#شخصیت_های_قرآنی ✨قوم تبع✨ ✍ منظور از قوم تُبّع، گروهی از مردم یمن است؛ زیرا تبع و تبابعه لقبی برای گروهی از پادشاهان یمن است. قرآن سرنوشت این گروه را که به خاطر گناهکاری و تکذیب پیامبران به عذاب الهی گرفتار شده اند به عنوان عبرت مسلمانان نقل می نماید. ✍ تبّع چه کسی است؟ " تُبّع " از ریشه "تَبِعَ" است. راغب در کتاب مفردات الفاظ قرآن می گوید: "تبعه" یعنی دنباله روی او را کرد. و تبعیت گاهی جسمی است و گاهی با پذیرفتن دستور و اطاعت کردن است. و تُبّع رؤسایی بودند که به خاطر پیروی بعضی از آنها از بعضی دیگر در ریاست و سیاست این چنین نامیده شده‌اند و جمع آن "تبابعه" است. اما در تاریخ تبع لقبی برای پادشاهان یمن است از سسلسله حمیر است. ❄️ @jqk_ir ❄️

#شخصیت_های_قرآنی ✨نمرود✨ ✍ نمرود: واژه ای عبری به معنی سخت و نیرومند است. و حضرت ابراهیم علیه السلام در زمانى چشم به جهان گشود كه نمرود بن كنعان آن پادشاه جبار و ستمگر بر بابل حكومت مى كرد و خود را خداى بزرگ بابل معرفى مى نمود. بنابر روايات و تفاسير و آنچه در تواریخ آمده، نسب او نمرود بن كنعان بن سنجاريب بن كوش بن حام بن نوح است. نمرود در قرآن 📖 در قرآن نامی از نمرود نیامده فقط در یک آیه از او یاد شده است: در سوره بقره آیه 256 که در آن محاجه و مخاصمه - محاجة و احتجاج به معنى استدلال متخاصمين و حجت آوردن بر اثبات حقانيت خود و ابطال ديگر است . نمرود با ابراهيم می باشد. و نمرود اولين كسى است كه به جبر ستم ادعاى ربوبيت كرد و با ابراهيم در اين خصوص استدلال نمود. ❄️ @jqk_ir ❄️

#شخصیت_های_قرآنی ✨سراج✨ 🔮 «سراج» به معنای چراغ، آنچه با فتیله و روغن روشن می‌شود و از هر چیز نورانی به سراج تعبیر می‌شود، همچون خورشید. به نظر بعضی از مفسران «سراج منیر» در آیات 45 و 46 سوره احزاب از اسامی و صفات قرآن است «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا × وَدَاعِیًا إِلَی اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجًا مُّنِیرًا»؛ ‌ای پیامبر ما تو را گواه فرستادیم و بشارتگر و انذاردهنده. و تو را دعوت‌کننده بسوی خدا به فرمان او قرار دادیم، و چراغی روشنی‌بخش‌. 🔮 بیشتر مفسران «سراجاً منیراً» را یکی از اوصاف پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله است؛ و «سراج منیر» بودنش به این است که خداوند متعال آن جناب را طوری قرار داد که مردم به وسیله او به سعادت خود و به راه نجاتشان از ظلمت های شقاوت و گمراهی هدایت شوند. برخی نیز آن را از اسامی و صفات قرآن شمرده‌اند ❄️ @jqk_ir ❄️

#شخصیت_های_قرآنی ✨حضرت یحیی علیه السلام✨ 🌹 حضرت یحیی یکی از پیامبران بنی اسرائیل و معاصر حضرت عیسی علیه السلام بود. يحيى علیه السلام به طور معجزه آسا براى پدر پیر و مادرش که نازا بود، متولد شد. خداى تعالى نام او را خودش نهاده و از كودكى او را حكمت داده بود. مطابق با روایات پادشاه بنی‌اسرائیل حضرت یحیی را بنا به خواهش معشوقه خود به شهادت رساند و سر آن حضرت را برای او فرستاد. 🌹 وجه تسميه یحیی تسميه او به يحيى به جهت آنست كه زنده شد از رحم عاقرى كه در حكم ميت بود. يا دين خدا به دعوت او زنده گشت و نزد جمعى اين لفظ عجمى است. 🌹 طبرسى مى گويد: در اين كه چرا يحيى را بدين نام خوانده اند اختلاف نظر وجود دارد بعضى مى گويند او را يحيى ناميدند چون خداوند نازايى مادرش را بوسيله تولد او شفا بخشيد، گروهى مى گويند: خداوند قلب او را به وسيله ايمان زنده كرد و جمعى ديگر معتقدند: خداوند قلب او را به وسيله نبوت زنده و شاداب فرمود و احدى قبل از او بدين اسم ناميده نشده است. ❄️ @jqk_ir ❄️

مباحث #شخصیت_های_قرآنی ✨ ابن ‌امّ ‌مكتوم ✨ ✍ عبداللّه (عمرو) بن قیس بن زایدة ‌بن ‌اصم، از بنى ‌عامر بن ‌لوى/مؤذن پیامبر صلى الله علیه و آله. به نظر بعضى از مفسران، چون آیه ۹۵ سوره نساء/۴ «لاَّ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ... وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ» نازل شد، پیامبر صلى الله علیه و آله كاغذ و قلمى خواست تا آن را از طریق كاتبان به همگان ابلاغ كند. ابن ‌ام ‌مكتوم به حضرت عرض كرد: اى رسول خدا! آیا براى من كه نابینا هستم، رخصتى نیست؟ بدین ‌گونه عبارت «غَیرُ أُولِى الضَّررِ» نازل شد و آیه به صورت «لاَّ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُوْلِي الضَّرَرِ»؛ مؤمنانى كه بى‌هیچ رنج و آسیبى از جنگ مى‌گریزند با كسانى ‌كه با مال و جان خویش جهاد مى‌كنند، برابر نیستند. درآمد. ❄️ @jqk_ir ❄️

مباحث #شخصیت_های_قرآنی ✨ابن صوریا✨ ✍ ابن صوريا، عبدالله بن صوريا، معروف به ابن صور اسرائيلى از قبيله بنی ثعلبه و از دانشمندان بزرگ يهود در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله است.برخى مفسّران آيه 97 سوره بقره را درباره محاجّه وى با رسول‌ خدا صلى الله عليه و آله، آيه 159 سوره بقره و 47 سوره نساءرا به جهت انكار نبوت پيامبر از سوى وى. آيه 111 سوره آل‌ عمران را به دليل سرزنش او از تازه مسلمانان و 41 سوره مائده را درباره مرتد شدن او دانسته‌اند. همچنین بر اساس اخبارى: آيات 135 سوره بقره 23 سوره آل‌ عمران 44 و 49 سوره مائده نيز در شأن او نازل شده است. ❄️ @jqk_ir ❄️

مباحث #شخصیت_های_قرآنی ✨اسباط✨ ✍📖 در قرآن مراد از این واژه گاهی تیره‌ها و گروه‌هاى دوازده‌گانه قوم حضرت موسى علیه‌السلام است؛اما در موارد دیگر اسباط داراى «ال» تعریف بوده و از آن به عنوان دریافت كنندگان وحى یاد مى‌شود؛ اما هویت آنان مورد اختلاف است. از گزارش‌هاى لغوى، تفسیرى و روایى برمى‌آید، گروه یاد شده افراد خاصى از میان نوادگان یعقوب بوده‌اند كه افزون بر استمرار نژادى، به اعتبار جانشینى آن حضرت، دنباله معنوى او نیز به شمار رفته و بر اساس ظاهر آیات مربوط پس از حضرت یوسف علیه‌السلام و پیش از حضرت موسى علیه‌السلام در مصر و میان بنى‌اسرائیل رسالت داشته‌اند. 🌸 @jqk_ir 🌸

#شخصیت_های_قرآنی 🍃حضرت ادریس علیه السلام🍃 ادريس از پیامبران الهی است كه در زمان بين آدم و نوح می زیسته است. قرآن در دو جا از او نامبرده و از او به نيكى ياد كرده است. چون كتاب ها را بسيار درس مي داد از اين رو او را ادريس ناميدند، و او نخستين كسى بوده كه قلم بدست گرفت و نوشت و خياط و دوزنده نیز بود. بيشتر لغويان «ادريس» را واژه‌اى عربى و از ماده «درس» مشتق دانسته و وجه اين نامگذارى را كثرت دانش يا ممارست او بر آموزش، ذكر كرده‌اند.اگر چه برخى به اشتقاق آن از ماده «دروس» به ‌معناى پنهان شدن، معتقد بوده و علت آن را پنهان شدن ناگهانى ادريس بيان نموده‌اند. 🌷 فيروزآبادى در كتاب قاموس مي نويسد ادريس پيغمبر عليه السلام از دراسة «خواندن» نيست، زيرا آن اعجمى است، ليكن در تفسير على ابن ابراهيم قمى رحمه اللَّه است: «حضرت امام صادق عليه السلام فرموده: و سمى ادريس لكثرة دراسته الكتب: اين كه او ادريس ناميده شد براى آنست كه كتاب ها را بسيار مي خواند و درس مي داد.» بنابراين قطعا لفظ ادريس عربى خواهد بود، و آنچه فيروزآبادى گفته درست نيست 💐 @jqk_ir 💐

#شخصیت_های_قرآنی 🍃اِرهاص🍃 ✍ ارهاص در اصطلاح متكلمان، حوادث خارق‌العاده یا شگفتى است كه در آستانه میلاد انبیاء و یا بعد از آن و پیش از بعثت ایشان به وقوع مى‌پیوندد. تفاوت ارهاص با معجزه در این است كه ارهاص، پیش از زمان دعوت و بدون تحدى (مبارزه‌طلبى) است. واژه شناسی ارهاص در لغت به ‌معناى «اثبات» و «اصرار» از ریشه «ر‌ـ‌ هـ ‌ـ‌ ص» (تأسیس بنیان، ساختن رگه‌زیرین بنا) و «رِهص» (شالوده، چینه و بنیان) آمده است. براى ارهاص معانى دیگرى نیز گفته ‌شده است. ✍ در اصطلاح متكلمان، حوادث خارق‌العاده  یا شگفتى است كه در آستانه میلاد انبیاء و یا بعد از آن و پیش از بعثت ایشان به وقوع مى‌پیوندد  و از نبوت آن‌ها در آینده حكایت دارد تا مردم با مشاهده آن امور، آماده شنیدن دعوت انبیا علیهم‌السلام شوند. ✍ آنچه مقدمه آماده‌سازى پیامبران براى نبوت باشد مانند تذكرات غیبى به ایشان نیز، ارهاص دانسته شده است تناسب بین معناى لغوى و اصطلاحى آن، این است كه با ارهاص، شالوده نبوت پى‌ریزى مى‌شود. ارهاص همچون معجزه و كرامت از باب لطف است؛ و زمینه انجام اطاعت و دورى از گناه را فراهم مى‌سازد 💐 @jqk_ir 💐

#شخصیت_های_قرآنی 🍃الیسع🍃 ✍ اَلیَسَع از پیامبران بنی‌اسرائیل، یاد شده در قرآن کریم است. ⭐️ «الیسع» واژه‌ای معرّب و اصل آن در عبری «الیشع» یا «الیشاع» uwqx به معنای «خدا می‌بیند» یا «خدا نجات می‌دهد» است، زیرا در زبان عبری «إل» uw به معنای «خدا» و «یشع» qx به معنای «نجات دادن» یا «دیدن» است.[۱]گرچه برخی آن‌را واژه‌ای عربی و از ریشه «وَسِعَ، یسَعُ» گرفته، و دلیل آن را وسعت علم آن حضرت یا تلاش وی در طلب حق و طاعت خدا دانسته‌اند. 📖 در قرآن کریم نام الیسع دو بار آمده است:در آیه ۸۶ انعام/۶در میان نام چند پیامبرِ برتری یافته و در آیه ۴۸ ص/۳۸در میان پیامبرانی با وصف «اخیار» (نیکان)؛ اما درباره اینکه او در چه زمانی می‌زیسته و حوادث زندگیش چه بوده، قرآن سخنی نگفته است. 🔍 برخی مفسران او را از نسل ابراهیم(ع)می‌دانند. نسب او در کتاب مقدس و منابع یهود، «الیشع بن شافاط»و در بیشتر منابع اسلامی «الیسع بن اخطوب بن العجوز» ذکر شده است. البته عده‌ای می‌گویند:بین منابع اسلامی و منابع یهودی تفاوتی نیست، زیرا «شافاط» در زبان عبری به معنای قاضی است و چون در آن زمان اساس کار قاضی بر خطابه و فن سخن بوده، «اخطوب» از آن اشتقاق یافته است. 💐 @jqk_ir 💐

#شخصیت_های_قرآنی ✨ذوالکفل✨ ✍ ذوالكفل یکی از پيامبران الهى و از برگزيدگان خداوند می باشد. صبر این پیامبر، عاملى مؤثر در بهره مندى از رحمت الهى بود. او باخود عهد كرده بود كه روزها را روزه بگيرد و شب ها را به عبادت بپردازد، و تنها از روى حق قضاوت نمايد و جز براى رضاى خداوند خشمگين نشود و تا آخر به آن چه متكفل شده و تعهد كرده بود وفادار ماند، لذا او را «ذَاالْكِفْلِ» يعنى «داراى تعهد» ناميدند. اما ذوالكفل كه درباره شخصيت او و اختلاف نظرات به امام رضا عليه السلام نسبت داده شده كه او يوشع بن نون است. و برخى گفته اند: او حضرت الیاس است و بعضى او را حضرت زکریا مى دانند. و بعضى گفته اند: او مرد صالحى بود و نبى نبود، ولى به نبى وقتش قول داد كه روزها را روزه بگيرد و شب ها را عبادت كند، خشم نورزد و به حق عمل نمايد به قول خودش وفا كرد. 👥 بعضى گفته اند: او نبى بود و خداوند داستان او را بازگو نكرده است، بعضى گفته اند: او «حضرت یسع» است كه با الياس بود، اما او آن «يسع» نيست كه خداوند او را در قرآن ذكر كرده است كه او براى پادشاه ستمگرى تعهد كرد كه اگر توبه كند داخل بهشت مى شود. و نامه اى هم در همين مورد به او داد كه گفته اند: اسم او كنعان بوده و به همين جهت او ذاالكفل يعنى صاحب كفايت ناميده شد.به خبر نسبت داده شده كه او از پیامبران مرسل بود. و بعد از سليمان بن داود بود 💐 @jqk_ir 💐

مباحث #شخصیت_های_قرآنی 🍃ساره🍃 ✍ ساره علیها السلام نازا بود و به همین دلیل کنیز خود هاجر را به همسرش ابراهیم بخشید که اسماعیل علیه السلام از او ولادت یافت. سالها بعد و در زمانی که ساره و ابراهیم علیهما السلام هر دو سالخورده بودند فرشتگانی از سوی خداوند بر آنها میهمان شدند و آنها را به داشتن فرزندی بشارت دادند و به این ترتیب حضرت اسحاق علیه السلام از آنان ولادت یافت. ☄ هنگامی که نمرود در دیانت حضرت ابراهیم علیه السلام عاجز ماند، از او خواست که خاک بابل را ترک کند. حضرت ابراهیم، ساره را هم از آنجا بیرون برد و ابتدا به حران شام رفت و در آن سرزمین ساره را به عقد خویش درآورد و از آنجا به مؤتفکات فلسطین و بعد به مصر رفت. ملک مصر، سنان بن علوان بن عبید بن عولح، وقتی چشمش به ساره افتاد فریفته جمالش شد و دست به سوی او دراز کرد، اما دستش خشک شد و فهمید که به دعای حضرت ابراهیم علیه السلام چنین اتفاقی افتاد، به همین دلیل توبه کرد و گفت که اجازه دارند که آزادانه و با کمال آسایش و آرامش در کشور او زندگی کنند. حضرت ابراهیم علیه السلام که به واسطه قحطسالی از فلسطین به مصر آمده بود، سالها در مصر ماند. 💐 @jqk_ir 💐