‌ برف کوهستان گرما داشت خون ما در رگ‌هامان می‌جوشید، زندگی معنا داشت ... #خسرو_گلسرخى ﹝@Jomlax ﹞

و عابری که پیامی داشت و به سوی میدانِ سکوت می شتافت! خود نیز درختی خزان زده شد و شاخه هایش را میوه های سیاهِ غربت پوشانید...! #خسرو_گلسرخی ﹝@Jomlax ﹞

‌ پرندگان همه خیس‌اند و گفتگویی از پریدن نیست در سرزمین ما پرندگان همه خیس‌اند در سرزمینی که عشق کاغذی است انتظار معجزه را بعید می‌دانم! #خسرو_گلسرخی ﹝@Jomlax ﹞

ای سرزمین من ، ای خوب جاودانه‌ی برهنه قلبت کجای زمین است که بادهای همهمه را اینک صدا زنم در حجره‌های ساکت تپیدن آن ؟ #خسرو_گلسرخی ﹝@Jomlax ﹞

باید تو را بستایم ؛ می دانم... امّا کجاست جای ِ دیدن تو... #خسرو_گلسرخی ﹝@Jomlax ﹞

برهر کرانه ی این باغ... دستی همیشه منتظر دست دیگرست... چشمی همیشه هست... که نمیخوابد... #خسرو_گلسرخی ﹝@Jomlax ﹞

در لابه لای تو... حادثه ای ست... پنهان شدن به ژرفای تو زیباست... #خسرو_گلسرخی ﹝@Jomlax ﹞

‌ برف کوهستان گرما داشت خون ما در رگ‌هامان می‌جوشید، زندگی معنا داشت ... #خسرو_گلسرخى ﹝@Jomlax ﹞

ابریشم سیاه دو چشمت یاد آور شبی زمستانی است من بی ردا بدون وحشت دشنه شادمانه خواب می رفتم ابریشم سیاه دو چشمت خانه ی من است آن خانه ای که در آن خواب می روم و می میرم. #خسرو_گلسرخی ﹝@Jomlax ﹞

دوباره دست های تو آن دست های قادرِ عاشق هم سان یک شکوفه، یک گل خواهد شکفت و خورشیدی خواهی گشت بر فراز دیوارهای سیاه همیشه خوش آفتاب، همیشه بی غروب... #خسرو_گلسرخی ﹝ @Jomlax ﹞

من! با سیاهی دو چشم سیاه تو، خواهم نوشت بر هر کرانه‌ ی‌ این باغ دستی همیشه منتظر دست دیگرست! چشمی همیشه هست که نمی‌خوابد! #خسرو_گلسرخی ﹝ @Jomlax ﹞

‌ دوباره دست های تو آن دست های قادرِ عاشق هم سان یک شکوفه، یک گل خواهد شکفت و خورشیدی خواهی گشت بر فراز دیوارهای سیاه همیشه خوش آفتاب، همیشه بی غروب... #خسرو_گلسرخی ‌ ﹝ @Jomlax ﹞