✡️ نقد فیلم Lamb (برّه) 🎬 ادامه داستان و نقد فیلم 1️⃣ لازم به ذکر است که قرار دادن سوژه، یعنی موجود شوم و عجیب‌الخلقه، یا همان #هیبرید که حاصل آمیزش انسان با غیرانسان است، در «وضعیت عاطفی»، عمدتاً محور اصلی این نوع آثار هدفمند و خبیثانه است. 2️⃣ هوشمندانه‌ترین شیوه در برآوردن هدف #عادی‌نمایی، جلب توجه عاطفی شخصیت‌های فیلم (و بالتبع تماشاگران) به آن موجود عجیب است. نفسِ انتخاب «برّه» (نماد معصومیت در دنیای حیوانات)، جدای از ملاحظات دراماتیک، مبتنی بر شناخت دقیق روان‌شناختی مخاطب است. 3️⃣ ضمن این‌که فیلمساز، شیطنتی آشکار در بازی با نماد عیسی (ع) در فرهنگ مسیحی صورت می‌دهد، چرا که #برّه_خداوند از القاب مهم حضرت عیسی در کتاب مقدس است و اشاره به معصومیت او در هنگام #تصلیب با هدف بازخریدن گناه نوعِ بشر دارد (طبق روایت مسیحی). 4️⃣ اما سکانس پایانی و صحنه‌ی ظهور و حضور «پدر» واقعی آن موجود قوچ-انسان، تکمیل‌کننده‌ی پازل تاریک فیلم والدمار جوهانسون است. این موجود مخوف که نیمه‌انسان، نیمه‌قوچ است، اینگوار را می‌کشد و «آدا» را با خود می‌برد. 5️⃣ نکته‌ی اساسی این‌جاست که این موجود مخوف شبیه یکی از معروف‌ترین تجلیات #لوسیفر یا #ابلیس در فرهنگ لاتین است. موجود موسوم به #بافومت که اولین‌بار در نقاشی «بز شبت» اثر «الیفاس لِوی» جادوگر و کابالیست معروف فرانسوی قرن نوزدهم ظاهر شد، معروف‌ترین وجه ابلیس در غرب است. 6️⃣ «آدا» بلاتردید تجسّم بافومت است. «فرزند شیطان» به دامان گرم زوج انسانی راه می‌یابد و آن‌گاه که از آب و گل در آمد، «پدر»ش به‌دنبال او می‌آید. در اینجا نیز فیلمساز با دیگر لقب عیسی (ع) یعنی #فرزند_انسان بازی می‌کند و با به تصویر کشیدن #فرزند_شیطان در قالب یک «برّه معصوم»، تقابل‌سازی صورت می‌دهد. ✍️ نویسنده: سهیل صفاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter