این یکی مثل کدام است؟ (۶)
#انتخابات_۹۲
#قسمت_پنجم
۹. دولت دهم، در بخشهای مختلف توانسته بود موفقیتهای بزرگی به دست آورد که تولید حدود چهار میلیون مسکن در چهار سال و اجرای طرح هدفمندی یارانهها دو نمونه از آنها بود. در مواجهه با تحریم هم، توانست مانع تحقق هدف دشمن شود؛ نفت را با ترفندهایی میفروخت و با توسعهی پالایشگاهی وابستگی ما به بنزین خارجی را مرتفع کرد. از طرفی پس از جهش سال نود، ارز نیز به ثبات نسبی رسید.
ولی با وجود همهی اینها، #احمدینژاد گرفتار برخی حواشی شد که هزینههای زیادی برای دولتش به بار آورد. محور بسیاری از این حواشی، گروهی از اطرافیان او بودند. اسفندیار رحیممشایی با اظهار نظرات و اقدامات عجیب خود، از دولت نهم مشکلساز شده بود؛ آنجا که سخن از دوستی ما با «مردم اسرائیل» گفت و آنجا که بنا شد سازمان حج و زیارت در ذیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که رئیسش #مشایی بود، قرار گیرد و آنجا که احمدینژاد را در سازمان ملل در هالهای از نور دیده بود و ... .
احمدینژاد پس از پیروزی در انتخابات ۸۸، پیش از تنفیذ، مشایی را به معاوناولی منصوب کرد. امام خامنهای مخالفت کردند و آن را مایهی اختلاف و سرخوردگی طرفداران رئیس جمهور دانستند. برخی وزراء معترضانه هیئت دولت را ترک گفتند. اما این تازه آغاز ماجرا بود. مشایی از معاوناولی استعفا داد، ولی مناصب او در دولت افزایش یافت. و طبق پیشبینی درست رهبر انقلاب، اختلاف و سرخوردگی میان حامیان بالا گرفت. مشایی و همراهانش از جمله #بقایی، به حلقهی انحرافی در دولت معروف شدند که در بسیاری مواقع به اشتباه و با اغراق، «جریان انحرافی» نامیده میشد.
طرح بحثهای ناسیونالیستی و باستانگرایانه و سخن گفتن از مکتب ایرانی و پایان دوران اسلامگرایی و اسطورهسازی از احمدینژاد و برخی دیگر از حاشیهسازیها، بدنهی اصلی حامیان دولت را که مؤمنین بودند، از دولت دلزده کرد.
از سوی دیگر، برخی اقدامات عجیب احمدینژاد هم بر آتش این فتنه میافزود.
عزل ناگهانی مصلحی- وزیر اطلاعات- و مخالفت رهبری با این عمل، موجب غیبت چندین روزهی رئیس جمهور شد که به «خانهنشینی» شهرت یافت.
نامهنگاریهای علنی و عجیب رئیس جمهور با رئیس قوه قضائیه از دیگر موضوعات حاشیهساز بود.
پخش فیلمی مخفی از فاضل لاریجانی در جلسهی استیضاح وزیر کار، جلسهی مجلس را به آشوب کشید و سبب برکناری وزیر شد؛ اتفاقی که به #یکشنبهی_سیاه معروف و اعتراض علنی رهبری و موجی از نفرت عمومی نسبت به علی لاریجانی و احمدینژاد را در پی داشت.
در پی اتهامی که متوجه رحیمی- معاون اول رئیس جمهور- شد، احمدینژاد در مصاحبهای اعضای کابینه را خط قرمز خواند.
در ایام ثبت نام انتخابات ۹۲ هم، رئیس جمهور، مشایی را برای ثبت نام همراهی کرد و در وزارت کشور نطق کرد و دست او بالا برد و گفت مشایی یعنی احمدینژاد!
و ...
اینها همه، در کنار نوسانات گاهوبیگاه بازار و برخی فشارهای تحریمی، دولت محبوب ۲۴میلیونی ۸۸ را به دولتی دردسرساز تبدیل کرد و با تبلیغات رسانههای مخالف، دولتی که از پایگاه انقلاب برخاسته بود، ناتوان و شکستخورده جلوه داده شد. و متأسفانه #اصولگرایان مخالف دولت نیز با این ندا همراه شده و به آن دامن زدند.
#انتخابات
روان تشنهی ما را به جرعهای دریاب:
🆔https://eitaa.com/jorenush