درباره‌ی #جدال و علی #علیزاده (۲) دوستانی می‌پرسند علیزاده هزینه‌ی جدال را چگونه تامین می‌کند؟ یا چرا انگلیس او را اخراج نمی‌کند؟ یا اگر انقلابی است چرا باز نمی‌گردد؟ یا چرا در سال‌های قبل در BBC حضور داشته یا به فلان جلسه‌ی منافقین رفته یا در کنار مصی علی‌نژاد قرار گرفته؟ یا چرا در جدال به همه‌ی ارکان نظام بد و بی‌راه می‌گوید؟ و ... آیا این‌همه برای اثبات نفوذی‌بودش کافی نیست؟ اولاً همه‌ی آن‌چه در نوشته‌ی قبل گذشت، نفوذی‌بودن علیزاده را ناممکن نمی‌کند، ولی احتمال عقلایی آن را بسیار پایین می‌آورد. ثانیاً به بخشی از این پرسش‌ها توسط خود او در جدال پاسخ داده شده. اما: ۱- دوستانی که رسانه‌های اینترنتی را بشناسند، می‌دانند که برنامه‌سازی و جذب مخاطب در برخی از شبکه‌های مجازی درآمدزاست. این‌که می‌گویند لایک کنید، برای همین است. به قول علی‌زاده کاسه‌ی گدایی لایک! (برخی از رسانه‌های اینترنتی از مخاطبان هم درخواست کمک مالی می‌کنند.) ۲- شخصاً معتقدم علی‌زاده در ده سال اخیر تغییر نظر داشته. موضع او از سال‌های گذشته، همان سوسیالیسم است، ولی آگاهی او نسبت به نظام و انقلاب و امام خامنه‌ای افزایش یافته و این، در نظراتش اثر جدی داشته. او از ابتدا در خانواده‌ای مذهبی رشد نکرده و سپس در حباب سیاسی دوم خرداد، مانند اکثر کسانی که در این حباب قرار دارند، اطلاع دقیقی از انقلاب نداشته و همین، او را به ورطه‌ی مخالفت با نظام و جای‌گرفتن در #جنبش_سبز کشانده. (گذشته آن‌که از فتنه‌گونی‌های ۸۸، جذابیت دهه‌ی شصتی میرحسین موسوی و مخالف‌تراشی احمدی‌نژاد بود) ولی نگاه از خارج کشور به تحولات ایران و جهان، و مواجهه‌ی مستقیم با سانسور رسانه‌ای امثال BBC سبب تجدید نظر او شده، چنان که برای بسیاری از ایرانیان خارج از کشور این تحول رخ داده و این روزها سخنان آنان در شبکه دست‌به‌دست می‌شود. علی‌زاده به‌رغم دانش سیاسی-فلسفی قابل توجهش، هنوز هم نیاز به آگاهی بیشتری دارد. به‌علاوه علیزاده خود می‌گوید که در دهه‌ی گذشته همواره در حال خودانتقادی بوده. و جالب آن‌که هرچه پیش می‌رود، بیش‌تر با چهارچوب انقلاب اسلامی منطبق می‌شود. ۳- دوستانی که پرخاشگری و سخنان تند علیزاده را دلیل بر ضدیت او با انقلاب می‌دانند، احتمالاً در زندگی‌شان با افراد تندمزاج یا زودرنج تعامل سیاسی نداشته‌اند. من از نزدیک با این‌گونه افراد و مواضع به‌ظاهر متضادشان اشنا هستم و پرخاشگری علی‌زاده را بدون آن‌که در صدد توجیه آن باشم، درک می‌کنم. ۴- اگر با مبارزات ضداستعماری در غرب- بخصوص پس از تولد رسانه‌های جمعی- آشنا باشیم، امکان این پدیده را در درون غرب نفی نمی‌کنیم. @jorenush