی از پیامبر اکرم(ص) می خوانیم: «اگر لباسی از لباس های بهشتیان بر مردم دنیا افکنده شود، چشمانشان تحمّل دیدن آن را ندارد و بی شک از شوق نگاه کردن به آن جان خواهند داد!» البتّه ما هر چه در باره‏ ی بهشت و دوزخ بشنویم، بسیار پایین تر از واقعیت آن است و ما تنها در حدّ درک و فهم ناقص خویش می توانیم تصوّری از آن داشته باشیم. امیر مؤمنان علی(ع) در این باره فرموده است: «آنچه از دنیاست، شنیدنش بزرگ تر از دیدنش است، و آنچه از آخرت است، دیدنش بزرگ تر از شنیدنش.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 https://eitaa.com/joinchat/2035941519C40ae5d6ac7