💠💠 غول‌های یهودی چگونه روسیه را به ویرانی کشاندند؟ (7) ✡ الیگارک‌های شاخص / سه یار دبستانی! 1⃣ فردای روز انتخاب دوباره #بوریس_یلتسین ماه عسل #الیگارک‌ها آغاز شد. ذکر یک خاطره از یکی از وزرای یلتسین، در روشن شدن عمق ماجرا کفایت می‌کند: 🔸 #الکساندر_لیفشیچ، معاون نخست وزیر و وزیر امور مالی در دور دوم ریاست جمهوری یلتسین، تعریف می‌کند که پس از این پیروزی، حدود 10 نفر از الیگارک‌های بزرگ روسیه، در ساختمان یکی از بانک‌های پایتخت با او جلسه‌ای می‌گذارند و از او گزارش وضعیت می‌خواهند!! 2⃣ آنها به صراحت به او می‌گویند که ما یلتسین را آورده‌ایم و #روسیه متعلق به ماست!! آنها فهرستی از درخواست‌های خود را به وزیر دادند که شامل مشورت در همه تصمیم‌های مهم اقتصادی! تعیین کارکنان وزارت مالیه! و امثال اینها بود. لیفشیچ وقتی پرسید که اگر این درخواست‌ها را انجام ندهد، چه پیش خواهد آمد، جواب شنید که: دیگر وزیر نخواهد ماند! 3⃣ #بوریس_برزوفسکی قهرمان این پیروزی بود و به همه‌کاره دولت یلتسین تبدیل شد. او و متحد استراتژیکش، #آناتولی_چوبایس، در گام اول دو رقیب گردن کلفت خود در دستگاه یلتسین، یعنی ژنرال #الکساندر_لبد، فرمانده جنگ چچن و مؤتلف تاکتیکی یلتسین در ریزش آرای زیوگانف، و #الکساندر_کورژاکوف، ژنرال کا. گ. ب و محرم اسرار یلتسین (همان کسی که برزوفسکی را وارد حلقه رئیس جمهور کرد)، را با دوختن پاپوش‌های مختلف، از صحنه بیرون راندند! 4⃣ پس از برکناری ژنرال لبد از ریاست شورای امنیت روسیه، برزوفسکی به عنوان معاون این شورا انتخاب شد. او نقش اصلی را در مذاکرات صلح بین کرملین و #اصلان_ماسخادوف، رهبر نظامی چچن بر عهده داشت. بعدها اسنادی مبنی بر ارتباطات او با جنگ‌سالاران و رهبران گروه‌های تروریستی چچن هم منتشر شد! 5⃣ جالب این‌که اتحاد راهبردی #الیگارک‌ها بعد از گذشت یکسال، شکاف برداشت و آنها بر سر تقسیم منافع مالی به جان هم افتادند. یکی از قربانیان این جنگ منافع، خود آناتولی چوبایس بود، که می‌خواست چهره جدیدی از خود به نمایش بگذارد و نظمی به #اقتصاد_گنگستری روسیه بدهد. او تحت فشار شدید برزوفسکی و #گوزینسکی و سرویس‌های امنیتی تحت نفوذ آنها، عاقبت از کار کناره گرفت تا دست برزوفسکی در سیاست و اقتصاد روسیه بازتر از پیش شود. 6⃣ با سقوط قیمت نفت از اواسط سال 1998 و کسری بودجه و تورم شدید، و همچنین رقابت دار و دسته‌های مافیایی بر سر لاشه روسیه ورشکسته، انواع نخست‌وزیرها از جانب الیگارک‌ها، و در رأس آنها برزوفسکی، به یلتسین بیمار و دائم‌الخمر معرفی می‌شدند و هرکدام پس از یکی دو ماه، بدون از پیش بردن کاری، صندلی به دیگری می‌سپردند. تا آن‌که نوبت به مدیر سابق کا گ ب، سیاستمدار کارکشته، #یوگنی_پریماکف رسید. 7⃣ او با تجربه و توان مدیریتی خود، موفق شد سر و سامانی به اقتصاد ورشکسته روسیه بدهد و تورم را کنترل کند. این‌جا بود که ائتلاف مخالفان برزوفسکی، با حمایت نخست‌وزیر به جریان افتاد تا نفوذ او را در سیاست و اقتصاد روسیه کنترل کنند. #یوری_اسکوراتوف، دادستان کل روسیه، تحقیقات همه‌جانبه‌ای را روی فعالیت‌های برزوفسکی آغاز کرد. 8⃣ شدت این فشارها به حدی شد که برزوفسکی فرار را بر قرار ترجیح داد و به پاریس گریخت. اما او استاد بازی‌های سیاسی و جنگ روانی بود و بیکار ننشست. اندکی پس از خروج او، نوار ویدیویی از دوربین یک هتل، از شبکه تلویزیونی متعلق به او پخش شد که فردی شبیه اسکوراتف را در حال عیاشی نشان می‌داد. این ویدیو مثل بمب ترکید و منجر به برکناری دادستان شد. یک بار دیگر، برزوفسکی مکار، ظفرمندانه به روسیه بازگشت، اما این‌بار خوش اقبالی او چندان به طول نینجامید. 🔹 ادامه دارد... ✍ نویسنده: سهیل صفاری 📖 متن کامل مقاله به همراه عكس و منابع: 👉 http://yon.ir/oligarch ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter هشتگ اصلی: #الیگارک‌های_روس