گام تاریخی سازمان ملل؟
برای تدوین معاهده‌ای:
علیه جنایات علیه بشریت؟
در تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، کمیته ششم مجمع عمومی سازمان ملل متحد:
پس از دو سال بحث و بررسی، تصمیمی تاریخی گرفت و قطعنامه‌ای را با اجماع تصویب کرد که گام بزرگی در راستای
تدوین معاهده‌ای بین‌المللی برای پیشگیری و مجازات جنایات علیه بشریت به شمار می‌رود. این معاهده قرار است خلأ موجود در حقوق بین‌الملل را پر کند و با جنایاتی همچون #قتل، #شکنجه، #ناپدیدسازی_اجباری، #تجاوز و سرکوب‌های سیاسی که به طور گسترده و سیستماتیک علیه غیرنظامیان انجام می‌شود، مقابله کند.
تا کنون، با وجود آنکه جنایات علیه بشریت به‌طور مستمر در کشورهای مختلفی رخ می‌دهد:
حقوق بین‌الملل معاهده‌ای خاص برای جلوگیری و مجازات این جنایات نداشت. در حالی که جرایم بین‌المللی دیگری نظیر نسل‌کشی یا آپارتاید با وجود معاهدات بین‌المللی خاص خود، تحت پیگرد قانونی قرار دارند، این خلأ حقوقی موجب احساس
#بی_کیفرمانی عاملان جنایات علیه بشریت شده بود. تصویب این قطعنامه، که به‌طور غیرمنتظره‌ای با اجماع کشورهای عضو به تصویب رسید، نقطه عطفی در تاریخ حقوق بین‌الملل محسوب می‌شود.
در ادامه این فرایند، قطعنامه‌ای نیز به شماره ۷۹/۱۲۲ در ۴ دسامبر ۲۰۲۴ به تصویب مجمع عمومی رسید:
مبتنی بر متن این قطعنامه قرار است مذاکرات دیپلماتیک وسیعی در سال‌های ۲۰۲۸ و ۲۰۲۹ انجام شده و در نهایت به تدوین معاهده‌ای برای پیشگیری و مجازات جنایات علیه بشریت منتهی شود. این معاهده می‌تواند نقش مهمی در ارتقاء عدالت بین‌المللی و مقابله با
بی‌عدالتی‌هایی که امروز بسیاری از غیرنظامیان در کشورهای مختلف با آن مواجه هستند، ایفا کند.
یکی از جنبه‌های مهم این قطعنامه:
توافق بر سر تشکیل کمیته‌ای برای آمادگی جلسات دیپلماتیک است که از ژانویه ۲۰۲۶ کار خود را آغاز خواهد کرد و هدف آن گردآوری پیشنهادات کشورهای مختلف برای اصلاح و بهبود محتوای پیش‌نویس است. این مذاکرات نه تنها به تدوین معاهده‌ای مؤثر برای جلوگیری از جنایات علیه بشریت کمک خواهد کرد، بلکه به فعالان حقوق بشر و سازمان‌های جامعه مدنی نیز فرصت می‌دهد تا نظرات خود را در روند مذاکرات وارد کنند و از تجربه‌های جوامع آسیب‌دیده از این جنایات بهره‌برداری کنند.
#ج_رزما_حقوقی_قضایی
#مص
بسم‌الله الرحمن الرحیم
نوروتکنولوژی و تأثیرات آن بر حقوق بشر:⁉️
خلاصه گزارش دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در سال 2025
۱. چیستی نوروتکنولوژی
نوروتکنولوژی به هر نوع فناوری گفته می‌شود که با سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) تعامل دارد. مغز، مرکز تفکر، احساس و حرکت، و نخاع، پیام‌رسان بدن به مغز است. این فناوری در یک دهه اخیر رشد چشمگیری داشته و می‌تواند عملکرد مغز را بررسی، تقویت یا تغییر دهد.
۲. کاربردهای نوروتکنولوژی
- پزشکی:
درمان اختلالات عصبی مانند پارکینسون و صرع یا کمک به رفع افسردگی با ابزارهایی مثل تصویربرداری عصبی (برای بررسی مغز) و نورومدولاسیون (برای تغییر عملکرد مغز).
- تحقیقات علمی: کشف اسرار مغز و بهبود روش‌های درمانی.
- تجاری:
تولید محصولاتی مانند هدبندها برای بهبود خواب، تمرکز یا عملکرد ورزشی.
- نظامی و قضایی:
استفاده برای تقویت سربازان یا جمع‌آوری شواهد در سیستم قضایی، مانند بازیابی حافظه.
۳. انواع نوروتکنولوژی
- تهاجمی:
مانند ایمپلنت‌ها و الکترودهای داخل مغز که برای درمان‌های پزشکی استفاده می‌شوند، اما پرخطر هستند.
- غیرتهاجمی:
مانند دستگاه‌های پوشیدنی (هدبند، ساعت) که روی پوست قرار می‌گیرند و در کاربردهای تجاری و پزشکی رایج‌اند.
۴. تأثیر بر حقوق بشر؟
نوروتکنولوژی می‌تواند حقوق زیر را تحت تأثیر قرار دهد:
- #آزادی_اندیشه: خطر تغییر یا پیش‌بینی افکار و رفتار افراد.
- #حریم_خصوصی: جمع‌آوری اطلاعات حساس مغز که ممکن است باعث تبعیض شود.
- #سلامت: کمک به بیماران عصبی، اما دسترسی محدود به درمان‌های گران‌قیمت.
- منع #شکنجه: استفاده نادرست به بهانه اصلاح رفتار ممکن است غیرانسانی باشد.
- #محاکمه_عادلانه: استفاده از داده‌های مغزی به عنوان شواهد بدون رضایت، ناعادلانه است.
۵. گروه‌های آسیب‌پذیر
- #افراد_دارای_معلولیت: مشکل در دادن رضایت آگاهانه برای استفاده از فناوری.
- #کودکان: تأثیرات ناشناخته بر مغز در حال رشد و خطر بازی‌های مغزی تجاری.
- #سالمندان: سودمند برای بیماری‌هایی مثل پارکینسون، اما نیاز به آگاهی از خطرات.
۶. چالش‌ها
- کاربردهای تجاری: نبود قوانین مشخص برای دستگاه‌های تجاری که ممکن است به مغز آسیب برسانند.
- محیط کار: نظارت بر عملکرد کارکنان با نوروتکنولوژی، نقض حریم خصوصی است.
- سیستم قضایی و نظامی: استفاده نادرست می‌تواند حقوق افراد را تهدید کند.
۷. توصیه‌ها
- چارچوب حقوق بشری: کشورها باید سیاست‌هایی هماهنگ برای تنظیم نوروتکنولوژی تدوین کنند.
- نظارت: ارزیابی تأثیرات حقوق بشری و جریمه برای تخلفات.
- آموزش: آگاهی‌بخشی به مردم، به‌ویژه گروه‌های آسیب‌پذیر.
- همکاری بین‌المللی: سازمان‌هایی مانند یونسکو و OECD باید سیاست‌های جهانی را تقویت کنند.عصر حقوق بشر
#ج_رزما_حقوقی_قضایی
#مص