هرس درخت هلو درختان هلو نسبت به سایر درختان میوه برای رشد و نمو به نور بیش تری نیاز دارند. رشد درختان هلو جانبی است و غالبیت انتهایی در آن ها نسبت به گیلاس، سیب و گلابی کم تر است. شاخه زنی و سرزنی از انواع هرس می باشد که شاخه زنی بیشتر در درختان بزرگ و سرزنی بیشتر مورد نهال‌های کوچک است انجام می گیرد، در مورد هلو از روش سرزنی زیاد استفاده می شود حتی در درختان چندین ساله.  درخت هلو در مقایسه با سایر درختان هسته دار با شدت بیشتری در طول زندگی خود هرس می شوند. زیرا میوه هلو بر روی ساقه های یکساله شکل می گیرد و ساقه های مسن تر میوه تولید نمی کنند به همین دلیل می بایست به شکل منظم و سالانه نسبت به هرس و کوتاه کردن ساقه  اقدام کرد تا این گیاه ، محصول دهی مناسب و خوبی داشته باشد. زمان مناسب هر گونه هرس نیز اواخر زمستان است. هرس این گیاه از همان سال اول آغاز می شود و هرس در سالهای اولیه (سال اول تا سال سوم) بیشتر به منظور ایجاد ساختار مناسب در این درخت است. نهال یکساله هلو زمانی که خریداری می شود معمولا دارای یک محور اصلی و چند ساقه فرعی کوچک و یا بزرگ (بسته به سن نهال) در اطراف محور اصلی است. بعد از کاشت نهال از محور اصلی (تنه اصلی) حدود 75-50 سانتیمتر نگهداری میشود و مابقی کوتاه می شود. اگر ادامه تنه اصلی نگه داشته شود، در آینده درختی خواهیم داشت که مرکزی شلوغ و متراکم دارد و این مناسب درختان هلو نیست. به بیان دیگر با حذف انتهای تنه اصلی ، سعی می کنیم روش هرس جامی را روی درخت هلو پیاده کنیم. یعنی همانند یک جام ،مرکز درخت خلوت است و شاخه های اصلی در اطراف قرار میگیرند. همچنین ساقه هایی که روی تنه اصلی و تا ارتفاع 37 سانتیمتری از سطح زمین قرار دارند نیز حذف می شوند. بعد از کوتاه کردن تنه اصلی ، نوبت به ساقه های فرعی می رسد که بر روی تنه باقی مانده اند. این ساقه ها نیز کوتاه و سربرداری می شوند به نحوی که 5-3 جوانه روی آنها باقی بماند. اگرچه این نوع هرس به نظر شاید کمی شدید برسد اما برای تربیت درخت هلو لازم است. در زمستان سال دوم ، 4-2 شاخه را که از نظر قرار گیری در اطراف درخت و از نظر قدرت و سلامتی در وضعیت بهتری از دیگران هستند را انتخاب می کنیم و نگه می داریم و بقیه شاخه ها را کوتاه می کنیم. نیازی به نگهداری آنان نیست زیرا نگهداری تمامی این ساقه ها در نهایت منجر به داشتن گیاهی با تاجی شلوغ و نامناسب خواهد بود. حال نوبت به کوتاه کردن همان 4-2 شاخه ای می رسد که آنها را نگه داشته ایم بدین صورت که حدود دو سوم از ارتفاع آنان باقی می ماند و یک سوم از ارتفاع آنان از قسمت بالا کوتاه می‌شود. همچنین امکان دارد که روی این 4-2 شاخه اصلی، شاخه ای کوچکی نیز شکل گرفته باشند. این شاخه ها نیز کوتاه می شوند بدین صورت که دو جوانه روی آنها نگهداشته و بعد آنها را سرزنی می کنیم. این عمل موجب تحریک درخت به تولید شاخه های بیشتر خواهد شد و هر قدر شاخه های جدید بیشتر شوند میوه‌دهی نیز در آینده بیشتر خواهد بود. در زمستان سال سوم هرس به شکل ساده‌تری انجام می شود زیرا این درخت سه ساله اکنون فرم و شکل اصلی خود را پیدا کرده است. در مورد این درختان، شاخه های اصلی را بررسی می کنیم . شاخه های فرعی که روی آنها شکل گرفته است نیاز به کوتاه سازی دارند به نحوی که یک دوم یا یک سوم از طول آنها نگهداشته می شوند و بقیه حذف می شود روشی که تا کنون مطالعه کردید از زمان کاشت نهال یک ساله تا زمانی که درخت سه ساله می شود انجام می شود. از سال چهارم به بعد هرس باروری برای این درخت انجام می شود. یعنی هرسی که به شکل گیری ساقه های جدید و یکساله و در نتیجه میوه دهی گیاه کمک کند.  هرس باروری این درختان از سال چهارم و نهایتا پنجم به بعد و هر ساله روی درخت انجام می شود. برای هرس درخت بالغ هلو بدین صورت عمل می‌شود که ابتدا شاخه ای فرعی مسن‌ و بخصوص آنهایی که بیش از 2 متر ارتفاع دارند کوتاه می شوند. این شاخه ها معمولا به رنگ خاکستری – قهوه ای درآمده اند در حالیکه شاخه هایی که هنوز توانایی میوه دهی و یا تولید ساقه های مناسب میوه دهی را دارند به رنگ تقریبا قرمز-قهوه ای هستند و حدود 60-30 سانتیمتر طول و حدود 0.5 سانتیمتر نیز قطر و ضخامت دارند. این ساقه ها بعدا می توانند ساقه های بارده خوبی تولید کنند. در واقع با قطع ساقه های مسن یک درخت هلو تقریبا نیمی از ساقه های این درختان حذف می شوند. #هلو #هرس @jpz09113931202 #هرس_هلو

#هلو #هرس @jpz09113931202 #هرس_هلو