✡ ریشه یهودی مسأله خلق قرآن و برخورد امام هادی علیه‌السلام (4) 1⃣ مواجهه‌ی امام هادی (ع) با در نظر گرفتن شرایط ویژه‌ی زمان آن حضرت، حساب‌شده و هوشمندانه است که نه‌تنها نظر صحیح و درست را بیان داشته‌اند، بلکه جامعه‌ی #شیعه را از خطر مهلکی حفظ کردند. ایشان بحث حدوث و قِدَم قرآن را جدالی بیهوده و انحرافی می‌دانستند و اصحاب را از پرداختن به این‌گونه مباحث منع می‌کردند. 2⃣ امام (ع) ورود به این مناقشه را #فتنه ای می‌دانستند که نتیجه‌اش چیزی جز هلاکت و سیه‌روزی نیست. اما از آن‌رو که باید باورهای ناصحیح و عقاید انحرافی را به مردم معرفی می‌کردند، در قالبی بسیار ظریف، به ردّ عقیده‌ی قدیم بودن قرآن پرداختند. 3⃣ سند این ادعا، روایتی است که شیخ صدوق، در دو کتاب خویش به نقل از امام هادی (ع) نقل کرده است. در این روایت امام (ع) خطاب به برخی از شیعیان چنین نوشتند: 📝 بسم اللّه الرحمن الرحیم. خداوند ما و شما را از وقوع در فتنه مصون نگه دارد که در این‌صورت بزرگ‌ترین نعمت را بر ما ارزانی داشته است و جز این، هلاکت و سیه‌روزی است. نظر ما این است که بحث و جدال درباره‌ی قرآن، بدعتی است که سؤال‌کننده و جواب‌دهنده در آن شریک‌اند؛ زیرا چیزی دست‌گیر پرسش‌کننده می‌شود که سزاوار او نیست و پاسخ‌دهنده نیز برای موضوعی که در توانش نیست بی‌جهت خود را به رنج و مشقت می‌افکند. خالق جز خدا نیست و به‌جز او همه آفریده‌اند و قرآن کلام خدا است و از پیش خود اسمی برای آن قرار مده که از گمراهان خواهی گشت. خداوند ما و شما را از آنانی قرار دهد که در نهان از خدای خود می‌ترسند و از روز جزا سخت هراسان‌اند. 4⃣ همان‌گونه که از متن کلام امام (ع) مشخص است، ایشان بدون این‌که به صفت مخلوق برای قرآن کریم تصریح کند، به‌صورتی بسیار زیبا اندیشه‌ی قدیم بودن قرآن را كه #اشاعره به آن معتقد بودند، رد می‌کند. در عین حال برخلاف نظر #معتزله، ایشان معتقد است که قرار دادن هر اسمی به جز کلام اللّه برای قرآن اعم از مخلوق و غیرمخلوق و… موجب گمراهی می‌گردد. 5⃣ و بدین‌گونه امام هادی (ع) ضمن حفظ جان شیعیان و بازداشتن آنان از افتادن در دام بحث‌های بی‌حاصل #یهودساخته، نقش #هدایت‌گری خود را نیز به‌خوبی ایفا کردند. 📖 متن کامل مقاله به‌همراه منابع: 👉 goo.gl/Uqp7SU ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

🕎 گوساله سامری (٢) ✡️ تاریخ فرهنگی «قبیله لعنت»؛ قسمت پنجم 1⃣ #سامری با توانایی ویژهٔ خود در #علوم_غریبه می‌توانست شاهد برخی صورت‌های مجرّد یا استفاده از این دانش برای انجام عمل خارق‌العاده و جادویی باشد. 2⃣ خارق‌العاده و جذاب ساختن گوساله، (چیزی شبیه معجزه)، تنها معبری بوده که می‌توانست به رهزنیِ چشم و عقل، و تصرّف در چشم و عقل #بنی‌اسرائیل بینجامد و سامری از این توانایی یعنی تصرّف جادویی برخوردار بوده است. 3⃣ آری، سامری، به اذن الله، باعث #فتنه و #آزمایش بنی‌اسرائیل شد. بدین معنی که، خداوند، بنی‌اسرائیل را مبتلای مکر خویش ساخت تا سره از ناسره بازشناخته شود و صالح و طالح معلوم گردند. 4⃣ هیچ قومی، قادر به فرار از این مکر و آزمون خداوندی نیست و قطعاً، آزمون بنی‌اسرائیل می‌بایست نسبت به شرایط تاریخی‌ای حادث می‌شد که در آن قرار داشتند. آنها با پشت سر گذاردن سال‌های اقامت در مصر و تجربهٔ زندگی با ساحران و جادوگرانِ دغل‌باز و پس از آن، تجربهٔ معجزات حضرت موسی می‌بایست در آزمونی از همین جنس بازشناخته شوند: #آزمون_سحر_سامری. 5⃣ هر دانش‌آموزی ضرورتاً، امتحانش متناسب با آموزه‌هایش است. نمی‌توان از دانش‌آموز علم فیزیک، امتحان تاریخ به عمل آورد. نباید از یاد برد که انتخاب مجسّمه گوساله، توسط سامری نیز، معطوف به سابقهٔ ذهنی بنی‌اسرائیل از گوسالهٔ مقدّس و آگاهی سامری از آن است؛ در غیر این صورت، حیله و مکر سامری کارگر نمی‌افتاد. 6⃣ در فاصلهٔ ١٠روز، سامری ظهور کرد. سامری، طلاهای بنی‌اسرائیل را که از فرعونیان نزد آنان مانده بود، جمع کرد و گوساله‌ای آراست و آن‌را خدای بنی‌اسرائیل نامید. ✍️ استاد اسماعیل شفیعی سروستانی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

✡ فتنه‌انگیزی کانون‌های استعماری در برابر امیرکبیر / درسی برای امروز (٢) 6⃣ #آشوب‌گری استعمار بریتانیا، که صعود و اقتدار #امیرکبیر را نمی‌پسنديد، در قالب داعيه‌های دينی فقط به فتنه‌ی #بابی‌ها محدود نبود. در تبريز فتنه‌ی «بقعه صاحب‌الامر» را ساختند که اميرکبير اين را نيز با قاطعيت و سرعت سرکوب کرد: 7⃣ ناگاه در تبريز ولوله‌ای افتاد و شايع شد که بقعه‌ی صاحب‌الامر معجزه کرده و به اين دليل بايد شهر تبريز به‌کلی از ماليات معاف شود!! دم خروس آنجا نمايان شد که کنسول #انگلیس در تبريز چهل‌چراغی برای نصب در بقعه فرستاد! 8⃣ اميرکبير دستور دستگيری بانيان اين #فتنه، از جمله حاج ميرزا علی‌اصغر شیخ‌الاسلام (از سران فرقه #شیخیه تبريز)، را صادر کرد و کنسول انگليس را از ايران اخراج نمود. بدين‌سان، در دوره‌ی کوتاه حکومت اميرکبير #کانون‌های_استعماری بخش مهمی از توانمندی‌های او را مصروف مبارزه با #فتنه‌گری‌ها کردند. 9⃣ اين رويه‌ی #استعمار تا به امروز است: زمانی که حکومتی به‌رغم تمايل آنان به قدرت می‌رسد با #فتنه‌سازی و #آشوب‌گری می‌کوشند يا آن را به سقوط کشند يا نگذارند توانمندی‌های آن در حوزه سازندگی اقتصادی و سياسی و فرهنگی جلوه کند. مع‌هذا، به‌رغم اين فتنه‌ها، سيره حکومتگری اميرکبير در جامعه‌ی ايرانی تأثيرات عميق بر جای نهاد و در حافظه‌ی تاریخی مردم ما ثبت شد. ✍ استاد عبدالله شهبازی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ میرحسین موسوی «فراماسون» است! 1️⃣ #مایکل_لدین یهودی و مشاور امنیت ملی آمریکا، دو روز قبل از ۹ دی ۱۳۸۸ در «بنیاد دفاع از دموکراسی» سخنرانی داشت و در حالی‌که پیروزی #فتنه را نزدیک می‌دید، از رازی پرده برداشت (که بعدها اعلام کردند اقدامی شتاب‌زده بود و نباید اعلام می‌کردند‌)! لدین گفت: 👈 «روزی ما خواهیم نشست و دربارهٔ تاریخ پشت‌صحنهٔ #جنبش_سبز سخن می‌گوئیم. در آن هنگام همهٔ شما خواهید گفت که جنبش سبز در سال ۲۰۰۹ آغاز شده است (۱۳۸۸) اما من به شما می‌گویم که ریشهٔ آن در اواسط دههٔ ۱۹۸۰ (سال‌های میانی دههٔ ۶۰) است. یعنی هنگامی که ما با دفتر #میرحسین_موسوی در تماس بودیم‌»! 2️⃣ #شهید_آیت اعلام کرده بود اسنادی در اختیار دارد که از #فراماسون بودن موسوی خبر می‌دهد و بارها به مناسبت‌های مختلف به آن اشاره کرده بود. ایشان که میرحسین موسوی را گزینهٔ مناسبی برای تصدی وزارت امورخارجه نمی‌دانست، در یکی از جلسات مجلس، به انتقاد از کابینهٔ معرفی‌شده پرداخت و گفت که اسنادی را که نشان‌دهندهٔ ارتباط میرحسین موسوی با #فراماسونری است در جلسهٔ بعدی مجلس در اختیار نمایندگان قرار خواهد داد. اما، مرحوم آیت را صبح روز ۱۴ مرداد درحالی که عازم مجلس بود به #شهادت رساندند! 3️⃣ نحوهٔ #ترور شهید آیت به‌گونه‌ای کاملاً متفاوت با #ترورهای_منافقین بود. اول آن که، تروریست‌ها نزدیک به ۶۰ گلوله شلیک کرده بودند و حال آن‌که منافقین با شلیک چند گلوله صحنه را ترک می‌کنند. شلیک ۶۰ گلوله نشان می‌دهد که می‌خواستند از #شهادت او کاملاً مطمئن شوند. دوم این‌که؛ ترور‌کنندگان بعد از به شهادت رساندن آیت، #کیف حاوی #اسناد وی را با خود می‌برند. این نیز با ترورهای منافقین هم‌خوانی ندارد. #منافقین دستور داشتند برای پیشگیری از دستگیر شدن، بلافاصله بعد از ترور صحنه را ترک کنند و چیزی با خود نبرند! 4️⃣ کیف شهید آیت حاوی چه اسنادی بود که تروریست‌هایِ مأمور به ترور ایشان اولاً اصرار داشته‌اند که حتماً به شهادت برسد و ثانیاً؛ با توجه به احتمال دستگیری، ریسک ربایش کیف حاوی اسناد را پذیرفته بودند؟!! ✍️ نویسنده: حسین شریعتمداری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ مغضوبین ارض [٧١] 💥 یاران گوساله [٩] 🔹۵. فتنهٔ الهی و ضلالت سامری 1️⃣ #فتنه از سنّت‌های الهی است؛ امر نو و جدیدی نیست، پیش از زمان ما بوده بعد از زمان ما هم خواهد بود. از ویژگی‌های سنّت الهی، تغییرناپذیری آن است. به‌علاوه فتنه از شئون انسان است برخلاف حیوان. برای حیوان صعود و سقوط محلّی از اِعراب ندارد، برخلاف انسان که هر لحظه در سقوط و صعود است؛ «وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا». [عصر : ١-٣] 2️⃣ طلا چگونه گداخته می‌شود؟ همان‌گونه مردم گداخته می‌شوند. درجهٔ خلوص طلا بسته به درجهٔ گداخت آن است. مردم هم به همین طریق به خلوص می‌رسند: یُفْتَنُونَ‏ کَمَا یُفْتَنُ‏ الذَّهَبُ‏ ثُمَّ قَالَ یُخْلَصُونَ کَمَا یُخْلَصُ الذَّهَبُ. ‏[الكافی، ج١، ص٣٧٠] 3️⃣ اگر کسی توهّم دارد که لفظِ ایمان آوردم، برای ایمان آوردن کفایت می‌کند، توبیخ خدای حکیم را بخواند: «أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ؛ [عنکبوت : ٢] آیا مردم پنداشته‌اند که چون بگویند: ایمان آوردیم، رها شوند و دیگر آزمایش نشوند؟!» 4️⃣ زمانی که موسی (ع) با شتاب و عجله، و به‌خاطر تحصیل رضای حق، [طه : ٨۴] جلوتر از قومش به میقات رفت، این‌گونه می‌نماید که او هیچ نگرانی از قومش ندارد. تصوّر این‌که قوم تازه‌رهیدهٔ او به‌جای خدای یکتا سر بر آستان #گوساله بساید، هیچ جایگاهی در ذهن و اندیشهٔ موسی (ع) ندارد، و این‌که در پاسخِ خدای متعال می‌گوید: «هُمْ أُولَاءِ عَلَى أَثَرِي»، [طه : ٨۴] مطمئن است که قومش پا جای پای او می‌گذارند! 5️⃣ این‌جاست که خدای متعال خطاب به موسی (ع) می‌فرماید: «فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ»، که ما بعد از آمدنت به میقات، قومت را آزمودیم. خداوند «فتنه» را به خود نسبت می‌دهد. «وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ»، [طه : ٨۵] اما قومت درست رفتار نکرد، انتخاب خوبی نداشت، سامری آنان را گمراه ساخت. خداوند ضلالت و گمراهیِ گوساله‌پرستان را به #سامری نسبت می‌دهد. نتیجه این‌که: ما آزمودیم؛ اما سامری آنان را به ضلالت کشاند. 5️⃣ «فتنه» اِختبار است و قدرت اختیار را به چالش می‌کشد، اما «اِضلال» گمراهی است، یکی از نتایجی است که از فتنه حاصل می‌شود. #ضلالت و نیز #هدایت، هر دو زائیدهٔ #انتخابِ مردم در شرایط فتنه است. تمام تلاش انبیاء از آدم تا خاتم علیهم‌السّلام، بر هدایت تعلّق گرفته است. برخلاف سامری که همهٔ هنر و تلاشش را در خدمت گمراهیِ مردم قرار داده است. 6️⃣ این مردمند که انتخاب می‌کنند، اما سامری با فریب، تزیین، خدعه، دروغ و تحریف، زمینهٔ گمراهی و انتخاب نادرست را برای مردم فراهم آورده است. لذا می‌فرماید: ما آزمودیم، و سامری آنان را گمراه ساخت. 7️⃣ بنابراین از فتنه گریزی نیست، نمی‌توان زمانی را تصوّر کرد که خالی از فتنه باشد. و این مسئولیت علمای صالح و اولیای فکری و فرهنگی را در همهٔ جوامع و در همهٔ اعصار، صدچندان می‌کند. ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ مغضوبین ارض [٧٢] 💥 یاران گوساله [١٠] 🔹۶. موسی (ع) و خشم مسئولانه 1️⃣ و اکنون موسی (ع) می‌داند که قومش در مدّتی که او در میقات به‌سر برده، گرفتار #فتنه و آزمایشی سخت شده است و نیز می‌داند که سامری با استفاده از سادگی و #حس‌گرایی قوم، به اشباع خواسته‌های آنان پرداخته، با کنار زدن هارون (ع) و معبود قرار دادن گوساله، رسماً و علناً همهٔ دستاوردهای موسی (ع) را به سُخره گرفته است. 2️⃣ قطعاً با این اطلاع و آگاهی، غمی جانکاه در روح و روان موسی (ع) پدید آمده است. این خشم و اندوه زمانی نمایان شد که موسی (ع) در میان گوساله‌پرستان، شاهد تباهی قوم و #بت‌پرستی آنان است: «وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا». [اعراف : ١۵٠] 3️⃣ موسی (ع) به توبیخ و سرزنش قومش پرداخت و آنان را مردمانی عجول، ناشکیبا و جانشینانی بد معرفی کرد: «قالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِی مِنْ بَعْدِی أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّکُمْ». [اعراف : ١۵٠] 4️⃣ الواح را که در بَر دارندهٔ آیات الهی است بر زمین انداخت و در منظر و مرآی مردم موی سر و صورت هارون را به دست گرفت و او را به سمت خود کشید: «وَ أَلْقَی الْأَلْوَاحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِیهِ یَجُرُّهُ إِلَیْهِ». [اعراف : ١۵٠] 5️⃣ خشم موسی (ع) برخلاف خشم انفعالی، که ریشه در خصومت، کینه‌توزی، تنفّر، حسد و ضعف نفس دارد، برآمده از آگاهی، شناخت، لمس، حضور، مشاهده، احساس و نشأت گرفته از ایمان و غیرت دینی، و نشان‌دهندهٔ میزان تعهّد و شجاعت او است. 6️⃣ این‌چنین خشمی که از ویژگی‌های انبیاء و اولیاء الهی است، گرچه نزد عقلاء ممدوح و پسندیده است، اما از آن‌جا که خشم است، امکان اشتباه و «ترک اولی» در آن وجود دارد، مانند انداختن الواح و کشیدن موی سر و صورت هارون، و البته موسی (ع) می‌داند که جبرانِ آن، طلب استغفار و معذرت‌خواهی است: «قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِأَخِی وَ أَدْخِلْنَا فِی رَحْمَتِکَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ». [اعراف : ١۵١] 7️⃣ و جای بسی شگفتی است که ما با اندیشمندانی در جوامع مسلمان مواجه‌ایم، که افتخار مطالعه و تحقیق بیش از سی سال را با خود یدک می‌کشند و در این مدّت محض رضای خدا یک‌بار هم عصبانی نشده‌اند!! هدفی جز میقات در مدرسه و دانشگاه، و مقصدی جز اَخذ اَلواح و مدارک و عنوانی پر طمطراق برای خود قائل نیستند، و نجات و رهایی مردم از #گوساله‌پرستی_نوین در قاموس اینان جایگاهی ندارد!! 8️⃣ در قرآنی که اینان می‌خوانند گویا آیهٔ بازگشت موسی (ع) از میقات وجود ندارد. و برای این‌که مرتکبِ ترک اولایی نشوند، حاضرند ترک واجب کنند!! از افکندن اَلواح به معنای عام آن که شامل مقام، موقعیت، دارایی، آبرو و... است اِبا دارند، و از درگیر شدن، سرزنش کردن و توبیخ نمودنِ گوساله‌پرستان امتناع می‌ورزند! 9️⃣ آیا اینان نمی‌دانند که اَلواح در دست موسی (ع) برای نجات مردم است و آیا «وَ أَلْقَی الْأَلْوَاحَ» نمی‌خواهد بفرماید اَلواح بدون مردم به چه کار می‌آید؟! آیا اینان مصداق‌های آشکاری از علمای بلا عمل، که تأثیر سخن و نفوذ کلام از آنان سلب شده، نمی‌باشند؟! 💥 إنَّ الْعَالِمَ‏ إِذَا لَمْ‏ یَعْمَلْ‏ بِعِلْمِهِ‏ زَلَّتْ مَوْعِظَتُهُ عَنِ الْقُلُوبِ کَمَا یَزِلُّ الْمَطَرُ عَنِ الصَّفَا. [الكافي، ج١، ص۴۴] 🔟 قطعاً شاهد ناماندگاری و لغزش دانه‌های باران بر کوه بوده‌اید، و حتماً به زیر دست و پا افتادن پندهای عالمان بلا عمل را در مردم تماشا کرده‌اید. هم‌چنان که باران بر کوه نمی‌ماند، موعظهٔ عالم بلا عمل در قلب‌ها جای نخواهد گرفت. ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ مغضوبین ارض [٧٣] 💥 یاران گوساله [١١] 🔹٧. توبه پاداش خشم موسی (ع) 1️⃣ سخن درشت و عکس‌العمل غیرانفعالی، متعهدانه و پویا از جانب موسی (ع)، سرانجام اثر مثبت خود را نشان می‌دهد. 2️⃣ گرچه موسی (ع) گناه گوساله‌پرستان را نه به‌خاطر این‌که خدای متعال وعدهٔ نیکو به آنان نداده بود (أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا)، و نه به‌خاطر طولانی‌شدنِ مفارقت و جدایی خود از آنان (أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ)، بلکه به‌خاطر عدم عقل و شعور در گوساله‌پرستان بنی‌اسرائیلی می‌داند که بدون ارادهٔ خدای قادر متعال، خواستار فرود خشم خدا بر خود شده‌اند (أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّكُمْ)؛ [طه : ٨۶] 👈 با این حال، خشم شدید، اندوه فراوان، توبیخ و تشر موسی (ع) گوساله‌پرستان را به‌خود آورد و اظهار ندامت و پشیمانی کردند. 3️⃣ بنی‌اسرائیل زمانی که به این درک و فهم رسید که گوسالهٔ صدادار خدای حقیقی و خدای موسی (ع) نیست، بلکه جسدی بی روح است که از تجمّع زر و زیور و به‌دور از چشم آنان پا به عرصهٔ وجود گذاشته است، متوجه ضلالت و گمراهی خود نیز شده است. 4️⃣ اکنون این‌گونه است که گویا به کُنه خطا و بزرگی اشتباهش علاوه بر این‌که پی برده، آن را به چشم می‌بیند: «وَ رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا» [اعراف : ١۴٩]؛ و از همین‌رو فریاد توبه و استغاثه بَرمی‌آورد: «قَالُوا لَئِنْ لَمْ یَرْحَمْنا رَبُّنَا وَ یَغْفِرْ لَنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ» [اعراف : ١۴٩]؛ که اگر رحمت خدا شامل حال ما نشود و ما را نیامرزد، هرآینه از زیان‌کاران خواهیم بود. 5️⃣ سلوک موسی (ع) در برخورد با گوساله‌پرستان فریاد می‌زند که اگر گناهی در قد و قوارهٔ گناه گوساله‌پرستان یهودی باشد، مواعظ اخلاقی و مطالب عرفانی گره‌گشاه نخواهد بود. به تأیید قرآنِ پاک، اظهار ندامت و فریاد توبه و استغاثه، حاصلِ موعظه و پند و اندرز نیست. 6️⃣ می‌دانید و توجّه‌دارید که گوساله‌پرستان به حال خود رها نشده بودند، هارون (ع) به‌عنوان نبی و جانشین موسی (ع) پیش از مراجعت موسی (ع) آن‌ها را از فتنه آگاه ساخته بود، متذکّر رحمت فراگیر خدای مهربان شده بود، و نیز آنان را به تبعیّت و اطاعت از خود فرا خوانده بود: «وَ لَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِنْ قَبْلُ یَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنْتُمْ بِهِ وَ إِنَّ رَبَّکُمُ الرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِی وَ أَطِیعُوا أَمْرِی». [طه : ٩٠] 7️⃣ از ویژگی‌های #فتنه، علاوه بر زائل کردنِ عقل و شعور، از کار انداختنِ قوّهٔ شنوایی است. گوشِ فتنه‌زده از پذیرش مواعظ امتناع می‌ورزد، لذا نسبت به دستورات ارائه شده گستاخی نشان می‌دهد، اطاعت‌گریز می‌شود و فرمان‌بَری را اگرچه حقّ باشد به‌رسمیّت نمی‌شناسد. 8️⃣ از دیگر ویژگی‌های فتنه، #لجاجت و پافشاری بر باطل است. گوساله‌پرستان نه تنها موعظه و درخواست حقِّ هارون (ع) را نپذیرفتند، بلکه بر امر باطل و غیرعقلانیِ پرستش گوساله‌ای که به یقین می‌دانند علاوه بر این‌که پاسخ‌گو نیست، مالک نفع و ضرری هم نیست که حالا بخواهد ضرری را از اینان دفع و یا نفعی را به سوی‌شان جلب کند، اصرار ورزیدند!

9️⃣ این #لجاجت تا آن‌جاست که با گستاخی به هارون (ع) می‌گویند: هرگز دست از عبادت گوساله برنخواهند داشت: «لَنْ نَبْرَحَ عَلَیهِ عَاکفِینَ». [طه : ٩١] 👈 «لَنْ» که بر سر «نَبْرَحَ» به معنای مفارقت آمده است، از دلهره‌آورترین کلمات به هنگام وقوع #فتنه است. از آن‌جا که «لَنْ» نفی ابد می‌کند، استمرار #گوساله‌پرستی را نعره می‌زند! 🔟 آن‌چه از پند و اندرز هارون (ع) نصیب بنی‌اسرائیلی که مقیم، معتکف، ملازم و مجاور گوساله است، گردید، شکّی است که سمت و سویش به‌جای این‌که به طرف خدای موسی (ع) باشد، به طرف گوساله است! نمی‌گویند: دست از اعتکاف و پرستش گوساله برمی‌داریم تا موسی (ع) بیاید و نظرش را راجع به گوساله بگوید؛ بلکه می‌گویند: ما به هیچ‌وجه سخن #سامری که گفت: این خدای شما و خدای موسی است، را ردّ نمی‌کنیم، و هم‌چنان بر گوساله‌پرستی اصرار داریم: «حَتَّی یَرْجِعَ إِلَینَا مُوسَی» [طه : ٩١]؛ تا این‌که موسی (ع) از کوه طور و میقات خدای متعال مراجعت کند و ببینیم که موسی همچون ما گوساله می‌پرستد یا نه؟! 1️⃣1️⃣ موسی (ع) مراجعت می‌کند: «فَرَجَعَ مُوسَی‏ إِلَی‏ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفاً» [طه : 86] و قومش را بنابرآن‌چه که سِفر خروج در باب ٣٢ توصیف می‌کند: فاسد، منحرف، فراموش‌کار، سرکش، آلوده به گناه، افسارگسیخته و بی‌آبرو می‌بیند که در برابر گوساله طلایی می‌رقصیدند و شادی می‌کردند! 2️⃣1️⃣ اما قوم همان‌گونه که قرآن حکیم آورده است، موسی (ع) را خشمگین، عصبانی و پُر اندوه می‌بیند: انداختن اَلواح و تشر موسی (ع) بر سر قوم و بر سر هارون (ع) و نیز آن‌چه سِفر خروج متعرّض آن شده است، موسی (ع) به طائفهٔ لاوی گفت: خداوند، خدای بنی‌اسرائیل می‌فرماید: شمشیر به کمر ببندید و از این‌سوی اردوگاه تا آن‌سویش بروید و برادر و دوست و همسایهٔ خود را بکُشید. لاوی‌ها اطاعت کردند و در آن روز در حدود سه هزار نفر از قوم اسرائیل کشته شدند. [سِفر خروج، ٣٢ : ٢٧و٢٨] 3️⃣1️⃣ یکی از کارکردهای قرآن عزیز، تنقیح و پالایشِ داده‌های حاخامی است. گرچه نویسندگانِ باب ٣٢ سِفر خروج از توبه و انابهٔ قوم اسرائیل سخنی به میان نیاورده‌اند، بلکه به‌جای گوساله‌پرستان، موسی (ع) را به حضور خداوند می‌فرستند و او چنین دعا می‌کند: «آه ای خداوند، این قوم مرتکب گناه بزرگی شده، برای خود بُتی از طلا ساختند. تمنا می‌کنم گناه آن‌ها را ببخش و گرنه اسم مرا از دفترت محو کن» [سِفر خروج، ٣٢ : ٣١و٣٢]؛ اما قرآنِ پاک به توبه و ندامت گوساله‌پرستان بعد از مراجعت و برخورد تند موسی (ع) با آنان صراحت دارد. ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ مغضوبین ارض [٨٠] 🕋 تفسیر آیهٔ ١۵٠ سورهٔ اعراف [۵] 💥 فصاحت هارون (ع) و قاطعیت موسی (ع) 1⃣ در فرهنگ قرآن، #فصیح کسی است که هم خوب سخن بگوید و هم گفتارش خوب باشد و هارون (ع) چنین بود، زیرا در جامعهٔ بحران‌زده و مبتلا به فاجعهٔ گوساله‌پرستی، هم با گفتار ملایم و روشنگر خود: «و لَقَدْ قالَ لَهُم هارونُ مِن قَبلُ يا قَومِ إِنَّما فُتِنْتُمْ بِهِ و إِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحمَنُ فَاتَّبِعوني و أَطيعوا أَمري» [طه : ٩٠] حجّت را رساند و تا اندازهٔ بسیاری از فتنه جلوگیری کرد و هم با پرهیز از تندروی و پرخاش‌گری، بنی‌اسرائیل را از خطر تفرقه و درگیری‌های خونین رهانید: «إِنّي خَشيتُ أَن تَقولَ فَرَّقْتَ بَينَ بَني إِسْرائيلَ و لَمْ تَرْقُبْ قَولِي». [طه : ٩۴] 2⃣ قاطعیّتی که باید در برابر فاجعهٔ #گوساله‌پرستی نشان داده می‌شد، تنها از موسی (ع) ساخته بود. اگر هارون به‌جای نرم‌خویی و متانت که مقتضای جایگاه اجتماعی او بود، صلابت و تندی موسی (ع) را نشان می‌داد و همانند وی سامری را به سوزاندن گوساله تهدید می‌کرد [طه : ٩٧] جامعهٔ نوپای بنی‌اسرائیل متلاشی می‌شد، زیرا دسته‌ای به طرفداری از وی و گروهی به حمایت از سامری برمی‌خاستند و با هم درگیر می‌شدند؛ اما موسی (ع) از موقعیّتی برخوردار بود که کسی نمی‌توانست در مقابل او ایستادگی کند، چون صاحب عصا و يد بيضا و معجزات بود. 3⃣ جایگاه برتر موسی (ع) نسبت به هارون (ع) امکان رفتار تند با سامری را برای وی فراهم می‌ساخت؛ چندان‌که سامری را از صحنهٔ جامعه دور کرد: «فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ في الْحَياةِ أَنْ تَقولَ لَا مِساسَ» [طه : ٩٧] و گوساله‌اش را به آتش‌زدن و خاکسترش را به دریاریختن تهدید کرد [طه : ٩٧] و این کاری بود که اگر هارون انجام می‌داد، چون موقعیّت اجتماعی فروتری داشت، نه‌تنها آتش #فتنه به خاموشی نمی‌گرایید، شعله‌های آن دوچندان می‌شد. 4⃣ در عرصهٔ مبارزه با بت‌پرستی، کسی می‌تواند با بت‌ها و خدایان مشرکان درافتد و به آن‌ها «اُف» بگوید: «أُفٍّ لَكُمْ و لِما تَعبُدونَ مِن دُونِ اللَّهِ» [انبیاء : ۶٧] که مانند ابراهیم خلیل (ع) تبر به‌دست گیرد و آن‌ها را ریز ریز کند [انبیاء : ۵٨] و در پی آن در آتش اُفتد و واکنشِ «حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ» [انبیاء : ۶٨] را از جانب مشرکان تحمّل کند؛ یا مانند موسى (ع) عصا در دست و صاحب ید بیضا و معجزات باشد؛ 5⃣ اما کسی مانند هارون (ع) که نه تبر خلیل را بر دوش و نه عصای موسی (ع) را در دست داشت، باید اَفصح و سخنور برتر باشد، تا با ملایمت و متانت شعله‌های فتنه را فرونشاند، وگرنه فظاظت و غلظتِ هر رهبری مایهٔ پراکنده شدن مردم می‌شود، چنان‌که دربارهٔ پیامبر اسلام می‌فرماید: «و لَو كُنتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلبِ لَانْفَضُّوا مِن حَولِكَ». [آل‌عمران : ١۵٩] 6⃣ به‌هرروی، برای مبارزه با فرعون و هدایتِ بنی‌اسرائیل، وجود موسی (ع) و هارون (ع) هر دو لازم بود. رفتار موسی (ع) تند و متصلّبانه بود؛ مانند واکنش تند او با بنی‌اسرائیل و اعتراض شدید وی به برادرش هارون (ع) و انداختن اَلواح در بازگشت از میقات؛ اما رفتار هارون (ع) نرم و مهربانانه بود؛ مانند تعبیرهای ملایمی که با بنی‌اسرائیل در فتنهٔ سامری داشت. [طه : ٩٠] 7⃣ هارون با جملات نرم و از سرِ عطوفت، قوم خود را به رحمانیّت پروردگارشان متوجّه کرد و هیچ از جبّاریّت و قهّاریّت خدای قهّار یاد نکرد، در حالی‌که نزديك بود همین قوم او را بکُشند: «و كادوا يَقتُلونَني». [اعراف : ١۵٠] هماهنگیِ آن قهر و این مهر، سبب ترویج و بقای شریعت الهی شد. 📚 تفسیر تسنیم، آیةالله جوادی آملی ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ مغضوبین ارض [٩١] 💥 یاران گوساله [٢۵] 🔹٩. موسی (ع) سامری را مجازات می‌کند! 1️⃣ تصمیم موسی (ع) در ابتدا، قتل #سامری و حذف فیزیکی او از جامعهٔ تازه‌رهیدهٔ #بنی‌اسرائیل بود؛ حتی آن‌گونه که در روایت امام صادق (ع) آمده است: «هَمَّ بِقَتْلِ السَّامِرِیّ»، موسی علیه‌السلام قصد قتل سامری را هم کرد. 2️⃣ قطعاً مرگ جسمانی زمینه را برای پیروان سامری جهت #مظلوم‌نمایی و ادامهٔ فتنهٔ «گوساله‌پرستی» مهیّا می‌ساخت. از همین‌رو وحی الهی مجازات دیگری را رقم زد. 3️⃣ شما می‌توانید مجازات طرد، انزوا، حصر، عدم مجالست و معاشرت، و قطع تمامی حقوق شهروندی و مظاهر اجتماعی، دوری از مردم و تنهایی همیشگی را در «قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَکَ فِی الْحَیَاةِ أَنْ تَقُولَ لَا مِسَاسَ؛ [موسی] گفت: پس [از میان مردم] برو، یقیناً کیفر تو در زندگی این است که [هر کس نزدیکت آید بگویی:] به من دست نزنید» [طه : ٩٧] ببینید. 4️⃣ علاوه بر موارد فوق کسی حق ندارد به دیدن او برود، با او تماس مستقیم و یا غیرمستقیم برقرار کند. در زمان موسی (ع) تلفن، ایمیل، اس ام اس، و چیزهای دیگری که امروز نیست و فردا خواهد بود، وجود نداشت، اگر وجود می‌داشت، تماس تلفنی، نامه‌نگاری الکترونیکی و نیز ارسال و دریافت پیام کوتاه هم ممنوع بود. 5️⃣ در زمان موسی (ع) روزنامه، مجله، خبرنگار، روزنامه‌نگار، انجمن‌های مردم نهاد و سازمان‌های حقوق بشری وجود نداشت، رادیو و تلویزیون هنوز پا به عرصهٔ وجود نگذاشته بود، مردم حتی کلمهٔ اینترنت را هم نشنیده بودند، اگر چنین مواردی هم وجود می‌داشت، تماس و ارتباط از این طریق هم ممنوع بود. 6️⃣ اگر کسی به هر دلیلی جسارت و گستاخی می‌کرد تا حکم مجازات را نقض کند، خود سامری فریاد برمی‌آورد که با من تماس نگیرید، از من دور شوید. 7️⃣ موسی (ع) برای مجازات سامری دادگاه و هیئت منصفه تشکیل نداد، از سامری هم اعتراضی مبنی بر این‌که هر حکمی باید توسط دادگاه صالحه صادر شود تا قابل اجرا باشد، به‌گوش نرسید. 8️⃣ گویا سامری می‌داند که گناه #فتنه و گناه گوساله‌پرستی از جنس گناهانی مثل سرقت و خیانت و کشیدن چک بی‌محل نیست، دعوای زن و شوهری و یا دعوا بر سر ارث و میراث نیست، که نیاز به دادگاه و قاضی و پرونده و وکیل و شاهد و سرگردانی در راهروهای دادگستری داشته باشد. 9️⃣ گناه #گوساله‌پرستی تخریب شاخه، ساقه و برگ نیست، فتنه‌ای است که ریشه و اصل را نشانه گرفته است. گناهی به دور از چشم قوم هم نیست، بلکه در منظر و مرآی بنی‌اسرائیل رخ داده است. موسی (ع) حکم صادر می‌کند و تندی حکم به‌قدری است که سامری تا وقتی که زنده است از حسرت و وحشت بیرون نیامد. 🔟 تندی حکم به‌قدری است که بنی‌اسرائیل با این‌که هیچ‌گاه نتوانست ریشه‌های گوساله‌پرستی را از جان و دل خود خارج کند، و هم‌چنان تا امروز و تا فرداهای دور با ارائهٔ گوساله‌های رنگارنگ گوساله‌پرستان را در همهٔ دنیا به دام می‌اندازد، با این حال نام سامری و این‌که شخصی در بنی‌اسرائیلِ رهیده از ظلم و ستم فرعون بوده که #گوساله را به‌جای خدای موسی (ع) به مردم ارائه کرده است، در ادبیات و کتب به‌اصطلاح مقدسِ حاخامی جایی ندارد! بنی‌اسرائیل طوری رفتار می‌کنند که گویا سامری را نمی‌شناسند و نام او را نشنیده‌اند! ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ مغضوبین ارض [١٠٧] 💥 پایان یهود [١۵] 1️⃣ واضح است که #یهودیان بیرون مرزها بی‌کار و بی‌عار نمی‌نشینند! 2️⃣ مشکلی که ما مسلمان‌ها گرفتار آن هستیم، این است که ما معمولاً #دشمن_آشکار را رصد می‌کنیم، اما از اتاق فکر و از فتنه‌گریِ #دشمن_پنهان غافلیم. 3️⃣ دشمن را از در می‌رانیم، و برای این‌که برانیم چه سختی‌ها و مرارت‌هایی را تحمل می‌کنیم، اما دشمن بعد از مدتی از پنجره وارد می‌شود، و این خصلت، همهٔ توان ما را به تحلیل می‌برد. 4️⃣ قرآن عزیز می‌فرماید: جنگ‌تان باید #فتنه را از بین ببرد: «وَ قَاتِلُوهُمْ‏ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ» [بقره : ١٩٣ و انفال : ٣٩]. در جنگ تحمیلی مردم شعار می‌دادند: «جنگ جنگ تا پیروزی»، و این در حالی‌است که پیروزی کفِ کار است. اما امام خمینی (ره) می‌فرمود: «شعار قرآن، جنگ جنگ تا رفع فتنه است». سقف را ببین، کف را به‌دست می‌آوری. 5️⃣ آقای هیمر می‌گوید: بعد از این‌که یهودیان خودشان را اخراج و تبعید کردند: 👉 They gathered on the other side of the border and waited and waited and waited. 6️⃣ آن‌ها در آن طرفِ مرز تجمّع کردند و منتظر ماندند و منتظر ماندند و منتظر ماندند: 👉 They waited for years and decades. 7️⃣ آن‌ها سال‌ها و دهه‌ها منتظر ماندند. آن‌ها منتظر ماندند تا زمانی‌که دانشِ #خطر_یهود از ذهنِ مردم ناپدید شود: 👉 They waited for the moment in which the knowledge of the Jewish danger gradually disappeared from people’s minds. 8️⃣ یک دانشی داریم به‌نام «Jewish danger»! حال این‌که چرا این دانش در جامعهٔ مسلمان به‌طور ملموس و محسوس موضوعیّت ندارد، و علاوه بر مردم، دانشجویان، معلمان، نویسندگان، هنرمندان، اساتید و حتی علمای دینی هم تمایلی به درک و فهم آن نشان نمی‌دهند؟! این خود یک سؤالی است که باید در اطراف آن اندیشه کرد. 9️⃣ اما وقتی این دانش نبود، و یا به هر علّتی این دانش ناپدید شد، همانی که در اصطلاح‌مان داریم که: «دشمن را از در راندیم، ولی او از پنجره آمد»، رخ می‌دهد! ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter