💠💠 یک کتاب به عظمت یک نبرد! (1)
✡️ فرانکلین، انجمن ایران و آمریکا و دیگران (قسمت اول)
1️⃣ حضور غرب در سرزمین ما، حضوری دیرپا و فاجعه‌آمیز بوده است. از زمانی که پای نخستین مستشاران و مستشرقان به این آب و خاک باز شد، باران مصیبت و استعمار بر سر این مردم باریدن گرفت تا این‌كه پیروزی انقلاب اسلامی نقشه‌های آنها را برهم زد و خوابشان را آشفته ساخت.
2️⃣ این حضور مصیبت‌بار، هرزمان به شکل و صورتی بوده؛ زمانی به اسم مشاوره و مستشاری، زمانی با لشکرکشی مستقیم، دورانی دیگر با عَلم مشروطه‌خواهی و زمانی به‌نام دیکتاتوری مستبدین دست‌نشانده و امروز نیز در شکل #استعمار_فرانو از طریق دنیای مجازی و ماهواره و انواع و اقسام رسانه‌های ریز و درشت.
3️⃣ اما آنچه برای استعمارگران بیش از هر موضوعی اهمیت داشته، #نفوذ_فرهنگی از طریق اشاعه‌ی #سبک_زندگی_غربی و #رسانه و روزنامه و کتاب و دایر کردن مدارس مختلف و تأسیس رادیو و تلویزیون و انجمن‌های به‌اصطلاح فرهنگی و علمی و… بوده تا زمینه‌های فکری و اجتماعی آن حضور مستقیم و غیرمستقیم را فراهم آورند.
4️⃣ یکی از این زمینه‌چینی‌ها پس از کودتای 28 مرداد 1332، طراحی و اجرای برنامه چاپ و نشر کتاب‌هایی بود که فرهنگ و ایدئولوژی غربی را ترویج کرده و در ضدیت با فرهنگ اسلامی و ایرانی بودند. تأسیس مؤسساتی همچون «بنگاه ترجمه و نشر کتاب» و «بنگاه فرانکلین» و فعال کردن انجمن‌های ظاهراً فرهنگی به اسم «انجمن ایران و آمریکا» با زیرمجموعه‌های کلاس زبان و کنسرت موسیقی و نمایش فیلم و… از جمله برنامه‌های #نفوذ_فرهنگی بود.
5️⃣ متأسفانه طی این سال‌ها درباره‌ی این مؤسسات استعماری که با ظاهر فرهنگی و عناوین نشر علم و ادبیات و... فعالیت می‌کردند، نه‌تنها اسنادی منتشر نشده بلکه توسط رسانه‌های زنجیره‌ای همانند ناجیان و خدمتگزاران فرهنگ ایران نمایانده شده‌اند!!
6️⃣ در این سلسله مقالات برای نخستین‌بار واقعیت وابستگی مؤسساتی همچون «بنگاه فرانکلین» و «بنگاه ترجمه و نشر کتاب» و نهادهایی مانند «انجمن ایران و آمریکا» به کانون‌های استعماری غرب بررسی، و روشن می‌شود كه اساس بنیاد این‌گونه مؤسسات بر مبنای طرح و برنامه‌ای شکل گرفت که در دوران جنگ سرد از سوی سرویس‌های اطلاعاتی غرب طراحی شد و در کشورهای مختلف به اجرا درآمد.
📖 متن کامل مقاله در سایت اندیشکده:
👉 goo.gl/to9nU5
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
🔸 هشتگ اصلی : #فرانکلین
✡ تابوشکنی مرحله‌ای در سینما (1)
🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت اول)
1⃣ هر فرهنگ و جامعه‌ی زبانی، در بطن خود دارای مجموعه‌ای از #تابو ها (Taboo) می‌باشد؛ مجموعه‌ای از رفتارها، گفتارها یا امور اجتماعی که برطبق رسم و آیین و مذهب و… که بنا به فرهنگ آن جامعه و ارزش‌ها و نگرش‌های آن متغیر می‌باشد.
2⃣ باید توجه داشت که #تابوشکنی (Breaking Taboo) در ذات خود نه امری مثبت و نه منفی است. به‌عبارت دیگر:
👈 اگر تابوشکنی نسبت به امری خیالی و زاییده‌ی تفکری غیرمنطقی و نتیجه‌ی پذیرش بی چون و چرایِ «تعبد بدون تفکر» باشد؛ حتی می‌تواند با در نظر گرفتن باید‌های جامعه‌شناختانه امری مثبت تلقی شود.
👈 اما اگر شکستن تابو نسبت به تجربیات علمی و عملی یک جامعه که حاصل «تفکر» یا «تعبدِ ناشی از تفکر» است صورت بگیرد، امری مذموم و مغرضانه تلقی می‌شود.
3⃣ شکستن تابوهای نوع دوم در یک جامعه را می‌بایست در صورت‌های مختلف تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، ناتوی فرهنگی، جنگ فرهنگی، قتل‌عام فرهنگی و ولنگاری فرهنگی مورد توجه و ارزیابی قرار داد و در مجموع می‌تواند به‌عنوان کارویژه‌ی اصلی #نفوذ_فرهنگی (Cultural Influence) تصور شود.
4⃣ این‌گونه از تابوشکنی‌ها #سبک_زندگی مردم را به کُل تغییر می‌دهد و تجربه ثابت کرده است این گذر از تابوهای اخلاقی و مذهبی می‌تواند مضرّات جبران‌ناپذیری را در آن جامعه پدید آورده و در نهایت به #استحاله فرهنگی و هویتی جامعه منتج گردد.
✍ سید وصال مهدوی
📖 متن مقاله در سایت اندیشکده:
👉 goo.gl/VoKgur
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter